Wat zijn de botte opmerkingen die jullie te horen hebben gekregen na je miskraam? Volgens een collega moest ik me vooral niet aanstellen. Een zwangerschap van 7 weken stelde toch echt nog niet zoveel voor. Het was niet dat ik al zowat moest bevallen en het ging mis. Zo. Lekker dan. Ben benieuwd naar jullie ervaringen.
als eerste heel veel sterkte met dit verlies! en wat ongelovelijk bot van je collega.. ik heb zelf geen miskraam gehad maar ben wel niet geheelt gepland zwanger geraakt ( maar zeker welkom) en toen de vader ook nog eens besloot er vandoor te gaan kreeg ik heel vaak de opmerking: dan hoop ik voor je dat het als nog vanzelf weggaat meis.. om dat soort reacties kon echt huilen. ik ben 20 en is niet gepland maar ik ben er super blij mee. het is mijn kleine wondertje! mensen kunnen zo bot om de hoek komen.. maar hebben de grootste mond als het zelf een keer gebeurt bij ze. hoop dat het ook snel een keer voor jullie eindelijk zo ver mag zijn! en na 9 maanden een gezond mooi kindje in je armen mag houden. Liefs Marije
voor beide dames in een heel ander geval toch sterkte wat betreft miskramen mensen kunnen hele raare dingen zeggen probeer er niet op te letten neem het niet op laat het aan je voorbij gaan, want ze willen allemaal maar 1 ding dat je geen pijn hebt en verdriet. hoe bot het ook is soms zelf vond ik ook dat mensen echt nare dingen kunnen zeggen en dat heeft me bij de eerste miskraam heel erg veel verdriet gedaan bij de tweede dacht ik ach ze bedoelen het goed. toen mijn dochter veel te vroeg geboren is zeiden zelfs mensen ach het is ook nog niet echt een kindje dus wees blij dat het nu mis is gegaan. echt lieverd mensen weten niet waar ze het over h ebben en zeggen maar wat. steun krijg je bij mensen die het kennen van hun eigen of van heel dicht bij voor nu en straks een dikke knuf en veel sterkte en marijee jij ook veel sterkte het is niet makkelijk denk ik alleen en zo jong maar als het gewenst is zoals bij jou dan ben ik dankbaar dat het goed gaat en dat je straks een wolk van een kindje krijgt. je zult dan ook een goede moeder zijn let maar op knuf miriam
@Anouk, jammer genoeg zijn er nog genoeg mensen die niet weten hoe ze ermee moeten omgaan. Dan zeggen ze dingen die voor hun goedbedoelt zijn maar voor ons zoveel pijn doen. Bij mij zijn heb ik ook gehoort. Ach je was maar 7 weken het was nog geen eens een kindje maar gewoon een klein hoopje cellen. Dat deed heel veel pijn. Ook van volgende keer weer beter. Wees blij dat je al een dochter heb. Ja tuurlijk ben ik blij maar dat maakt nog niet dat dit heel veel pijn doet. Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit grote verlies meis. en je een hele dikke knuffel geven. @Marije, Ik vind het heel knap voor je dat je dit allemaal in je eentje doet. Je ex weet niet wat hij gaat missen. Wat over je leeftijd betreft. Je weet zelf wanneer je er klaar voor bent. Bij mij was het ook niet helemaal gepland ik was 18 toen mijn meiske geboren werd drie dagen later werd ik 19. Na drie maanden ben ik bij mijn ex weggegaan omdat ik niet wilde dat mijn dochter met ruzie grootgebracht zou worden. Ik heb het ook alleen daarna gedaan want mijn ex was er niet, hij kwam dan wel en dan weer niet. Totdat hij besloot helemaal niet meer te komen. Sinds haar tweede weet ik niet waar hij uithangt. Ik heb ook genoeg gehoord omdat ik jong was hoor. Trek het je niet aan die van mij is nu 8 een wolk van een meid. Ik weet zeker dat het je gaat lukken. Knuf Mimi
