Lieve dames, Geen idee wie dit lange verhaal gaat lezen maar ik moet het van me afschrijven, natuurlijk in de hoop dat iemand me wat inzicht kan bieden. Zoals jullie kunnen lezen in mijn handtekening hebben mijn man en ik een behoorlijk heftige 2 jaar achter de rug, en dit is de korte versie. 2 keer heb ik bijna het leven gelaten vanwege een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij ik de eerste keer bijna 2 liter bloed verloren ben. Ik dacht het ergste wel gehad te hebben maar toen begon het moeilijkste pas.. Gisteren hebben ze een 9-cellig embryo van 3 dagen teruggeplaatst. De vorige IVF poging hadden we 5 embryo’s uit 5 eicellen en nu maar 2 embryo’s (waarvan 1 nog niet zeker een cryo) uit 7 eicellen. Ik zou blij moeten zijn en me dankbaar moeten voelen maar teleurstelling en verdriet overheerst. Misschien ben ik ook gewoon moe van alle medicatie en emoties die ermee gepaard gaan. Het gaat zo heftig op en neer, het contrast is telkens zó groot. De ene week ben je vol goede moet omdat je een prachtig embryo in je buik hebt, je bent ervan overtuigd dat het goed zit, je voelt de innesteling (althans dat denk je).. en je wordt weer ongesteld. Of je hebt een positieve test in handen, je bent dolblij, en een paar dagen later zijn je borsten ineens niet meer gespannen. Je doet opnieuw een test en deze is een stuk lichter dan de vorige.. 2 jaar geleden dacht ik nog te horen bij de groep vrouw die ontzettend vruchtbaar zijn, ik werd in 8 maanden tijd 3x spontaan zwanger, waarvan we bij de 2e bbz een kloppend hartje zagen op de echo. Zonder eileiders ben je afhankelijk van IVF en we dachten dan ook dat het de eerste keer raak zou zijn. Maar wat blijkt.. Ik heb een extreem lage AMH (0.55, 34 jaar oud). Hoeveel meer kan er nog tegenzitten? We leven hartstikke gezond, rookvrij, geen alcohol en bijna geen cafeïne. Zoveel mogelijk biologisch en onbewerkte voeding, vlees, eieren en zuivel van de biologische boer, veel beweging, weinig stress. We zijn in onze relatie gelukkiger dan ooit -al deze ervaringen hebben ons dichter bij elkaar gebracht-. Dat is natuurlijk wel iets prachtigs dat hieruit is voort gevloeid en waarvoor ik ontzettend dankbaar ben. Zijn er vrouwen die soortgelijke ervaringen hebben waarbij het nog is goed gekomen? In februari wordt ik 35 en we willen het liefst 3+ kinderen. Is dat nog wel realistisch? Ik ben de hoop een beetje aan het verliezen merk ik en zou graag succesverhalen horen ❤️
Hoi Ik lees je verhaal en kan niet doorgaan zonder te reageren. Ik zie dat je behoorlijk wat hebt meegemaakt en heel begrijpelijk dat het niet in de koude kleren gaat zitten. Het is heel lastig om hoop te blijven houden als je zoveel tegenslagen te verduren krijgt. Hoop is vaak het enige waar je je aan vast kan houden omdat je zelf gewoon machteloos staat en geen invloed hebt op je lichaam. Zelf heb ik ook 3 jaar moeten wachten op mijn eerste zoon en IVF gehad. Het enige waar ik baat bij heb gehad in die jaren is het veranderen van mijn mindset en hoe je er dus instaat. Daar heb je wel invloed op. Toch positief proberen te blijven en ook vooral de focus te leggen op datgene in je leven waar je plezier uithaalt als het tegenzit. Dat is een heel proces en gaat niet van de ene op de andere dag. Bij mij zijn ook alle emoties om te hoek komen kijken. Hebben jullie vanuit het ziekenhuis ook begeleiding wat betreft het psychische gedeelte? Zo niet, wellicht is het goed om daar nog eens ruimte voor te maken om er over te praten en verder ga ik heel erg hopen dat je met kerst een mooi kado’tje in handen hebt! Houd vol. Liefs
Bedankt voor je lieve woorden. Het is inderdaad niet makkelijk en we geven niet op, we blijven hoopvol. Over het algemeen lukt het best goed om er weer bovenop te komen wanneer we een tegenslag te verwerken krijgen. En wat fijn om te horen dat jullie na al die tijd alsnof een gezond kindje gekregen hebben, geniet ervan het geeft mij hoop voor de toekomst ❤️
Jeetje wat heb jij al veel meegemaakt zeg. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar wilde ook niet zomaar jouw bericht negeren. IVF is gewoon heel erg heftig. Zelf heb ik 2x van de 2x complicaties gehad na een punctie en dat vond ik echt pijnlijk en dacht ook ´dit doe ik nooit meer´. Dat hoefde ook niet meer, want ik was zwanger, maar helaas moeten afbreken vanwege een ernstige afwijking. Dus... weer opnieuw die rotbehandelingen in met idd steeds max 3 embryos. Bah! En de wens groeit elke dag meer... Ik wil je iig heel erg veel sterkte wensen en hoe moeilijk het ook is, houdt hoop! ook met 1 embryo kan het! Liefs.
