Misbruik binnen Familie, hoe omgaan met slachtoffer?

Heel simpel: onder toezicht spelen of niet. Kan ik geen toezicht houden? Dan niet spelen.

Is dat sneu? Ja heel sneu, want dit kind heeft er niet voor gekozen om beschadigd te worden. Dat wil echter niet zeggen dat hij mijn kinderen eventueel zou mogen beschadigen.

Overigens lees ik dat er wel meer mis gaat, kippen doodslaan? Ik denk dat dit kind echt heel veel meer hulp nodig heeft.

Als opa niet kan garanderen dat er onder toezicht gespeeld wordt dan zou het voor mij ook betekenen dat mijn kinderen daar niet meer zonder mij op visite gaan.

 

Kippen dood slaan, kinderen duwen in water waar ze niet kunnen staan. Jemig! Sorry maar als het een klasgenoot was had mijn zoon er niet mee om mogen gaan. Maar omdat het familie is moet je daar maar mee omgaan?

Geen probleem om met familiefeestjes te zien want dan ben je er zelf bij. Dan heb je er zelf zicht op.

Heb je er vertrouwen in dat opa ze zo in de gaten heeft dat ze niet alleen met max zijn?

 

Met deze nieuwe kennis werd er niet afgesproken zonder toezicht.
Die jongen heeft een veel groter probleem. Dat los je niet zomaar op door hem onder toezicht te laten spelen met andere kinderen.

 

Uit eigen ervaring: mijn zoon heeft een vriendje waar ook misbruik in de hele familie is geweest. Ik heb het mijn zoon niet verteld. Het vriendje heeft van jongs af aan een ietwat ongezonde belangstelling voor ons jongste zoontje. Ik snap dat het vriendje er niets aan kan doen.

De regels:
Ik bespreek dit niet met mijn kinderen, wil niet dat ze hem buitensluiten
Ik bespreek wel met mijn kinderen wat wel en niet toelaatbaar gedrag is
Mijn zoon mag niet bij het vriendje thuis spelen, ondanks dat de misbruiker er niet meer is, maar alle kinderen hebben daar een tik van mee gekregen en ik wil dus zelf toezicht houden
Mijn jongste zoontje mag niet zonder directe supervisie bij het vriendje zijn
School weet hier ook van zodat zoontje en vriendje niet tegelijkertijd ergens zonder toezicht zijn

Zo probeer ik zowel mijn eigen kinderen te beschermen als ook het vriendje, dat een slachtoffer is, niet buiten te sluiten

 

Nou precies. Toen ik de OP las, dacht ik, gewoon onder toezicht laten spelen. Dit is alleen wel een groter probleem.

 

Moeilijk en ga nu een stukje bloot leggen wat ik niet graag doe maar nu wel nodig ga vinden.

Ik ben de zus die gezien heeft dat broertje verkracht werd.
En dat dit al veel langere speelde wist ik toen niet.(Dit had ik wel eens eerder gedeeld)
Maar wat ik niet deelde is dat mijn broertje heel gevaarlijk gedrag vertoonde.

Hij heeft een kindje in de sloot gedrukt en werd mega agressief.
Ook sloeg hij er oplos met stokken.
Mijn ouder hadden hulp en hadden hem al ingeschreven om hem uit huis te plaatsen voor enkele maanden voor intensieve hulp.(opname)
Toen was het nog niet bekent wat er echt speelde.
Toen hij dus dat kindje bijna verzoop is er politie bij gekomen.
En is hij met spoed uit huis geplaatst op een gesloten afdeling (7jr was hij)
Pas toen trok ik mijn mond open en viel alles op zijn plek.
Gelukkig voor mijn ouders stond hij op wacht voor de opname en is die gelijk opgenomen waar hun wilde.

Dit heeft hem goed gedaan en de woede zat er nog na de opname maar... hij kreeg hulp.
Hij is ook nooit buitengesloten alleen ik als zus kon ik niet meer zomaar naakt lopen omdat je zag dat hij anders keek.
Dit is een proces die je moet accepteren ook was er altijd toezicht.
Iedereen wist het en waneer het even niet goed ging werd er op ingehaakt en niet weg gepraat.
Hij is nu volwassen en heeft zover ik weet nog altijd geen vriendin (gehad).

Wat ik wil zeggen sluit hem niet buiten en waneer het gedrag te word kies er dan voor op een stap naar verplichte hulp voor hem te zoeken.
Zeker als de moeder hierin te kort schiet hij kan nog verder met zijn leven als een gewone jo gen als er nu ingegrepen word en goed hulp krijgt.

Ook kun je al wel aan je kinderen vragen niet alleen te zijn met hem.
Zeker de oudste kun je seinen het is niet leuk maar wel noodzakelijk.
Gewoon iets vragen dat ze beneden blijven en als ze iets niet willen ze dit kunnen vertellen aan jou.

Ook zou ik de onderbroekenregel op zoeken en bespreken.
Zoek het maar op en lees het door en ga er voor zitten met je kinderen.
Zo kun je indirect waarschuwen dat wat onder de onderbroek van hun is en alleen verzorgers (ouders en grootouders) mogen kijken en vershonen.
Dochter heeft deze ook gekregen gewoon omdat wij dit fijn vonden.

