Over het algemeen is de situatie zo dat wanneer er kinderen komen de vrouw minder gaat werken of stopt met werken. Ik ben zo'n vrouw die minder is gaan werken (3 dagen p/w). Wat me nu erg frustreerd is dat ik weinig mogelijkheden heb voor groei in mijn functie, doordat ik parttime werk is het lastig om op de grotere projecten ingepland te worden waardoor ik vaak met de ad-hoc (lees mentaal niet uitdagende klussen) zit opgescheept. Ik ben goed in mijn werk, heb altijd tevreden klanten. Tegelijkertijd heb ik ook het gevoel dat ik stil sta en me niet verder ontwikkel. Mijn ideaalbeeld zou zijn wanneer mijn man en ik beiden 4 dagen zouden werken, ik wil nl ook niet Lotte 4 dagen naar haar gastouder doen. Ik kaart dit om de zoveel tijd weer eens aan thuis en stuit keer op keer op een dikke nee met als motivatie dat mijn man in zijn functie (accountmanager) niet 4 dagen kan werken. Waar een wil is is een weg denk ik altijd maar, tegenwoordig rust er ook niet meer zo'n taboe op het werken in deeltijd voor mannen. Krijg dan ook sterk het idee dat hij het gewoon niet wil. Maar ik dan? Het kan toch niet de bedoeling zijn dat de een volop mogelijkheden heeft en de ander niet? Of denk ik nu gewoon raar? Hoe zouden jullie dit oplossen?
Bij ons is het gewoon echt niet mogelijk dat mijn man bv 4 dagen in de week gaat werken, dus er zit niks anders op dan dat ik part time ga werken
Ik vind dat je gelijk hebt Wen. Vooral in deze tijd vind ik dat als de moeder ook een goede carriere kan en wil maken ,dit ook zeker moet kunnen. De vader hoeft niet meer , zoals vroeger, voor het "levensonderhoud" te zorgen. Maar kan ook een deel voor de kinderen zorgen. Het lijkt me ook niet de bedoeling dat de ene meer "opgeeft" als de andere.. eerlijke verdeling zou beter zijn. Vooral als er genoeg mogelijkheden zijn voor beide. Ik weet niet of je als accountmanager echt niet minder kan werken... Ik heb ook geen idee of dit anders van huis uit zou kunnen.. dus bv 1dg per week thuis werken. Zodat jij toch die extra dag zou kunnen werken en Roeland toch bij Lotte kan zijn, zodat ze niet naar een oppas of gastouder hoeft. Ik snap je probleem.. maar heb geen idee hoe ik het anders zou oplossen. Mischa zou bv ook niet minder kunnen werken als ik dat graag zou willen. Daar is het op het werk van hem te druk voor. Zelf ben ik geen carriere zoeker ..hihi Vind het prima wat ik nu doe (24 p/wk) Ik vind mijn uitdaging bij het verzorgen van de kinderen. Maar dat geldt zeker niet voor iedereen!
Hoewel ik zelf nog geen moeder ben, heb ik al veel over dit probleem nagedacht. Mijn partner is ook werkzaam in een branche waarin part-time gewoon niet geaccepteerd wordt (ICT). Zelfs een werkweek van 36 uur (dagen van 4 x 9 dus) is bij zijn huidige werkgever niet bespreekbaar, en in de ICT is ook geen CAO om op terug te vallen. Ik ben bang dat dit ermee te maken heeft dat de ICT voornamelijk een mannenbranche is, waardoor er gewoon niet voldoende wordt stilgestaan bij de gevolgen die een kind kan hebben op een carrière. Ik kan me niet voorstellen dat een bedrijf instort wanneer enkele werknemers één werkdag per week niet bereikbaar zijn. Ze zijn toch ook wel eens op cursus of op vakantie? Ik bedoel, ik werk in een 24-uursbedrijf (een ziekenhuis) en daar kan het wél. Zelfs onze artsen kunnen gewoon ouderschapsverlof nemen of 60% gaan werken, en dan zal een computertovenaar of een accountmanager zeker onmisbaar zijn? Het is wel rottig dat jij nu 'gestraft' wordt voor het feit dat het bedrijf van je partner z'n personeelsbeleid zo shitty geregeld heeft. Ik weet niet of het helpt wanneer je de 'opdrachtverstrekkers' binnen jouw bedrijf eens wijst op al je tevreden klanten en het feit dat je echt behoefte hebt aan wat meer uitdagingen. Als jij kunt laten zien dat je ook in drie dagen gewoon heel goed werk kunt leveren, dan maak je misschien de weg vrij voor collega's die graag wat meer thuis zouden zijn maar die dat nu niet aandurven. Veel mensen verslijten me voor gek wanneer ik mezelf feminist noem, maar zoals je ziet valt er nog een hoop te verbeteren aan de gelijke verdeling van arbeid en zorg in dit land. Vooral de typische mannenbranches hebben nog veel te leren... Belle.
