mijn verhaal(wel lang hoor)

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door peeetje, 27 mrt 2006.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. peeetje

    peeetje Fanatiek lid

    3 jan 2006
    2.805
    0
    0
    rotterdam
    In 1997 ging ik samen wonen, mijn ouders vonden het niks.
    Ik was te jong en weet je het nou wel zeker enzo,
    ik was toen net 19.
    EInd 1997 moets ik mijn moeder het nieuws gaan vertellen dat ik zwanger was.
    `mam ik ben niet meer ongesteld geworden`. mijn moeder reageerde zo van,
    `meid ik was ook wel eens overtijd we gaan morgen wel naar de huisarts.`
    je begrijp me verkeerd mam ik ben zwanger..... toen verandere haar blik..
    nou dan moeten we hele andere afspraak gaan maken.Ik vroeg of ze blij was..
    maar zei reageerde daarom van`ga je het houden dan``???
    Me wereld stortte in.. mijn man en ik waren namelijk helemaal niet geschokt.
    We waren eigenlijk wel blij.
    Iedereen om ons heel liet duidelijk merken dat ze ons stom bezig vonden.
    De dag van de echo brak aan.. ik voelde me ineens raar...
    Ik `was` met nadruk op was 15 wkn.
    Onze jonge wereldje stortte in... we konden ons verdriet niet uitten
    onze omgeving reageerde zo van`` je was ook wel heel jong,het is beter zo``
    dat was echt iets wat we beslist niet wouden horen.
    Daarna ben ik niet meer aan de pil gegaan
    we waren al zo gewend aan het idee dat we ouders werden.
    Miskraam2 volgde, miskraam 3 volgde, en dat ging door tot en met miskraam 6
    Ik dacht dat ik gek werd... ik ging me omgeving de schuld omdat hun ons te jong vonden.
    mijn man kon zijn verdriet niet uiten en we vervreemde een beetje van elkaar.
    in 2000 gingen we samen op vakantie`dat zou ons goed doen`...
    voordat we opvakantie gingen werd ik heel ziek`dokter dacht aan voedselvergifteging
    alles behalve dat...ik was weer zwanger...
    ik werd gek maar echt gek...me vakantie zou verziekt worden dacht ik...
    in mijn hoofd zei ik ``laat maar los je blijft toch niet zitten``.
    Mijn man was juist blij..waarom kon hij blij zijn?
    4 dagen voor vertrek zei ik,`wees maar niet blij het laat los ik voel het,
    waarop hij reageerde`wees nou eens een keer possitief.
    Ik sloeg in mijn buik heel hard... hij raakte in paniek..ik werd alleen maar gekker :(
    ik had zoiets van kom er nu maar uit. ik rookte als een stekker

    dag van vertrek naar creta....
    Ik was in slaap gevallen in het vliegtuig en toen ik ontwaakte voelde mij heel anders
    ik voelde me superzwanger!!! en het voelde goed!!!
    Tijdens de vakantie genoot ik van mijn zwangerschap
    alleen de nog steeds 24 uur durende misselijkheid,
    daarvan genoot ik uiteraard niet van.
    Bij thuis komst had ik mijn afspraak bij de gyni...
    ik was al 3 1/2 maand geweldig gewoon.

    37 weken zwanger
    na meerdere gel en infuusinleiding werd onze dochter eindelijk
    na een 5 dgn!! durende bevalling geboren ons wondertje
    een perfect kind..huilde weinig,sliep hele nachten door.
    heerlijk wijffie....

