Hier wilde mn man ook nog wachten. Ik was aan de prikpil en heb toen gezegd dat het wel een jaar kon duren voor mn cyclus op orde was. Toen al wel gestopt om te ontpillen want hij vond een jaar wachten en dan nog een jaar ontpillen ook te lang. Het duurde uiteindelijk ook echt een jaar. Toen nog 2 of 3 rondes met condooms gedaan en toen los. Achteraf hadden we die 2 of 3 rondes wel gewoon kunnen doen want het duurde even maar uiteindelijk heel blij dat we er beide klaar voor waren. En degenen die consooms opperen.. tja eerlijk is eerlijk het is echt een gedoe. Het is minder prettig, en het omdoen is ook niet echt romantisch.
Ik vind het een heel goed idee om alvast te stoppen met de pil. Je kan dat toch open en eerlijk met elkaar bespreken. Laat hem weten dat jij de hormonen alvast uit je lichaam wilt hebben. En dat hij vanaf september aan kan geven wanneer de condooms uit kunnen blijven. Zo kan hij nog steeds wennen aan het idee en hoef jij die troep niet meer te gebruiken.
Hier was het ook zo bij de eerste. Ik was er al heel lang aan toe en hij nog niet helemaal.. Heb ik in maart gezegd dat ik stopte met de pil om te ontpillen zodat we er in september voor konden gaan. Maar toen was ik toch al in ronde 2 onverwachts zwanger. Had ik zelf ook niet gedacht maar toen was hij er ook wel super blij mee. en nog steeds En achteraf had hij gewoon dat laatste zetje nodig.. Mannen gaan daar toch iets anders mee om denk ik. Voor hun is een half jaar niks en voor ons met onze hormonen verschrikkelijk! Dus snap je helemaal meid. Maar mannen hebben denk iets van een afscheidstijd/toewerktijd nodig ofzo. Misschien over een maandje toch nog eens over beginnen? om de pil er alvast uit te doen ivm ontpillen? succes!
Kan het me wel voorstellen, vooral als t de eerste zwangerschap is. Mijn vriend kwam destijds met het idee om al aan kinderen te beginnen, en vanaf die tijd zat het natuurlijk in mn hoofd. Hij wilde toen toch wachten dus ik heb geduldig gewacht Dat duurde een half jaar. Daarna nog een jaar over gedaan om daadwerkelijk zwanger te worden. Ik was ook liever eerder begonnen, vooral als je eraan toe bent en ineens overal baby's ziet haha Maar als t kindje er eenmaal is maakt t ook niet meer uit want dan geniet je ervan, of t nou een jaartje eerder of later is..
September is toch nog helemaal niet zover weg? Ik vind het niet fair om dan maar je vriend een beslissing op te leggen van "ik stop met de pil, dus je moet maar condooms gebruiken". Echt mijn man zou hier totaal niet blij van worden en dit zou voor veel wrijving zorgen. Je kan het natuurlijk wel overleggen. Van goh het duurt een tijd om te ontpillen, wat vind je er van dat ik nu alvast stop met de pil en dat we zolang condooms gebruiken? Dat is heel anders dan het klakkeloos doen en mededelen.
Je legt helemaal niemand een beslissing op door te stoppen en dat ook te zeggen.Waarom beslist vriend van ts wel dat zij die hormonen maar in haar lijf moet blijven pompen zolang hij dat wilDat is pas iemand een beslissing opleggen.Er zijn alternatieven genoeg.
Je gaat samen voor een kind, hebt samen voor anticonceptie gekozen. Ze heeft er geen problemen mee gehad om deze anticonceptie te gebruiken en nu opeens, omdat zij eigenlijk niet wil wachten, moet ze er maar mee stoppen. Mannen zijn nu eenmaal anders dan vrouwen. Je hebt een maand, leef er naar toe en hopelijk is het dan snel raak.
