Zie nu je reactie TS. Prima opgelost zo Vooral die vaste tijden en dingen moeten en wel nu is een verplichting die veel druk geeft
Nou. Dat ja. Amen. Ik doe dat elke dag. Al vanaf dat hij klein is en ook nog 3 keer snachts komt. Dat weet je toch!
Bedankt voor je berichtje. Klinkt als een heftige periode... dat moet ontzettend zwaar voor jullie zijn geweest (en nog), niet niks als ik je onderschrift zo lees. We hebben een ontzettend makkelijke baby.. als hij optijd voeding, schone luier, liefde en slaap krijgt hoor je hem niet, dus ik ervaar het niet als super zwaar eerder druk en vermoeiend. Maar dat word ook beter... het is tijdelijk... ik kan dat makkelijker relativeren als mijn man denk ik.
Ik schrik van de bv vs kv discussie die het is geworden, echt de dingen die gezegd worden, mijn oren klapperen ervan. Het ergste is nog wel; het gaat om een baby van 7 weken, waarom verwacht iedereen dat die in de 7 weken heeft geleerd om in het gezins ritme mee te gaan? En wat iedereen helemaal over het hoofd lijkt te zien; het gaat NIET om de voeding, maar om de frustraties van de man en ts! Ts, ik ben blij dat jullie gepraat hebben, en dat de druk er nu vanaf is. Ik herken echt veel in jouw verhaal en kinderen leggen echt een druk op de relatie. Jullie kunnen er alleen maar sterker uit komen als jullie blijven communiceren.
Helemaal eens met Butterfly 1109. Dit, en er zijn nog een paar dames die stoppen noemen, is by far het meest onzinnige advies dat ik in maanden gelezen heb. Regelmaat...met 6 weken?�� Het is een fase, een zware, tuurlijk. Maar het gaat weer over. Het probleem ligt ook niet bij de borstvoeding maar eerder bij het elkaar niet begrijpen en het feit dat het gewoon pittig is, die eerste tijd. Bizar dat dit jouw oplossing is �� Ook lees ik ergens "stop met clusteren". Dat is toch wel het allerlaatste dat ts moet doen. Iedereen die een heel heel klein beetje weet waarom een baby clustert (je productie opvoeren) kan dit echt niet adviseren. Clusteren heeft een duidelijk doel en er niet in mee gaan... Paar weken later: Goh, "mijn productie is niet meer voldoende". Ja, logisch..��. Veel adviezen / ideeën van dames waar niet veel kennis uit blijkt helaas.. Want anders zou je toch weten dat de eerste 6/8 weken met een baby zwaar zijn. Zeker als je kindje vaak wil drinken. Maar......verassing....het blijft natuurlijk niet zo! Op een gegeven moment gaat het clusteren voorbij, gaat het drinken sneller, en de voedingen gaan korter duren. Waarschijnlijk is het over een week of 3/4 al weer anders. Kortom, het is nog even doorbijten. Om dan te suggereren om dan maar over te stappen... Nogmaals, communicatie is het probleem. Ik zat ook op de bank met nr 3 als man thuiskwam. Of ik zat zoon boven te voeden, op de stoel in de badkamer terwijl de meisjes in bad zaten. En dan samen proberen de boel zsm af te ronden. Communicatie communicatie, dat is het toverwoord. Maar oei wat kan dat lastig zijn! Nog 1 ding, wat betreft het voeden op tijd (om de 3/4 uur lees ik)... Leuk als je een baby hebt die van het aanleggen en voltanken is, mijn zoontje was er zo een. Maar mijn meisjes, vooral de jongste, waren van het vaker kleinere voedingen, de eerste 10 weken. Lactatiekundige heeft meegekeken, alles ging prima, conclusie: het is wat het is. En dan? Na 2,5 uur een kindje met honger.Wat dan te doen? Rekken? Speen geven? Als ik dat had gedaan, was het heel, heel snel afgelopen geweest met de borstvoeding.Te weinig stimulans, te weinig een leeggedronken borst. Een beetje sturen kan best, maar het is totaal afhankelijk van het kind en hoe de borsten van mama werken.
