Ben het echt niet met jou eens mijn moeder kon niet eens lezen en schrijven toen zij van de basisschool af kwam. Ze heeft leren lezen bij kennissen. Mijn moeder werd met haar gehandicapte zus geplaatst bij de ( gehandicapte kinderen) was een klas apart voor kinderen die wel wat konden leren maar dat was allemaal minimaal. Dus als ze geen les daarna had gekregen had mijn moeder analfabeet gebleven. Als ik mijn moeder een brief zie schrijven zie je dat het op een laag niveau is. Lezen het zelfde ze kan het niet goed begrijpen. Ze is wel verder gaan leren toen wij groter werden. En heeft cursussen gedaan en zo doende is ze nog controlerend voorvrouw geworden in de schoonmaak. Maar voornamelijk via de praktijk. Mijn vader heeft een hanenpoten schrift en schrijft het zo als hij het hoort. Ook met 14 jaar van school. En ook cursussen daarna gedaan. En zo heeft hij nog papieren gehaald voor visboer en een eigen zaak begonnen. Maar ik weet dat ze beide veel taal problemen hebben.Maakt niet uit hun mentaliteit is anders dan wij.
Dat vind ik eigenlijk heel interessant om te lezen Knap. Bijzonder dat onze ervaringen daar zo anders in zijn. Ik vraag me dan gelijk af wat dat verschil maakt. Regio? Milieu? Leeftijd? Ik ben in elk geval wel van mening dat taalfouten enzo maken niks te maken heeft met dom of slim zijn, iemand die taalfouten enzo maakt is heus niet perse dom. En iemand die ze niet maakt is ook niet perse slim
Milieu denk ik. Mijn oma was tien toen de 2 de wereld oorlog uit brak. En van af dat moment ook niet niet meer naar school ging. Vroeger was het maar de wil van de pastor of hij minder bedeelde kinderen les liet geven. en of je ouders deugde. Mijn overgrootvader zat ( zo genaamd bij de nsb) En mijn oma is daar heel erg mee gepest ze was zelf nog maar een kind. Dus tja. Andere opa oma zaten bij het verzet. Weer een ander milieu. De ene kant van wel leven de andere kant vond ik wat bekakt haha de ouders van mijn vader.
Serieus, om dit te snappen heb je echt geen 10 voor taal nodig of een hoge opleiding. Overdrijven is ook een vak zeg.
Ik denk dat dat zeker een rol speelt inderdaad. Mijn ouders zijn iets jonger, geboren aan t begin van de oorlog. Dus hun lagere school was net na de oorlog. Anderzijds, hun broers/zussen zijn ouder. Ze komen beiden uit een ander milieu overigens, mijn vader uit arm Amsterdam met alleenstaande moeder. Mijn moeder uit groot gezin van de Veluwe. Hmm ik weet het niet, maar vind het evengoed interessant
Ik hoop van harte dat het toch niet het algemene beeld is dat om goed onderscheid tussen mijn/me etc. te kunnen maken, je minimaal een universitaire opleiding moet hebben gevolgd. Overigens is het op de VU zo dat alle studenten in het eerste jaar een verplichte taaltoets moeten maken. En je wil niet weten hoeveel studenten voor die toets zakken.
En houd het leesbaar! Echt, sommige verhalen zijn gewoon niet meer fatsoenlijk te lezen door alle schrijffouten en door een gebrek aan leestekens. Ik val ook echt niet over een schrijffoutje hier en daar, maar " ik ga met me man na de winkel" en " naar het eten moeten we afwassen" is toch vreselijk om te lezen. En dat heeft echt niet alleen met opleiding te maken, het is ook maar net wat je belangrijk vindt. Mijn vader heeft alleen de basisschool en 1 jaar mulo en schrijft foutloos Nederlands. En ja sorry, maar ik vind dat soort taalgebruik ook ontzettend " tokkie" overkomen.
Is het ook mijn ouders zijn van vader 1949 en mijn moeder van 1952. Wij kunnen het ons niet voorstellen maar toen leefde de meeste Nederlandse gezinnen over het al gemeen nog in armoede en de wederopbouw van Nederland was nog vol op aan de gang.
