ik heb een vraag aan mensen/mama's: ik ben zwanger, en ik ben hartstikke blij! maar nu mijn vraag.: mijn ouders zijn op leeftijd, en ook nog christelijk: Hoe kan ik het beste dit vertellen? ik wil het heel graag houden dus bang voor hun reactie. ik ben 20 jaar dus nog best jong ( maar een prachtige leeftijd om mama te worden ) ik hoop dat jullie mij kunnen helpen en tips kunnen geven alvast bedankt!
Hmm, erg lastig om je daarmee te helpen. Ik weet niet hoe streng je ouders zijn en hoe je relatie verder is met hun. Ik ben altijd van het eerlijk zijn, dus ik zou dan ook een avondje langs gaan of gewoon een geschikt moment kiezen waarop je rustig met ze praat en het ze dan vertelt. Misschien schrikken ze eerst maar probeer zelf rustig te blijven en duidelijk te laten zien dat je er helemaal achter staat. Wellicht is het een idee om samen met je vriend te gaan. Succes ermee.
ben wel benieuwd wat op leeftijd en christelijk te maken hebben met zwanger zijn? Zelf ben ik ook al op leeftijd (45) en ook christelijk. Maar ik zou heel blij zijn als onze kids thuis kwamen met de boodschap dat er een kindje komt hoor...
lieve mama en papa.. er is iets moois gebeurd , iets wat mijn leven opfleurt. Wij zijn al heel erg blij , want er groeit een nieuw wonder in mij. Dus bij deze wilde ik jullie dat vertellen , zodat jullie over ? mnd vingertjes en teentjes kunnen komen tellen. dit is mijn boodschap die ik aan jullie wil geven , want niemand heeft het eeuwige leven ..(omdat ze al op leeftijd zijn hihi).. GEFELICITEERD JULLIE WORDEN OPA EN OMA.... zoiets op een mooie echo foto ofzo zetten en geven ??? (ja sorry had even een ingeving hahah) grtz Ramona
misschien is ze niet getrouwd? ben zelf ook christelijk en ken heel veel meiden die voor hun huwelijk zwanger zijn geworden ja ouders zijn in het begin erg teleurgesteld maar daarna zijn ze allemaal super blij dat ze opa en oma worden ik zou het op een rustig moment vertellen en op een goed moment natuurlijk sterkte meis!!
misschien dat ze vrij streng zijn (traditioneler -ook door hun leeftijd, dat ze dat bedoelt) en verder denk ik dat ze niet getrouwd is en daar haar ouders dat wél heel belangrijk vinden? Bedenk zomaar wat hoor... dat was mijn gedachte. Tja, verder: Vind ik het gedichtje wel mooi wat iemand schreef. En verder het nieuws vertellen, zonder bij voorbaat al in de verdediging te gaan denk ik. Mogelijk als je heel erg twijfelt aan de reactie van de één, dat je het eerst heel kort van te voren aan de ander kan vertellen? Maar dat hangt ook weer van de relatie met je ouders af.
Het is inderdaad zo dat ik niet getrouwd ben. ik ben blij dat u zo mooi reageert, want inderdaad wil ik ook met zo'n gevoel naar mijn ouders gaan. ik hoop echt van harte dan ook dat mijn ouders dan ook zo zouden reageren.
ik ben heel erg blij met jullie reacties! het is inderdaad zo dat ik best wel een goeie relatie met mijn ouders heb, misschien dat het daarom zo moeilijk is om het te vertellen, want ik denk dat ze heel erg zouden schrikken... dus vooral bang zijn voor hun reactie. het moeilijke daarbij is dat mijn broer en 'schoonzus; afgelopen maandag is bevallen van een mooie dochter. alleen is het zo dat mijn broer met iemand anders er vandoor is gegaan.... dat maakt het nog moeilijker om het te vertellen, en ik zie er als een berg tegen op.... ik weet dat trouwen belangrijk voor ze is, voordat ik aan een familie begin. hebben jullie nog meer tips, en hoe hebben jullie dat gezegd tegen jullie ouders? HEEL ERG BEDANKT!!!!