    toen ze 2 jaar was wouden we het proberen om nog een wondertje
    op de wereld laten komen.
    maar het moch weer niet zo zijn...miskraam na miskraam
    nr. 7,8,9 en sinds juli zitten we op nummer 15
    Mijn laatste miskraam was op mijn verjaardag...
    de zelfde datum als dat ik van mijn alleeerste
    zwangerschap was uitgerekend.
    De laatste miskraam was een heel raadsel..er was niks meer te zien het was al weg zei de gyni
    en ik had niks gevoeld.Terwijl de hcg bleef stegen in mijn bloed.
    Om de 2 dagen maakte ze een echo ze dachten dat ik mischien net na de miskraam op nieuw was bevrucht.
    2 weken lang om de 2 dagen was ik bij de gyni... we stonden voor een raadsel.
    er werd gedacht aan een bbz,of dat het vruchtje nog te klein was of in mijn eierstok zat
    (die was ontzettend vergroot)of een tweeling waarbij 1 was verloren...
    er werden meerder gyni`s bijgetrokken maar ook die vonden het een bizar verhaal.
    na 3 weken kreeg ik het verlossende telefoontje.De hcg in mijn bloed was flink gedaald.
    Ik kon niet stoppen met huilen..ik had ergens nog hoop...
    diezelfde avond begon ik heving te bloeden..`bevestinging dat het is afgelopen.
    ik vraag me nog steeds af was het de 15e miskraam of ook een 16e??
    waarom mocht het nou weer niet zo zijn??? zijn wij niet goed genoeg???
    het is nu al weer eind maart en ik zou dolgraag weer zwanger willen raken maar als ik denk dat ik zwanger bent(zoals nu) word ik doodsbang.
    de afgelopen jaren hebben we alleen verdriet gehad en ellende. nog een keer zou ik niet aan kunnen
    maar toch kan ik niet opgeven..mijn dochter is er toch ook?!?!?
    ik heb verschillende ondezoeken moeten doorstaan..maar ze konden niks vinden.
    Er is nog steeds een plek leeg.... we voelen ons niet compleet.
    we kunnen onze drama maar niet afsluiten ook al hebben wij een WONDER lopen van nu net 5!
    De pijn...elke dag maar pijn... waarom stopt het niet...
    andere in mijn omgeving leven verder...de mijn is allang gestopt ...ik blijf maar hangen in mijn pijnlijke wereldje..........

    sorry voor het lange verhaal....
    :oops:
     
  2. Channie

    Channie Fanatiek lid

    13 okt 2005
    4.149
    0
    0
    Meid ik wil je alleen even heel erg veel sterkte wensen en heb niet veel woorden hier voor vind het zo erg voor jullie!!! ik hoop dat er toch nog een wondertje voor jullie is weg gelegt!
    Groetjes Chantal
     
  3. Ally

    Ally Fanatiek lid

    22 nov 2005
    1.008
    0
    0
    ik heb vorige week je verhaal nog gelezen en heb bijna de hele week aan je gedacht .
    Ik heb mijn 4 de mk gekregen ,ik wordt deze vrijdag gecurreteerd.
    Ik heb 1999 2 mk gehad in 2000 een gezond dochteren in 2005 weer een mk en nu was ik dus ook zwanger was ook voorzichtig aan het idee gaan wennen nadat ik het hartje had zien kloppen .
    Ik kan niet in de toekomst kijken ,ik wil heel graag een tweede en ik wordt dit jaar ook 30 .
    mijn dochtertje wist het ook dat ik zwanger was ,ik heb het ook aan haar verteld dat de baby weg is en we gaan een andere halen ,maar dan zegt ze nee mama de baby is er nog ,en ik wil zo graag een zusje .
    Ik hoop dat ik een tweede krijg ,maar hoelang gaat het duren ,en echt genieten van de zwangerschap doe je ook niet ,want je leeft naar de afspraken toe om het hartje te horen kloppen .
    Ik voel me ook een beetje schuldig ,wat doen we fout en waarom is het 4 keer mis geggaan .
    Je hoort zo vaak ,dat iemand 1 mk krijgt maar dan later alleen gezonde kinderen.
    Bij jou hebben ze ook nooit wat kunnen vinden ,en bij ook niet en omdat ik al een gezond dochtertje heb zeggen ze maar volgende keer beter .
    Peetje ik heb een vraag aan jou :hoe vind je de kracht om dit te verwerken en hoe reageert je omgeving.
    Ik heb mij al voorgenomen om het aan niemand meer te vertellen als ik zwanger ben ,pas als het gaat groeien ,dan zien mensen zelf wel
    ik had met de andere 3 mk geen binding omdat ik het hartje niet had zien kloppen ,deze mk heeft mij echt heel wat gedaan ,zelf mijn man was er stuk van .

