Ik herken je verhaal wel! En dan ben ik nog niet eens bevallen van de 2e 😅. Ik ben nu erg moe, ik werk en zorg ook voor de kleine en probeer huishouden te doen. Mijn aan werkt 5 dagen in de week en is gemiddel 12-13 uur van huis. Dat valt ook niet mee, en in het weekend waren we alleen maar aan het schoonmaken. Ik werk veel avonddiensten en mijn man moest dan de kleine ophalen bij mijn moeder die hem van de kinderopvang haalde. Voor haar werd het ook te belastend en nu hebben we het roer om gegooid. Mijnman haalt nu de kleine van het Kdv. Wij eten nu tussen 17-18u en de kleine man ligt maximaal om 19u op bed. Wij hadden totaal geen regelmaat en soms ging de kleine om 21:00u naar bed en wij tussen 21:30&22:00u. Wij hadden dus ook totaal geen tijd voor ons zelf en dit gaf ook wrijving. Dat is nu wat verbeterd, maar nu lopen we tegen het huishouden aan. We hebben besloten om hulp in te huren tot zeker na de geboorte van de kleine en dan zien we wel weer verder!
Ik wilde ook graag voeden op verzoek. Mijn tweeling heeft 6 maanden bv gehad. Maar voeden op verzoek, volledig was geen optie. iedere 3 uur drinken. Beiden aanleggen, konden niet aan de borst drinken maar hebben we wel paar weken geprobeerd. Dan voeden kolven, door, zoon omhoog houden want verborgen reflux. Was niet te doen. Dus ja ik heb het gestuurd en er een ritme van gemaakt. En ik zette zoon gerust in de maxi cosi rechtop want dochter kwam ook nog. Man werkte 40 uur en verbouwde daarna nog ons huis. In die tijd ben ik dus creatief geworden. Je kunt de tijden van de voedingen, op regeldagen na sturen. Ga kolven, zodat ook man de fles kan geven en je ziet wat de baby binnen krijgt. Zo krijgt je baby wel de voeding die je wil maar hoef je niet per se een uur mee bezig te zijn. Je baby slaapt ook nog genoeg doe in die tijd het andere kind in bad, onder de douche ofzo. Zodat zij als papa thuis komt iig quality time kan hebben ipv dat hij er nog van alles mee moet. Dan kan de baby ook nog eens bij hem een fles drinken en jij eten koken. Voor beide partijen is het zwaar en je moet er doorheen. Maar je moet zoeken naar opossingen ipv mopperen op elkaar. En ja ik geloof dat je dar zelf mee moet beginnen en dan volgt hij vast wel.
Helemaal mee eens! En mijn ervaring is dat het na een dag werken juist lekker is even met de baby bezig te zijn, in het geval bij ts, hij is toch ook de vader? En na een dag werken, koken en de baby vasthouden en je andere kind naar bed brengen, nou nou wat erg! Wij doen nu nog steeds alles samen en zitten vaak pas rond 21:00 op de bank, voor die tijd allebei bezig met de kinderen en het huishouden. We werken allebei 4 dagen trouwens. Inmiddels geen korte nachten meer maar de jongste sliep pas laat door (4 jaar, maar geen nachtvoedingen uiteraard , werd wel een keer op 3 wakker) en wordt nu vaak nog wel 1 keer per nacht wakker. En tuurlijk is het zwaar met een kleine baby, even doorbikkelen en af en toe wat onaardige woorden slikken (van beide kanten) maar ook blijven praten en proberen iets minder op elkaar te vitten
Spreek dit ook zo naar hem uit. En bedenk van tevoren je woorden. Niet verwijtend, maar vanuit de 'ik'. Geef aan wat jij voelt. En stel vragwn over wat hij voelt. Ik denk echt dat dan al de helft van het probleem opgelost kan worden. Want dat is dat je je niet gehoord en onbegrepen voelt, allebei. Daarna kun je met praktische oplossingen wat verlichting in de dag brengen.
Ik heb niet alles gelezen maar het laatste stukje viel me even op: Quote: Maar ik begrijp wel dat hij is moe en de hele dag bezig, ik zeg dan dat ik dat ook ben alleen op een andere manier die natuurlijk niet minder vermoeiend is. Ik slaap nog steeds veel minder als mijn man... Wat mijn ervaring is met mijn man... los van de situatie hoor maar als ik tegen hem zeg dat ik hem begrijp met een 'maar' erachter, komt dit bij hem over alsof ik het niet begrijp. Net zoiets als het spijt me, maar... Misschien kun je proberen om, wat Lotje ook zegt, sowieso uit de ik-vorm te praten maar ook te proberen om wanneer hij zijn gevoel uit, daarop te reageren met alleen 'ik begrijp het', vraag hem wat hij nodig heeft en laat het op dat moment even om hem gaan... Kies dan een ander moment uit om erop terug te komen om ook jouw gevoel te uiten. Mijn ervaring is dat dit heeeeel erg moeilijk is op zo'n moment, maar wanneer je dit lukt je ook echt daadwerkelijk de ander kunt begrijpen (dus zonder in je eigen gevoel te 'hangen').