hey meiden, Wat rot om steeds nare dingen te horen he, zeker omdat het jezelf zo veel verdriet doet om toch weer een kindje te moeten verliezen Mensen denken neit na als ze iets zeggen en beseffen neit hoe pijn het doet, totdat ze zelf het meemaken Ik was ongepland zwanger de eerste keer, maar het kindje was des te meer gewenst, we waren des te trots op dit wondertje, dat gewoon voor bestemd was om te komen. Helaas ging het met 12 weken mis, en mensen begrepen mijn verdriet soms niet. Ik wilde dit kindje toch helemaal niet, dus was het toch juist fijn dat het weg gegaan was Ik moest beter uitkijken met de anticonceptie, dus oftewel, dit was onze verdiende loon! Nu ik voor de 2de keer zwanger was, heel erg gepland nu juist, kregen we vaak te horen Je was gewoon overtijd, iets meer dan 5 weken zwanger zijn, is nog geen zwangerschap masr gewoon wat cellen... Je moet ook niet zo snel weer zwanger worden, dat gaat altijd fout1 (als dat zo was dan had de gyn neit gezegd dat ik gelijk weer zwanger mocht worden!) Het doet me erg pijn, al die botte opmerkingen te horen van iedereen! Ik heb altijd een hele erge grote kinderwens gehad, ik werk zelfs met kinderen, maar mijn vriend was er nog neit aan toe Nu we onverwacht zwanger raakten, was mijn vriend ook super blij, zeker nu we ons kindje moesten verliezen, wil hij ook graag voor een nieuw kindje gaan. Gelukkig zijn er ook nog altijd mensne die wel heel lief zijn en medelevend en het wel begrijpen, ik probeer daar maar aan te denken! En de mensen die zo onbegripvol zijn en afschuwelijke dingen zeggen, die zijn eigenlijk maar heel zielig vind ik! Toch trek ik het me soms best aan, maar we moeten proberen sterk te zijn en aan de goede dingen te denken! Kop op meiden, wij weten hoe het werkelijk is, en voor ons zijn het echt kindjes, je eigen gevoel is nog altijd het belangrijkste! Dikke knuffel voor jullie allemaal!
De eerste keer raakte ik ongepland zwanger, en we waren er nogal van geschrokken. Op school mijn mentor in vertrouwen genomen, omdat we niet zo goed wisten waar en hoe we moesten beginnen. Maar al snel waren we aan het idee gewent, en het kindje was meer dan welkom. Toen in een miskraam kreeg een aantal weken later heb ik dit ook kenbaar gemaakt. Zegt hij: Zal ik je feliciteren of condoleren? Ik dacht bij mezelf feliciteren? feliciteren? Wat een idioot zeg! Gelukkig toch weer zwanger, en geen mens die er niks mee te maken heeft zal het weten de eerste tijd. Sommige artsen die ik heb gehad in die tijd, waren ook behoorlijk bot. Je bent nog zo jong. Je hebt toch nog alle tijd? Enz.enz. Net alsof andere mensen denken te weten hoe het voelt om een kindje te verliezen .
Na 4 jaar klussen waren wij begin vorig jaar zwanger helemaal in de wolken natuurlijk...De meeste mensen om ons heen ook...behalve 1 iemand die zei: gefeliciteerd maar....Wat nou Maar? dacht ik...4 jaar bezig en dan eindelijk zwanger dan moet er bij niemand toch een maar zijn? maar alleen maar felicitaties en blijheid voor ons helaas mocht het niet zo wezen en kreeg ik bij 7 weken een MK die zelfde persoon weer...het is beter zo want jullie zijn er nog helemaal niet klaar voor HUH! dacht ik...niet klaar? ik was toen 29 en manlief 33 wat niet klaar waar heb je het over....heb er verder niet naar gevraagd was toen veel te verdrietig en vooral boos op diegene. ook een vriendin van mij die plompverloren aan het opnoemen was dat onze beide buurvrouwen ook zwanger waren ( waarvan 1 een zoon kreeg op de dag dat ik uitgerekend was) Ze begreep en begrijpt nog niet dat zulke opmerkingen op dat moment inslaan als een bom en veel verdriet bij mij teweeg brachten.( haar twee zwangerschappen liepen perfect gelijk zwanger na 1 maand gestopt te zijn enzo) De opmerkingen de volgende keer beter waren niet van de lucht van verschillende mensen...Wat volgende keer deze duurde al 4 jaar!...en ik kreeg gelijk... tot op heden niet meer zwanger geweest Mensen snappen gewoon niet hoeveel verdriet ze je kunnen geven met botte opmerkingen of gedachteloze opmerkingen. Tenzij ze het zelf een keer hebben meegemaakt.