    Ally
     
  4. peeetje

    peeetje Fanatiek lid

    3 jan 2006
    2.805
    0
    0
    rotterdam
    hey ally...

    wat naar dat jij dit ook heb moeten meemaken.
    en ik zal vrijdag dubbel zo hard aan je denken.

    mijn kracht om dit te verwerken??
    hmmzz ik geef voor het eerst eerlijk toe dat ik het helemaal niet verwerkt heb, zal niet gebeuren ook.
    Ik heb het ook niet echt een plekje kunnen geven.
    Ik kijk gewoon naar mijn dochter en denk dan daar doe ik het voor,
    maar inderdaad omdat er niks uit de onderzoeken is gekomen en ik mijn wondertje van 5 heb..
    kan ik niet opgeven...
    en ik wil ook niet opgeven...
    ook meer omdat juist mijn omgeving zegt dat ik het moet opgeven..
    ik moet niks!
    ik wil dadelijk kunnen zeggen aanhouder wint!
    en zo lang ik en mijn gezin er niet onder door gaan stop ik niet.
    Al heb ik nu zoiets van ow mijn god dadelijk klopt mijn voorgevoel en ben ik weer zwanger en dan... wat moet ik denken...hoe moet ik me voelen...
    vandaag heb ik weer wat kramp..en dan denk ik weer had ik nou maar niet gestopt met de pil en blij zijn dat mijn dochter er wel is.
    Elke dag is mijn gedachten wel anders.....

    ik denk als jij geen ander het wel weet hoe het is om je dochter moeten uitleggen dat zij nog geen broertje of zusje heeft...
    en ally je moet totaal niet jezelf schuldig voelen!!
    soms kan je er niets aan doen.
    en waarom het bij ons fout gaat??
    ik wil dat ook wel eens weten ja.. :cry:

    veel liefs peetje
     
  5. talia

    talia Fanatiek lid

    27 nov 2005
    2.561
    0
    0
    kapster
    belgie
    meid ik zit zo erg met je in ik heb geen woorden voor je om te troosten maar ik hoop dat je je sterk kan houden en je hebt bewezen dat zwanger worden wel leukt want je dochtertje loopt er ook rond.
    veel sterkte

    groetjes Talia
     
  6. peeetje

    peeetje Fanatiek lid

    3 jan 2006
    2.805
    0
    0
    rotterdam
    dankje wel talia ;)
     
  7. fredje8

    fredje8 Fanatiek lid

    31 okt 2005
    1.083
    0
    0
    Jeetje peetje wat heb jij veel mk meegemaakt, meid toch!!
    wij hebben er 1 gehad en dat was voor ons verschrikkelijk, meid je hebt er 14 gehad, verschrikkelijk, ik wil jullie heel veel sterkte wensne
     
  8. Angelina

    Angelina Niet meer actief

    Verschrikkelijk wat jullie allemaal mee hebben moeten maken. Ik wens jullie heel veel sterkte en alle goeds toe.


    Angelina
     
  9. Niet meer actief

    jeetje zeg wat een verhaal, wat vreselijk dat jullie dit allemaal hebben moeten doorstaan en nog steeds doorstaan.
    Ik wil jullie heel veel sterkte wensen en hopelijk kunnen we jullie snel feliciteren met een gezonde zwangerschap
     
  10. djara

    djara Fanatiek lid

    12 apr 2005
    2.675
    0
    36
    begeleidster
    makkum (fr)
    wat een verhaal.....ik zal aan je denken....en ik hoop dat ik je snel mag feliciteren met een gezonde zwangerschap
     
  11. jacoba

    jacoba Fanatiek lid

    6 mrt 2006
    3.436
    0
    0
    tollebeek
    wat verschrikkelijk wat julie hebben moeten doorstaan ik wens jullie heel veel sterkte toe voor de toekomst.


    groetjes jacoba
     
  12. Jenny

    Jenny Fanatiek lid

    14 mei 2005
    1.432
    0
    0
    Begeleiding dagbesteding
    WW
    Hallo,
    Als eerste wil ik zeggen wat knap dat je je verhaal zo hebt neer kunnen zetten, moedig hor. Verder heb ik niet veel woorden voor wat jullie is overkomen, echt heel erg. Volgens mij is wat ze zeggen hoop doet leven op jullie van toepassing. En ik hoop dat het voor jullie hoop op nieuw leven wordt. Heel veel sterkte. Liefs Jenny
     