Bv kan in het begin een belasting zijn. Maar eenmaal goed opgang is het juist hartstikke makkelijk. Ik heb drie kinderen en de oudste gaat naar school. En ik ben juist blij dat ik bv geef en daardoor minder aan een ritme vast zit. Mijn ervaring met kv (oudste twee kregen door omstandigheden al snel kv) is dat je meer aan een ritme vastzit. Bv kun je ook op jou verzoek geven. Ik geef wat slokjes vlak voor ik de oudste naar school breng en dan gaat de baby in de doek. Terug thuis, krijgt baby de andere kant. En ik voed ook even snel vlak voor ik ga koken. Kan de baby weer tevreden in de box liggen of in de wipstoel. Het hebben van geen ritme vind ik heerlijk, want het geeft me juist vrijheid. Maar misschien moet het ook bij je karakter passen om daar relaxt in t zijn. De baby van ts is nog jong, dan moet je je nog je baby volgen. Maar lieve t's, je zult zien dan je baby ook steeds meer jou gaat volgen en dat het steeds makkelijk wordt. Komt goed!
Tuc, niet om je aan te vallen hoor, ik heb 3 kinderen borstvoeding gegeven, de jongste is 15 maanden en krijgt ook nu nog borstvoeding, dus ervaring genoeg. Juist met bv moet je kindje aangeven wat hij/zij wil. Niet jij. Juist zo min mogelijk sturen, het is vraag en aanbod. Van de baby en je lichaam dus, niet wat jij als moeder makkelijk vindt. Juist het sturen naar 3 a 4 uur ertussen (serieus, met 6 weken? echt niet), is vaak het begin van het einde. In bv moet je investeren de eerste pak hem beet, 3 maanden, daarna gaat het ineens als vanzelf. En het is het echt dubbel en dwars waard, TS. TS, je doet het prima, voeden kost nu gewoon flink tijd. Sleep elkaar erdoorheen. Het is allemaal echt normaal, zodra je dit los gaat laten, komt het goed!
Ik snap helemaal dat je er op het moment doorheen zit! Hier dan één kindje van 16 weken, maar ook wij hebben onze ruzies gehad doordat we beiden oververmoeid waren en mijn man niet begreep hoe ik zo moe kon zijn. Uk krijgt ook bv op verzoek en liet er tot 3 dagen geleden maar hooguit 2,5 uur tussen had ook vaak het gevoel dat ze gewoon de energie uit mij dronk. Plus regeldagen gehad waardoor ik het soms echt niet meer zag zitten. Man doet ook veel in het huishouden doordat ik met een clusterende baby soms gewoon geen kant op kan, zelfs niet als ze in de draagdoek zit. Maar als tip ik ben op een gegeven moment een ochtendje weg geweest met een vriendin toen was uk denk 7 weken en heeft mijn man die ochtend voor haar moeten zorgen, hierna was hij compleet omgeslagen en zag hij wel hoe veel energie het kost om voor haar te zorgen. En als je niet genoeg bij elkaar gekolft krijg, wat mij in het begin ook niet lukte, voel je dan niet minder om toch even een flesje kv te geven. Die ene keer kan al zo veel rust geven. (hier ook een paar keer gedaan). Nu is uk 16 weken oud en krijgt ze nog steeds bv op haar verzoek en begint ze er langzaam aan 3 uur tussen te laten
Dat kan ja, maar dan is het geen voeden op verzoek meer.... En nee 'op mama's verzoek' valt daar niet onder... Wat een vreemde dingen worden hier gezegd zeg... 1 dag in de week een kindloze dag? Hoe wil je dat doen met borstvoeding? En kolven, zodat haar man de fles kan geven? Dan ben je samen 2x zoveel tijd kwijt. Zo'n kolf (+flesje enzo) moet ook weer gesteriliseerd worden na gebruik. Plus dan krijgt TS weer naar haar hoofd dat ze ook maar een beetje stil zit zo tijdens het kolven. Die tijd kan ze beter besteden aan de afwas of zoiets geks... TS, ik kan me je situatie helemaal voorstellen. Ook van je man. Hij is ook hartstikke moe en het is heel vervelend dat hij niet in staat lijkt in te zien hoeveel energie zo'n dag jou kost. Het is echt normaal dat deze periode heel vermoeiend is. Balen dat je man dat niet wil begrijpen en vind dat jij maar moet veranderen. Ik weet ook niet hoe je hem er van kunt overtuigen. Praten is het beste, maar dat heb je denk ik al geprobeerd. Misschien praten met iemand erbij? Niet meteen 'relatietherapie' roepen, want dat klinkt meteen zo erg... Maar zie het als een gecoacht gesprek met elkaar. Je hebt veel laagdrempeligere sessies daarvoor. Alleen even kijken of je hem zover krijgt dan Waar jullie nu in zitten, is dus normaal. Je moet er even doorheen. Nou ja, 'even'... kan best nog een half jaar zo doorgaan. Het is voor jullie beide vermoeiend en het is niet eerlijk van hem om te doen alsof het hem meer energie kost dan jou. Het is geen wedstrijd! Vraag je man ook om met oplossingen te komen, niet met problemen. Ik wens je heel veel sterkte. Ik hoop dat jullie snel een oplossing vinden, waardoor jullie in elk geval niet meer naar elkaar gaan wijzen...
