Ik wil toch even van mij afschrijven.. Wellicht hebben een aantal mijn vorige topic gelezen van toen ik net zwanger was en ik er alleen voor stond. Uiteindelijk waren mijn vriend (en vader van de baby) toch weer samen gekomen maar helaas is het nu sinds vrijdag over tussen ons, en nu echt.. Hij kon zijn handen niet van zijn ex vriendin houden (waar hij overigens een zoontje van 3 mee heeft) Hij blijft maar zeggen dat hij mij wilt helpen met alles en er voor mij wilt zijn.. maar hoe dan? Ik wil hem eigenlijk helemaal niet meer zien en wil mijn rust pakken. De afgelopen maand is echt slopend geweest, ik at bijna niet omdat ik geen eetlust had, onzeker, stress enz. Ik was vrijdag de deur uit en een uur later zat hij alweer met zijn ex op de bank *bah* gewoon misselijkmakend.. zo'n vader wil ik niet eens voor mijn kind en ik snap ook echt niet hoe hij dit kon doen. Hij heeft gevoelens voor haar maar ook voor mij en hij weet niet wat hij moet doen. Meerdere malen proberen te praten maar elke keer weer kwam hij met hetzelfde dat hij het niet wist. Vrijdag heb ik dus de knoop doorgehakt en mijn spullen gepakt en bij hem weggegaan. Ik voel me zo vreselijk, ik weet niet meer wat ik moet doen en voel me machteloos. Ik was bij mijn vriend ingetrokken en nu zit ik dus weer bij mijn ouders.. woning vinden is zo vreselijk moeilijk en ik ben zo bang dat ik niet op tijd een woning kan vinden. Ik ben nu 20 weken zwanger en de tijd gaat tikken. Bij mijn ouders heb ik geen plek voor de baby, er is amper plek voor mij. Ik zit nu dus in een situatie dat ik niet meer weet wat ik moet doen. Daarnaast zit ik ook nog eens met een uitkering. Spulletjes ka je goedkoop kopen maar ik maak me echt zorgen over een woning.. Ga ik nog op tijd een woning vinden voor ons? Ik baal zo van mezelf en dat de kleine hier nu de dupe van is..
Meis, later een uitgebreidere reactie. Wil je voor nu veel sterkte toewensen, heel heftig dit 😔...
Heh wat een rot situatie. Probeer voor ogen te houden dat alles uiteindelijk wel goed zal komen en hoe eerder je door de zure appel heen gaat hoe sneller je alles op rit hebt. Deze man klinkt als zeer onbetrouwbaar als het gaat om keuzes maken. Mensen om je heen die om je geven is tien keer belangrijker dan spullen of een woning. Op de lange duur heb je natuurlijk wel ruimte nodig maar dat komt wel. Wees blij dat je nu het heft in handen hebt genomen en bent gegaan. Denk aan je kindje en het voorbeeld wat zo een vader aan hem of haar zou meegeven. Laat je de komende dagen lekker verzorgen door je ouders en neem contact op met de huisarts voor een afspraak met een maatschappelijk werkster. Zij kan helpen met de stappen die je moet zetten voor een eigen woning en dergelijke. Sterkte meid
Wat een vervelende situatie! Ten eerste wil ik zeggen dat ik het heel sterk van je vind dat je bij hem bent weggegaan. Hoe makkelijk het soms klinkt ik weet dat dat nog niet eens zo gemakkelijk hoeft te zijn! Een huisje krijgen is idd niet altijd gemakkelijk.... kosten voor de baby uitzet en dergelijke kan ook oplopen. Je zegt dat je een uitkering hebt, zelf hier ook ervaring mee in lastige situaties en ik weet het verschilt per gemeente maar informeer via je contact persoon naar mogelijkheden. Ook zij kunnen vaak wat voor je betekenen. Bijzondere bijstand in vorm van goederen of geld heb je waarschijnlijk ook recht op. Qua woning weet ik niet of je hulp kan krijgen, maar je kan ook even checken wat er particulier is te krijgen... Klinkt prijzig maar hoeft niet altijd! ... Het zal even moeilijk worden en het zal vermoeiend zijn, maar als jij strx Je leventje op een rij heb kijk je er trots op terug wat je allemaal hebt bereikt! ... blijf vooral rustig en neem stap voor stap... Ik wil je heel veel sterkte en succes wensen! Geniet lekker van je zwangerschap! Liefs,
Bedankt voor de lieve reacties. Ik weet het allemaal niet meer en zie het niet meer zitten.. ik voel me zo vreselijk, loop de hele dag met buikpijn en slaap slecht en krijg geen hap weg. Gisteren ben ik nog bij hem geweest om mijn laatste spulletjes op te halen en het was zo moeilijk. Ondanks wat hij mij allemaal heeft geflikt ben ik nog zo gek op die jongen en wil hem helemaal niet kwijt. Hij zegt dat hij mij wilt helpen met alles maar ik vind dat zo moeilijk want ik wil gewoon mijn leven met hem delen en samen ons kindje opvoeden. Ik heb ook niet echt familie/vrienden waar ik op kan terug vallen wat het extra moeilijk maakt. Ik zie het echt allemaal niet meer zitten..
Ik snap dat het nu allemaal heel moeilijk is, maar je moet nu aan jezelf en dat kleine wondertje in je buik denken. Ik snap dat je letterlijk door een hel heen gaat, maar probeer zo veel mogelijk afleiding te zoeken. Hij zegt dat hij je wilt helpen met alles, hebben jullie ook duidelijk besproken waarin hij je dan gaat helpen? Hoe gaat het straks bij de bevalling, het kiezen van een naam, dat soort dingen. Zodra er duidelijke afspraken gemaakt zijn, weet je in ieder geval waar je staat en wat je aan hem hebt. Ik snap dat je graag had gewild dat jullie samen dit kindje gingen opvoeden (in de zin van in een relatie) maar hij laat zijn zwangere vriendin zitten voor een ander, vergeet dat niet als je er weer even door heen zit en hem bij wijze van het liefst wilt smeken om bij je terug te komen. Je gaat een hele moeilijke tijd tegemoet, maar jij kan dit! Ik vind het heel naar voor je dat je niet echt familie/vrienden om je heen hebt die je kunnen helpen, dat zou de situatie al een stukje makkelijker maken. Ik wens je heel veel sterke en succes de komende tijd, en denk aan wat goed is voor jou en je kleintje!