Ik heb een gesprek gehad, nadien met een gyneacoloog, en deze verzekerde mij dat een kindje tot 22 weken geen pijnprikkels voelt. Het voelt dus nog niet. Daarom is abortus, mede daarom, in NL mogelijk tot en met de 21ste week. Ik heb dit gesprek gehad omdat ik zo bang was dat ik mijn kindje pijn had aangedaan op dat moment. Hoe macaber dit ook mag klinken. Je gaat je van alles afvragen, de gekste dingen komen in je op. Dit maakt het voor mijn gevoel niet minder erg. Het neemt nog steeds niet weg dat het gedane zaken zijn. En dan ik DAT mijn kindje heb aangedaan. Dit ff ter info voor degenen die zich afvroegen of een kindje dan geen pijn lijdt.
Ik weet niet hoelang geleden dat is geweest. Maar de kennis van nu verteld anders, namelijk dat ze al rond 10 weken prikkelingen kunnen voelen.. Het feit dat abortus mogelijk is tot week 24 (niet 21) heeft niks te maken met het kindje zijn gevoelens helaas...
chai, mijn reactie was niet vals bedoeld hoor, ik weet niet of het vals is om vanuit je eigen gevoel te spreken. ik mag toch zeggen dat ik er moeite mee heb? vrijheid van meningsuiting he en wat is triest? dat jij blijkbaar denkt dat mensen die erop tegen zijn zelf niets hebben meegemaakt en zich daarom niet in haar kunnen verplaatsen? dat is pas kortzichtig.
Misschien heb ik jou reactie wel niet eens gelezen.. Ik bedoelde het meer in het algemeen als iemand kwetsende dingen zou zeggen. Die reactie van jou is nergens op gebasseerd, ik heb niet gezegt dat die mensen niks hebben meegemaakt.
Ik heb je verhaal gelezen.. en ik herken er zoveel dingen uit.. het feit dat je toen onder druk een abortus hebt laten plegen doet niets af aan het feit dat je nu een goed moeder bent.. en gelukkig voel jij je ook een goed moeder. Het schuldgevoel kan niemand voor je wegnemen, je kan je alleen afvragen of je schuldgevoel niet misplaatst is.. ga terug het verleden in en bedenk je of je het echt anders had kunnen doen.. ( nu zeg je misschien ja omdat je je veel sterker voelt dan toen).. geestelijke terreur en dat is wat jij hebt meegemaakt kan een mens tot de grond toe afbreken, been there, done that.. en ik kan niet anders dan zeggen dat ik blij ben dat je nu je geluk gevonden hebt en dat je nu sterk in het leven staat. Dat je toen een keuze hebt gemaakt, hoe erg dan ook, mag jou nu niet het gevoel geven dat jij je kind iets hebt aangedaan.. je kon op dat moment niet anders.. persoonlijk verwijt ik de abortuskliniek meer dan jou.. het is aan hun om te kijken of een abortus door beide gewild is.. ze hadden het aan jou moeten aflezen dat je er niet voor 100% achterstond.. over die ex van jou.. daar kan ik nog geen letter aan vuil maken, wie weet komt die zichzelf nog een keer tegen.
Lieve meis, ik heb zelf in een relatie gezeten waarin ik zowel geestelijk als lichamelijk mishandeld ben. Ik ben een enorm sterk mens, al zeg ik het zelf, maar als je geisoleerd wordt van je omgeving en alleen nog samen bent met degene die je dag in, dag uit verteld dat je dom, dik, lelijk en waardeloos bent en niemand anders kunt krijgen, dan ga je dat geloven, hoe sterk je ook bent. Je wordt langzaam afgebroken en die sterke kant zit er nog wel, maar zo diep ingegraven, zo diep verstopt onder de kleineringen en de angst, dat je jezelf volledig kwijt bent. Ik ben opgestapt en heb hulp gezocht en daar heb ik geleerd dat ik niet boos moet zijn op mezelf. Ik kan alleen met heel mijn hart hopen dat jij dat gevoel ook zult krijgen; dat je niet boos moet zijn op jezelf! Je bent zo geïndoctrineerd, gekleineerd en gehersenspoeld, dat niemand de kracht had kunnen opbrengen om daartegen in opstand te komen. Sterkte met de vewerking en ik hoop dat je snel de rust in jezelf zult vinden!
