Ik werk sinds ruim een jaar voor een stichting en werk zeer intensief samen met een mannelijke collega. Het klikt vanaf dag 1 heel goed omdat we allebei heel veel passie voor ons werk hebben en ook op persoonlijk vlak klikt het goed. Zo goed zelfs dat ik hem met kerst en op de verjaardag van mijn zoon bij ons thuis uitnodig. Afgelopen jaar een heel moeilijke periode gehad en toen was hij er echt voor me op meerdere vlakken. Maar de laatste tijd vind ik hem nogal claimerig. Hij belt me bijna dagelijks en vaak meerdere keren per dag. Alles wat hij doet wil hij met me bespreken. En eigenlijk heb ik geen tijd om 3/4 keer per dag met hem te bellen en ook steeds minder zin. Maar het lijkt wel hoe afstandelijker ik doe, hoe meer aandacht hij vraagt en als ik aangeef geen tijd te hebben of ik neem niet op krijg ik tig appjes. Hij stelt zich ook heel onderdanig op. En vertelt me bijna dagelijks hoe geweldig hij het vindt wat ik doe en hoe belangrijk onze vriendschap voor hem is. Hij heeft me zo op een voetstuk gezet dat ik me soms afvraag of zijn gevoelens alleen collegiaal/vriendschappelijk zijn. En daardoor heb ik vaak geeneens meer zin om hem op te nemen. En dat is jammer want voorheen vond ik ons contact heel prettig. Bovendien is het vanwege ons werk belangrijk dat we goed blijven samenwerken. Wat zouden jullie doen? Gesprek aangaan? Maar wat zeg ik dan? Je vraagt teveel aandacht? Dat gaat niet lekker vallen denk ik... Even ter info, ik ben getrouwd, 0,0 interesse in hem op die manier en hij kent mijn man ook best aardig inmiddels en weet dat ik gelukkig ben in mijn relatie.
Ik denk toch dat deze man helemaal hoteldebotel van je is. Zou het gesprek een keer aangaan wat hij verwacht? De vriendschap is jou duidelijk ook dierbaar maar ergens zit een grens. Misschien heb je onbewust bepaalde signalen gegeven of ziet hij dingen waardoor hij denkt kans te maken. Het lijkt me lastig hoor. Maar het gebeurt helaas maar wat vaak dat een van de twee toch verliefd wordt of meer wil bij een man/vrouw vriendschap.
Ik zou het afkappen en verder gewoon weer zakelijk/vriendelijk houden. Ik geloof ook niet in man-vrouw vriendschappen. Het is vragen om moeilijkheden als je deze man verder aandacht geeft. Meerdere keren per dag bellen pff
Klinkt wel alsof hij verliefd op je is eigenlijk. Misschien moet je gewoon open kaart spelen en het hem vragen. Dan weet je waar je aan toe bent.
Ik denk dat als je de vriendschap wil behouden dat je inderdaad een eerlijk gesprek aan moet gaan. Negeren/ afkappen werkt niet, want je zegt dat hij je tig berichtjes stuurt als je dat doet. Dus het zal eerlijk moeten, nee dat is niet makkelijk en komt waarschijnlijk ook vrij hart aan. Bij het gesprek kun je het beste bij je jezelf blijven, dus niet jij vraagt teveel aandacht, maar ik heb wat meer ruimte nodig in onze vriendschap. Ik vind het fijn dat je op verjaardagen en met de kerst langskomt, maar 4 keer telefoneren per dag is mij teveel. Ik waardeer onze vriendschap en daarom ben ik nu eerlijk tegen je, niet om je te kwetsen, maar om hem nog lang in stant re kunnen houden. Zoiets misschien? Vraag wat hij van de vriendschap verwacht, als je moedig genoeg bent kun je zelfs vragen of hij verliefd op je is. Als jullie dan op 1 lijn zitten qua verwachtingen, staat een vriendschap niets meer in de weg.
Ik denk dat jullie vriendschap in het begin echt van 2 kanten heel sterk was en jullie waren behoorlijk close anders nodig je hem niet uit voor kerst en een verjaardag. Maar ook dat het van jou kant nu een beetje bekoeld is, dus dat het close voor jou niet meer zo hoeft, maar hij ziet dat waarschijnlijk nog niet zo en wilt gewoon die close band zo behouden.
Leuk ja, dit soort situaties. Als het zo lomp en claimerig gaat, betekent het in mijn ogen maar één ding: hij wil je en is z'n territorium aan het afpissen. Dan kun je natuurlijk praten, beschaafd en wel, maar mijn ervaring is dat mannen in dit stadium de rede voorbij zijn. Je zult je woorden dus ook kracht bij moeten zetten met gedrag. Niet opnemen. Uitgebreid vertellen over het weekendje weg dat je gepland hebt met je man. Minstens zo veel aandacht besteden aan andere collega's. Hard en duidelijk zijn. Gewoon. Zoals je vroeger bij het stappen of op het schoolplein ook deed als je iemand niet ziet zitten.
Mij komt het juist een beetje over alsof je hem gebruikt hebt. Je hebt hem nu niet meer nodig, dus ga je hem negeren. Dat vind ik niet zo netjes en ik begrijp dat hij dat niet snapt. Vriendschap is er niet alleen als je het moeilijk hebt, hij is er voor jou geweest, misschien heeft hij jou nu nodig. Ik zou met hem in gesprek gaan ipv negeren/ontwijken. Blijkt hij inderdaad andere bedoelingen te hebben dan kan je hem duidelijk maken dat het niet wederzijds is en je minder contact wil.