Ik vind 16 jaar wel de minimale leeftijd. Maar ook dit verschilt per persoon. Als het aan mij lag had ik nu al twee kinderen gehad op mijn 21ste. Rond de 20 vind ik zelf een prachtige leeftijd voor een eerste.
Ik denk dat je er klaar voor bent als je gevoel zegt dat je er klaar voor bent. Wij wonen nu bijna 2,5 jaar samen en zijn 4 jaar samen. Onze financiele situatie is stabiel (voor zover dat stabiel kan zijn in deze tijd), onze relatie is stabiel en onze woonsituatie is stabiel. We zijn allebei klaar om ouders te worden en we zijn nu 21 en 24. Terwijl mijn zus 24 is en nog steeds thuis woont en er niet aan moet denken om al moeder te worden. het is dus heel verschillend van persoon tot persoon, en van situatie tot situatie. Het belangrijkste is dat je je kind een veilige en vertrouwde omgeving kan bieden, en het de verzorging en liefde kan bieden die het zo hard nodig heeft.
Ik vind het wel jammer dat ik toch wat negativiteit proef ten opzichte van jongere moeders. Door wat dames die kenbaar maken dat zij liever niet zien dat hun dochter vroeg moeder wordt. Waarom is dit per definitie verkeerd of teleurstellend als de basis er is? Met de basis bedoel ik een huis, vast inkomen, stabiele relatie. Is het dan echt zo erg of je 22 of 32 bent? Verschilt per persoon lijkt me.
Op mijn 16e (hij 23) kregen we verkering! Op mijn 17e (hij 23) is mijn vriend bij mij (mijn ouders) in getrokken.. Op mijn 18e (hij 25) hebben we een huis gekocht.. Op mijn 19e (hij 26) zijn we getrouwd.. Op mijn 22e (hij 29) hebben we (bewust) ons 1e kindje gekregen.. Op mijn 23e (hij bijna 30) gaan we ons diploma halen!!! Ik vindt dat wij het erg netjes doen (als ik het zo op een rijtje zet) en dat terwijl wij allebei een 'moeilijke' jeugd gehad hebben.. Er is geen minimale leeftijd om kinderen te krijgen, wel een maximale leeftijd, ook al past dat vaak niet meer in de agenda van mensen in deze maatschappij! Gr. Carlien
Nou ik zou echt niet blij zijn wanneer mijn dochter op haar 16e komt vertellen dat ze zwanger is.. ook niet op haar 20e trouwens maar goed, dat hangt van verwachtingen af. Ik heb de verwachting dat zij op haar 20e nog minimaal een paar jaar zal studeren en hopelijk gaat ze daarna eerst nog eens even werken. @Carlien... Er is geen minimale leeftijd om kinderen te krijgen en wel een maximale? Ja, dat is de lichamelijke grens die je nu aangeeft... en voor jouw informatie.. vrouwen kunnen (soms) tot ruim in de 40 natuurlijk kinderen krijgen en ook vanaf hun 11e of 12e! Ik denk dus dat je je statement wilt aanpassen.. Wat een kul zeg. Behalve als je 11 jaar echt een goeie leeftijd vindt om kinderen te krijgen... Voor beide geldt dat er meer ideale leeftijden bestaan! Het overgrote deel van de problemen met kinderen komen voor bij jonge laag opgeleide ouders... Dan liever 38 zijn en een goede opleiding.. @Isabel Olivia.. Een goede moeder zijn heeft voor mij niets met leeftijd te maken maar inderdaad alles met basis, ondergrond, mogelijkheden om te voorzien in zowel het materiele als immateriele. Dat zie ik een 16 jarige niet optimaal doen (dat wil niet zeggen dat het gelijk 'slecht' is hoor maar er voor kiezen lijkt me niet handig).. maar met 24 kan dat natuurlijk prima. Ieder z'n ding maar het hangt erg van je sociale context af. In mijn omgeving is het niet gewoon om voor je 28e voor de eerste keer moeder te worden omdat er nog gestudeerd, gereisd en gewerkt moet worden maar dat ligt natuurlijk bij andere groepen, anders. Dat is niet verkeerd maar anders.
Maar JIJ kan dat wel willen.. Maar als je dochter dat niet wil heb je toch echt pech hoor...(20 he geen 16) Misschien vind ze school niet zo belangrijk als jij hoopt dn us ze liever gelukkig met een gezin.. Who knows
Ja wie weet maar het lijkt niet erg waarschijnlijk gezien de sociale context hier. Ik denk dat we haar voldoende zullen mee geven dat ze ook gelukkig kan zijn met een gezin NA reizen, leven, leren, ervaren etc etc.. En vroeg moeder worden? Dat kan natuurlijk best maar het lijkt onwaarschijnlijk dat dit al met 20 zal zijn. Oja, en thuiswonen zit er dan ook niet meer in.