tja mensen zeggen vanalles. In veel gevallen zijn het goed bedoelde zogenaamd 'opbeurende' opmerking. Ik denk dat veel mensen niet beseffen hoeveel pijn het verlies van een kindje doet. Ook als dit kindje nog heel pril aanwezig is! Zo zei een collega van mij die zelf ook zwanger probeert te worden; gelukkig ben je nog jong (ik ben 31, maar goed), als je nou al 40 zou zijn zoals ik, dan was het wel andere koek. Nou vráág ik je! Gelukkig waren de meeste mensen in mijn omgeving wel heel lief en begripvol en daar heb ik veel steun aan gehad. Heel veel sterkte bij je verlies meid. Liefs Ellen
heejj meiden dank jullie wel voor jullie lieve woorden! dat doet me echt goed. hoe blij ik nu ook ben met me kleine wondertje soms is het toch even moeilijk. ook elke keer weer mensen die vragen gaan stellen word ik ook niet goed van.. maar vind het ook zo bot om te zeggen "het gaat je niets aan" terwijl ze me wel goed steunen. @ mimi.. ik vind het heel knap van je dat bent weg gegaan bij je ex voor je meisje! veel meiden kunnen dat op die leeftijd zeker niet omdat ze niet alleen willen zijn. ik hoop dat jij ook snel weer mag genieten van een wondertje in je buik want je meisje en je 3 vlindertjes verdienen een heel mooi broertje of zusje. botte opmerkingen doen altijd heel veel pijn en de meeste hebben dat inderdaad vaak zelf niet door. als ik mensen niet echt ken doe ik er niet zo veel mee.. maar als het echt dierbaren van me zijn en dan van die opmerkingen krijg doet het me heel veel pijn ook al kunnen de gedachten erachter goed zijn. mensen hebben zo snel hun conclussie al klaar omdat je natuurlijk niet aan de grote klok hangt dat je al een hele tijd bezig bent voor een kindje. hoe klein een kindje ook is en zelfs voor de 6de week is het gewoon iets heel ergs om je kindje te verliezen want dat is het JOU kindje.. zo voelt dat vanaf het begin en snap soms niet dat mensen dat zo niet kunnen zien. voor de meiden die reageren en zijn zwanger: gefeliciteerd en geniet ervan! voor de meiden die nog steeds wachten op hun mooie wondertje: ik zal heel hard voor jullie duimen dat ook jullie snel een wondertje in jullie buik hebben en die na 9 maandjes vast mag houden. liefs Marije
Hey meissie! Je moet die stomme en botte opmerkingen negeren he, daar sta jij ver boven! Kop op, komt echt wel goed, ben ik van overtuigd! Dikke kus!
Pfff, de opmerkingen kunnen hard zijn he. Gelukkig viel het hier allemaal mee. Veel mensen zeggen wel "je bent nog zo jong, je hebt nog zoveel kansen". Ze bedoelen het goed, maar toch vind ik het zo makkelijk gezegd.
er zijn een hele hoop lompe mensen op de wereld! Ik heb na mijn bbz ook een paar "fijne"opmerkingen gehad. 1 van een collega: ik moest naar de arbo arts omdat mijn herstel niet snel genoeg ging. Die collega zei toen heel leuk: ach zo'n arbo arts kan je makkelijk manipuleren! Hallo ik wil zo'n man niet manipuleren! ik wilde gewoon weer aan de slag mijn mijn lichaam en geest werkte niet mee! En nog een opmerking van een andere collega: Er was iemand ziek geworden dus moest er een late dienst overgenomen worden. Die leuke fijne collega stelde voor dat ik dat maar even moest doen want ik had al zoooo lang VAKANTIE gehad! en dat dan achter je rug om! Nou ik ben helemaal klaar met die 2 collega's! De meeste andere opmerkingen heb ik proberen mijn ene oor in te laten gaan en mijn andere al heel snel uit te laten! Mensen weten niet wat ze zeggen. Je kan pas ergens over oordelen als je het zelf hebt meegemaakt!