Ik begrijp jouw standpunt en die opmerkingen zijn idd heel gemeen. Maar ik begrijp je man ook. Kijk, wat je beschrijft heeft bijna iedereen hier die 1 of meer kinderen heeft wel meegemaakt. Zijn standpunt: Hij is van 6 uur weg van huis, zit lang in de auto, doet zwaar werk en komt dan thuis om daarna nog te koken (soms), tafel af te ruimen (maar logisch ook!), met de kinderen bezig te zijn etc. En dan rond 21 uur heeft hij rust terwijl hij dan al ongeveer 15 uur bezig is... En 9 uur later moet hij weer opstaan dus na 21u nog even een uurtje of 2 genieten van "zijn" dingen doen zit er niet in want dan breekt het slaaptekort hem misschien op? Jouw standpunt: Jij zit de hele dag met de stress van een kleine baby, doet het huishouden dan nog eens en kookt (meestal). En alle voedingen natuurlijk. Ik denk dat je op dit moment wel wat huishouden mag laten liggen. Ik werk zelf fulltime en mijn man ook. Het huishouden wordt hier op zaterdagochtend gedaan. We poetsen dus zeker niet elke dag... Boodschappen doen we zaterdagnamiddag of gewoon online en thuis bezorgen, nog makkelijker... Ik begrijp dus niet goed hoe je een hele dag bezig kan zijn met het huishouden (niet slecht bedoeld hoor). Misschien moet je dat gewoon maar even laten liggen? En als je man thuis is zou ik gewoon de voedingen doen en zodra hij gedaan heeft hup in de armen van je man. Dan kan hij nog zelf beslissen of hij hem in zijn bedje wil leggen of zelf even wat qualitytime met hem kan doorbrengen. Dit zorgt ten eerste dat hij zich nuttig voelt, ten tweede geeft het hem het gevoel dat hij zelf ook mag beslissen over de opvoeding (bed of armen?) en ten derde heb jij je handen vrij en kan hij met zoon op de bank zitten als hij dat wil... Je man tevreden, jij minder werk. En het eten kan je gewoon al gedurende dag koken en opwarmen in de microgolfoven. Dat duurt 2 minuten. Met een baby in huis is een gastronomische maaltijd trouwens een luxe... Ik vertrek om 6.30u naar mijn werk en kom thuis rond 18u (2.5 uur reistijd dagelijks) dan warm ik het eten op voor de kinderen, geef ze te eten, zet ze in bad (om de 2 dagen), geef dochter een fles, speel even met beiden en zet dochter in bed. Papa komt om 20u thuis en zet soms zoontje in bed maar vaak wil hij gewoon mama en dan komt dat ook nog eens op mijn dak. De dagen dat papa thuis is om 16u (op vrijdag) kom ik thuis en is er nog niet opgeruimd, geen eten klaargemaakt, alleen kinderen in bad gezet... Dat is inderdaad niet leuk. Wat ik wil zeggen is dat als je thuiskomt en je weet dat er iemand eerder thuis is als jij het leuk is als al het werk uit handen is genomen zodat je eigenlijk niet veel meer hoeft te doen.
