Is toch ook normaal dat ze of meer naar papa of meer naar mama trekken? Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom je daar onzekr van zou worden (ik heb ook een betere band met mn moeder dan met mn vader). Hier was dochterlief eerst echt een mamakindje. Gelukkig trekt ze nu steeds wat meer naar papa toe, maar ze blijft een mamakindje
Dat is hier soms ook. Ik zie er dan maar het voordeel van. Want ik kan zeggen 'sorry schat, hij wil echt jou' en me nog es lekker omdraaien.
Ik vind het niet erg, maar ik dacht dat ik iets fout deed en dat maakte mij onzeker. Ik vind het juist fijn dat hij zich zo voelt bij een persoon, dat hij zich veilig voelt en geliefd. Hij is duidelijk in staat om liefde te geven en te ontvangen. Hij is drie maanden te vroeg geboren en ik dacht dat het misschien daar mee te maken had, je hoort vaak genoeg dat ze dan moeite kunnen hebben met hechten.