Twee jaar geleden heb ik mijn huisdieren achter gelaten bij de buurvrouw tijdens de verhuizing. Omdat ze niet mee konden. Waren buiten dieren ect ect en ze beleven goed verzorgd achter. Maar toch mis ik wel eens het leven in huis van die huisdieren. Het is omdat mijn lat geen dieren in huis wil.( ja is wel mijn eigen beslissing maar ja het leven in is geven en nemen) Mis ik dus gewoon huisdieren in mijn huis. Dan bedenk ik van ja het is leuk super leuk. ( als ik wederom een dier neem is het een poes/kat) maar je moet dan de kattenbak weer verschonen en het kost ook wel wat extra geld per maand. Je moet ze weer laten helpen ect ect. Hoe zeer ik ze ook mis. Dan moet ik toch weer denken aan de praktische kant van het hebben van dieren. Wat te doen. Want stel ik zou nu een nestje met jonge poesjes zien ga ik voor de bijl. Ik ga dus maar niet ergens kijken
Ik herken het wel. Heb altijd dieren gehad. Had met mijn ex een hond, 2 katten en 2 paarden. En nu dus niks meer... Mis het soms ook wel! MAAARRR ik vind het ook wel erg makkelijk zo, zonder huisdieren. Ze zijn heel leuk en lief enzo maar je kunt niet meer zomaar gaan en staan waar je wilt en al met al kost het een hoop tijd (en geld!) Voor mij op dit moment reden genoeg om niet voor de bijl te gaan.. Al heb ik ook momenten dat ik het liefst vandaag nog weer een poes ofzo zou willen hebben hoor
Ik heb ook altijd gezegd weer een poes te willen. Maar nu vind ik het eigenlijk best lekker zonder...geen haren en geen zorgen. Moet wel zeggen dat ik nergens ga kijken (ook niet op internet/diereasiel) want dan zou ik best om kunnen draaien. Ik doe het bewust niet.
Wij hebben altijd een kat gehad. Ik kan me echt niet voorstellen dat er hier niet eentje rondloopt. En qua kosten valt het mij heel erg mee. Hij is gelukkig bijna nooit ziek en komt dus erg weinig bij de dierenarts.
Onze hond is vorig jaar overleden. Nu heb ik gisteren 2 cavia`s gekregen van manlief. Was zo stil is huis. ( op dochter na dan) Hond willen we niet meer. Die wil ik gewoon geen heledag alleen thuis laten. Misschien een klein knaariertje wat voor je. Zijn echt super lief...
Die vrijheid idd. maar ja heb ook kinderen dus die vrijheid heb je dan toch al niet hihi. Kosten vallen op zich wel mee maar het is toch wel een verzorging. mijn zusje heeft in oktober een jong katertje gekregen en dat is me toch een bengel maar ik geniet daar zo van. En mijn kinderen vinden het ook prachtig dieren. Maar ja.
Heel begrijpelijk.. Ik heb een hond, 2 konijnen en een paard en ik zou het echt niet kunnen missen hoor.. Ik zou gek worden als ik geen dieren om me heen had. Ondanks de haren, extra kosten etc.. hoort het gewoon bij mijn leven en bij ons gezin en zou ik echt niet anders meer willen. Het is een stuk lastiger met op vakantie gaan enzo maar ik denk dan altijd; overal is dan een oplossing voor.. Bij mij is dat impuls-aankopen ook heel erg. Kwam gisteren een advertentie tegen van een 10weken oude langhaar duitse herder pup zwart.. toen smolt ik helemaal weg en dan komt dat echt naar boven gekriebeld zo van; waarom niet? maar pfff nee we hebben nu wel genoeg, zeker nu we ons eerste kindje nu hebben.. Maar dan moet je jezelf soms echt bedwingen haha.. Kan me voorstellen als je momenteel dan niks om je heen hebt dat je dat dan heeeel snel hebt als je wel huisdieren gewend bent. De praktische kant (kosten,zorgen etc) weegt voor mij echt niet op tegen hetgeen wat je ervoor terug krijgt. Als wij onverhoopts zonder dieren zouden komen te zitten en we zouden er graag dan weer een willen, gingen we meteen kijken.. Manlief en ik zijn sowieso beide gek met dieren en eerlijk gezegd zie ik sowieso hier geen situatie voor ogen waarin we geen dieren hebben, dus denk dat ik nooit in die situatie terecht kom.. Paardlief gaat niet weg, geen haar over mijn hoofd die daaraan