Jeetje wat verdrietig. Hoe ver was je in je zwangerschap? En dapper dat je dan toch besluit alsnog door te gaan. Wij vrouwen zijn veerkrachtiger dan we zelf denken. Ik begrijp hoe groot de kinderwens is. Respect hoor. Wat voor complicaties had je na de punctie? En hoe ver ben je nu in je in het ivf traject? Ik wens je veel kracht en alle geluk, je bent een sterke vrouw ❤️
@BillieJean ik had de eerste keer ohss bij 9 eicellen. Echt totaal onverwacht. De tweede keer een bloeding in m’n buik. Vorige week hebben ze mijn cryo teruggeplaatst uit de tweede ivf behandeling. Het ziet er naar uit dat het niet is gelukt, maar dan heb ik nog 1 embryo in de vriezer. Ik ben overigens in februari begonnen met dit hele circus bedankt! Ook alle geluk voor jou, hopelijk kan je volgend jaar een kleintje in je armen sluiten.
Ik hoop van harte voor je dat het toch raak gaat zijn. Zelf geen positief verhaal tot nu toe. Enige waar ik wel echt op aan zou willen dringen, doe dit niet alleen en zoek op tijd psychische hulp. Ik dacht ook dat het wel "mee" viel. Man man man wat kom ik mezelf nu tegen na 10 jaar. Wuif het ajb niet weg. En ook niet met (ook al is het een goede tip, begrijp me niet verkeerd) positief leven en positieve gedachtes. Want eens komt de klap. Ook, gerust, als je toch in verwachting bent. Het traject is niet iets wat je dan "vergeet". Het doe zo ontzettend veel met je. Heel veel succes ❤️
Lieve @BillieJean wat een heftig verhaal en wat goed dat je het deelt. Hier 3 jaar moeten wachten op de eerste zwangerschap. Ivf leek bij ons de oplossing te zijn, de eerste tp was helaas buitenbaarmoederlijk maar na de 3e tp was ik blijvend zwanger. In augustus 2019 bleek ik spontaan zwanger te zijn, een wonder. Helaas zat het vruchtje weer in mijn eileider en ben ik met spoed geopereerd. Daarna nog 2 keer spontaan zwanger geworden maar vroege miskramen gekregen. We besloten weer verder te gaan met onze 2 cryo’s. De eerste tp zat weer in mijn eileider en ik werd weer met spoed geopereerd. De tweede cryo bleef niet zitten. Ik kreeg weer een punctie met dit keer een enorm hoge score, 7 embryo’s. De eerste tp bleek helaas een leeg vruchtzakje te zijn met 7.4 weken. Daarna 6 tp’s die helemaal niks hebben gedaan. We zijn toen naar Gent overgestapt. Daar kreeg ik eerst het slechte nieuws dat ik geopereerd moest worden aan mijn niche, het litteken na mijn keizersnede bleek vanbinnen totaal niet goed geheeld te zijn waardoor ik een grote kans had op een baarmoederruptuur. Maar ook kreeg ik te horen dat mijn AMH erg laag was voor mijn leeftijd. Ik was toen net 31 jaar en AMH 0.87. Voor de operatie moest ik eerst weer een nieuwe punctie doen. Hier kwamen wonder boven wonder 4 embryo’s uit. In maart ben ik geopereerd en in september kregen we groen licht om verder te gaan. Ik had zoveel hoop bij de eerste tp, maar helaas werd ik op 14 dpo ongesteld. Ik ben toen alle hoop verloren en we besloten om de cryo’s zonder verwachtingen op te maken. Dat zonder verwachtingen bleek toch erg lastig te zijn, precies wat je zegt: zoveel hoop als er weer een embryo is teruggeplaatst. Inmiddels was het al mijn 11e tp. Dit embryo is tot nu toe blijven zitten! Ik ben nu bijna 9 weken zwanger. Het is een ontzettend lange, pittige strijd geweest. Ik hoop dat je toch nog een blijvende zwangerschap mag hebben in de toekomst. Heel veel sterkte en je bent niet alleen! ❤️