lieve meid.. De liefde voor je engeltje straalt uit je woorden.. bewaar het in je hart.. ontvang de liefde van je man en je kindje nu.. en geef de liefde die je hebt terug.. Je engeltje zal altijd in je hart en dichtbij die liefde zijn..de liefde die iedere moeder herkent.. Ik vind het vreselijk wat je hebt meegemaakt en hoop dat je de rust en vrede zult vinden die je zo nodig hebt en ook verdient.. Maak je LOS van A. want door de schuldgevoelens heeft hij je nog steeds in zijn macht.. Hij heeft die keuze voor jou gemaakt.. jij was blind door onmacht... schuldgevoelens veranderen niks.. Liefde verandert alles...en die liefde bezit je.. het is een groot goed.. laat dat de overhand hebben.... Heel veel sterkte... liefs...
Ik heb op internet gecheckt wat een baby voelt tijdens een abortus en het voelt indd pijn.. Laat ik maar ook niet opschrijven wat voor een pijn...
@ Esin Je mag het me gunnen, maar nee, ik zou het fijn vinden als je dat soort informatie achterwege zou laten. Eerlijk gezegd draait mijn maag nu en zit ik harder dan hard te huilen nu ik je berichtje heb gelezen. Wederom, jij mag het me gunnen maar ik zou het fijn vinden als je dat soort info niet zou willen geven. Dank je. Marije
vraag me idd ook af wat dit soort info toevoegt... meid.. je kunt jezelf je hele leven "straffen" met je schuldgevoelens, maar dat verandert niets....het geeft enkel aan hoeveel je van dat kindje hebt gehouden/houdt... Ik hoop dat die moederliefde op een dag sterker zal zijn dan je schuldgevoel en dat je dit kunt loslaten.... knuff
jeetje meid, ik heb je verhaal gelezen met kippenvel en tranen in mijn ogen. Wat moet jij toen (en nu nog) een ongelooflijke moeilijke tijd hebben gehad.. Ik weet verder even niets te zeggen.. Wel wil ik je heel veel sterkte wensen met het verwerken van je verdriet en wens je ook een heel gelukkig leven toe met je lieve man en je lieve kindje! Elk mens verdient een tweede kans en jij dus ook! Liefs en knuffel
@ Esin Nee dat las ik ook,maar je berichtje insinueert al wel heel wat. Ik had gehoopt dat je aan zou voelen dat ik zoiets niet aan zou kunnen...ook de insinuatie niet. Maar het maakt niet uit. Tis nu eenmaal de waarheid. Fijn dat we het hierbij kunnen laten. Groetjes MArije
Kwam omdat jij erover begon eigenlijk, het was niet mijn bedoeling je slecht te laten voelen verder ofzo. Misschien kan je sowieso beter niet op zoeen pagina als deze komen met je verhaal, dan ga jeje alleen maar meer schuldig voelen lijkt mij.
jammer dat je dit allemaal mee hebt moeten maken en super dat je nu een goede moeder bent echter zal ik nooit kunnen en willen begrijpen dat je abortus pleegt nadat je je gezonde kindje hebt gezien .. en daar laat ik het maar bij
Ik vind het heel moedig van je dat je je verhaal hebt opgeschreven. Normaal ben ik heel erg tegen abortus, Mede doordat jij zo geestelijk bent mishandeld door je ex kan ik wel heel veel begrip voor jou situatie opbrengen. Ik kan me niet voorstellen wat zo'n situatie wat met je doet. Je bent gewoon kapot gemaakt door je ex. Ik hoop met heel mijn hart dat je alles een plekje kunt geven. En ik geloof zeker dat je nu een hele goede mama bent voor je kindje. Ben ook blij te lezen dat je nu wel gelukkig bent met je huidige man. Heel veel sterkte gewenst met het verwerken van alles. Liefs Jada
Weet je mensen maken fouten, en het had ook heel fout uit kunnen pakken als je het kindje wel had gehouden. Kijk naar nu en niet naar wat er geweest is, dat kun je niet meer terugdraaien!