In november vorig jaar heb ik een ma gehad. Ik kwam nietsvermoedend (wel kots- en kotsmisselijk) bij de 8 weken echo en het vruchtje bleek met 6 weken gestopt te zijn met groeien. Ik ben gecurretteerd en nadat het eindeloos duurde voordat ik weer een cyclus had, ben ik nu weer 6 weken zwanger. Eergisteren zijn we voor de 1e echo geweest, en we zagen een mooi intact vruchtzakje met een kloppend hartje erin. Hartstikke blij natuurlijk maar de vorige keer was de 1e echo ook goed. Ik probeer echt te genieten maar ik ben zo ontzettend bang voor een herhaling van wat er is gebeurd. De vrucht is onderzocht en er was niets aantoonbaars mis. Nu haal ik me van alles in mijn hoofd; ik ben fiks te zwaar, bijna 12 kilo, en ik lees overal dat je daarmee een verhoogde kans op een miskraam hebt. Ook heb ik nauwelijks klachten dus denk ik meteen: zie je wel, dat is niet goed...Wie herkent dit en heeft tips hoe hiermee om te gaan? Op 12 juni mogen we voor de 2e echo...
heej meid, wat vervelend dat jij ook een mk hebt gehad. ben zelf ook gecurreteerd in maart en weer zwanger. ik heb ook dubbele gevoelens maar heb deze keer wel kwaaltjes gelukkig. al weet ik dat dit niks te zeggen heeft. echt tips geven kan ik je niet want zit zelf ook in die onzekerheid!
Het is heel normaal dat dat onbezorgde ervan af is, je weet nu dat het ook fout kan gaan. Waarschijnlijk ga je je zekerder voelen als je de acht weken, toen het de vorige keer mis ging, passeert en steeds een dagje/weekje erbij krijgt dat het wél goed gaat Het helpt me altijd om qua kwaaltjes te bedenken: nu heb ik andere kwaaltjes.. dat klopt want deze keer is het een góede zwangerschap! Tot slot hangt het niet op 12kg overgewicht denk ik.. ga alsjeblieft niet lijnen, maar zorg juist dat je de goede voedingsstoffen binnenkrijgt. Probeer rustig te blijven en hopelijk gaat het deze keer goed
Bedankt voor de reacties. Ik merk dat ik er echt overmatig mee bezig ben, ik heb ook de hele tijd de neiging om te testen. Ik moet mezelf echt rustig zien te houden anders gaat het allemaal nog heel lang duren..
Hey meis, Jouw verhaal is zo herkenbaar.... Ik heb gisteren ontdekt dat ik zwanger ben. We kunnen niet eens echt blij zijn. Het is toch net of je jezelf indekt voor weer een teleurstelling... Al heb ik er deze keer wel vertrouwen in omdat ik Utro gebruik. Ook zijn de testen al super donker op 11 en 12 DPO, dat had ik bij mijn miskramen niet zo erg. Ik hoop voor je dat je onzekerheid minder wordt en dat je kunt gaan genieten! Maar meis, helemaal weg gaan zal het niet, het is ook logisch dat we dat hebben toch! Het is niet niks wat je meegemaakt hebt! Sterkte!! Liefs!
ik herken je gevoel ook. Al had ik bij de zwangerschap van de mk van begin af aan een onheilspellend gevoel, en nu niet. Het voelt wel goed op de een of andere manier. Maar ik vind het toch enorm eng. Bij mij is het met bloedverlies begonnen, dus elke keer als ik moet plassen (en dat is nogal vaak) dan denk ik: o jee zie ik toch niks... en mijn man opgedragen ander toiletpapier te kopen, want als die roze bedrukking een beetje nat wordt krijg ik elke keer een hartverzakking.