Er gaan hier redelijk veel meningen door elkaar heen, de een zegt wel kolven, de ander niet, de ander zegt bv meer sturen en de ander niet Als je het ritme van kolven er bij hebt, dan is dat ook zo gebeurd en kan een hoop tijd schelen. Ik zou eerder een deskundige vragen om advies wat borstvoeding geven betreft, die kan zelf jou persoonlijke situatie met je doornemen. Deze fase is altijd vermoeiender dan de maanden er na en is heel normaal en als je er een ritme in krijgt dan gaat dat veel meer rust geven.
Wat vervelend dat het allemaal even heel weg stroef gaat, het is ook niet niks een 2e kindje erbij. Geef elkaar de ruimte en rust en probeer binne kort weer eens samen wat te doen. Wbt de BV. In het begin is het clusteren en het op verzoek voeden erg belangrijk. Jij en je baby moeten een balans gaan vinden, jouw productie gaat de komende paar maanden erg omhoog omdat jouw kleine steeds meer gaat drinken. Als de kleine een maand of 3 is zul je zien dat het allemaal al een stuk beter gaat, er komt meer regelmaat en het drinken gaat een stuk vlotter omdat ze dan effectiever gaan drinken. Dus mijn tip aan jouw om echt nog even door te zetten en gewoon aanleggen als de kleine er om vraagt, dat doet jouw productie alleen maar ten goede!
Qua borstvoeding kan ik geen tips geven, maar misschien heb je een buurmeisje die even een uurtje of zo kan oppassen in de week. Dat je even met je man een rondje kunt wandelen of samen kunt sporten.
Ja weet je wat ik vind? Het is het probleem van de man van TS (en uiteraard indirect van TS zelf en ze moeten ook sámen naar een oplossing zoeken). Consessies doen in de borstvoeding vind ik niet gepast.
ik vind dat je man gewoon even niet moet aanstellen, even op zn tanden bijten en bedenken dat dit maar even duurt... Jij bent verdorie bevallen, geeft bv( waar ik trouwens echt niet vanaf zou stappen om het leven van je man makkelijker te maken) zorgt heel de dag voor de kinderen, en maar klagen die man.. Ik snap nooit zo goed waarom mannen altijd maar lijken te denken dat wij de hele dag thuis op de bank in onze doos zitten te roeren Ik zou zeggen kolf, spaar genoeg bij elkaar voor een dag/halve dag, ga zelf lekker op pad en laat de kinderen bij hem, maak een lijstje met wat er allemaal moet gebeuren, wens hem succes en eens kijken of hij daarna nog zo zeurt dat jij niks doet
En andersom? Hij is dagelijks aan het werk van 6.15u tot 16.30u. Dus dagelijks minimaal 10u en een kwartier bezig met zijn werk. Is dat dan niet zwaar?
Maar dat heb je toch vaker? Mijn man en ik werken allebei maar ik kan niet als ik thuiskom zeggen goh kleine man vandaag voed ik je niet. Of snachts er niet uitgaan omdat we moeten werken. Tropenjaren. Beide water bij de wijn doen en in gesprek blijven. Wordt vanzelf beter!
Ik heb niet gezegd dat het niet zwaar is... maar ts is ook gewoon vanaf 6.15 wakker en dus bezig met de kinderen/huis tot savonds tot ze ook eindelijk eens naar bed kan. Waarschijnlijk rent ze de hele dag van het ene kind naar het andere kind en is ze blijf als ze eens even 15 minuten op de bank een kopje koffie kan drinken... Haar man gaat ochtends de deur uit en laat de boel de boel....heeft (als het goed is) gewoon een pauze op zn werk waar hij even kan uitpuffen... Die man doet echt niet meer als ts hoor... hij hoeft echt niet zielig gevonden te worden
Je kan het heus wel iets sturen.. maar niet compleet zoals jij het wil en zeker niet in het begin. Dan staat je leven nou eenmaal in het teken van moe zijn en voeden... Alles moet nog op elkaar afgestemd worden en als je daar zelf teveel aan gaat lopen rommelen word het nog lastiger.