Laat t bezinken, vooral een man heeft daar wat meer tijd voor nodig. Het is niet niets maar ben zelf erg tegen abortus, zie dat dus ook niet als optie. Probeer er wat van te maken.
Als jij het graag wilt houden , zal je vriend zich daar toch bij neer moeten leggen ! Maar wees duidelijk naar hem als je het wilt houden, zodat hij op gaat houden met pusse ! Heel veel succes ermee , hoop dat jullie er samen uitkomen. En ik hebt ook het idee dat als je ouders het zo goed opnemen, dat ze je enorm zullen steunen mocht je het alleen moeten doen.
Ja ik ben ook erg tegen abortus maar ik wil niet overkomen alsof ik geen een punt van hem begrijp zeg maar, ik wil hem kunnen begrijpen maar ik wil dat hij mij ook begrijpt. Het is erg lastig allemaal
Zoals men zegt, laat het bij hem even bezinken maar weet je ook waarom hij het kindje niet wil? Snap dat sommige eerst willen werken en gesetteld willen zitten maar als je dat mooi op papier zet hoe je het wil hebben, waar jullie gaan wonen,de spullen als je alles mooi op orde heb misschien lucht dat voor hem ook op..je zit met zoveel vragen, hoe gaan we dat financieren enz.. kan best zijn dat hij met al die vragen zit. Lijk me dat jullie relatie goed zit als jullie als zoiets hebben meegemaakt en nog steeds samen zijn..
Heel lastig meid, Ik zou proberen te vertellen hoe jij er tegenover staat en je vriend wat bedenktijd geven. Afspraak maken voor een datum dat hij moet laten weten hoe hij er dan over denkt en in de tussentijd er niet te veel over praten( iig niet over abortus) na de bedenktijd bespreken en als hij er nog zo over denkt is het aan jou een keuze te maken.
Hij wilde het pas over twee drie jaar en is er nu nog niet klaar voor. Hij wilt het echt niet en z'n keuze staat vast zegt ie. Ik ben even radeloos maar ik kom hier wel uit
Als hij het over twee jaar wel wol dan is het anders dan helemaal niet. Dan zou ik zelf zeker geen abortus plegen omdat het nu in zijn ogen niet uitkomt. Jullie zijn al een tijd bij elkaar en 16 of 21 en zwanger vindt ik een heel verschil. Laat het bij m bezinken en kijk of je met een neutrale partij kunt praten met elkaar. Siriz kan je hier bij helpen bijv.
Ik het hetzelfde probleem. Ook omdat ik even oud als jou ben, snap ik je goed.. Maar ik heb zelf voor me (ongeboren) baby'tje gekozen en geen contact meer met ex en zijn familie. Je mag mij altijd privé berichten. Veel sterkte!!
Ik snap dat je het erg moeilijk vind nu je vriend zo reageert. Aan de andere kant je bent duidelijk over dat je geen abortus wilt. Dat zou ik duidelijk maken elke keer als hij zinspeelt op abortus. Hij moet duidelijk krijgen dat dat niet gaat gebeuren en vervolgens zal hij moeten beslissen wat hij dan wil doen. Maar eerst zal hij dat moeten gaan accepteren. Dat kan tijd kosten. Een abortus omdat hij het wilt maakt denk ik zo ie zo jullie relatie stuk. Hij wil dan misschien verder, maar jij zal je schuldig voelen over de abortus en dat gaat tussen jullie instaan. Vraag me af of de relatie dan stand houdt. Dus nu eerst duidelijk blijven maken dat abortus niet gaat gebeuren. Mogelijk went hij aan het idee en verandert hij van mening. Dat is afwachten en snap dat dat nu heel moeilijk is. Sterkte hiermee en hoop dat je toch kan genieten van het wondertje in je buik.
Iedergeval veel sterkte meid en doen wat je hart zegt.. ik zou het kindje niet opgeven en gaat hij dan weg, dan is het jammer, maar goed na denken als je het nou weg laat halen, hoe ga jij je er onder voelen en je relatie?? Dan zal er ook een kloof ontstaan lijkt mij. misschien heeft hij een tijd alleen nodig om er over na te denken en als hij de ware is, komt hij vanzelf terug in jullie leven of hij draait binnekort nog bij..dat weten wij allemaal niet. Maar je moet nagaan bij jezelf bij welke situatie jij kan leven..
Als ik jouw zo lees, ga je in de knoop komen als je abortus laat plegen. Je bent al gehecht aan het kindje. Heel veel mensen krijgen psychische klachten na een abortus, omdat ze er eigenlijk over twijfelde of niet achter stonden. Als jij je kindje in je armen houdt, zul je echt geen spijt hebben van je keuze dat je voor hem/haar hebt gekozen.
Leg even de nadruk op het feit dat je begrip hebt voor de bezwaren van je vriend... Laat hem weten dat je hem hoort en ga niet al zijn bezwaren meteen verwerpen.. Hij had een ander beeld van zijn nabije toekomst en dat staat momenteel helemaal op zijn kop.. Als je merkt dat hij wat rustiger is vertel hem dan dat je niet een kindje weg laat halen omdat het nu niet uitkomt.. En dat je het jezelf nooit zult vergeven als je dit kindje weg laat halen en dan later niet meer zwanger weet te raken.. Dat je nu zwanger bent is geen garantie voor de toekomst... Blijf rustig en standvastig.. Maar toon begrip naar hem toe..
