wat een K-wijf zeg! en ik vind je vriend eerlijk gezegd ook een beetje slap, kom op zeg ze heeft toch geen enkele reden om jou zo te behandelen, en waarom niet tegen je ouders vertellen? misschien dat er dan iemand eindelijk zijn mond open trekt tegen dat mens en een sleutel? dat je daar nog over in zit, die zou ze van mij nimmer nooit krijgen grrrrr sorry hoor kan hier echt kwaad om worden, wat een doos! heel veel sterkte ermee meid!
mhwahahah dat mocht ze willen! T is jullie huis dus waarom zou zij in gods naam een sleutel moeten hebben! No way, das ook t eerste wat hier verandert is! Nieuw huis geen sleutel voor mevrouw! Als je vriend bang is voor zn moeder of wat dan ook,,,,lulkoek. Hijis met jou en jullie gaan samenwonen als ie een beetje ballen had dan kwam ie wel naar jou toe en bleef ie niet bij zn ouders zitten. Door daar t eblijven geeft hij zn moeder toch een soort overwinnings gevoel,,, rare situatie meid, hoop dat t snel beter word
tja...als je aan de zoon komt....en nu raakt ze hem echt kwijt aan jou en zijn dochter...da's even slikken voor schoonmoeder... ik zou zeggen negeren dat mens... nietszo'n grotere test voor je relatie als een zwangerschap of verbouwing/ verhuizing en jij hebt ze allebei tegelijk.....sterkte. En geef die heks een leuk kado...een bezem! pffffff liefs Gigi
he meid dat is inderdaad wel heel erg.. probeer zoveel mogelijk met je vriend erover te praten wanr ik neem aan dat hij dit ook niet normaal vind! want teveel stress is helemaal niet goed voor je zwangerschap..veel succes!
Oké je schoonmoeder is een jaloerse mens, die niet helemaal goed bij haar hoofd is. Maar ik vind het gedrag van je vriend net zo erg, misschien nog wel erger! Ik zou het heeeeeel erg vinden als mijn man de kant van zijn moeder zou kiezen, in zulke situaties! Ik bedoel, je kiest voor elkaar en op een gegeven moment doet het er niet meer toe wat je (schoon)moeder doet of zegt. Dan ga je voor je relatie en nu er zelfs een kind in het spel is, zou hij boven alles voor zijn kind moeten kiezen. Sorry ik kan hier even niet bij en ik zou dan ook heel duidelijk van hem willen weten wat hij belangrijk vindt in het leven/ jullie relatie!
Meid ik wens je heeeeel veel succes wat een heks zeg :S En als ik jou was zou ik het gewoon aan je ouders vertellen zoals eerder ook al gezegd is laat ze maar lekker door het lint gaan. Dat mens moet weten dat jij er echt niet alleen voor staat wat denkt ze wel en hoe durft ze jou aan te raken :S Gewoon lekker bij je ouders blijven tot je huisje klaar is. En een sleutel nou ik dacht het niet zo iemand verdiend dat niet
nou fijne oma zeg die niet eens op haar klein kind zou willen passen. onze moeders gaan zowat op hun knieeen om mijn zoontje te mogen mee nemen. Ik zal in iedergeval haar lekker in de stront laten zakken en idd maar eens goed met je vriend hier over praten want je zet toch niet zomaar een zwangere de deur uit die nog eens div klachten heeft. Dat zei mss een zwangerschaps zonder klachten heeft gehad wil niet zeggen dat een ander dat ook heeft... wat denkt ze wel niet! Ze laat in iedergeval zien dat ze een heeeeel lieve fijne schoonmoeder en oma is! dus dan weet je dat ook weer. Sterkte X
Nou, ik zou ook koken als me dat overkwam! Waarschijnlijk kan je schoonmoeder het niet uitstaan dat de aandacht nu naar jou en de baby uitgaat. En opmerkingen over dat ze niet op het kind wil passen, dat ze dacht dat je het weg zou laten halen en dat je zelf nog een kind bent...kom op zeg, wat een gefrusteerd, gemeen wijf. Jaaa, mannen die niets durven zeggen, dat schiet ook niet op. Maar goed, hij heeft nu jou en straks een gezinnetje, dat staat nummer 1. Of wou hij soms tot zijn 40e bij moeders op zolder blijven wonen. Ik zou absoluut geen contact meer met je schoonmoeder hoeven tot ze haar excuses aanbiedt. Sterkte!