  13. peeetje

    peeetje Fanatiek lid

    3 jan 2006
    2.805
    0
    0
    rotterdam
    dank je wel allemaal voor jullie lieve woorden.
    ik wou nog ff kwijt...

    als je nou 1 mk heb gehad of 5 of 15 het is allemaal net zo erg.. dus steun diegen die je kent die een mk heeft gehad.. niet 1 dag maar voor lang.
    ik ben er heel hard van geworden hoe mensen kunnen reageren, gelukkig krijg ik hier wat meer begrip.
    het is heel erg als je weer moet vertellen dat je een mk heb gehad en dan zo`n blik krijgt van ``alweer??

    mensen vergeten soms met de tijd je verlies,
    terwijl dit bij jezelf voor het leven in je gebrand zit.

    gr. peetje
     
  14. Elina

    Elina Actief lid

    2 mrt 2006
    184
    0
    0
    huismama
    Friesland
    Hey Peet.

    Nou ik begrijp je gevoel heel erg goed. Een leegte. En ik merk ook veel onbegrip van anderen. Ze denken dat het zo vanzelf sprekend is om kinderen te krijgen, maar ik vind juist dat je heel erg dankbaar moet zijn. En het is niet altijd rooskleurig. Het kan ook anders. De meeste mk heb ik bij mij aan niemand verteld, omdat ze toch raar reageren. Zo van je hebt eentje en wees daar blij mee. Ja maar ik heb toch het gevoel dat er iets mist en dat ik nog een kindje wil. Het gevoel blijft.
    Ik moet het alleen verwerken. Mijn vriend doet het op zijn eigen manier en ik heb het gevoel dat ik hem daar niet mee moet lastig vallen. Het beinvloed onze relatie heel erg. Het is gewoon erg moeilijk allemaal en ik weet heel goed hoe jij je voelt.
    Ik heb wel het idee dat ik steeds sterker wordt door alle miskramen, maar er komt een punt dat je het niet meer aan kunt.
    Het probleem ligt bij mij en niet bij mijn vriend en daar voel ik me heel vaak schuldig door. We wilden een groot gezin en dat heb ik hem afgenomen.
    Ik voel me ook nooit inverwachting. Ik ben altijd in afwachting zeg ik tegen me zelf.
    Ik ben nu weer zwanger en het lijkt allemaal heel erg goed te gaan, maar die pijn van al die miskramen blijft natuurlijk en de angst in deze zwangerschap ook.
    Ik wens je veel sterkte. EN ik hoop dat je het ooit kunt accepteren wat er allemaal gebeurd. Ik kan het wel, maar dat komt omdat ik de oorzaak ook weet.

    Ik denk aan je. Bij heel veel berichtjes Soms reageer ik het niet, omdat het mezelf ook verdriet doet. Maar nu weet je dat ik aan je denk.
     
  15. peeetje

    peeetje Fanatiek lid

    3 jan 2006
    2.805
    0
    0
    rotterdam
    dank je wel elina
    ik weet dat jij idd heel goed begrijpt wat ik bedoel
    je bent al 13 wkn nu he fantastich meid!!!

    ik hoop ook dat ik het een keer kan accepteren maar ja als je geen oorzaak weet, dan blijft dat moeilijk.

    vandaag zit ik er ook doorheen ff
    ik wist bijna zo zeker dat het deze maand raak was. mijn test gaf al een heel licht streepje aan.
    maar vanmorgen al wat licht bloedverlies.

    ik snap het niet... normaal ben ik zo rap zwanger..
    en nu niet meer. ik snap het niet!!
    mijn angst dat ik helemaal geen 2de kan krijgen word zo alleen maar groter.

    maar ja als ik dan naar jou banner kijk dan zeg ik tegen mezelf kop op... het kan...

    beetje sip vandaag

    ik denk ook aan jou meid...

    veel liefs peetje
     
  16. Elina

    Elina Actief lid

    2 mrt 2006
    184
    0
    0
    huismama
    Friesland
    Ik snap dat jij je behoorlijk rot voelt hoor vandaag. De ene dag voel je je slechter dan anders natuurlijk ook door wat je geestelijk allemaal moet verwerken.
    Ik vind het erg vervelend dat bij jou de oorzaak niet gevonden kan worden. Dat helpt het bij mij in ieder geval wel om het te accepteren.
    Vrijdag heb ik de uitslag of het kindje wel of niet een afwijking heeft. En is dat wel het geval dan kan ikhet voor mezelf tenminste accepteren omdat ik weet dat die kans er is. Ook al is ie op dit moment heel klein.

