Als je dit wilt doen, denk je niet dat die minnares hem nu al verteld heeft dat jij er achter bent en dat jij haar hebt geconfronteerd oid?
Je verwacht in mei een eigen huisje te kunnen huren, maar dit huis staat toch al op jouw naam? Zou hem dit huis echt niet geven hoor. Je zoontje zijn vertrouwde plekje. Die schaamteloze kwal gaat maar een ruimte zoeken waar hij zn scharrels kan ontvangen. Niet weggaan hoor, hoe durft hij...
Jeetje wat erg voor je. Ik zou hem er uit schoppen inderdaad, huis staat op jou naam dus ik zou daar ook blijven. Heel veel sterkte
Heel veel sterkte voor jou en je kindje. Je zal nog een hele moeilijke periode moeten doorstaan en hopelijk zul je uiteindelijk uit deze ellende komen. voor hem, ophoepelen.
ik zou proberen iets anders voor de dinsdag proberen te regelen. Als dat gelukt is, de sloten vervangen en zijn spullen bij de voordeur zetten, met daarop een briefje met de namen van zijn veroveringen. Kan hij kiezen waar hij gaat slapen. Kom nou. Hij gaat tig keer vreemd, huis staat op jouw naam, dus hij vliegt er maar uit. Sterkte!
Denk als je rustig alles in pakt voor hem en dat buiten zet deur op de klink meer doet dan wraak nemen. Als hij al zo vaak vreemd gaat verwacht hij dat je kwaad word. Sterkte
Zijn spullen in verschillende dozen doen en die afgeven (lees: over de schutting gooien) bij de "dames" in kwestie. En dan tegen hem zeggen (appen ) dat je zijn spullen bij zijn maitresse hebt gedumpt en dat je hoopt dat ze heel gelukkig worden samen. Verder geen antwoord geven als hij er achter probeert te komen bij wie dan. Hoogstens zeggen: Je weet zelf toch wel met wie je in bed bent gedoken?
Ik schrik van al de reacties hier over haar vriend uit huis schoppen, koffers naar buiten gooien enz enz. Hoe zit het met relatietherapie? Mensen geven tegenwoordig te snel op. En denk toch eens aan haar kindje, die moet opgroeien met gescheiden ouders, dat is zielig. Praten praten praten is mijn advies. En nu genoeg flauwekul..per direct uitzetten die mafkees. Is ie helemaal gek geworden zeg..
Jouw wraak is om hem per direct het huis uit te gooien het staat op jou naam toch! Zou je geen schulden toe wensen maar een maand huur schuld is zo ingelopen met even wat aanpassingen bijvoorbeeld. Bel ze op tref meteen regeling en je krijgt geen problemen. Doe het wel waar je kindje niet bij is breng het idd onder. Daarna wel moet je praten over een omgangsregeling.. Hij heeft je belazerd maar blijf verder de verstandigste en ga je huis niet uit. Voor z.n oetlul.... Vraag je toeslagen aan die je helpen je inkomen te verbeteren. Ect ect duurt misschien even maar dan heb jij je huis en een vertrouwde omgeving voor je kind.
Als hij het dan toch zo graag op een ander zoekt ... dan kan hij er gaan slapen en wonen ook. Ik zou eerst zorgen dat je eigen geld safe staat, maar daarna hem er linea recta uitknikkeren. Daarnaast zou ik zo snel mogelijk meer uren proberen te krijgen op je werk, zodanig dat je voor jezelf kan zorgen op termijn. En niet meer afhankelijk bent van hem (hoogstens alimentatie voor jullie kind). Eventueel is het een optie om een paar dagen ergens anders te logeren samen met je kind, maar als je huis (koop of huur) nu eigenlijk op jouw naam staat, zou ik dat zo laten en zoekt hij het maar uit. Hij heeft niet zomaar één slippertje gemaakt. Hij heeft maanden met verschillende andere vrouwen het bed gedeeld, kleding gekocht, ... Hij wist dus héél goed waar hij mee bezig was! Héél véél moed gewenst, want de komende tijd gaat zwaar zijn!
Je liet me al schrikken!!! Ik ben normaal van het praten, en praten, en praten.... Maar sorry TS: jouw partner is wel heel respectloos met je om gegaan. In dit geval zou mijn toekomst met mijn man voorbij zijn. Ik denk dat je nu aan de praktische zaken denkt, omdat het emotioneel heel moeilijk te behappen is? Maar als je even eerlijk naar jezelf bent, met deze man kun je toch niet meer samen zijn?
Ik zou overigens zelf iets van bericht doen van "ik heb hier wat spullen teveel staan in MIJN huis, bij welk van je minaressen mag ik ze droppen?". Weet hij gelijk dat jij weet dat het er niet één was, maar meerdere.