Bedoel je nu serieus dat je dan je kind t huis uit gooit? En ik snap je wel hoor maar je weet niet wat je dochter dan wil... Misschien wil ze helemaal niet reizen en ale dingen doen die jij 'vind' dat ze die moet doen En je kan het haar best meegeven maar uiteindelijk is t haar keus wt ze ermee doet
Ben zelf 29 en sinds vorig jaar sept. gestopt met pil(veel klachten en kinderwens, dus weg met dat ding!). Nu ik gestopt ben en we er mee bezig zijn krijg ik steeds meer het moeder-worden gevoel. Had ik eerder niet zoveel met baby's enz., nu vind ik het zoooo schattig. Laatst midden in programma over draagmoeders gevallen, ik zat met een brok in mijn keel; wat lijkt het me erg als je zelf geen kind op de wereld kan zetten!! Al die teleurstellingen waar je dan als vrouw door heen moet... Het leven zonder kind bevalt me echter ook nog wel goed, lichamelijk ben ik er klaar voor, geestelijk voor 98% Maarja, dat is meer omdat ik nog wel een controlfreak kan zijn en het allemaal erg spannend vind, je weet immers de 1e x niet waar je aan begint. Ik denk ook dat je geen leeftijd aan moeder worden kunt hangen. De ene is er idd sneller klaar voor dan de ander. Het probleem is alleen dat als je richting de 30 gaat je er dus niet jonger op wordt en je vruchtbaarheid langzaam af gaat nemen. Ik hoop rond mn 30e toch wel een kindje te krijgen, duurt het nog wat langer, so be it, ik was altijd al een laatbloeier, dus zal er ook niet raar van opkijken als het met mn 32e zou gebeuren.
Ik ben t niet eens met cygnet2 Ik ben hoog opgeleid, universiteit geneeskunde incl arts-examen afgerond en ben op m'n 24e moeder geworden, nu krijg ik op m'n 28e een 2e! Ik heb ook n koophuis en ben getrouwd! Dus al met al! Kan je je universitaire studie afronden met goed succes! Toch jOng moeder worden! Ik mijn omgeving zijn veel mensen die nu aan kids beginnen, maar die hebben naar mijn idee niet veel meer gedaan in hun leven dan ik! Dus studeren is niet per definitie oud moeder worden! Naar mijn mening! Mocht m'n dochter jong moeder worden, dan zal ik haar steunen om ervoor te zorgen dat mijn kind en kleinkind een goede toekomst zullen hebben!
Ik zou er ook niet om staan te springen dat mijn dochter op haar 16e zwanger zou worden, maar als het gebeurd so be it. Dan zou ik haar nooit stimuleren om een abortus te nemen. En als ik een dochter heb en die kiest op haar 20ste bewust voor een kindje samen met haar partner zou ik dat juist wel stimuleren. Het word allemaal iets moeilijker, maar uiteindelijk kom je er wel als je het echt wilt. En school en een kindje is prima te combineren als je de motivatie er voor hebt. Het gaat in genoeg gevallen goed. Dan ga ik er wel vanuit dat ze de stabiliteit hebben om voor het kindje te zorgen.
Ik vind persoonlijk eind 20 een mooie leeftijd, maar ik kan niet bepalen wanneer iemand er klaar voor is. Ik heb een mbo studie gevolgd en een aantal jaren gewerkt. Hoef niet zonodig carriere te maken maar wilde wel graag op wereldreis en daar is wel geld voor nodig Die wereldreis is inmiddels achter de rug en had het nooit willen missen. Heb ook een koophuis en een lieve vriend en ben er nu pas klaar voor. Ben trouwens 28 jaar. Een aantal van mijn vriendinnen zijn er wel vroeg mee begonnen maar die gaven niks om reizen of carriere maken. Zolang je maar in een stabiele situatie zit in je relatie en financieel. Al vind ik onder de 20 wel echt veeeeeeel te jong.
Ik zou er niet zozeer een getal op plakken, maar vind dat je best toch klaar kunt zijn met je studies als de baby er is. Financieel etc. is er toch altijd wel "iets" waardoor het minder ideaal is (dan raak je nét je baan kwijt of heb je nét een nieuwe, dan ben je nog op zoek naar een huis of net bezig met inrichten etc.), dus daar zou ik niet te zeer naar kijken. Misschien dat dat ook wel anders ligt voor mensen die een diploma / ervaring hebben in een sector waar aan nieuw werk raken iets moeilijker is, maar toch, voornaamste wat mij betreft is het klaar zijn met studies. Moest ik ooit een dochter hebben (kans is klein met enkel een zoonlief momenteel en hoop op nummer 2 opgegeven, lol), dan zou ik haar wel steunen als ze vroeger een kind zou krijgen, en liever te vroeg dan te lang gewacht na onze ervaringen eerlijk gezegd.
