Ik ben de wanhoop nabij... De eerste 2 weken ging het voorbeeldig met Bob en met voeden (BV). Hij kwam keurig om de 3-4 uur en dronk dan in het begin 2x 10 minuten en later een klein half uurtje de ene kant en dan nog een paar minuten de andere kant. De week begon hij echt 's avonds last te krijgen van zn huiluurtje en dan wilde hij om het uur zo'n beetje de borst. Dat huiluurtje duurde vanaf 5-6 uur tot een uur of 8-9. Best te overzien en volgens de mevrouw van het consultatieburo, die hier afgelopen maandag was, helemaal normaal. De laatste paar avonden/nachten loopt het helaas al helemaal anders. De 1e avond duurde zijn huiluurtje ineens tot 2 uur 's nachts. En vanaf 6 uur 's avonds en dan steeds maar weer aan de borst is al aardig uitputtend (zowel qua borsten als qua slapen). Eergisteren begon het iets later, rond 8 uur ofoz, maar duurde het ook tot 4 uur 's nachts. En vannacht was het ook tot ongeveer 4 uur. En ondertussen wordt ik helemaal leeggezogen. Hij ligt rustig een half uur tot 3 kwartier te drinken. Dan valt ie ff weg, om vervolgens 20 minuten later opnieuw te beginnen en dan kan ie dus rustig weer zo lang gaan drinken. We hebben al van alles geprobeerd qua troosten, schone luiers etc. Ook al ruim een uur laten huilen, maar niets lijkt te helpen. Ik heb al gedacht dat ik misschien niet genoeg voedsel in mn voeding heb ztten, maar daar kan het volgens mij ook niet aan liggen. Overdag gaat het nl. gewoon goed. Dan drinkt ie ongeveer een halfuurtje en slaapt dan weer gewoon 3-4 uur. Wie weet er raad?
Mischien regeldag(en) ? Of mischien anders proberen om in de namiddag wat vaker aan te leggen zodat hij beter kan doorslapen. Mocht het echt niet willen twijfel niet aan jezelf en schakel hulp in van lactatiekundige.
hoi Cis, Hoe ist nou? Ik wilde eigenlijk al eerder op je berichtje reageren maar er kwam steeds iets tussen. Wat ik ook wel regelmatig gehad had was dat ik 's avonds gewoon minder voeding had. Dan bleef ze maar zuigen zonder dat ze nog iets binnen kreeg. En dan viel ze op een gegeven moment in slaap maar werd een half uur later weer huilend wakker. ( 's ochtends en 's middags had ik hier geen last van) Dit duurde altijd maar een paar dagen en dan kwam het wel weer goed. liefs, Manouk
Het gaat de laatste dagen (snel afkloppen) gelukkig veel beter. Vorige week is echt een ramp geweest en we zagen het echt helemaal niet meer zitten. Maar wat het nou precies geweest is? Misschien toch indirect last van de (behoorlijke) griep waar mijn man aan leed ofzo. Zondag had hij (voor het eerst) groene ontlasting en daardoor wisten we dat hij teveel voeding kreeg. Overigens konden we toen ook duidelijk de krampjes herkennen. Dus sindsdien kunnen we er zelf ook weer wat meer mee en gaat het ook stukken beter. Ik geef nu minder vaak en minder lang voeding, dus dat helpt al. En we kunnen hem nu ook makkelijker troosten. Plus dat we nu ook zien wat er is en daardoor ook wat beter tegen het 'gekrijs' kunnen. Hij heeft nu wel ook heel erge zuigbehoefte, dus daar kunnen we hem ook wel mee troosten. Helaas pakt hij alleen mijn pink en is die van mijn man waarschijnlijk iets te groot. En de speen pakt hij ook nog niet, dus ik ben wel altijd aan de beurt... Maar alles bij elkaar zeker een grote vooruitgang. Toch zou het me verbazen als het vorige week hetzelfde 'probleem' is geweest, want wat ik nu zie heb ik toen absoluut niet gezien. Morgen moet ik voor het eerst naar het consultatieburo, dus kan het daar nog wel eens vragen. Maar zoals het nu gaat zijn we allemaal weer helemaal happy.