Maar die eerste maanden is er toch bijna geen sprake van regelmaat? Ik heb zowel bv als kv gegeven en was met beide ook vaak 45 minuten tot een uur bezig (luier verschonen, voeden, boeren, voeden, rechtop zetten en natuurlijk de nodige knuffels ) Mijn zoontje liet vaak 3 a 4 uur tussen de voedingen zitten, maar soms ook 2. Er was geen pijl op te trekken en pas rond 4 maanden zaten we in een soort van schema en kon hij slapen in zijn bedje (daarvoor was het vaak alleen maar tegen mij of partner aan). In het begin was het hier ook lastig, je hele dagelijkse ritme staat op zn kop. En dat heb ik op een gegeven moment gewoon losgelaten. Er waren een aantal dingen die MOESTEN gebeuren: oudste naar/uit school halen, natuurlijk een aantal huishoudelijke dingen, verzorging baby en de oudste. Dan maar wat later eten s' avonds, zo'n ramp is dat niet. Wat er tegen mij altijd gezegd werd: over een paar maanden gaat het makkelijker worden en dat is ook echt zo! Voor je gevoel duurt dat alleen zo lang
Onzinnig, waarom? Het is net zo onzinnig als jouw reactie. Ik zie hier bijna niemand volhardend roepen:"stop met borstvoeding". Er is een probleem en mensen geven tips en adviezen vanuit hun eigen referentiekader. Er zijn genoeg vrouwen die stoppen met het geven van borstvoeding met hele uiteenlopende redenen, waarom mag je zoiets niet adviseren? Wat is er mis met het stoppen van borstvoeding als iemand een weloverwogen keuze maakt? Ts geeft nu duidelijk aan niet te willen stoppen met borstvoeding, prima toch. Maar ik vind het altijd zo'n onzin om hoog van de toren te blazen en zeggen dat bepaald advies mbt borstvoeding of flesvoeding complete onzin is en mensen er geen verstand van hebben. Het is logisch dat je meer verstand hebt van de voeding die je zelf aan je kind hebt gegeven. Ik hoor hier ouders zeggen, er is geen regelmaat en uiteindelijk moet je je kind volgen. Bij mij was er wel regelmaat en mijn kinderen hadden daar juist veel baat bij en mijn man en ik ook. Na 8 weken sliepen zij door, en ik kon de voedingen zo plannen dat het allemaal prima uitkwam, heerlijk toch. Maar ik vind het ook prima als een moeder er voor kiest om te voeden op verzoek, maar zoiets werkt nu eenmaal niet voor iedereen en dat mag ook best geaccepteerd worden toch?
Hier ook heel snel ritme anders is het met 2 baby's niet te doen. Dus geen ritme geloof ik niet zo in. Op enkele dagen na dan natuurlijk
Serieus....het gaat hier over een baby van 6/7 weken. Als er sprake is van een ritme is dat meegenomen maar zo niet... �� 6 weken.... Wat moet een baby al veel volgens sommigen. "netjes" (omg) om de 3/4 drinken (terwijl om de 2,5 uur drinken volkomen normaal is, past bij een babylijf), er moet regelmaat zijn, er mag niet geclusterd worden, baby moet zich maar aanpassen. Hier heb ik er voor gekozen om baby het zelf te laten bepalen. Dat betekende aanpassing door andere kinderen. Tijdelijk. Aanpassingen door papa en door mama. Maar hey....het duurde niet maanden. Er kwam een moment dat ze alledrie om 20.00 in bed lagen. Dat we weer lekker liepen. Daar waren geen schema's, kunstvoeding of krampachtigheden voor nodig. Alleen wat geduld, acceptatie en af en toe wat ruimte nemen voor jezelf.
Hoezo "moet" een baby veel? Ja mijn kinderen dronken "netjes" om de 3 uur toen ze uit het ziekenhuis kwamen, clusteren dat ken ik niet, na 8 weken sliepen ze de hele nacht door en na een paar maanden 12 uur. Ik lieg als ik zeg dat dat niet heerlijk was. Maar nu komt de verassing, ze waren vrolijk, ze groeien goed, ze vinden en vonden regelmaat heel prettig, ze slapen goed, en qua gewicht loopt alles netjes volgens de lijntjes. Daar sta je van te kijken he, dat het zo ook kan. Laat iedereen in zijn waarde en zelf beslissingen maken die weloverwogen zijn. Er is niets mis met borstvoeding of flesvoeding, ja borstvoeding blijft de beste voeding, maar dat wil niet zeggen dat zoiets voor iedereen werkt. Als ik mijn beide kinderen op verzoek borstvoeding had gegeven dan was ik knettergek geworden, ik ben daar de persoon niet voor, en als het voor mij niet werkt, dan is het heel erg jammer maar dan werkt het voor mijn kinderen ook niet. En zo maakt iedereen zijn eigen keuzes.
