8 maanden is ook wel een beruchte leeftijd hoor. Hier was het heel moeilijk van 7 tot 13 maanden, ik vond dat echt het pittigst. Ze ontwikkelen dan zo snel. Draagdoek al geprobeerd?
Hoi. Kijk eens of je iets kunt sturen in de dagelijkse bezigheden/slaapjes. Waarschijnlijk neemt hij een sprong naar een andere ritme en intussen ook verlatingsangst. Nu ook nog eens verkouden dus zit niet echt mee, heb je wel neusspray? Houd hem maar lekker veel bij je en probeer er ook van te genieten hoe onzeker je er ook van word en hoe zwaar het ook is, dit gaat over! Succes
Hoi meiden, Ik nam hem inderdaad altijd bij me en gaf gewoon toe aan wat hij nodig had. Maar wat het probleem is, dat het allemaal niet meer lijkt te werken. Als hij een par wk geleden niet kon slapen, dan nam ik hem in ons bed. Gaf ik hem de borst en aaide over zijn bolletje tot hij sliep, dan kon ik hem over zetten in zijn eigen bedje. Maar dat kan nu dus allemaal niet meer. Zelfs al ben ik bij hem. Hij blijft maar huilen, terwijl hij heel erg veel slaap lijkt te hebben....Het vreemde is dat hij bij oma supergoed slaapt, gewoon 's middags 3uur achter elkaar! Zonder dat ze hem de borst geeft of even naast hem slaapt. Het maakt mij onzeker, waarom doet hij dat thuis niet? Doe ik iets fout? Zijn verkoudheid speelt denk ik ook een grote rol, want hij probeer heel vaak te slapen. Maar doordat zijn neusje dan bijv. dicht is, kan hij niet op zijn speentje of mijn borst zuigen en dan wordt hij boos. Dat zie ik aan hem. Hij slaap nu eindelijk! Hij was om 7u wakker en om 12:30u sliep hij pas. Ik heb hem uit wanhoop een warme bad gegeven, gemasseerd en geknuffeld en de borst gegeven. Dit lukte hem niet liggend door zijn verstopte neusje. Dus gaf ik het hem, terwijl hij een soort van zat/stond. Daarna speentje gegeven en even in mijn armen gehouden en hij slaapt eindelijk. Voor de zekerheid heb ik hem in ons bed gedaan en ik zit naast hem met de laptop op mijn schoot. Hopelijk slaapt hij dan iets langer en wordt hij iets vrolijker wakker. We hebben een neusspray van Otrivin, maar hij lijkt haast niet te werken. Zijn neusje blijft dicht.
Iemand vroeg of de borstvoeding nog voldoende was...Ik ben nu ongesteld en ik weet uit ervaring dat mijn borstvoeding dan altijd iets terug loopt. Ik leg mijn zoontje dan iets vaker aan. Maar het kan dat hij dorst heeft, want hij lijkt een droog mondje te hebben (maakt er geluidjes bij). Maar als ik hem water of iets anders aanbiedt, dan wilt hij het niet. Hij is sowieso een flesweigeraartje. Dus hij wilt alleen de borst.... Maar het gaat nu al ongeveer 3weken zo. @moon28. Ja ik dacht ook eerst dat hij misschien van 3 slaapjes naar 2 wilde gaan... Maar het lijkt er meer op, dat hij niet durft te slapen. Ik ben bang dat hij getraumatiseerd is doordat we hem zolang hebben laten huilen in zijn bedje en dat hij bang is dat het weer gebeurt...We waren toen niet consequent en niet zeker of we hem wel of niet wilden laten huilen.
dat is heel herkenbaar, en nee je doet zeker niets fout, maar juist goed! Je bent zijn mama en hij weet dat hij op jou kan vertrouwen en doet dus gewoon hoe hij is, en bij anderen is hij minder gehecht en gedraagt hij zich voorbeeldig Hoe beter een kind gehecht is, hoe meer het gaat ageren, en die verlatingsangst komt daar ook vandaan.