Dit is even een lekker topic, had ik echt nodig. Want ik ben eigenlijk best geschrokken van alle nare opmerkingen. Bij ons ging het woensdag mis en wat ik al niet heb gehoord: - je weet in ieder geval dat het kan (ja dat hadden wij ook wel door) - het was nog zo pril, beter nu dan over een paar maanden (weten wij ook wel, maar mag ik aub even huilen?) - Jammer zeg, maar volgende keer beter! - tja, het leven gaat door he.... - wat rot voor jullie, maar ook voor ons (mijn schoonouders in de bocht) - en als klap op de vuurpeil een vriendin die nu 6 maanden zwanger is zei: tja, dat is rot, maar ik heb me nu toch pijn in mijn bekken, zwanger zijn is ook niet alles hahaha. Je zult ze toch wat doen he!
hier ook alle nare opmerkingen wat mij pijn gedaan heeft... * je hebt toch al een kleine dus ja wat maakt het uit * je bent nog jong komt vanzelf een 2e * je weet tenmisnte dat je zwanger kan worden * (bij me 1ste) oh je was nog maar 9 weken dus is nog vroeg maakt het uit * (bij me 2e miskraam) ow 5 weken nog maar dat was niet ver dus het komt wel weer * wees blij :s dat je het nu al weet ipv later.. * jullie zijn net konijnen ne*ken een eind weg en zo kan ik nog wel dooorgaan... veel mensen die het niet hebben meegemaakt vind ik oordelen er heel makkelijk over.. Wat ze allemaal zeggen kan dan wel ''waar'' zijn dat ik jong ben enz maar dat het onwijs veel pijn doet om zoeits te horen dat hebben sommige niet door.. al die opmerking zijn dan ook de reden dat we het met de 2e miskraam niet aan iedereen verteld hebben in de familie ik alleen dan aan me moeder.. maar op msn kreeg ik dan andere opmerkingen en dan denk je dat het je ''vrienden'' zijn...
Omdat wij er nog midden in zitten hier nog een leuke opmerking die we gisteren kregen: Ik vond al dat jullie er zo mee bezig waren. Veel te gestresst. En stress is niet goed! Logisch dat het nu dan mis ging! Je moet er minder mee bezig zijn, dan gaat het vast goed... Ik kon me nog net inhouden deze gast niet buiten te zetten!
oh wat zijn al die opmerkingen herkenbaar zeg! de ergste vond ik van mijn VADER notabene: ja ach het was nog niet eens een kindje te noemen met 10 weken, ik denk dat je er niet zo dramatisch mee om moet gaan nou hij heeft me ECHT pijn gedaan, hoe kan hij nu weten wat ik voel! en toen ik na de eerste miskraam zwanger was van de tweede (wat uiteindelijk ook weer een MA werd) en ik pas 6 weken was, niemand wist het nog want ik was erg voorzichtig, zag je een klein beetje een buikje, maar dat heb ik van mezelf al als ik iets teveel gesnoept heb ook als ik niet zwanger ben. Gaan collega's doodleuk vragen aan me of ik zwanger ben. Echt zo ontactisch als iemand een miskraam heeft gehad om zoiets te gaan vragen! verder de welbekende: je bent nog jong (nou iedereen om mij heen is 3-6 jaar jonger en zijn zwanger of hebben een kindje, ik ben 31, dus voor mijn gevoel ben ik helemaal niet jong) je weet tenminste dat je zwanger kan worden (ja zwanger worden maar ik weet nog steeds niet of ik ooit een kindje in mijn armen zal hebben)
Nog jong? Ik vind het een hele normale leeftijd hoor om kinderen te krijgen. Gisteren hoorde ik dat een collega van mij nu ook zwanger is. Ze is de zelfde dag uitgeteld als ik zou zijn geweest. Ik heb haar direct gebeld en gefeliciteerd. Al liepen de tranen over mijn wangen. Zij vond het net zo moeilijk om het mij te vertellen als ik het vond om te horen. Zelf bleek ze ook al anderhalf jaar bezig te zijn. Zo kan het dus ook. Netjes met elkaars emoties om gaan. Maar wat lopen er een hoop ellendelingen rond he. Wat ik nog het ergste vind zijn de opmerkingen van mensen die ook een miskraam hebben gehad en nu wel zwanger zijn. Die heb ik vaak getroost en nu vang je bot. Zeggen ze alleen: kijk naar mij het komt goed, zo erg is het niet! Nou, ik vind het allemaal zeer moeilijk...(en mag het eventjes?)
heel herkenbaar, zelf hier op het forum had ik contact met meiden die tegelijkertijd met mijn eerste miskraam, ook een miskraam hadden, maar hun waren na 3 maanden alweer zwanger en sinds ze zwanger zijn heb ik nooit meer een emailtje van ze gehad!