Wat een raar gevoel is dat, ik heb een vriendin die ook zwanger is en vandaag is ze 30w5d, en dat is 1 dag verder dan ik ooit gekomen ben (Nouja 'ooit', ik ben maar 1 keer zwanger geweest in mijn leven hoor). Vanaf nu kan ik dus niet meer meepraten over haar situatie. Ik kan alleen vertellen wat haar kindje allemaal zou kunnen als het tussen nu en 40 weken geboren zou worden.... Nouja, over een jaar of 2 ga ik gewoon in de herkansing (als ik mijn man kan overtuigen want hij roept nu dat 1 genoeg is) denken we dan maar. Ik kan me daar nu al op verheugen, raar he
Ik vond dat zo'n klote gevoel.. als ik heeel eerlijk mag zijn. Ik kon gewoon heel moeilijk mee genieten van de laatste twee maanden zwangerschap van mijn vriendinnen. Ongeveer alles wat ze zeiden viel heel moeilijk en kwetsend.. Hopelijk kun jij het wel veel nuchterder aanpakken. Het is natuurlijk alleen maar geweldig dat je vriendin 'gewoon' nog steeds zwanger is.
Ik vind het moeilijker om met andermans zwangerschap om te gaan dan met hun baby's als ze eenmaal geboren zijn. Als dames dan gaan klagen dat ze de dikke buik zat zijn en balen dat de uitgerekende datum voorbij is dan denk ik wees er maar blij mee want het kan ook anders. Maar ik vind het juist leuk Simone te vergelijken met baby's die of even groot, of even oud zijn of juist geboren rond de tijd dat zij had moeten komen. Vandaag was ik bij een meisje dat 9 dagen jonger is dan Simone en ze mag dan 1.5 kilo lichter zijn, qua gedrag vind ik haar helemaal niet zo veel achter lopen eigenlijk. Dit weekend was ik bij een meisje dat 3 weken oud is maar net zo groot en zwaar en dan zie je het verschil echt heel duidelijk. Ik besefte toen pas dat de fase van het alleen maar eten poepen en slapen toch alweer voorbij is.... Nog even en ze gaat naar school haha!