Och meid, wat een heftige jaren voor jullie. Ontzettend zwaar. Zoals andere al zeggen, doe dit niet alleen, en zoek hulp. Je gaat van traumatische ervaring in traumatische ervaring. Dat is heftig. Hier wel een succesverhaal. Na 5 jaar proberen, miskramen en medische behandelingen raakte ik hier zwanger via icsi. Voor de tweede weer opnieuw een punctie omdat de cryos niet goed ontdooide en niet bleven plakken. Totaal 1,5 jaar Voor de derde, 2 miskramen canuit de cryos, 2x opnieuw een punctie, na de eerste hadden we geen bevruchtingen en de verse tp van de tweede was raak. Ook 1,5 jaar. En voor de vierde was het ineens makkelijk. Eerste cryo werd een miskraam en 2de groeit nu. Hou hoop. Of 3+ realistisch is weet ik niet, wij hadden nooit gedacht zoveel kinderen te mogen krijgen, maar zijn op onze blote knieën dankbaar dat we 3 gezonde jongens hebben en nu weer zwanger (en hopend op nog een gezond kindje erbij). Hele dikke knuffel. ❤️
Hoi, Even een kort berichtje: zo te zien zijn er twee puncties geweest, het is misschien verstandig om nù (voor 31 december) over te stappen naar een zorgverzekering die ook een vierde en eventueel vijfde IVF/ICSI vergoeden. Ten tweede: ik weet niet waar je nu onder behandeling bent, maar ik kan Dr Cuypers die een kliniek in Duitsland heeft ten sterkste aanraden met deze problemen. Die kan en wel veel specifieker op o.a. je lage AMH richten. Er is meer mogelijk dan in NL wordt aangeboden! Ten derde: Algemene tips, stoppen met suiker in je voeding en begin zsm met ubiquinol, omega 3, vitamine D3 en zink slikken. Dit verbetert de eicellen die je nog hebt, maar pas over een maand of drie. Voor de dosering moet je even zelf zoeken, dat weet ik niet meer. Heel veel succes! Hopelijk worden je inspanningen beloond.
Dat klinkt inderdaad pittig. Wanneer hebben ze de cryo precies teruggeplaatst? Misschien krijg je nog goed nieuws aangezien het nog kort geleden is..? Je kent je eigenlijk lichaam het beste natuurlijk. Bij mij hebben ze vrijdag een verse terugplaatsing gedaan van de 2e ivf ronde. Heel spannend ❤️
Ik zou wat Lafayette zegt nu bij verzekeren en buitenland zeer serieus overwegen. Ik mis in je verhaal nog welke medicatie je gebruikt want dat kan ook nog uitmaken. Hier ook pas zwanger na 15x iui zonder hormonen en 3x ivf. Een 2de traject is niet gelukt helaas.
Ik heb geen ervaring of succesverhaal voor je maar ik wilde gewoon op jouw reageren. Mijn situatie is compleet het tegenovergestelde. Mijn eicelvoorraad is erg hoog waardoor er kwalitatief veel eicellen tussen zitten van slechte kwaliteit. Onze eerste poging: 30 eicellen 24 bevruchting, 4 5 daagse embryos waarvan 1 normale (miskraam 12 weken) Tweede poging: 25 eicellen 23 bevruchtingen, 9 5 daagse embryos waarvan 7 normale en nu zwanger van terugplaatsing nr 6. Wat we die cyclus anders hebben gedaan is een lagere dosering icm letrozol. Zowel voor mij als iemand die ik ken (ook lage amh) heeft letrozol wonderen verricht. Misschien kun je dat bespreken met je arts? Om je experimenteel andere medicatie te geven? Ik wens je in elk geval echt veel kracht en hoop de komende tijd. Geef het zeker niet op en probeer positief te blijven! Hier zijn wij sinds 2017 bezig dus ik snap echt heel goed dat je er flink doorheen kan zijn
Vorige week maandag. Ik had dus echt wel iets moeten zien nu. Wordt ook hier op het forum wel bevestigd. We gaan gewoon vol goede moed door! Spannend voor je!!! Wanneer mag je testen en mag ik vragen bij welk ziekenhuis je zit?
Wat jammer om te horen dat het niet is gelukt. Inderdaad vol goede moed doorgaan, het zal een keer lukken <3 Ik mag officieel 25 december testen maar ik heb uitgerekend dat ik de 18e wel meer zou moeten weten. Vandaag heb ik getest en de Ovitrelle is in ieder geval uit mijn lichaam, ik zal nu om de dag een test doen. Super spannend dus. Wij zitten bij het Catharina in Eindhoven, en jij?