 

@din0 dapper dat je dit verteld. Wat moet dat heftig geweest zijn voor jullie.

Het geeft des te meer aan hoeveel impact zoiets heeft en dat er echt meer nodig is om die jongen te helpen. Hopelijk krijgt hij de hulp die nodig is.

 

Dapper vind ik het niet maar als ik lees dat deze jonge kapot gaat.
Dan doet mij dat veel omdat het wel goed kan komen, vergeten kan niet maar er mee omgaan wel.

Daarom begin met je eigen kinderen en waneer het misbruikte kind gedrag laat zien die ongepast is, moet alles aan de kant en aan hem gedacht worden als in hulp en misschien ook uit de omgeving.
Die starende ogen en smoezen is vaak erger.
En als volwassenen kunnen mensen gemeen zijn maar kinderen hebben geen weet nog hoe de wereld in elkaar steekt.
Dus jij als volwassenen moet een weg gaan vinden om verder te kunnen gaan zonder bet kind verder te schaden.

 

Zo vatte ik het op. Blijft een lastig iets om precies te begrijpen wat iemand in d’r OP bedoeld. Ben zelf misbruikt als kind dus misschien pakte ik het daardoor ernstiger op, dan hoe jij het leest.

 

Oh ja, dat snap ik wel. Ik heb dan meer voor ogen dat er wel vaker kinderen zijn die soms wat ongepast gedrag vertonen, maar waarbij het dan een kwestie is van aanleren wat wel/niet kan. Maar met een eigen historie, begrijp ik goed dat je het anders opvatte.
Ik ging op dat moment ook alleen in op de info in haar Op. Daarna kwam er nog een hoop informatie bij die de zaak wel in een ander daglicht zet.

 

Wat een lastige situatie. Dit kind is natuurlijk slachtoffer. Maar vertoonde daarnaast al (ernstige) gedragsproblemen. Het doden van dieren is namelijk absoluut geen normaal gedrag en geen gunstig voorteken.

Dat moeder borderline heeft is natuurlijk wel van belang hier. Dat is een blijvende psychiatrische ziekte die ook van invloed is op haar opvoeding en alle relaties om haar heen. Dat heeft TO zelf ook wel ervaren (vermoedelijk al jaren).

To is in eerste instantie verantwoordelijk voor haar eigen kinderen en hun veiligheid. Deze jongen is helaas niet in staat gewoon te spelen met anderen. Er zijn risico's aan verbonden voor TO. En zowel moeder als grootouders lijken dit onvoldoende te kunnen of willen zien. Wellicht door hun eigen onvermogen, gebrek aan kennis of de onderlinge relaties.

To kan haar neefje niet redden. Heeft geen enkele zeggenschap en kan hoogstens advies geven aan moeder van Max. Maar de kans dat die daarmee wat wil of kan is gering. Daarnaast is haar stoornis ook onderdeel van de situatie van haar zoon (bijvoorbeeld wisselende partners, opvoeding, omgaan met emoties en gedrag etc).

To ik zou hier echt afstand nemen. Dit gedrag zal waarschijnlijk niet veranderen maar toenemen in de toekomst. Nu kan je nog toezicht houden. Maar wat als je kinderen ouder worden en verder weg of buiten gaan spelen? Opa doet hier niets in dus bij opa aangeven dat hij jullie moet bellen als ze komen en anders niet meer bij opa alleen laten. Absoluut niet bij moeder thuis.

Kinderen vertel je natuurlijk geen details alleen dat ze nooit alleen mogen zijn met Max.

 

Wel erg sneu voor het kind ik hoop echt dat hij de komende jaren goede begeleiding kringt.

Ook lastig voor op school. Dan wil je ook niet dat die leerling alleen is met andere kinderen.

Voor to kies voor eigen veiligheid.

 

Ik hoop voor Max dat hij goede hulp krijgt. Ik kan alleen door dit verhaal al wat etiketjes op plakken (gewerkt in de jeugdzorg).
De thuis situatie is geen goede stabiele basis om zich verder te ontwikkelen. Hij krijgt ook niet de juiste voorbeelden. Ik hoop dat hij (tijdelijk) uit huis wordt geplaatst pleeggezin of ern instelling.

Voor nu onder toezicht spelen.
Misschien samen met kinderen en opa erbij afspraken op papier zetten en deze ergens op hangen. Dan kan daar altijd naar gewezen worden.

 

1, jouw kind is jouw verantwoordelijkheid. En in dit geval ben jij de enige die zijn veiligheid serieus neemt. Hij kan dit zelf nog niet. Dus neem die verantwoordelijkheid. "Ik begrijp dat het voor jullie niet leuk is maar ik wil niet dat mijn kind komt logeren" . Geen discussies of excuseren.

2, waarom liegen tegen je eigen kind? Absoluut niet doen en zeker niet in dit geval. Geef op kindniveau uitleg. "Ik of wij willen niet dat jij bij Max gaat logeren. Max vind het soms moeilijk om met andere kinderen te spelen en doet ze soms pijn" . "Max bedenkt soms rare spelletjes of doet dingen die niet mogen. Ik wil niet dat jij dat ook gaat doen".