Als ik je berichtjes zo lees valt het mij op dat jullie zo'n eerlijke relatie hebben. Jullie bespreken bijna alles, begrijp ik. En zo weet hij ook al van je gevoelens. Wat je ook gaat beslissen...ik zou dit aangrijpen om toch weer open kaart met hem te spelen. Net wat je zelf al zei: misschien begrijpt hij inderdaad je gevoelens door wat er vorige maand is gebeurd. Bovendien....wat je vervolgens ook gaat beslissen, het zal dan niet rauw op zijn dak komen vallen, zonder dat je ooit iets hebt gezegd.
Inderdaad... en door af en toe eens om me heen te kijken (heb een aantal vrijgezelle vriendinnen dus dan ontkom je er bijna niet aan ) krijg ik juist bevestigd dat ik werkelijk de kerel heb met wie ik samen wil zijn. Want geen enkele andere vent is tot nu toe zo leuk als de mijne! Voor de topicstartster: Klinkt misschien heel simpel maar ik ga altijd uit van het idee: hoe voelt het als ik me bedenk dat ik over zeg, 10 jaar nog bij deze jongen ben. Voelt dat goed? Prima! Voelt er iets niet helemaal lekker? Misschien toch eens na gaan denken over mijn relatie. Ik heb voor mijn huidige vriend verschillende relaties gehad en op een gegeven moment kon ik me met geen enkele van die mannen nog zien in de toekomst. Ja nu, maar niet over tien, 15 jaar. Ik ben nu meer dan 5 jaar samen met mijn huidige vriend en ik ben er nog steeds helemaal van overtuigd dat ik oud met hem wil worden. Zodra dat gevoel minder begint te worden zal ik toch echt wat 'soulsearching' moeten doen.
Zou het niet zo kunnen zijn dat je niet verliefd bent op die andere jongen maar dat je stiekem gewoon wilt weten of je nog een beetje 'goed in de markt ligt'? Als je al zo lang met dezelfde persoon samen bent dan kan ik me voorstellen dat je zo af en toe wilt weten of je nog een beetje een 'lekker ding' gevonden wordt door de andere sexe... Ik heb in vorige relaties altijd het gevoel gehad dat ik iets miste. Altijd hield ik mijn ogen open voor het andere geslacht. Ik ben nooit vreemd gegaan hoor, maar ik heb wel altijd het gevoel gehad 'als er iets beters langs komt ruil ik 'm in'. Ik ben nu al bijna twee jaar samen met m'n lief en met hem heb ik dit gevoel nooit meer gehad! Het geeft een heerlijke rust en ik weet nu ook meer dan 100% zeker dat mijn vriend het gewoon voor me is! Ik hoef niet meer te kijken of er iets leukers langsloopt, want de allerleukste ligt al bij mij op de bank! Maar ja, wellicht is deze fling voortgekomen uit een stukje onzekerheid. Willen weten of je nog de moeite waard bent?
Ik zal maar beginnen met eerlijk zeggen dat mijn man en ik beiden in onze verkeringstijd wel eens iemand tegen kwamen waar we de 'verliefdheidskriebels' van kregen. We konden daar altijd eerlijk over zijn en het elkaar gewoon vertellen. Wel is het belangrijk het niet te voeden. Dus maak voor jezelf de beslissing: wil ik met mijn huidige vriend verder of niet. Zo ja, ga er dan helemaal voor, heb je vriend lief en sta naast hem. Voedt dan niet je gevoelens voor die andere jongen en verbreek het (MSN-)contact. Contact is pas weer 'veilig' als al je gevoelens voor hem weg zijn. En laat hem iig duidelijk weten dat je niet van zijn avences gedient bent omdat je je keuze voor je huidige vriend hebt gemaakt. Als een jongen mij had proberen te kussen toen ik verkering had, had ik 'em zonder pardon de deur uitgezet en op een veilige afstand (telefonisch) de boel even duidelijk gemaakt voor 'em. Dat geldt, nu ik getrouwd ben, natuurlijk ook. Neem er de tijd voor om dit voor jezelf uit te zoeken. Doe geen beslissende dingen ondertussen, maar vecht het ook niet in je eentje uit. Praten dus, met je vriend. Praten, tot je erbij neervalt, heeft mij zwager wel eens gezegt. En soms is dat de werkelijkheid, maar 't is de enige manier om samen verder te komen. En je kinderwens kan en hoeft niemand je af te nemen. Maar ga er even nog niet vanuit met wie en wanneer als je zelf onzeker bent over je relatie en toekomst op dit moment. Zelf ben ik van mening dat een kinderwens er mag zijn, maar dat het samen krijgen van kinderen thuishoort in een huwelijk, en niet daarvoor. Voor je gaat trouwen zoek je als het goed is namelijk wel even heel goed uit of je wel een leven lang met die ander verder wil. Als getrouwd stel kun je daarom over het algemeen een stabielere ondergrond bieden. Ben je nog niet voor 100% zeker van de ander? Trouw dan niet, maar krijg dan ook samen nog geen kinderen. Overigens vraag ik me af of je het gevoel hebt niet jong te kunnen zijn in een vaste relatie. Wat is het probleem? Ik was bijna 18 toen ik verkering kreeg, ik ben een half jaar geleden getrouwd en nog hartstikke jong. Maar jong kan ik wel zijn hoor, en je kunt elkaar best heel veel ruimte geven om allerlei dingen te doen die je graag wilt doen. Alleen je hebt samen een verantwoordelijkheid te dragen, maar daarom hoef je niet in een kooitje te gaan zitten, toch? Je zegt: ik ben jong en ik wil wat. Prima, maar wat wil je dan omdat je jong bent wat je nu niet kunt? Flirten met andere jongens? Dat zal op den duur niet echt meer bevredigen en is het zeker niet waard om een vriend voor op te geven. Normaal gesproken ten minste niet. Ik wens je veel wijsheid toe bij het nemen van je beslissing.