Helemaal mee eens! Nu je hoopt dat je ooit een kindje mag krijgen ineens niet meer hormonen in je lijf willen. Ontpillen is iets wat bedacht is en volgens de gyn helemaal niet nodig. Maar om nu ineens te stoppen met de pil nu ts graag een kindje zou willen. Ik weet dat ik als partner me behoorlijk voor het blok gezet zou voelen. Die paar maanden pil maakt ook niet meer uit na al die tijd anticonceptie. Geen hormonen in je lijf willen en om die reden te stoppen met de pil maak je toch echt met andere beweegredenen. En vooral niks tegen je vriend zeggen als hij het condoom een keer vergeet! Dat is nog net het advies hier niet...
Wie zegt dat ze 'samen' voor de pil hebben gekozen? De pil is vooral de snelste makkelijke manier van activiteiten. Is nogal een makkelijke beslissing voor hem, bestaan er mannen die zeggen 'o schatje, doe maar niet de pil, ik heb liever condooms!!' ??(Tenzij er sprake is van eoa pil - intolerantie, maar dan is het nog steeds een beslissing die de vrouw moet nemen).
Ik heb 3 jaar moeten wachten tot manlief er klaar voor was. Pas toen hij er ook klaar voor was, ben ik gestopt met de pil. In die 3 jaar was het voor mij regelmatig erg lastig, omdat ik toen al zo graag aan kinderen wilde beginnen. Maar ik vond het veel belangrijker dat mijn man er ook klaar voor was. Het heeft mij heel goed geholpen om er regelmatig met hem over te praten en mijn gevoelens te uitten. Toen ik uiteindelijk stopte met de pil, kreeg hij een andere baan met een beter salaris en ik kreeg ook een fijne salarisverhoging. Daardoor hebben we toen besloten om het nog een jaartje op te schuiven en eerst te trouwen. Door alle voorbereidingen met het huwelijk, had ik heel veel afleiding en dat jaar is voorbij gevlogen. Al met al waren we zo'n 5 jaar verder, voordat we er echt voor zijn gegaan. Nu weet ik in elk geval wel 100% zeker dat mijn man er ook klaar voor is, en dat is echt een veel fijner gevoel dan voorheen
Dank jullie wel voor jullie reacties. We hebben in de zomer een weekje scheveningen geboekt. En ik wacht gewoon tot september om.met de pil te stoppen
@buddy1989 geniet van je vakantie deze zomer! Fijn dat je hebt besloten hoe je het gaat aanpakken. Er is denk ik niet een echte goede oplossing voor als jij al graag wil, maar hij nog niet. Uiteindelijk zul je zelf moeten beslissen of je het er weer met hem over wil hebben. Hier heb ik in het verleden wel ervaren dat wanneer je er veel over praat, dat helpt. Succes!
Hé meid, Hier even ons verhaal... Ik was 26 toen ik 'klaar' was voor kindjes (ik had al veel eerder een kinderwens, maar niet de juiste relatie ervoor), mijn vriend is 17 jaar ouder en hij heeft lang getwijfeld... We hebben er heel lang over gepraat en uiteindelijk wou hij het ook wel. Ik zat nog aan de pil en moest nog medicatie afbouwen (die ik neem voor epilepsie) voor we officieel konden starten aan onze kinderwens... Ik begon al foliumzuur te nemen (kan nooit geen kwaad) en ben toen mijn medicatie gaan afbouwen gedurende bijna een half jaar. Ik had aan mijn vriend uitgelegd, dat het wel eens lang zou 'kunnen' duren vooraleer ik ongesteld zou worden en een eisprong zou hebben. Toen hebben we samen besloten dat ik al zou stoppen met de pil zodat ik kon 'ontpillen' en dat we condooms zouden gebruiken tot hij er klaar voor was. Ik was 4 maanden gestopt met de pil toen mijn vriend zei: 'Gooi die condooms maar de prullenbak in, we gaan ervoor'. Het kwam dus ook volledig van hem, terwijl ik al wel even van de pil was en alles werkte zoals het zou moeten... Je leeftijd... ik begrijp het wel hoor. Hier wordt iedereen ook zwanger en ik had ook graag 'jong' mama geworden, maar ondertussen zijn we al 1.5 jaar bezig en is het nog niet zover. Ik was 26 toen we begonnen en ondertussen ben ik er al 28! Het zou dus ook nog wel eventjes kunnen duren