https://www.ad.nl/binnenland/jaarlijks-honderd-doden-door-negeren-oproep-uitstrijkje~a4eda4ed/ Ik had niet verwacht dat het opkomstpercentage zo laag zou zijn. Ik ben zelf al twee keer geweest. Er zijn leukere manieren om de middag door te brengen, maar een nichtje van mij is eraan overleden dus ik ken de risico's. Een collega van mij ging ook nooit, tot ze een keer voor iets anders bij de huisarts was redelijk kort na de uitnodiging en de huisarts erover begon. Daar is ze haar huisarts nog elke dag dankbaar voor, want ze bleek baarmoederhalskanker te hebben en gelukkig waren ze op tijd. Voor mij een extra motivatie om toch elke 5 jaar te gaan. Wat doen jullie?
Ik ben onlangs geweest voor het eerst. Gelukkig een goede uitslag gehad. De assistente en ik hadden het er nog over. Zij zei al dat veel vrouwen niet kwamen of zelfs niet eens reageerden. Vond ze heel raar en jammer. Je kan het voor zijn en het bespaart jou en je naasten zoveel ellende. Waarom er dan niks mee doen?
Ik ga ook. Eerste keer was ik zwanger, maar ben eind vorig jaar geweest, was allemaal goed. Vind het raar om niet te gaan eigenlijk, het onderzoek kost geen geld oid. Dus daar kan het niet aan liggen dat er veel niet gaan.
Ik had ruim een half jaar geleden al gemoeten naar telkens was er wel iets waardoor het uitgesteld werd. Of ik vergat het gewoon. Net toch maar een afspraak gemaakt.
Oei wat naar dat er zoveel vrouwen de oproep reageren. Wat hierboven al geschreven word......je kan er zoveel ellende mee voorkomen. Hier 3 jaar geleden voor t laatst geweest. En als ik een oproep krijg ga ik ook gewoon weer netjes heen. Vorig x 0 last gehad en goede uitslag
Ik ben 33 en heb nog nooit een oproep gehad om te negeren. Ik zal zelf eens een afspraak maken. Goed idee, dit topic.
Ik ga ook altijd. Nichtje van een vriendin (43) is paar jaar geleden onder het mes geweest, nav haar uitstrijkje. Ze waren er vroeg bij. Zonder uitstrijkje had dit heel anders kunnen aflopen
Hier ook net een afspraak gemaakt nav het nieuwsbericht. Bleef het onbewust ook uitstellen, mocht al vanaf juni. Maar goed hij staat. Je mag trouwens niet ongesteld zijn tijdens het uitstrijkje.
Hier in België is het zelfs om de twee jaar. Doe ik altijd. Ik vind het nogal logisch ook: kon je maar alle soorten kanker zo eenvoudig opsporen. Dan had ik een aantal belangrijke mensen nu niet moeten missen.
Ik ben 38 en dus al 2 keer opgeroepen en ook gegaan. Heel belangrijk want ik hoor regelmatig om me heen dat er toch iets mis was. Hoeft niet meteen kanker te zijn, kan ook een voorstadium zijn. Dan kun je maar beter op tijd zijn. Sja, en mijn hobby is ook niet die uitstrijkjes.
Ik ben nooit opgeroepen , ook nooit een uitstrijkje laten doen dus. Moet ik wel eens doen. Mja, tijd en gedoe
Mijn moeder heeft baarmoederhalskanker gehad dus ik ben er altijd heel voorzichtig mee. Ik ben rond mijn 25e al voor een uitstrijkje gegaan (in de VS doen ze het bevolkingsonderzoek al vanaf 25 jaar). Onlangs weer een uitstrijkje gedaan en daar kwam uit dat ik het Hpv virus heb, dus ik moest een vervolguitstrijkje maken bij de ha. Nu aan het wachten op de uitslag... Ik probeer ook altijd meiden om me heen te attenderen, better safe than sorry toch?
Ik ben dus zo’n oproep-negeerder, echt dom... Om die reden had ik al een zelfafnameset aangevraagd, dan kun je zelf dus een testje doen en opsturen om te kijken of je hpv hebt of niet. Geen hpv? Dan een paar jaar later weer testen op hpv. Wel hpv? Dan naar de huisarts voor uitstrijkje om de cellen te laten onderzoeken. Net meteen die zelfafname gedaan, morgen doe ik ‘m op de post en dan na 3 weken de uitslag. Door mijn bevallingen vind ik zo’n uitstrijkje toch een hele drempel, kan niet echt verklaren waarom...
Ik heb 2x een oproep afgezegd. Beide keren was ik zwanger. Toen de 3e bijna 6 maand was heb ik een afspraak gemaakt al voordat ik de oproep weer kreeg. Over 5 jaar ga ik zeker weer.
Grappig te lezen dat je de drempel hoger vindt na je bevallingen. Hier was die juist lager. Iedereen had alles toch al gezien. Ik denk dat dat ook hetgeen is waardoor er zo weinig vrouwen reageren op de oproep. Je moet toch met je billen bloot. En om dit nou als reden op te geven bij de huisarts is dan helemaal een brug te ver.
Bij mijn oudste waren al mijn hechtingen gesprongen na de bevalling, echt een ravage. Het beeld van de gyn tussen mijn benen die z’n hoofd schudt en ‘zonde zonde, eeuwig zonde...’ zegt blijft me nog altijd bij... en sindsdien is die drempel er. Ook al is alles nu prima genezen en na de tweede bevalling op de OK ook nog prima ‘gefixt’.... Maar ik denk dat me over die drempel heenzetten wel heel goef zou zijn. Als er met die zelfafname hpv wordt gevonden, ga ik zeker naar de huisarts voor het uitstrijkje.
Oef wat een klootviool zeg! Ik snap dat het dan heel anders ligt voor jou. Goed van je dat je de in ieder geval de thuistest doet en hopelijk komt er niks uit!
Dames... Tip; GAAN! Toen ik 14 was, bleef ik vloeien. Naar de huisarts, pilletjes gekregen, bleef vloeien. Naar de gyn, en ja hoor PAP3A en vervolgens nog eens PAP3B gehad. Heb een kleine operatie gehad en alles is uiteindelijk helemaal uit zichzelf hersteld... Maar moet er niet aan denken als we het toen niet hadden bekeken, hoe het dan af had kunnen lopen. Had op mijn 14e al meer uitstrijkjes gehad dan een moeder die al 10 kinderen had gehad Dus nee, ben daar niet bang voor. Dames asjeblieft, GAAN!