Hallo allemaal, Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Sabine 32 jaar en 7weken zwanger van mijn inmiddels ex-vriend (26) waar ik de laatste 2maanden een relatie mee heb gehad. Vanaf het moment dat ik mijn vriend het nieuws vertelde een paar weken geleden dat ik in verwachting ben van zijn kindje. Is het een achtbaan van emotionele ellende geweest. Hij is vrij dominant en een egoist en dat kwam nog sterker naar boven toen ik het nieuws vertelde. Hij zei, haal het weg en over een jaar maken we wel een nieuwe! Nadat ik zei ik hou het en jij hoeft er niks voor te doen. Toen begon hij te huilen dat hij mij niet kwijt wil omdat ik de vrouw van zijn dromen ben etc etc... Doe nog maar even niet een abortus... Was ik ook niet van plan! Maargoed, na veel ups and downs hebben wij afgelopen zondag tot woensdag 3hele fijne dagen gehad en hij zei nog hoe fijn het allemaal was... Sinds donderdag is hij zonder enige aanleiding mij gaan negeren en wil mij niet meer te woord staan. Ik ga er maar vanuit dat ik er nu alleen voor sta?! Ik ben gewoon niet in staat het over mijn hart te verkrijgen om een abortus te plegen en ik denk dat ik het wel alleen kan. Ik hou nu al van het kleine spruitje! Maar ik ben en blijf voorlopig vol ongeloof dat hij mij van de een op andere dag gewoon is gaan negeren.. Wie doet zoiets? En een paar dagen daarvoor nog de hele lijst afgaan waarom ik zo bijzonder ben en waarom hij zo gek op mij is. Zeg het dan gewoon denk ik dan?! Maar mij geen woord meer gunnen heb ik best veel moeite mee. Excuses voor het lange verhaal... Maar ik heb het gevoel dat als ik erover praat met jullie dat ik mij minder alleen zal voelen in mijn situatie. Alvast bedankt! Liefs, Sabine
Ja vind ik ook! Dat hij was geschrokken snap ik wel. Maar om na 3fijne dagen dan mij ineens te gaan negeren vind ik echt heel laag en laf... Maarja! Bedankt voor je steun!
sterkte meid. En ja, je kunt het alleen! Natuurlijk, en ik hoop dat je familie en vrienden hebt die achter je staan.
@hopmarjanneke, thanks! Ik heb inderdaad de steun van mijn vrienden en familie. Alleen voelt het toch eenzaam ineens zonder mijn vriend erbij.. Maar heeft tijd nodig en dan kom ik er wel overheen.
@Tea23 het is eigenlijk 2maanden en 10 dagen en de zwangerschaps kalender heeft inderdaad een andere telling dan de bevruchtingsdag.
@Agter, het is inderdaad heel snel gegaan! Ik ben normaal gesproken heel verantwoordelijk maar nu gewoon dom geweest... Maar hij was er zelf ook bij.. Alleen kan hij ervan weglopen en ik niet! Tenzij ik een abortus zou doen, maar dat is niet iets waar ik vrede mee zou hebben daarna.
het is wek heel moeilijk allemaal . maar 2 maanden relatie en 7 weken zwanger is wel heel snel het kan hele goed zijn dat jullie elkaar nog niet eens kennen daarom ook heel begrijpelijk dat hij hiervan geschrokken is want als e het zo bekijkt bijna alle jongens mannen hebben wel een paar relaties gehad 2 maanden of 4 of langer misschien als je ook niet zwanger was dat het over paar maanden niet meer liep.
het kindje zit er nu eenmaal, verwijten maken heeft niemand wat aan. heeft je vriend een avondje met vrienden in de kroeg gehangen na die 3 dagen ? vaak hebben vrienden zoveel invloed op iemand. ik zou eens een serieus gesprek met hem aangaan, zodat jij ook weet waar je mee af bent, het lijkt me een hele stressvolle situatie voor jou,die je kindje geen goed doet. heel veel sterkte en wijsheid bij je besluiten en ik wens je een goede zwangerschap toe !
wij waren na een week zwanger ,maar mijn vriend was teminste mans genoeg om er helemaal voor te gaan en zien nu helemaal uit naar onze kleine knul wat een oetlul is je ex :s je komt er wel met je kleine wondertje ,andere mannen genoeg!!!
Phoe dat is even schrikken! Snap het ook wel van hem hoor, 26 en staat miss nog ff anders in het leven. Was ook niet verstandig om onveilige sex te hebben... Hoop dat jullie er samen uitkomen!! Nooit een abortus nemen bij twijfel! Blijft je hele leven bij je!
Bah.. Zo ken ik er nog wel een. Mijn ex is ook zo'n eikel met zulke opmerkingen. ou me niks verbazen als jou ex ook een tweeling van sterrenbeeld is..
Wate een eikel zeg! Ik zou zeker geen abortus laten doen voor een vriendje die je nog niet eens zo lang kent. Je hebt geen garantie dat hij dan wel bij je blijft. Ga voor je kindje en geniet van je zwangerschap.
hier een soort gelijke situatie: mijn ex en ik waren nog geen 3 maanden samen toen ik er achter kwam dat ik in verwachting was. hij wilde ook dat ik direct een abortus deed. de ene keer was hij erg dominant en agressief en eiste een abortus en de andere dag kon hij weer heel lief zijn en zag hij het allemaal zitten. ook hij zei " haal het maar weg, dan maken we over een jaar een nieuwe.." ik wilde absoluut geen abortus en zelf toen ik 20 weken was bleef hij dreigen en dwingen tot abortus, tot hij door een heftige ruzie over mijn zwangerschap in de bak belande en daar 4 maanden heeft gezeten. toen hij vrij kwam was ik inmiddels 37 weken, hij kon het nog steeds niet verkroppen dat ik geen abortus had gedaan. hij is niet bij de bevalling geweest, heeft zijn zoon 2 weken later gezien. en de afgelopen 5 maanden 5x en nu alweer 6 weken niet.... wat ik met dit verhaal wil duidelijk maken is dat ik heeeeel blij ben dat ik heb doorgezet en nu elke dag geniet van mijn kleine ventje! ik had hem nooit willen missen! nooit een abortus doen omdat een man dat wilt, heel waarschijnlijk zou jullie relatie toch stuk lopen als je wel een abortus zou doen omdat je het hem voor altijd kwalijk zou nemen omdat je het helemaal niet wilde.... je gaat het prima redden in je eentje!
Is even schrikken voor iedereen denk ik, maar als ik t zo lees kan jouw frummeltje rekenen op een liefhebbende en verantwoordelijke moeder, komt vast goed! De rol van papa zal de komende tijd moeten blijken. Blijf open staan voor contact, wie weet komt hij met hangende pootjes terug! (maar je hoeft niet alles van m te slikken he!)