Oooh dat is zeker fijn Ach, ieder kindje is ook verschillend. Ik vond mezelf al een mazzelaar met 4 maanden doorslapen haha De oudste deed dat pas na 2,5 jaar.
Ik vind het altijd bijzonder om dit soort topics te volgen. Ook al draait het niet eens om de voeding hier, uiteindelijk botst het altijd wel. Ts zit in een lastige situatie, er zijn hier mensen die haar adviseren om eens kritisch te kijken naar de borstvoeding op verzoek omdat het misschien wel niet lekker loopt binnen de gezinssituatie. Maar dan... whoei blijf van de borstvoeding af, nee daar mag je echt niet aankomen, dat is heilig. Maar waarom eigenlijk? Als mijn kinderen veelste vroeg waren geboren, en mij uitdrukkelijk geadviseerd werd om borstvoeding te gaan geven, terwijl voor mij kunstvoeding vaststond, dan had ik ook gewoon normaal gereageerd op het advies, ik had het zelfs ter harte genomen en waarschijnlijk was ik het toch gaan proberen want ik weet dat borstvoeding verschil kan maken bij premature baby's. Maar goed dit zal toch altijd een lastige kwestie blijven, ik kan alleen de weerstand van de proborstvoeders nooit zo plaatsen ten opzichte van kunstvoeding en alles wat er bij komt kijken.
Het gaat mij niet per se om de bv. Ik had hetzelfde gezegd als het fv had betroffen, want het voeden op zichzelf verloopt niet moeizaam of abnormaal. Het is alleen wel hoe je daar als partners samen mee omgaat. En dat loopt nu niet lekker. TS wil alle ballen hoog houden, maar haar partner moet daar nu meer bijspringen, terwijl beiden eigenlijk vermoeid zijn en kleine irritaties daardoor voor onbegrip en frustratie kunnen zorgen. En ja, ze kan overstappen op fv of volledig kolven of alleen proberen meer structuur aan te brengen in het voeden: dat kan allemaal. Maar ook dan gaat het er alsnog om dat ze wederzijds iets meer begrip voor elkaar zouden moeten hebben en tot oplossingen moeten komen die beiden fijn vinden.
Het gaat niet om weerstand tegen fv. Ik heb zelf fv gegeven. Het gaat erom dat sommigen doen alsof het met fv allemaal vanzelf zal gaan. Wat mogelijk is, maar zeker geen zekerheid. Hier overgestapt van bv op fv, en het hielp helemaal niets. En als je dan een mama die duidelijk graag bv wil blijven geven op een moment van zwakte adviezen blijft geven die bv volledig zullen ondergraven (stoppen met clusteren, af en toe fv geven...), dan stapt ze misschien inderdaad over. Tegen haar zin, want met fv is alle miserie (die overigens niets met bv te maken heeft) opgelost. Dan blijkt opeens dat dat niet zo is, en is mama niet alleen doodop maar ook bedroefd omdat ze geen bv meer geeft... Je moet gewoon realistisch blijven in de adviezen. Je kan opperen dat fv misschien een oplossing is, maar je moet evenzeer eerlijk blijven dat het misschien absoluut geen oplossing is. En dat er waarschijnlijk meer te rapen valt in minder huishouden en meer overleg met de partner.
Mee eens hoor dames, ik persoonlijk zou zelf ook niet zo maar overstappen. Maar er zijn genoeg moeders die zo'n keuze wel maken en dat is dan toch ook prima. En eerlijk is eerlijk, de situatie van ts is wel één van de redenen dat ik gekozen heb voor kunstvoeding, regelmaat.