Wendy, Ik vind dat jij ook recht hebt om je te ontwikkelen en anders gaat pa lief maar lekker 1 dag in de week thuis werken. Jij hebt ook recht om jezelf te ontwikkelen en in jullie geval. Die kleine meid hebben jullie toch samen of jij alleen. Succes, Liefs San.
Ik denk persoonlijk niet dat het een kwestie van niet kunnen is maar eerder niet willen. Mijn vriend heeft ook in het verleden aangegeven dat hij een functie heeft waarin dat niet kan (projectmanager) maar later hoorde ik dat er collega's waren die wel 1 dag minder in de week gingen werken en waarbij het dus wel kon. Ik heb er trouwens wel bewust voor gekozen om thuis te blijven bij mn dochter, mijn tijd komt nog wel denk ik maar. Maar ik kan me voorstellen dat het erg frustrerend voor je is. Er zullen vast wel accountmanagers zijn die wel 1 dag minder werken, het is maar net hoe graag je het wilt en ik denk dat je man het zo wel prima vind.
Bedankt voor jullie reacties tot zover! Belle, het is inderdaad een bekend fenomeen. Ik werk zelf in de ICT als business consultant bij een bedrijf dat zich richt op ERP implementaties en ben dan ook de enige vrouwelijke consultant. De overige vrouwen (naast mij nog 5) hebben interne functies als planner, officemanager, supporter of HR manager. Mijn man werkt als accountmanager ook in de ICT (hardware tak). Hij is op zoek naar een andere functie en dat lijkt me bij uitstek de gelegenheid om aan te kaarten dat je 4 dagen per week beschikbaar bent, lijkt me makkelijker vooraf duidelijk te hebben dan wanneer je al een tijd in een bepaalde functie zit. Ik heb vanmiddag mijn frustraties ook bij mijn manager geuit, hij geeft aan dat het zeker niet de bedoeling is dat ik op de kleine klussen zit en wil daar zelf ook verandering in aanbrengen. Onze planner (tevens vriendin van me) misgunt me die mogelijkheden ook zeker niet, echter geeft ze aan dat juist op de grote projecten een inzet van 3-4 dagen per week nodig is vanwege onze implementatie doorlooptijd en ik gewoon minder flexibel ben op zo'n moment omdat ik dan bepaalde interne zaken niet kan uitvoeren, bijvoorbeeld het consultancy overleg of begeleiding van de junior consultants. Ik ben altijd erg ambitieus geweest en eigenlijk nog steeds wel. Niet eens zozeer in het nog meer hogerop komen, eerder in het vinden van uitdagingen en creatieve oplossingen. Daarnaast heb ik ook vooral veel voordelen als vrouw in een consultancy rol, ik kan met veel meer empathie bepaalde beslissingen afdwingen waar mijn mannelijke collega's over struikelen. Het blijft lastig, weet zo 1-2-3 ook geen oplossing eigenlijk. Ik wil hier ook niet een hele klaagzang over maken
Daar zeg je wat en er zit ook zeker een kern van waarheid in. Wat bij mijn man ook een rol speelt zijn de financieen. Hij geeft aan dat hij door 4 dagen te gaan werken 2 stappen terug gaat, voor mij betekent het ook op dat vlak 1 stap vooruit. Ik zal er dan natuurlijk ook op salaris vooruit gaan en doordat ik meer capaciteit biedt zal de beloning ook aangepast worden. Daarnaast haal ik ook meer bonussen binnen etc.. Voor hem zou het in zijn huidige baan betekenen dat hij 1/5 van zijn salaris moet inleveren, anderzijds krijg ik er weer wat bij. Dan zal het nog niet helemaal in verhouding zijn maar dat wordt dan in de toekomst wel weer opgelost. Zeker wanneer hij tijdens zijn sollicitaties een bedrag X neerlegt wat overeenkomt met 5 dagen werken dus ik zie het probleem van hem uit ook niet helemaal
Ik zou gewoon kijken wat er in die bransch in het CAO staat want er is voor iedereen een gedeelte beschreven hoe het zit als je kids hebt en wat de mogelijk heden zijn. Vooral ze nu zo zitten dat ze vinden dat de vrouw meer moet werken zal dat al wel of snel geregeld moeten worden. Zelf als vrachtwagenchafeeur kun je ouderschapsuren krijgen terwijl dat echt een mannen wereldje is. Accaunt en ICT zijn tog ook wel banen waar vrouwen in zitten. Ik zou als ik jullie was goed uitzoeken en anders naar een vakbond bellen. Zelf neem ik ontslag naar me zwangerschapsverlof en al me vaknatieuren puur omdat wij ervoor kiezen dat er altijd een ouder thuis hoort te zijn en ik als het zou gaan het heel graag wil lekker ouderwets he haha. Zelf vind ik het helemaal niet erg om weer wat in te moeten leven vind het de "taak" als vrouw zijnede zo is. Als me ventje geen andere baan had kunnen vinden dan had ik ook gewoon 2 dagen blijven werken en zou hou iedere avond om 1800 thuis zijn als ik dienst heb maar gelukkig is dat allemaal niet meer nodig en ben ik er de gehele dag voor de Kind(eren).