voor je daadwerkelijk ook zwanger bent, gemiddeld rekenen ze toch een half jaar tot een jaar! Achteraf gezien heeft mijn vriend ook wel spijt dat we toch niet eerder begonnen zijn, we hadden niet verwacht dat het zolang ging duren en hij wordt er natuurlijk ook alleen maar ouder op. Onze droom voor twee kindjes zijn we stilaan aan het opbergen, omdat de tijd daar misschien toch net iets te krap voor gaat zijn voor hem. Maar hadden we eerder begonnen en hij stond er niet achter, dan had het ook niet 'gezond' geweest voor onze relatie natuurlijk! Dus we nemen het allemaal zoals het komt en hopelijk mogen we snel zwanger zijn! Zoals de andere dames al zeiden; in overleg met je vriend zou je eventueel kunnen stoppen met de pil en overgaan op condooms (indien hij akkoord gaat natuurlijk!). Indien dat niet het geval is, gewoon wachten tot september en ondertussen nog genieten van jullie onbezorgde jonge leven en leuke dingen doen met z'n tweetjes! Foliumzuur nemen intussen kan ook al zeker geen kwaad! En wat alle discussies over het al dan niet stoppen met de pil of samen kiezen voor de pil hier betreft... Ik ben op mijn 16 gestart met de pil, niet omdat ik dat samen met mijn huidige vriend zo beslist heb, maar gewoon omdat het 'safe' moest toen en dan is een combi van condooms en de pil nog steeds het slimste... Ik ben de pil beginnen nemen omdat mijn moeder me dat aanraadde, dat kon ik toen onmogelijk samen met mijn huidige vriend beslist hebben. Het is dikwijls gewoon een kwestie van 'gewoonte'.
Wat de discussie over ac betreft hebben man en ik afgesproken dat we geen van beiden de ander iets opleggen. Dat is erg bevrijdend. Door omstandig hebben wij onze wens voor een tweede uitgesteld en heb ik besloten de spiraal langer te gebruiken. Maar ik heb erg last van lage rugpijnen sinds ik de Mirena heb en heb aan mijn man in maart aangegeven dat ik de spiraal in juni wil laten verwijderen. Hij is daar akkoord mee en vind dat aan mij, omdat het mijn lichaam is. Hij stelde zelf voor om over te gaan op condooms omdat we wss toch nog dit jaar voor een tweede willen gaan. Een half jaar condooms vinden we beiden geen probleem. Ac moet echt iets zijn wat je beiden beslist zonder je partner ergens toe te dwingen. Ik hoop dat het tussen jullie ook zo zal gaan ts! En dat je na het stoppen snel zwanger raakt!!
Ik herken jouw gevoel zo goed! Ik heb ook altijd gezegd voor een bepaalde leeftijd moeder te willen zijn, helaas loopt het leven soms anders dan gepland. Wij gaan ook vanaf september 'beginnen', maar die wens voel ik al jaren zo sterk... Je vriend heeft je een concreet moment gegeven om naartoe te leven, het is niet dat hij je in onzekerheid houdt. Gun hem deze maanden, het is toch veel leuker wanneer hij ook blij is? Natuurlijk is het super lastig, je weet ook helemaal niet hoelang het gaat duren voordat je zwanger bent en mensen om je heen krijgen kinderen... Ik ben een topic gestart voor mensen die in de herfst 2016 voor een eerste kindje gaan, ook wel om dit soort ongeduldigheid te bespreken, dus als je zin hebt... Wat betreft de discussie over de pil: tuurlijk beslist een vrouw zelf of ze de pil slikt of niet, maar tegen je vriend zeggen dat je stopt met de pil omdat je niet langer hormonen wilt slikken/er last van hebt, of zeggen dat je alvast stopt met de pil naar aanleiding van een gesprek over aan kinderen willen beginnen, vind ik wel een verschil. In deze context kan ik me voorstellen dat haar vriend zich wél onder druk gezet voelt. Maar die discussie is topic starter niet begonnen, dus dit even terzijde.
Je bent 27, dat is nog echt jong genoeg om te kunnen wachten tot september vind ik. Als je vriend dat echt wil moet je dat respecteren. Je kan wel al vitaminen nemen en je er goed over inlezen als je wil en verder aftellen... Dat is ook spannend!