Maar in een gezonde situatie moet dit alleen gelden als vader niet thuis is, als hij thuiskomt moet ie juist zijn aandeel in verzorging willen inhalen. In de praktijk zie je vaak dat in deze situaties kind bijna alleen door de moeder wordt verzorgd.
Ja zo hadden wij dit dus ook afgesproken. In die uren dat hij er niet is, doe ik het logischerwijs zelf. Daar omheen zou hij helpen/ het overnemen. Dat hij dit nalaat ligt niet aan onze situatie maar aan zijn gebrek aan verantwoordelijkheid nemen. Misschien moet ik het weer meer duidelijk uitspreken maar na 2,5 jaar ben ik daar ook wel eens klaar mee.
Wij hadden van te voren eigenlijk niks afgesproken. Vanaf het begin af aan (ok vanaf week 12) heeft hij dagen alleen met haar gehad. En aangezien we niet een soepele start hadden met veel huilen en overgeven heeft hij dit dus ook vaak alleen ervaren. Hierdoor weet hij heel goed hoe zwaar het kan zijn en is niet te beroerd om te helpen als hij thuis komt. Nu moet ik wel zeggen dat als we dagen vrij hebben met zijn drieën dat in de meeste gevallen de algehele verzorging op mij neer komt. Ik bepaal/geef aan dat ze in bad moet, wat ze moet eten of wanneer ze moet slapen. Maar dat betekend dan weer niet dat ik d'r in bad doe of haar naar gedaan breng etc. En inderdaad hij is degene die naar z'n vrienden gaat en/of pas om 4u naar bed gaat. Maar hey, soms laat ik hem slapen maar meestal mag hij er ook gewoon uit hoor..
Mijn vader verkondigde trots toen onze dochter ongeveer een jaar was, dat ie nooooiiiitt een luier had verschoond. Tja, ik heb ook geen band met hem, weet niet of ie daar trots op is.
Ik vind het idioot. Ik ben tbm, mijn man werkt fulltime en ver reizen dus hij ziet de kinderen doordeweeks sochtends een uur en in het weekend. Als hij thuis is, is hij papa en is de tijd voor het gezin tenzij we samen iets anders afspreken. Dus dat uurtje sochtends is hij papa. In de weekenden is hij papa. Dat betekent dat de raken in het weekend 50/50 verdeeld zijn mbt de kinderen, huishouden doe ik altijd maar als ik het vraag helpt hij wel.
Als mijn man en ik samen thuis zijn hebben we de afspraak dat we om de beurt 'verantwoordelijk' zijn vanaf het moment dat mijn zoontje wakker wordt tot hij gaat slapen. Als hij daarna weer wakker wordt verandert de beurt. Als je niet de beurt hebt mag je gaan en staan waar je wil. Heb je wel de beurt, dan moet je als eerste reageren, luiers verschonen, hapjes geven, etc. In de praktijk is het niet zo zwart wit, maar niemand hoeft zich op deze manier schuldig te voelen als je een keer wat voor jezelf gaat doen. Andersom krijgen we beiden de ruimte om te ontdekken hoe ons zoontje in elkaar zit. Als ik 'de beurt' namelijk niet uit handen geef ben ik er toch steeds als eerste bij en dat is niet eerlijk voor mijn man.
Wat een een onzin zeg! 😂 denk eerder de mannen die geen ruimte krijgen. Mijn vriend is 5 dgn per week, 24 uur per dag van huis. Als hij dan sweekends een keer wil stappen, vissen oid. Hou ik h niet tegen. Ik weet 10000% zeker dat hij niet vreemdgaat. OT: hij heeft een schop onder zn reet nodig. En hard.
Ik vatte het op als dat mannen die teveel ruimte krijgen om zich als een asshole te gedragen, dikwijls vreemdgangers zijn. En dat kwam mij zeker bekend voor