We zijn naar de huisarts gegaan en die vond ons zoontje er goed doorvoed uitzien (was een beetje een rare uitspraak van hem maarja). Hij heeft zijn oortjes nagekeken en longetjes enzo. Maar alles was prima. Hij zei dat we wel een bloedonderzoek konden doen, als dat ons gerust stelde. Maar dat hebben we niet gedaan. Toch doen? Hij had na zijn heftige geboorte een bol op zijn achterhoofd overgehouden. Maar na veel massages bij de osteopaat en toen zijn schedel begon te groeien is deze bol er uitgegroeid. We liepen daarvoor ook bij de kinderarts. Maar ik denk dat dit het niet is. Misschien dat mijn melk niet meer voldoende voor hem is? Daar twijfel ik vaak aan, maar ik lees vaak dat het niet zomaar op is en hij ziet er gezond uit, plast zoals altijd. Dus toch misschien niet.... Ik vind het allemaal eerlijk gezegd wel moeilijk hoor. Ik hoop echt dat het maar een fase is en dat die gauw weer voorbij is. ps; Hij heeft wel in een korte tijd leren kruipen, en zelf zitten van kruipstand en weer terug. Hij is nu ook de hele tijd bezig met zichzelf proberen op te trekken aan spullen. Dus misschien een sprongetje dat een beetje lang duurt?
Zolang je voedt op verzoek en hij goed groeit en plast hoef je je over je BV geen zorgen te maken. Je zou eens kunnen kijken of hij behoefte heeft aan meer bijvoeding, maar je mag echt vertrouwen op wat hij zelf wil eten en hoeft er niet meer in te stoppen dan hij zelf aangeeft
Het kan dat hij hierdoor minder goed drinkt en daardoor ook gefrustreerd is. Wat je kunt doen is: - neus sprayen vóór het voeden, en hem even rechtop zetten en neus uitspoelen; - zijn bedje goed schuinzetten door bijv. 2 dikke boeken onder elke bedpoot te leggen; - zijn borst insmeren met Luuf Baby; - een halve ui onder zijn bed. Zijn verkoudheid kan best mee spelen hoor met slaapproblemen. Als ze liggen ontstaat er druk in het hoofdje door al die slijm. Die moet eruit. Heel veel succes!
ik denk dat hij last van verlatingsangst heeft. ik weet niet welke CB je advieseert te laten huilen op deze leeftijd, mij hebben ze meer van:heel veel kiekeboe spelen. je kindje is nog zo jong om te kunnen begrijpen dat hij nu moet slapen en dat huilen geen resultaat kan opleveren. sommige kindjes gaan ook op deze leeftijd dromen en dan slapen is ook eng. heb je wiegen geprobeerd? op je arm of op je benen? ik geloof dat je zijn verlatingsangst niet moet negeren, het kan ook misschien erger worden. juist meer aandacht. mijn zoon kon ook niet bij me in bed slapen, maar als ik hem op mijn benen wiegde kon hij wel slapen. heeft je kind n knuffeldoekje of knuffel? het is nu tijd dat hij langzaam bij mama leert zichzelf te troosten.
erg verkouden dus, dat is natuurlijk frustererend omdat hij niet kan drinken en speenje is erg belangrijk.
Dat is op zich normaal bij een verstopte neus, omdat ze steeds door het mondje moeten ademen en het mondje steeds open staat.
kan je maar 1 tip geven en dat is om je zoontje niet meer zn zin te geven om in jullie bed te mogen slapen... in zn eigen kamer en dan maar laten huilen... is heel erg moeilijk dat snap ik maar alleen dan doorbreek je het en zal hij gaan ondervinden dat het krijsen niets uithaald en gaat hij vanzelf slapen na verloop van tijd... het ligt aan het kind hoelang dat gaat duren voor je... mijn zus heeft dezelfde "fout" gemaakt door haar kids dan maar bij hun in bed te nemen met als gevolg... een dochter van 5 en een van 3 elke avond bij hun in bed en ze willen dus echt niet in hun eigen bed slapen...! nou amehoela dat ik dat ga doen! mijn oudste komt steeds uit haar nieuwe peuterbed en was er zo ontzettend flauw van om elke avond 30x naar boven te moeten en mijn jongste er ook wakker van werd dat we als optie een campingbedje neergezet hebben met een matrasje erin waar ze dus niet uit kan klimmen omdat de rand hoger is dan haar voormalige ledikant... als ze dus 1 keer uit bed komt gaat ze in dat bed slapen... moet zeggen dat het steeds minder word!
Het is natuurlijk wel iets heel anders; een baby van 8 maanden die er niets van snapt laten brullen en zich onveilig voelen, of een kind van 5 gericht uitleggen dat het tijd is om in het eigen bedje te slapen en daar samen afspraken over maken... Bovendien; Wat is er zo vreselijk mis met een kind van 5 dat bij papa en mama slaapt? Is heel Afrika ontspoord? Veel ouders proberen dat af te leren omdat de maatschappij daar een mening over heeft. Op een gegeven moment vragen ze wel om een eigen bed hoor.