Dit dus... Ik ken iemand die heeft abortus gepleegd omdat het kindje 'syndroom van down' zou hebben. Haar man zei toen... Of je kiest voor de baby of voor mij. Ze koos voor hem... Nu 12 jaar later nog steeds verdriet en spijt en onder zware medicatie. Lieverd volg je hart, je bent 21 geen 16 meer. Hopelijk draait hij bij, vast wel aangezien hij het over 2/3 jaar wel wilt. maar als dat niet zo is heb je dan twee schatten van ouders die je kunnen steunen? Daarnaast alleen kan jij het ook, dat weet ik zeker! Kom op kanjer.. Volg je hart en wees duidelijk naar je vriend!
Gefeliciteerd met het kleine wondertje in je buik. Volg ten alle tijden jouw hart. Natuurlijk wil je dat hij bij draait. Maar hoeveel stellen gaan niet na een kind uit elkaar?! Dus volg echt je eigen gevoel. Van een abortus voor een ander word je uiteindelijk heel verdrietig denk ik. Begrijpt jouw vriend dit na al die jaren samen niet, dan moet je je afvragen of jullie relatie echte tegenslagen überhaupt had gered. Het leven gaat nu eenmaal niet altijd volgens planning.
Ik zou hem eerst even laten wennen aan het hele idee, en het laten bezinken. Voor hem is er volgens mij nu grote paniek om vooral praktische dingen? Daarnaast zou jij toch geen abortus willen zoals ik lees dus richt je nu vooral even op dingen met prioriteit. Waar ga je je kindje de eerste tijd opvoeden? Ga je nu een huisje zoeken? Hoe wat met school/werk? Begin met het opstellen van een plan, misschien als je vriend ziet dat jij er volledig voor gaat en zaken op orde stelt dat dat hem ook wat meer gerust stelt en hij er ook vertrouwen in gaat krijgen dat het hoe dan ook wel goedkomt en dat jullie het wel degelijk kunnen? Evengoed van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!
Maar hij was er toch zelf bij? Lekker makkelijk! Kan daar echt boos om worden.. Ik ben ook aan de pil omdat mijn vriend echt nog geen tweede wil maar hij zegt altijd: we weten wat we doen. En als er iets gebeurd zijn we daar samen verantwoordelijk voor.
Meid, heel lief dat je veel begrip hebt voor je vriend. Maar zo te lezen wil jij geen abortus. En hij kan jou niet dwingen. Als je een abortus pleegt, ga je hier spijt van krijgen. De kans is groot dat je relatie met jou vriend kapot gaat. Dus kies je voor je kindje, of voor je vriend met het risico dar het tussen jullie nooit meer hetzelfde zal zijn. Ik ga je een tip geven: Geef aan dat je even twee weken geen contact wilt. Klinkt heel hard, maar dan kan hij rustig afstuderen. Hopelijk heeft hij dan wat meer rust en ruimte in zijn hoofd en kan hij de situatie beter overzien. Meid kies in deze voor jezelf, hoe moeilijk dat ook lijkt. Zo te lezen heb je lieve ouders die je kunnen opvangen. Sterkte
Poh! Ik kan zo kwaad worden als ik deze berichten lees. Echt te bizar voor woorden die mannen soms. Jij probeert het zo goed mogelijk te doen voor jouw vriend maar denk in vredesnaam aan jouzelf zet je zelf nu op de eerste plek!!! Als hij er zo op tegen is dan had hij zelf ook kunnen nadenken wat seks inhoud tegenwoordig pil of geen pil dan had hij ook condooms etc kunnen gebruiken. Mannen denken volgens mij alleen maar dat vrouwen er iets aan kunnen doen omdat hun zwanger zijn. Hij kan jou niet dwingen om een abortus te plegen. Mijn vriend en ik hebben ook wel eens besproken dat wij geen derde willen dat wij klaar zijn na 2 kindjes maar ik kan bijv geen pil etc slikken omdat ik niet tegen die hormonen kan. Dus heb hem altijd gezegd als je maar weet dat als wij seks hebben en er gebeurt een x een "ongelukje" waar ik zwanger van word ik zal het never nooit weg laten halen. Je weet wat seks inhoud en wat er van kan gebeuren. Al met al ik denk dat jij al lang weet dat je het kindje wilt houden maar je je gevangen voelt in de situatie met je vriend en je bang bent voor zijn reactie wanneer je het kind houd. Laat het geen invloed hebben op jouw beslissing meis! Je kan het!
En bedenk: een kindje is voor altijd. Mama ben je voor altijd. Een relatie...tja, dat kan alle kanten op gaan. Ook als je gelukkig bent samen, en wel samen een kindje wil, is dat geen garantie op een lange toekomst. Dus als jouw hart zegt: dit kindje is welkom, dan lijkt de keuze duidelijk, toch?