Wat een raar mens zeg! Meestal probeer ik als ik zo'n verhaal lees de andere kant te bekijken. Maar hier kan ik echt geen goede reden voor verzinnen hoor. Zeker niet als ze je twee weken terug nog in huis heeft gehaald. Ik zou d'r maar eens even lekker negeren. En wat je vriend betreft: Ik geloof dat ik die ook meteen de deur had gewezen hoor. Zometeen is ZIJN kind daar en hij durft niet tegen z'n moeder op, gaat ze zich daar ook nog eens mee bemoeien omdat hij z'n mond niet opentrekt. Hij moet voor jou opkomen, en als hij dat niet wil, tja wat voor een relatie heb je dan? Dat is natuurlijk ieder voor zich (ken zat mensen die dingen van hun partner pikken die wij nooit van elkaar zouden pikken), maar het gaat hier wel om jou en jij voelt je hier ongelukkig door. Volgens mij is het toch echt de bedoeling dat je elkaar in een relatie gelukkig maakt. Linda
hee meid, ik denk ook echt dat je het hier eens met je vriend over moet hebben. Mijn vriend zijn moeder is eigenlijk net zo en kan ook niet normaal tegen mij doen. In het begin durfde hij er ook niks van te zeggen, het is zijn moeder, maar nadat ik hem gewoon een keer uitgebreid had uitgelegd hoe ik me erbij voelde als hij weer eens niks zei en hem vertelde dat het daardoor wel eens mis kon lopen tussen ons, is hij toch langzamerhand aan het veranderen. Het is nu wel zo dat hij het voor mij opneemt gelukkig. Maar ik moet zeggen dat dit vooral gebeurde nadat we zijn gaan samenwonen. Hij vond het daarvoor heel moeilijk om tegen zijn moeder te beginnen, omdat hij daar nog woonde. En die sleutel, niet doen hoor! mijn schoonmoeder wilde dat ook, nou gelukkig zaten mijn vriend en ik daar niet op te wachten en dat hebben we ook gewoon gezegd, het wordt jullie huisje!
Hoi, Ik heb helaas ook zo'n fijne schoonmoeder,ik moet er wel bijzeggen dat ze redelijk goed is voor de kleinkinderen. Maar ben reuze blij dat mijn man hetzelfde erover denkt,meschien nog wel erger. Ik heb bij de laatste aanvaring met schoonmoeders(ik kan mijn mond echt niet houden)mijn schoonmoeder min of meer verbannen,ik ga er zelf ook niet meer naar toe echt niet dus. Als ze hier komt mag ze binnen komen maar van mij geen woord meer. Ik hoop dat jou vriend achter je gaat staan dat is wel belangrijk. En een goude tip GEEF GEEN SLEUTEL. Succes groetjes jeslin
Nou nou mijn vriend is vanmiddag bij me gweest. hij heeft zijn excusses aangeboden omdat hij het niet voor me opnam. we hebben dik 1 uur gepraat en samen gehuild en zijn het erover eens dat het aan zijn moeder ligt en niet aan mij. We hebben samen besloten dat ik bij mijn ouders blijf tot het huisje klaar is en hij komt elke dag langs om naar mij en mijn buik tekijken. Hij heeft ook gezegt dat zijn moeder maar eerst haar excusses moet aanbieden en dat het niet van mij uit hoeft tekomen. En hij heeft me belooft dat hij het in het vervolg voor me op zal nemen. Nou ik ben eens benieuwd.
Ik hoop voor je dat hij dan zijn woord nakomt. Maar wat een vervelende situatie. Wel fijn dat je vriend nu is langsgekomen. En het sleutelverhaal: vraag haar, als ze er één wil, om eerst haar excuses aan te bieden voor het uit huis zetten van haar schoondochter en aanstaande kleinkind, en dat je er dan over denkt haar een sleutel te geven. Maar wat is er mis met aanbellen. Mijn eigen moeder en ik hebben een goede band, maar ze belt gewoon aan. Veel sterkte.
