Op 05-03-2010 om 13.13 uur is onze prachtige zoon Milan geboren... Hier mijn bevallingsverhaal, Donderdagmiddag 04-03-2010, Mijn schoonmoeder en schoonzusje waren mij aan het helpen met poetsen. Ik ging om 15.00 uur naar de wc en tot mijn verbazing zag ik dat ik met het afvegen mijn slijmprop aan het verliezen was. Die middag bleef ik de hele tijd last van menstruatiekrampen die doortrokken naar mijn rug.... Lekker s'avonds met Tony nog Bonje met de buren op de tv gekeken en daarna lekker richting ons bedje. Nog eventjes met mijn moeder aan de telefoon gehangen en rond 22.45 opgehangen. Om 23.00 kreeg ik weeen maar vond het wel te handelen.. Langzamerhand werden de weeen steeds heftiger en gingen ze over in rugweeen. Wat is dat een hel zeg!! Je kunt er helemaal niks mee!! Zelfs tegendruk geven was verschrikkelijk!! Om 02.00 uur begon mijn bloedverlies steeds helderder te worden. Omdat op de website van de verloskundigenpraktijk stond dat je bij helder bloedverlies moest bellen heb ik Tony laten bellen. Bloedverlies was volgens vk niet erg en we moesten terugbellen wanneer de weeen om de 4 minuten zouden komen. De rugweeen werden de komende uren alleen maar erger maar ze kwamen niet dichter op elkaar.. (ze bleven steken zo rond de 7 minuten). Om 07.00 uur trok ik het niet meer van de pijn en begon ik over te geven. Tony weer laten bellen en de vk kwam eraan. Om 07.30 uur was de verloskundige er. Ik had inmiddels 3/4 cm ontsluiting. Ik mocht naar het ziekenhuis voor pijnbestrijding want ze was bang dat de weeën anders niet door zouden zetten en het nog een hele lange dag zou gaan worden. Om 08.45 zijn we gearriveerd in het ziekenhuis en werden de vliezen gebroken door de verloskundige. Om 09.30 uur mocht ik naar boven voor de ruggenprik en om 10.00 uur zat deze er al in... 12.00 uur, de gyn deed een inwendig onderzoekje en wat bleek! Ik had al volledige ontsluiting alleen moest onze kleine vent nog iets meer indalen. Om 12.45 mocht ik beginnen met persen en om 13.13 uur is onze kleine Milan geboren. Omdat ik ondanks de ruggenprik wel persdrang kreeg mocht de ruggenprik tijdens het persen aanblijven staan.. Heerlijk!! Zelfs het persen deed nauwelijks pijn Al met al: 8 uur thuis gezeten met heftige rugweeen. Ontsluiting schoot niet op. Eenmaal in het ziekenhuis 3/4 cm onsluiting, na 3 uur al volledige ontsluiting en persdrang. Half uurtje persen en op 05-03-2010 om 13.13 uur was daar onze Milan!! Totaal ben ik 14 uur bezig geweest en ben zoooo blij dat ik na die 8 uur heb besloten om naar het ziekenhuis te gaan. Ik zou iedereen een ruggenprik kunnen aanraden. Wat een genot! Een bevalling zal nooit hemels zijn maar vergeleken met de 8 uur die ik thuis heb geleden vond ik de rest van mijn bevalling in het ziekenhuis HEMELS!!
@ Namen, Ja hij is in z'n doopnamen vernoemd naar beide opa's en zijn papa... @ Haartjes, ja over een paar maandjes heeft hij waarschijnlijk al een mooie halflange coupe