Allereerst wil ik jullie feliciteren met jullie wondertje!! Hoe ver ben je? Het kan zijn dat je ouders eerst even schrikken.. maar dat ze daarna toch jullie al het geluk van de wereld willen wensen. Ondanks dat het niet helemaal via hun 'plaatje' gaat. Mijn ouders schrokken ook maar die waren gewoon overdonderd door het grote wonder Mn schoonouders sprongen een gat in de lucht en mn eigen broer vroeg of het een ongelukje was ivm komende verbouwing. Zo zie je maar weer, iedereen reageerd anders. Je kunt niet voorzien hoe iemand zal reageren, dat weet je alleen als je het daadwerkelijk hebt vertelt. Oh ik kom trouwens ook uit een christelijke familie alleen zijn we niet streng gelovig. Mijn ouders hadden me ook liever eerst zien trouwen en dan pas kinderen zien krijgen. Maar nu het daadwerkelijk zover is zijn ze door het dolle heen *heeft een paar weken geduurd...* Heel veel succes in ieder geval en geluk met de kleine.
Aha, nu snap ik het. Misschien kun je de pil een beetje verzachten voor hen, door te zeggen dat je wel van plan bent om ooit te trouwen? Maarja, ik weet ook niet of je een vaste relatie hebt, en of je van plan bent om te gaan samenwonen ofzo... Op zich denk ik dat zéker christelijke mensen altijd blij zullen zijn met nieuw leven, hoe dan ook! Wat is er mooier dan een klein baby'tje? Ok, het komt misschien wat onverwacht, het is toch een geschenk van God, toch? En wie zal zo'n geschenk durven afwijzen? Ik denk, dat ze, als ze over de eerste schrik heen zijn, best heel blij zullen worden. En ook met 20 jaar kun je heel goed een baby'tje verzorgen hoor. Ik was zelfs nog net geen 20 toen ik onze eerste kreeg. Heel veel succes en sterkte ermee. Laat je nog horen hoe het gegaan is? Groetjes, Janet ps. geen u meer zeggen hoor, dan voel ik me zooooo oud, hihihi.
hey happymother ik weet precies wat je voelt, ik weet zins gisteren `zeker` dat ik zwanger ben. Mijn vriend en ik zijn heel blij met dit wondertje!! we hebben er 4 maanden op gewacht en nu is het gelukkig zo ver!! we hebben het geweldige nieuws gisteren al vertelt aan de vader van mijn vriend en vanavond aan zijn moeder, hier kregen we echt super leuke, en blije reacties op. Maar nu moeten we het mijn moeder nog gaan vertellen die ook erg christelijk is, en waar ik nu eigelijk al van weet dat wij hier geen fijne reactie op gaan krijgen, omdat wij in haar ogen zondigen. Maar het is wel mijn moeder dus uit respect zullen we het haar wel persoonlijk vertellen, en niet met een brief of kaartje. en ookal is de reactie niet zo mooi al je hoopt, uit eindelijk zullen ze erg blij zijn en met je zwangerschap mee leven en van jou kleine wondertje gaan houden. ik zou het gewoon persoonlijk (evt met je vriend er bij) aan je ouderd vertellen!! suczes!!
Als je wel een relatie hebt, en samenwoont, dan is het toch geen groot probleem? Je ouders kunnen niet van je verwachten dat je volledig voldoet aan hun verwachtingen... Wij zijn wel getrouwd tijdens de zwangerschap, maar puur om adminstratieve en praktische redenen, niet voor de kerk, en ons kindje gaat ook niet gedoopt worden... vind mijn Smoeder niet leuk, maar goed, het is ons leven en ons kind... ze zal het moeten respectere, dat is bij jullie ook zo!
als ik jou was zou ik het ze zo snel mogelijk vertellen en het niet verborgen proberen te houden Ik ben zelf op mijn 20e zwanger geraakt, nu zijn mijn vriend en ik in verwachting van ons 2e wondertje. Mijn ouders schrokken wel, ik studeerde nog en we woonden nog niet samen, maar ze hadden er het volste vertrouwen in dat we het konden Mijn ouders zijn niet streng gelovig, maar je ouders zijn je ouders en jouw kindje is hun kleinkind Misschien reageren ze in beginsel niet zoals je hoopt, als dat zo is, geef ze de tijd om bij te draaien Heel veel succes met je zwangerschap!