ga vooral heel goed bij je zelf na wat je wil. en tuurlijk is iets nieuws spannend, maar na een tijdje word dat ook gewoon en ga je mischien ook weer eens denken hoe het anders had kunnen zijn. maar zeker als er kinderen bij zijn zou ik er heel goed over denken, want als je besluit om uit mekaar te gaan zou ik zeker niet gelijk in een nieuwe relatie duiken. ga eerst eens zien wat jij wil
het gras is steeds groener aan de overkant hoor, iedereen is eens in een zwak moment hebben ze ooit tegen me gezegd. Ik heb m'n man leren kennen toen ik 16 en hij 15 was. We zijn 5 jaar later gehuwd, nu na 13 jaar en 18 jaar elkaar te kennen zien we elkaar heel graag en kennen elkaar door en door. Wij hebben ook ons slechte moment gehad dat m'n man aan het twijfelen was, we waren tenslotte elkaars 1 ste. Er is iemand geweest die steeds tegen hem slecht over me praatte en hem in bed probeerde te krijgen. We hebben op punt gestaan door dit stom feit uit elkaar te gaan, maar heb toen tegen hem gezegd dat alles wat we opgebouwd hadden hier mee kapot zouden maken. Is dat het wel waard, neen voor ons niet. We hadden een huis, 2 auto's , eigen huis en zaak. Ik heb hem een laatste kans gegeven? We zijn nu een koppel met zo'n goede relatie daar niet veel aan kunnen tippen, maar we hebben ook zwart water gezien. Jong zijn en een relatie hebben vind ik geen uitvlucht, je hebt toen voor elkaar gekozen. Het gras aan de overkant wordt ook de kleur ros na verloop van tijd en dan is er dikwijls heel veel spijt. verzind eer ge begint zou ik zeggen. Ieder zijn eigen keuze he.
Ik ben ook benieuwd! Ze heeft nu ook ineens een banner met 3 years and 3 months SINCE our weddingday.. Dus of de banner klopt niet of het verhaal klopt niet
haha ik verklap eventjes dat de b anner niet klopt! ze wilde een leuke banner met hartjes en hoelang ze al bij elkaar waren maar die kon ze niet vinden hahaha! ik dacht ook al eerst huh getrouwd! : maar wij mailen erg intensief! had het ook al gevraagd hoor!
ik denk dat het juist wel belangrijk is hier met je vriend over te praten. niet in detail maar dit geeft wel twijfels aan. succes
Ik ben met mijn vriend sinds m'n 14de samen, dus "te jong" voor een vaste relatie daar kan ik me niet in vinden. Misschien is je huidige vriend toch niet wat je zoekt, of mis je iets in de relatie. In ieder geval vind ik dat je eerlijk tegen hem moet zijn. Ik bedoel.. Wat zou jij zeggen als hij dit jou zou aandoen?
Ik ook niet. Ik ben sinds mijn 13de samen met mijn vriend, en als het klikt is het goed. Hoe ik het zo lees ben je denk niet toe aan een vaste relatie ( en denk ook niet aan een kind, vind dat je daarvoor 100 % achter je relatie moet staan) Ik zou er sowieso eerst goed met je vriend over praten en kijken wat daaruit komt, en anders misschien toch een tijdelijke breuk om te kijken wat je nu precies voor hem voelt en wilt. Succes!
stephanie ik lees dat zowel jij als je man vaak eraan denkt hoe het met een ander is, nou wat let jullie, maak een afspraak met elkaar dat je beiden bij een ander mag gaan kijken hoe groen het gras daar is, probleem opgelost!
Ik zit dit nu te lezen en wilde idd een soort gelijke reactie geven. Er bestaat ook zoiets als een vrije relatie. Je kunt met elkaar afspreken jij mag en ik mag, of zelf we doen samen. Ik vind daar niets mis mee, simpel omdat voor mij lust en liefde 2 verschillende dingen zijn. Je kunt daar met elkaar afspraken over maken, ook met betrekking tot het feit wat als we wel een keer verliefde gevoelns krijgen. Praat met elkaar of dit is wat jullie willen. Je verhaal ken ik niet helemaal, maar ik vind het wel een zeer wijze beslissing om pas over 2 jaar aan een kind te beginnen. Leer eerst wie jezelf bent en met wie je samen leeft en dan pas iets op de wereld zetten wat jou de rest van je leven nodig heeft. Ook als je kiest voor een vrije relatie kun je gewoon met je kinderwens doorgaan, niets mis mee, zolang je maar zeker weet wat de afspraken met je partner zijn en dat jullie altijd bij elkaar terug komen