Lastige situatie die, denk ik, nog lang niet is opgelost in ons landje. Mijn man werkt fulltime en ik ook. Ik kan makkelijk wat minder gaan werken (overheid) zonder dat mijn carriere daar gevolgen van ondervind. Mijn man zou misschien ook wel een dag minder kunnen werken, maar 1 zijn carriere zal dan minder snel gaan 2 als hij een dag minder gaat werken scheelt dat echt dikke pegels.
Daar is mijn partner (systems engineer) nu ook mee bezig. Hij heeft binnenkort een arbeidsvoorwaardengesprek bij een ander bedrijf en al bij het eerste gesprek heeft hij gezegd dat hij de mogelijkheid wil om 36 of 32 uur te werken als de thuissituatie daarom vraagt. Kijk, voor mij is het heel makkelijk om mijn contract aan te laten passen, maar ik heb ook ambities op mijn vakgebied, en als ik maar 16 uur werk dan heb ik simpelweg niet voldoende tijd op de werkvloer om me verder te ontwikkelen. Eerlijk delen dus. Belle. Oh, ik lees net je verhaal over de financiën... Een accountmanager en een business consultant... Als jullie nou allebei als schoonmaker of caissière zouden werken dan zou de financiële kant van het verhaal een steekhoudend argument zijn. Ik kan er natuurlijk naast zitten, maar in jullie geval lijkt me dat eerder een luxe-probleem.
Belle ik ben het helemaal met je eens, heb ook gelijk weer de energie gevonden om er weer een gesprek tegen aan te gooien!
ik heb zelf gekozen om fulltime thuis te blijven, ik zou het niet over men hart krijgen Elyesa weg te brengen. ik ben jong maar heb al hard gewerkt als kapster mss als we eindelijk een huisje heb dat ik thuis terug werk maar buitenshuis zie ik echt niet zitten. groetjes Talia
Oh, wat herkenbaar. Toen wij voor de eerste gingen, was mijn droom plaatje om beide 4 dagen te werken als het zover zou zijn... en het was zover, ik was nog maar net zwanger toen mijn man een deel van het bedrijf in de schoot geworpen kreeg. Weg droom, want zijn baan bestaat nu uit minimaal 5 dagen werken en soms meer. Uiteindelijk ben ik dus naar 3 dagen gegaan met mijn werk (toen nog ICT, dus het is heel goed mogelijk) Maar wat wendy al aangaf, de kwalitatief uitermate teleurstellende klussen (KUT-klussen ) bleven voor mij liggen Het enige wat ik toen als mogelijkheid zag was een andere baan zoeken waar meer mogelijkheden waren, en dit zou dan betekenen op 4 dagen gaan werken. Nou die baan was snel gevonden. De enige reden dat ik ermee ingestemd had was dat ons dochter het enorm naar de zin had op de opvang, dus ik kon haar met een gerust hart achterlaten. En nu sta ik inmiddels weer voor de klas voor 3 dagen in de week, 2 kindjes en vier dagen opvang vonden we echt teveel van het goede. Maar ik weet nu in iedergeval dat mijn carriere zo niet meer in de lift komt En manlief? Nog steeds weken van 50-60 uren. Groet van Kiki
Tja, je hebt er nu niets meer aan maar ik heb dit van tevoren besproken met m'n vriend! Ik heb gezegd dat ik alleen kinderen wil op de voorwaarde dat hij ook 1 dag in de week minder gaat werken (dat komt voor hem dus neer op vier dagen werken per week en 1 dag papa-dag). Mijn carriere is niet belangrijker of minder belangrijk dan die van hem, en dus leveren we allebei evenveel in. Hij was het daar gelukkig ook volkomen mee eens en aangezien we hetzelfde werk doen wist ik ook al dat dat mogelijk was. Ik ben me er heel goed van bewust dat ik enorm geboft heb met zo'n vent hoor, maar ik denk ook wel eens dat stellen hier van tevoren niet goed genoeg over nadenken en het nauwelijks met elkaar bespreken. Als je er tijdens of na de zwangerschap nog achter komt dat je mannetje er heel anders over denkt dan jij dan ben je naar mijn mening een beetje te laat... Dit bedoel ik niet als aanval hoor, ik wil niet zeggen dat je het verkeerd hebt aangepakt maar dit is de manier waarop ik het heb aangepakt en voor mij heeft het goed gewerkt! En je vriend/man zit natuurlijk niet vast aan deze baan, als het echt belangrijk is voor jullie dat jullie allebei vier dagen gaan werken dan kan hij eventueel ook op zoek gaan naar ander werk!