Hi Asil, bedankt voor je bericht. Wat een lang traject heb je achter de rug zeg, dat moet heel moeilijk zijn geweest (en nog). Wat goed dat je naar jezelf luistert en een stapje terug neemt. Je komt hier echt wel bovenop. Mijn ervaringen vallen daarbij in het niet. We zijn nu 2 jaar bezig en hoewel het heel moeilijk is en zwaar met momenten ben ik zeer dankbaar voor het feit dat we een stabiel vangnet hebben. Het heeft onze relatie echt versterkt en we zijn gelukkiger dan ooit. We leven zoveel mogelijk in het nu en staan iedere dag stil bij wat we hebben in plaats van alleen maar toe te leven naar het krijgen van een kindje. Ik merk hoe meer ik erover schrijf hoeveel geluk we eigenlijk hebben dat er nog opties zijn en hoe lief en begaan iedereen is, zelfs compleet vreemden zoals jij. Wat mij heel erg geholpen heeft is het toelaten van mijn emoties. Positief leven en positieve gedachten zijn een leuk concept, maar niet realistisch als er zulke intense emoties mee gemoeid gaan. Ik heb geleerd om te huilen wanneer ik verdrietig ben. Ik stop mijn emoties niet meer weg. Ik meld mij ziek waar nodig en als ik 3 dagen niemand wil spreken zet ik mijn telefoon uit. En bovenal is mijn man mijn rots in de branding. Op die manier ben ik er telkens relatief snel weer bovenop en heb ik niet het gevoel dat de boel zich opstapelt. Ik heb in het verleden 3 jaar gekampt met een fikse burnout dus misschien herken ik de signalen, misschien dat ik het daardoor steeds voor ben. Maar ik kan me niet eens beginnen in te denken dat dit nog 8 jaar duurt.. Dus ik heb misschien makkelijk praten. Ik wens jou alle geluk, neem de ruimte en je zult vast en zeker een manier vinden om weer in je kracht te gaan staan ❤️
Hey Saartje, dankjewel voor je bericht. Wat ongelooflijk verdrietig om te horen dat je een miskraam hebt gehad met 12 weken. En intussen zwanger, wat mooi, gefeliciteerd. Dat zal vast extreem spannend zijn geweest met de 12 weken echo. Wat bedoel je met normale embryo’s? Letrozol is toch een hulpmiddel voor vrouwen die geen eisprong krijgen? In welk opzicht heeft jou dat geholpen? Dat een lagere dosering goed kan zijn kan ik inkomen, ik had de tweede keer een hogere dosis en inderdaad meer eicellen dan de eerste keer maar beduidend minder bevruchtingen en embryo’s. Bedankt in ieder geval voor je tip en heel veel geluk met je zwangerschap ❤️
Hey, bedankt voor je berichtje. Ik heb het inderdaad uitgezocht maar er is bij iedere overstap een screening. De verzekeringen die een 4e en 5e poging vergoeden doen dat alleen via een aanvullende verzekering en daarvoor wordt je niet geaccepteerd bij 2 of meer mislukte IVF pogingen of als je in een lopend traject zit. Daarbij hebben wij nog steeds hoop dat het deze of volgende ronde gaat lukken. En bij een doorgaande zwangerschap van minstens 12 weken krijg je opnieuw 3 pogingen vergoed. En anders moet het maar uit de spaarpot. We zijn nu onder behandeling bij het Catharina in Eindhoven en eigenlijk heel tevreden. Wij wonen ook in Eindhoven dus het maakt ons leven een stuk draaglijker dat het zo dichtbij is. Ik zal je tips noteren en mochten we hier geen goed gevoel meer bij hebben zal ik daar zeker gebruik van maken, heel erg bedankt! ❤️ Oh en stoppen met suiker.. ik denk dat wij al weinig suiker eten en ik voel er weinig voor om extreem te gaan, het leven moet ook leuk blijven. Q10 zou ik inderdaad kunnen overwegen, morgen word ik gebeld door de arts en ik zal vragen of ze iets kunnen zeggen over de kwaliteit van mijn eicellen. Volgens mij zijn die namelijk juist heel goed. Omega-3 krijg ik via de vette vis 3x in de week en d3 en zink neem ik al, bedankt in ieder geval voor je goede tips!
Dankjewel voor je berichtje ❤️ Ik gebruikte Rekovelle, de eerste keer 18 eenheden en de tweede keer 24 (de hoogst mogelijke dosering in NL). Wat mooi dat je een kindje hebt gekregen. Bedoel je dat je niet verder kunt proberen?
Wat een mooi succesverhaal dat doet me zo goed! Dankjewel voor het delen en geniet van je kinderen. En natuurlijk gefeliciteerd en veel geluk met deze zwangerschap ❤️