goed zo meid, ik hoop dat jullie er samen goed uit gaan komen zo, hij klinkt zo wel heel erg lief (kan ook aan mijn hormonen liggen hoor ) zolang jullie samen maar een front vormen, kan z'n moeder op d'r kop gaan staan, 't maakt niet uit! hou je sterk
Sleutel, mits ze belt van te voren? Tenzij jij er geen vertrouwen in hebt dat ze zich daaraan houdt, dan zou ik niet eens de keuze voorleggen. En verder gewoon heel duidelijk zijn tegen haar over hoe je je behandeld voelt. Of ze het er nou mee eens is of niet dan weet jij tenminste dat je eerlijk handelt. Echt duidelijke grenzen uitspreken, geloof me uit ervaring. Straks als het kindje er is heb je al genoeg aan je eigen onzekerheden en vermoeidheden. Iemand die je dan voor je voeten loopt is uitermate irritant en dat wordt dan een zeer ongelukkig stilzwijgen, of geheid een knallende ruzie, welke misschien niet meer goed komt en dat is voor niemand leuk. En ik begrijp dat het soms raar over komt dat je je niet kan inspannen voor de verbouwing , maar wel de stad in kan ofzo. Heb ik ook, ben gestopt met werken in de horeca, maar kom daar nog wel binnenlopen met m'n dochtertje op m'n heup. Maar niemand die daar raar over doet hoor. (Haha, ze zijn veel te gek op m'n dochtertje en vergeten mij!) Laat ze maar lekker lullen, en bespreek het vooral wel met je ouders!
Jeezusw wat een takkewijf Die had niet voor mijn neus moeten staan! Ik zou je vriend duidelijk laten kiezen tussen jou en de uk of zijn moeder... Ik heb hier ook zo'n mama's kindje, maar die weet inmiddels dat ik voor zijn moeder wil staan en anders gaat ie maar terug bij haar wonen...
Ik vind wel dat een hoop mensen nu je vriend aan het afkrakken is, dat hij beter voor je moet opkomen etc. Ik vind wel dat hij het voor je moet opnemen, maar ergens kan ik me hem wel voorstellen. Het blijft hoe dan ook zijn moeder. Volgens mij is ze niet een vreselijke wijf, het ging daarvoor altijd goed, jullie mochten daar slapen etc. Maar ineens veranderd alles omdat ZIJ juist denkt alles beter te weten, dat jou pijn geen enkele pijn is... En dat is erg jammer. Maar je hebt nu verteld waarom je denkt dat ze jaloers is, ik denk dat dat ook de reden is, ze gunt het je gewoon helemaal niet. Misschien voelt het nu alsof jij haar zoon afpakt en ook daarbij krijg je een kind met hem... voor sommige moeders is dat helemaal niet te begrijpen, ze gunnen het ook niemand... Ik vind wel dat ZIJ haar excusus moet maken, dat verdien je, zeker na wat ze gezegd heeft, blijf ook lekker bij je ouders en laat je je daar vertroetelen of weet ik veel ... Maar hoe dan ook, je vriend doet zijn best wel, maar voor hem is het nu ook echt niet gemakkelijk lijkt me, hij zit nu ineens tussen jou en jullie baby en ook tussen zijn moeder. Dan vind ik ook niet dat tegen hem gezegd kan worden : maak maar een keus tussen jou en mij (jij en zijn ma). Want juist wanneer er TIG dingen gebeurd zijn, is het op een gegeven moment de druppel vind ik, maar dit is nu 1x gebeurd, hoe heftig, dat je niet meteen voor een keus kan moeten staan ... Ik weet wel bijna zeker dat hij voor je wilt opkomen, maar als ik hoor hoe zijn ma kan zijn, denk ik juist dat het niet altijd even snel zal gaan als je zou willen... en ik spreek uit ervaring. Heb het alleen geaccepteerd dat hij bij haar gewoon anders is dan bij mij ...
Meid sterkte ! Probeer nu aan jezelf en je kindje te denken. Ik ben blij dat je vriend zijn excusses is komen maken aan jou en straks als jullie huisje klaar is kunnen jullie alles vergeten en straks lekker genieten van jullie kindje. En schoonmoeders ach laat haar lekker gaar koken in haar eigen sop.... zulke mensen heb je toch niets aan dus je mist ze ook niet
Ik sluit me aan bij kletstante. Natuurlijk heeft je schoonmoeder zich ernstig misdragen en had je vriend meer voor je op moeten komen. Maar voor hem is het inderdaad ook niet gemakkelijk. Zelf worstel ik ook al vanaf het begin met de manier waarop mijn schoonouders met ons omgaan en heb ook gezien hoe moeilijk het kan zijn voor de zoon/vriend om er tussen te zitten. Je mag hem inderdaad best vragen om voor je op te komen, maar het zijn wel zijn ouders en dat kan het heel moeilijk maken. Voor mijn man is het echt een leerproces geweest, maar het gaat hem steeds beter af om de grens te trekken. Maar het blijft lastig, ook omdat mijn schoonouders steeds weer opnieuw dingen doen waarmee ze mij tegen de haren in strijken. Ik hoop dat jullie straks samen een manier vinden om ermee om te gaan! Maar blijf vooral voor jezelf kiezen, heel goed dat je naar je ouders toe bent gegaan!