@Sam.. nee ik gooi haar niet het huis uit maar ik hoop dat mijn kind op kamers gaat wonen wanneer zij gaat studeren en anders als zij gaat werken. Als je oud genoeg bent om een kind te krijgen, ben je ook oud genoeg om voor je zelf te zorgen (en dat wil niet zeggen dat papa en mama geen steun zullen verlenen) maar ik hoef geen thuiswonende dochter met een kind. Opa en oma's horen in mijn ogen opa's en oma's te kunnen zijn, geen oppas, geen geldkraan, etc etc. @Daanxys.. Ik weet niet waar je het niet mee eens bent want ik zegt niet dat iets niet kan.. ik zeg alleen maar dat het niet nodig is. Mag wel, hoeft niet. (snappu.. vast wel je bent tenslotte arts zo te horen.. nog specialisme in gedachten?) je bent een uitzondering en dat weet jij ook. Prima en bewondering dat je het zo kunt regelen (ben wel even benieuwd wat partner doet etc). Als mijn dochter arts wil worden, prima, als ze dan ook jong moeder wil worden.. ook prima maar ik zou zelf het een veel beter plan vinden om nog een paar jaar te wachten. Moet ze lekker zelf weten, en ook ZELF regelen. Ik zou trouwens met een 16 jarige dochter de optie abortus wel serieus bespreken (maar het blijft een eigen keuze maar daarna is het wel school afmaken, bijbaan (of meerdere) en erg weinig tijd voor een lolletje)
Helemaal met je eens Cygnet. Wij hopen ook dat onze kinderen als ze een studie gaan volgen gewoon zelfstandig gaan wonen, en als we nu zo kijken dan denken we niet dat ze voor hun 22e uitgestudeerd zullen zijn. Hopelijk zijn ze dan zo verstandig om eerst te werken, te sparen en levenservaring op te doen. Mocht er vroeg een kind komen, dan zullen we ze echt steunen, maar een vreugdedansje zullen we niet doen. En nee, ik hoef geen kleinkinderen in huis, die verdienen een eigen huis bij hun mama en papa.
Ik vind dat je tussen je 25 en 35 ideaal is om moeder te worden. En of dat nou dichter bij 25 of 35 ligt is voor ieder verschillend, dat ligt er aan wanneer je de juiste partner tegenkomt of dat je nog verder wilt studeren of wilt reizen etc. Voor je 25e ben je in mijn ogen wel "wat jong" voor het moederschap en na je 35e wel "" wat oud"
Ben het ook helemaal eens met Cygnet! De leeftijd waarop je je eerste kind krijgt is erg bepalend voor het milieu waar je uitkomt. Had er niet aan moeten denken om voor mijn 30e een kind te krijgen. Was toen al jaren bij mijn man en we hadden een koophuis, goede baan etc. Maar kinderen hoefde niet op ons lijstje afgevinkt te worden. Vond die zelfstandigheid en onafhankelijkeheid en de mogelijk om te doen en laten wat je wilt echt heeeeeeerlijk! Reizen, socializen, veel uitgaan, tijd voor hobby's en cursussen. Dat doe je nu eenmaal niet meer als je eenmaal een kind hebt.
Wondering the same thing. Als ik een dochter zou hebben die op haar 22e vertelt dat ze zwanger is (ik was zelf ook 22 toen ik zwanger was van mijn zoon) en het is gewenst dan zou ik alleen maar blij zijn. Ze hoeft van mij niet jarenlang te studeren.. gelukkig hebben mijn ouders ook nooit zulke eisen van mij gehad. Zolang ik maar wel voor mijn eigen inkomen etc zorgde (ik werkte met aanvullend opleiding via werk). Mijn zussen hebben een universitaire opleiding afgerond, doen werkervaring op, hebben gereisd, gefeest. Ik heb vroeger genoeg gefeest. Ik hou niet van reizen. Een studie kan ik altijd nog doen, kies er voor om dit juist te gaan doen als de kleine geboren is. En socializen, dat gebeurt ieder weekend. Maar voor iedereen is dit dus anders.. het is alleen zo vreemd om te denken dat je gelijk niets meer kan als er kinderen zijn.
Ik hang daar geen waardes aan, Umm, het is een feit dat (klein)kinderen van (groot)ouders die jong kinderen kregen vaker ook jong kinderen krijgen. En vice versa.