Oké...Toevallig heb ik Nederlands gestudeerd op universitair niveau. Spelfouten vallen me meteen op, zelfs tijdens het scannen van een artikel. Dat betekent echter niet dat ik het normaal vind om anderen hierop te beoordelen. Gadverdamme zeg, ieder mens is anders! Voor sommigen is het simpelweg moeilijk. Net zoals ik slecht ben in uhhh... schilderen. Laat iedereen in zijn/haar waarde. "Everybody is a genius. But if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life believing that it is stupid."
Helemaal waar. Leuk om die quote weer eens tegen te komen, kende 'm al van facebook. Verder: ik heb een vriendin met enorme dyslexie. Zij maakt spellingsfouten bij het leven en dat vind ze zelf ook verschrikkelijk. Niet bij iedereen is slechte spelling of grammatica het gevolg van onwil. Zolang het niet om een artikel in de krant of een (wetenschappelijk) tijdschrift of iets dergelijks gaat, stoor ik mij niet zo aan spellingsfouten. Waar ik mij wel enorm aan stoor is het niet gebruiken van leestekens. Dat is volgens mij wel pure luiheid. Dat je zinnen niet lekker lopen, oké... Maar dan kun je toch nog wel af en toe een punt of komma plaatsen?
OMG de spellingspolitie is gearriveerd! *duikt achter de bank* heel dapper dit topic... ik waag me niet meer aan verbeteringen want mensen willen liever dom overkomen lijkt het en komen meteen met enorm grote waffels terwijl je het goed bedoelt.... Het enige wat ik niet begrijp... hoe halen die mensen in godsnaam een einddiploma? Dan slaag je toch niet?
Deels mee eens, hoewel de inhoud van de boodschap voor mij doorslaggevender is of we hier te maken hebben met een rasechte tokkie of niet. Je kunt ook een enorme tokkie zijn als je de beste opleiding hebt genoten en geen fouten maakt met ´me´ en ´mijn´...
Eh, ja helaas wel! Mijn zusje heeft onlangs haar diploma gehaald en als ik dan zie hoe haar klasgenoten schrijven... Echt verschrikkelijk! "Ik ga so (ja écht!) met me moeder na het centrum, eindelijk mag ik weer is met haar mee" Van dat soort dus...
o gatverdegatver, da's typisch een gevalletje van appen tijdens de les..... ipv opletten!!! Mijn ex-schoonzus schreef altijd: mijn mannentje, of ik wordt 7 jaar (alsof dochter het geschreven had op verjaardagskaart) oeioeioeioei.....
Ik haak gewoon af als een topic doorspekt is van dat soort fouten. De ergste topics zijn die waarin ook nog eens amper gebruik wordt gemaakt van leestekens en hoofdletters. Of durf de entertoets eens te gebruiken Zeggen dat het toch niet uitmaakt gaat er bij mij echt niet in. Het hoort gewoon niet, je schrijft de naam van je kind toch ook niet verkeerd omdat het niet uitmaakt? Leer het jezelf gewoon goed aan. Oh en ik ben geen grammaticaal wonder hoor. De theorie er achter heb ik nooit begrepen (plus ik vind het niet interessant genoeg om te onthouden) en ik doe veel op gevoel. Maar dingen als me/mij en na/naar zijn zo kinderlijk simpel dat ik het eerder domme luiheid vind dan iets anders.
Ach.....taalfouten.....wat maakt het uit op een forum? Ik vind het persoonlijk wel storend wanneer er in de ondertiteling veel fouten worden gemaakt.....daar mag je toch verwachten dat het niet gebeurt.... Maar op een forum.....ik heb meer moeite met sommige belerende reacties, wanneer iemand een vraag stelt.....bij eenvoudige situaties kunnen sommige personen heel fel uithalen...en een ander bijna een gevoel geven dat diegene een slechte moeder is.... Maar om op een forum nou te klagen over taalfouten.....