    Wat voor onderzoeken heb je allemaal gedaan. En heeft de arts nu gezegt dat ze niks meer gaan doen??
    Heb je een second opion gehad?/

    Veel sterkte meid.
     
  17. peeetje

    peeetje Fanatiek lid

    3 jan 2006
    2.805
    0
    0
    rotterdam
    ik heb nu in 3 ziekenhuizen gelopen en ze hebben de testen ook dubbel gedaan. maar dat vond ik niet erg.
    mijn eerste gyn.. nam me niet zo serieus omdat mijn dochter er ook rond loopt.
    maar die ik nu heb is echt een top-wijffie
    als ik maar denk dat ik zw. ben mag ik langs komen.
    Al hebben we besloten niet meer te doen.Je bent er anders zo mee bezig en maken we ons zelf een beetje gek en soms te blij als we een vruchtje zagen.

    ff updat vanmorgen dacht ik nou ben ik echt ongi...
    4 druppels helder bloed en met afvegen wat..net niks meer...
    dus ff beetje met wc papiertje gekeken nu is het bruin en heel weinig?!?!?
     
  18. Elina

    Elina Actief lid

    2 mrt 2006
    184
    0
    0
    huismama
    Friesland
    Jeetje wat zal jij in spanning zitten nu. Zet het nu wel door of niet?

    Zit jij ook steeds op de wc om te zien wat er gaat gebeuren??

    Ik doe dat nu nog steeds.

    Ik ben blij dat je nu een gyn hebt die het in de gaten wil houden. Die heb ik ook. Zodra ik de test had gedaan moest ik op de stoep staan. Nou deed ik dat ook niet, omdat net als jij zegt er dan alleen nog maar mee bezig bent.

    Veel sterkte en ik denk aan je.
     
  19. peeetje

    peeetje Fanatiek lid

    3 jan 2006
    2.805
    0
    0
    rotterdam
    ja hahaha ik ben al een paar keer naar de wc nu gegaan.
    het mag nou wel doorzetten hoor pff
    dan gewoon weer een nieuwe ronde.

    ja inderdaad ik ga niet meer op de stoep zitten.
    normaal gesproken lig ik al in de stoel op de dag van me nod dan was er al een vruchtje te zien van 3 weken.
    ik(wij) hebben ons voorgenomen pas te gaan `ALS`
    ik pas 2 weken overtijd ben ofzo.
    Ik merkte heel erg aan mezelf dat ik me zo kapot maakte
    als ik nu ongi word dat denk ik...nou nieuwe ronde...
    maar als ik bij de gyni was geweest..
    dan zag je wat en dat is het niet zo makkelijk meer...

    tja afwachten maar weer....... :(
     
  20. manon

    manon Bekend lid

    27 dec 2005
    837
    0
    0
    Rotterdam
    Petra ik vind het heel knap van je dat je je verhaal doet ;)
    Lieverd je kan altijd met me praten he dat weet je toch.

    Oke ik heb dit niet mee gemaakt maar daarom kan je je hartje wel bij mijn luchten ;)

    Hoe vaak je je hartje wild luchten maak toch niet uit ;)
    Ik weet wel dat er mensen bestaan die heel cool zijn :(

    Maar ik en nog veel andere zijn niet zo ;)

    Je hoef je eigen ook niet altijd groot tehouden, ik weet het wel je wil het niet laten zien aan de wereld dat je verdriet heb.

    Maar dat is juist niet goed :)

    Tuurlijk hoef je het niet aan de hele wereld tevertelen ;)
    Maar er over praten met mensen die van je houden en om je geef ;)

    En hier kan je natuurlijk ook je hartje luchten ;)

    Strekt meid ik denk aan je ;)

    Liefs Manon.

    Ps. sorry ik zag je verhaal nu pas, ik kom niet vaak aan deze kan van het forum :oops:
     

Deel Deze Pagina