Fijn dat jullie met elkaar gepraat hebben. Daar ligt precies de sleutel tot een goede relatie. Je hebt je voor hem afgesloten blijkbaar. En dat is niet zo gek. Zo te lezen zit je best met jezelf in de knoop waardoor je hem niet toelaat en is na zoveel jaar de sleur erin gekomen. Beide factoren waardoor een relatie stroef gaat lopen en waar juist communicatie heel belangrijk is. Als jij je voor hem openstelt kan hij rekening met jou houden. Jullie kunnen een team worden, mits jij met jezelf aan het werk gaat en openstaat voor verandering. Verandering aan jezelf en je relatie. Ik schat in dat je dat niet zelf gaat lukken En dat is geen falen of iets anders negatiefs maar je zit vast in een bepaald patroon en dat is bijna niet te doen om die je in de eentje te doorbreken. Doordat jij met jezelf aan de slag gaat zul je gaan merken dat je relatie ook verandert. En nog beter, ga dan ook nog samen aan je relatie werken door bijvoorbeeld relatietherapie. Ook daar leer je patronen zien en doorbreken en communiceren met elkaar. Gun jezelf dat! Echt, je kan er zoveel aan hebben! Maar ik denk dat de eerste stap een psycholoog voor jezelf heel goed zou werken. Dat jij liefde niet toelaat is iets wat heel diep zit en van vroeger komt. Zo lang jij niet van jezelf kan houden, zal jij de liefde van een ander ook niet toelaten. En je kan deze liefde wel willen voelen van een andere man, maar ook bij deze man zal je bij hetzelfde uitkomen uiteindelijk. Zo te lezen heb je een hele begripvolle man die stapeldol op je is. En jij kan ook weer gek op hem worden, maar dan zal je wel met jezelf en jullie relatie aan de slag moeten. Succes meid!
Goh, jeetje... Wat goèd van je! Dat is pas jezelf blootgeven! En wat mooi dat jullie weer een beetje tot elkaar komen... (En zo zie je maar dat je geen dingen voor een ander in moet vullen, dat is voor mij ook weer een wijze les. Dank!)
Jeetje, zo zie je maar wat praten met elkaar allemaal kan doen. Ik ben super blij voor je dat je die stap hebt genomen, en zo te horen heb je echt volledige steun van je man. Nu nog leren om de taken uit handen durven te geven en te delegeren Meid, dat gaat helemaal goed komen met jullie, echt waar
Ik denk dat veel vrouwen wel een gedeelte van jouw verhaal herkennen. Ik herken bijv. het gedeelte van de irritaties.. Ik irriteer me ook regelmatig aan mijn man om verschillende redenen en ik denk ook wel eens 'is dit het nou?' of 'hadden we niet beter allebei met iemand anders kunnen trouwen?' Maar toch blijf ik bij hem omdat ik toch van hem hou. Maar als ik jouw verhaal goed lees dan speelt er bij jou veel meer van binnen... je hebt weinig eigenwaarde en voelt je eenzaam doordat je verder geen contacten hebt. Dat is iets waar je als eerste aan zou kunnen werken, hoe lastig dat ook voor je is. Misschien kan je eens met een psycholoog praten over je verleden en je gevoelens? Door aan jezelf te werken, leren zien dat je er zijn mag om wie je bent kom je al een heel eind. Je man heeft geen behoefte aan vrienden, prima. Maar als jij wel die behoefte hebt dan moet je daar zeker voor proberen te gaan! Ik heb wel vriendinnen en zou niet zonder ze kunnen... Tips: *hou je van sporten? anders kan je je inschrijven bij een sportschool waar je mensen kan ontmoeten? *wat zijn je hobby's? kan je daar niets mee zodat je mensen ontmoet? *via ZP een oproepje? misschien wonen er vrouwen bij je in de buurt die hier op ZP zitten? *je hebt een dochtertje, je zou met haar kunnen baby/peuterzwemmen. Daar zijn andere moeders met wie je in contact kan komen.
sorry ik lees pas net dit bericht van je! Wat super dat jullie gepraat hebben op deze manier! Ben echt blij voor je!
Ik werd een beetje emotioneel toen ik dit allemaal las... Wat ontzettend goed van je dat je het gesprek aan bent gegaan!! Daar mag je echt wel trots op zijn! En wat fijn dat hij dus heel anders denkt dan jij altijd gedacht hebt. Hoe vervelend ook, want hij zat er dus heel erg mee. Maar dit is alleen maar goed. En blijf met elkaar praten!! Vasthouden dit. Ook super goed dat je contact op gaat nemen met de huisarts voor een doorverwijzing. Ik denk echt dat dit je erg kan helpen. Ik hoop op een geweldige avond voor jullie samen.
Ach meissie die pijn heb je hem niet bewust gedaan! Ik vind het juist heel sterk van je dat je deze stappen onderneemt en nu zo goed met hem hebt kunnen praten! Dikke knuffel!