Wen, tsja.. ik heb je in het verleden al eens advies gegeven om zelfstandig te gaan. Misschien moeten jullie die combineren. Hij klanten binnenhalen en jij de opdrachten uitvoeren? Mijn carriere was voor mij absoluut niet belangrijk en ik had ook geen ambitie om door te groeien. Dus voor mij was die keus snel gemaakt! Mijn man's kansen liggen nou eenmaal vele malen hoger dan die van mij. Hij verdiende toen al 2X mijn salaris, dus tsja.. (en ik verdiende echt niet slecht in mijn leidinggevende functie). Zijn kansen om op niveau te solliciteren en te slagen zijn ook vele malen beter! Maar goed, wij zijn nu redelijk succevol zelfstandig met een paar behoorlijke projecten (en ja ik hou nog steeds in de gaten of we een gaatje voor jou hebben.. Als het zo doorgaat dan hebben we zeker een mondige accountmanager nodig). In mijn geval was die keus simpel. Nu ben ik alweer een tijdje thuis en ik heb naar mijn idee de juiste keuze gemaakt. Alleen zou ik wel willen dat mijn man wat minder "druk druk druk" roept, terwijl ik weet dat waar er een wil is, er ook een weg is! Het is zo makkelijk gezegd!
ElleE, ik kan niet anders zeggen dan dat je gelijk hebt! Ik ben behoorlijk naief geweest op dat vlak, al tijdens mijn zwangerschap was duidelijk dat ik 3 dagen p/w zou gaan werken en destijds was ik er ook van overtuigd dat het mogelijk was. Toen kon ik niet voorspellen wat ik nu weet en dat is dat -in Kiki's bewoordingen- alle k-klussen naar mij gaan Gupsie, het freelancen is iets wat ik inderdaad al een tijd lang overweeg, ben er nog niet helemaal uit. Haha ja dat eeuwige druk, druk, druk wekt ook bij mij irritaties op. Ik heb het ook druk, mag dan wel een contract hebben voor 24 uur p/w, de realiteit is dat ik inclusief reistijd etc ook veel meer werk en dan weet ik het toch ook nog gewoon te presteren om elke avond te koken, Lotte te verzorgen en de boel thuis draaiende te houden! Ben gisteravond het gesprek weer aangegaan en kreeg als reactie dat hij ook niets liever dan vier dagen wil werken maar dat dit in zijn huidige baan niet mogelijk is. Toen ik aangaf dat dit iets is waar hij rekening mee kan houden in zijn sollicitaties was hij het daar mee eens. Ik moet het nog maar zien, weet bijvoorbeeld dat 1 van de bedrijven waar hij gesprekken heeft lopen al heeft aangegeven dat het thuisfront stabiel moet zijn omdat hij lange dagen gaat maken. M.a.w., zorg ervoor dat je vrouw niet werkt want anders trek jij het niet
Eerlijk gezegd ben ik het niet zo eens met een eerlijke verdelinig. het hangt er toch ook van af wat je kunt, hoe je gezondheid is (dus wat je aankan) en dat soort dingen. Meneer stranger en ik gaan kijken naar onze capaciteiten en mogelijkheden en van daaruit gaan we op zoek naar werk. het kan zijn dat een van ons fulltime gaat vaderen of moederen of dat het er iets tussenin wordt. En volgens mij is het echt nog niet zo gemakkelijk om minder te gaan werken. Hangt van je beroepsgroep en de schaarste/overschot aan werknemers af. Meneer stranger is bijna afgestudeerd natuurkundige en de markt is daar op het moment goed voor dus kun je dan meer eisen gaan stellen. Maar dat geldt niet voor iedereen. We roepen in Nederland wel dat we zo geemancipeerd zijn maar eerlijk gezegd vind ik dat flink tegenvallen. Zoals in dit soort gevallen maar ook die korte zwangerschapsverlof en vaders komen er helemaal bekaaid af met 2 of 3 dagen vrij na de geboorte. ja je kunt ouderschapsverlof opnemen maar ja dan moet je wel een jaar in dienst zijn.