Herkenbaar, die angst. En je doet er weinig aan, behalve zien dat je afleiding hebt en jezelf niet te veel kunt focussen op wat er mis kan zijn. Daar heb je nu ook geen enkele invloed meer op: of het gaat 'gewoon' goed en dan zal die 12 kilo teveel (ik vind dat trouwens persoonlijk niet vallen in de categorie 'fiks overgewicht'! ). En als het wel mis gaat, dan gaat dat gebeuren, wat jij er ook voor doet of laat. Dus probeer afleiding te zoeken en dan gaat de tijd wat sneller voorbij tot aan de volgende echo Kwaaltjes zeggen trouwens weinig over het verloop van de zwangerschap. Bij mijn eerste miskraam had ik nergens last van, bij de tweede juist wel enorm en beide keren was het mis... Bij mijn dochter ben ik 7 maanden kotsmisselijk geweest, deze keer was het veel meer in vlagen en heb ik sinds 20 weken qua misselijkheid weinig last meer. En die beide keren gingen/gaan dus goed... 25% van de vrouwen heeft geen kwaaltjes en is wel gezond zwanger, dus hou je daar aan vast zou ik zeggen
Utrogestan is progesteron in capsulevorm. Wordt in Belgie standaard voorgeschreven bij vrouwen die meerdere miskramen hebben gehad en hier in NL loopt er een onderzoek naar, of dat idd miskramen kan voorkomen. Aangezien je 1 miskraam gehad hebt, zou ik vooral ervan uitgaan dat je niet bij de 1-3% van de vrouwen hoort die vaker dan 2 keer een miskraam krijgen: dat is toch wel een uitzondering. 1 op de 4 vrouwen krijgt ooit een miskraam en meestal blijft het dan dus bij die ene miskraam.
lieve schat.. het is zo herkenbaar!! ik had bij deze zwangerschap ook altijd een angst diep in me.. dat het weer fout zou gaan.. heb zelf 13 kerstdag 2010 een mk gehad.. maar zie nu ik heb een geweldig mannetje in de box liggen van bijna 3 weken oud!! probeer hoe moeilijk ook positief te blijven.. en te genieten van je zwangerschap.. want de angst dat het weer fout gaat is verspeelde energie.. die je had kunnen gebruiken om extra te genieten van je zwangerschap nu.. ik leefde zelf heel erg van echo naar echo en van controle naar controle.. heel veel succe en geniet van je zwangerschap!!
dat die kwaaltjes niks zeggen klopt idd, maar het kan je wel onzeker maken ook al zegt je verstand wat anders. Bij onze dochter heb ik echt 9 maanden, tot tijdens de bevalling overgegeven... en bij de zwangerschap van de mk helemaal niet in die 8,5 week, en nu ook nog niet. Het maakt mij best onzeker.
Ik ben ook weer zwanger en ben ook heel onzeker... Ik las net jou berichtje en ik voel me gelijk wat beter... De kans dat het weer mis gaat wordt wel steeds kleiner... Nog twee weken en dan mag ik weer voor een echo...
Fijn, al die herkenning hier...Met mij gaat het op zich heel goed; weinig klachten, geen bloedverlies. Maar toch: die angst zit er in. We hebben vorige week dinsdag een echo gehad; volgens de gyn was ik rond de 5,5 week maar ik denk zelf dat ik net wat verder ben. Hopelijk is dat geen slecht teken..We hebben wel een goed kloppend hartje gezien, maar dat was de vorige keer ook. De tweede echo volgende week zal dan ook echt enorm spannend worden, ik zie er enorm tegenop...
Hoi allemaal, hoe gaat t hier met alle zwangere dames? Ik was even aan het zoeken naar vergelijkbare verhalen en toen kwam ik op dit berichtje. Ben nu de 10 wkn voorbij en mag donderdag voor de eerste echo. Ben dan op 1 dag na 11 wkn. Ik ben alleen zooooo bang dat t weer fout zit. WE hebben in dec '11 te horen gekregen dat onze zwangerschap niet goed was. We zouden toen 8 wkn moeten zijn maar het vruchtje was er maar 5. Ik had toen wel voortekens dat het wel eens fout zou kunnen gaan maar toch blijf je hoop houden. Ik verloor heel veel bruin en ook wat helder bloed en me kwaaltjes waren bijna weg. Dit keer worden ze alleen maar erger maar ga dan gelijk denken beeld ik het me niet in??? Pfff word echt heel onzeker hiervan en ben blij als ik bevestiging heb dat t nu wel goed zit (hoop ik) We hebben trouwens bewust gekozen om geen vroege echo te laten doen ik wou zoiezo w8en tot na de termijn waar het vorige keer fout ging en nu met 11 wkn is het gelijk erop of eronder. Hier weet ook nog niemand naast ons 2 dat we opnieuw zwanger zijn
Marijke88, wat spannend, ik duim voor je!! Ik wilde wel heel graag een vroege echo; in mijn familie komen bbz voor en na mijn curretage is er ook nog een tijdje sprake geweest dat het niet helemaal schoon was. Dus ik wilde zeker weten dat het ook echt een zwangerschap was.