denkt hihi.. En hondlief ook echt Niet.. en de konijnen blijven ook lekker waar ze zijn Ik krijg dat sowieso heel slecht gehandeld; mensen wat hun dieren weg doen. Ik weet dat er vaak gewoon geen andere oplossing is, maar ik kan het me gewoon niet voorstellen dat ik mijn hond of paard ofzo weg zou moeten doen, nee pff.. Als jij echt graag wilt, ik zou alle voors en tegens eens naast elkaar leggen, dan zou ik ervoor gaan hoor. Zeker voor een poes/kat.. Valt naar mijn idee reuze mee wat betreft zorgen etc. aangezien ze toch wat zelfstandiger zijn.. Als je naar een asiel gaat bv. zijn de meeste ervan wel geholpen dus daar zou je dan geen kosten aan kwijt zijn en daarnaast geef je dat beestje een 2e kans, heerlijk toch . Kattenbak schoonmaken valt wel mee toch? Vind ik dan.. Zelf geen kat in huis maar wel vaak genoeg gedaan.. En ben een paardenstal gewend En extra kosten sja.. Ik ben sowieso van mening dat je geen huisdier moet aanschaffen als je het niet kunt veroorloven.. Ook rekening houdend met een eventuele Dierenartskosten enzo.. Als je ervoor gaat, moet je ook zorgen dat je alles voor je dier kunt doen in alle opzichten Daarbij vind ik er niks mooiers als je kinderen met dieren laten opgroeien, dat heb ik altijd gewild voor mijn kinderen en ik vind het heerlijk dat mijn jongen dalijk een hond en konijnen om zich heen heeft en ermee leert omgaan En ook lekker mee naar de paarden kan, heerlijk Zo heerlijk, die band wat je hebt/krijgt met dieren... Is mij alles waard
Ik herken het ook. Ik mis onze katten. De een is na een kort ziekbed vorig jaar op 14-jarige leeftijd (ik had hem al 13 jaar) overleden. De ander is begin dit jaar overleden op 9-jarige leeftijd (had ik vanaf dat ze kitten was). Na zoveel jaar huisdieren te hebben gehad (van huis uit ook opgegroeid met honden, konijnen, cavia's en hamsters), vind ik het maar erg stil. Heb eigenlijk nooit echt zonder huisdier gezeten. Het is echt wennen. We nemen nu bewust even geen huisdieren in verband met onze tweede zoon op komst. Als hij wat ouder is, dan komt er zeker weten sowieso weer een kat. Vind het wel goed voor kinderen om op te groeien met een huisdier namelijk. Overigens lijkt me een ratje ook wel leuk, maar dat kan ook wel als de kids veel ouder zijn. Eerst maar weer een kat.
Ik herken het ook wel. Sinds onze hond er niet meer is wil ik wel een nieuwe, maar pas als de jongste 2 of 3 is. Ik vang wel cavia's op dus ik heb wel zat te knuffelen
Bij mij is het andersom ik wil geen huisdier en mijn dochter wel. Dit is mijn oplossing: In de vakanties passen wij op het huisdier van iemand anders. Mijn dochter heeft dan alle tijd om te spelen en te verzorgen. Ik zit nergens aan vast en de mensen die op vakantie gaan zijn er ook blij mee. Dit geld natuurlijk ook voor je (lat)relatie. Zo af en toe een hond/poes/konijn in de vakantie is toch heel leuk?
Waarom wil je lat geen dieren? Hij wil niet, jij wel. Misschien een compromis? Zijn de haren en bezwaar? Kijk dan voor een dier dat niet verhaard. Je hebt honden en katten die daar speciaal op gefokt worden. Wij hebben twee oude honden. Van één van hen moeten we eerdaags afscheid gaan nemen (handje helpen zeg maar), omdat hij steeds meer incontinent wordt en dit is geen houdbare situatie meer in huis. Dan hebben we nog een klein hondje. Ook wij zeggen. Hierna absoluut geen huisdieren meer. Mijn man in ieder geval. Toch weet ik van mezelf dat ik het heel raar zal vinden en het zal ervaren als een gemis. Dus er zal toch vast wel weer eens een vriendje komen bij ons.
wel n beetje herkenbaar hoor. ik zou best graag een hondje willen. mijn man absoluut niet. en dan denk ik weer: nog meer stofzuigen en dweilen en weet ik wat voor werk nog meer met ene hond. altijd ervoor naar huis moeten. etc etc. dus nee hou het maar bij een knuffelhond en drie kids. haha