ik vraag me al een week iets af dus zet het hier even neer (alvast sorry voor het lange en warrige verhaal) vorige week vierde mijn vriend zijn verjaardag, zijn stiefvader kwam onverwacht ook langs, super gezellig was dat nou vertelde zijn stiefvader (mijn schoonvader dus) dat de zus van mijn vriend te kennen heeft gegeven bezig te zijn voor een 2de kindje. mijn schoonvader weet niet dat wij bezig zijn voor ons 1ste kindje. mijn schoonvader vind het belachelijk dat de zus van mijn vriend voor een 2de gaat ivm dat ze al genoeg zouden hebben aan het 1ste kindje en omdat hij dan niet meer alle aandacht aan zijn eerste kleinkind kan geven en hij vind het belachelijk ivm de situatie van de zus van me vriend en haar man, hun situatie is namelijk zo: de kinderkamer van hun 1ste kindje moest volledig betaald worden door me schoonvader en moeder omdat ze er zelf geen geld voor hadden (hebben ze nu ook niet en de baby kamer van de 1ste hebben ze weg gedaan), regelmatig moeten me schoonouders financieel bijspringen omdat ze geen geld hebben om eten of kleding te kopen, ook is het zo dat de zus van mijn vriend en haar man allebij niet 100% zijn (ze hebben allebij een beste ontwikkelings achterstand) en daardoor gaat hun 1ste kindje minimaal 2keer in de maand een weekend bij opa en oma slapen omdat ze het anders niet aan kunnen. nu heeft mijn schoonmoeder gezegd er al helemaal super blij mee te zijn die wilt graag dat hun 1ste kleinkind namelijk een zusje of broertje krijgt zodat het 1ste kindje een broer of zusje heeft om mee te spelen als het bij oma en opa logeert, maar ze hoopt ook (heeft ze ook tegen me vriend en mij gezegd dat er dan geen andere kinderen bij komen in de familie omdat ze anders hun dochter niet genoeg meer kan helpen met hun 1ste kindje en dus in de toekomst een 2de kindje. toen me vriend een paar maanden geleden aan me schoonvader vroeg of hij net zo gek op een kleine zou kunnen zijn als die van mij en me vriend was als zo gek dat hij nu is op zijn 1ste tevens enigste kleinkind toen kregen we als antwoord: ja dat denk ik wel maar dat moeten jullie niet doen want dat is voor niemand goed, niemand zit erop te wachten om nog een kleine binnen de familie te krijgen. zo dat was de situatie, nu waar ik zelf mee zit: door wat jullie hierboven hebben kunnen lezen zit ik dus al een lange tijd met een raar gevoel ivm de uitspraak van me schoonvader, had dat eigenlijk naast me neergelegd met de gedachten dat hij dat niet ging bepalen voor mij en me vriend, maar nu na de uitspraak van vorige week dat we dus over de zus van me vriend hoorde en na de uitspraak van me schoonmoeder van afgelopen weer zit ik de hele week met een beetje een naar/raar gevoel, ene kant vind ik het leuk voor hun dat ze voor nog een 2de willen gaan en aan de andere kant gun ik het ze niet echt (niet bod bedoeld) maar iedere feestdag/verjaardag gaat alle aandacht al naar hun en hun 1ste kleinkind en dat zal dus straks nog vele male erger worden als er wel een 2de bij komt. ook zit de opmerking van me schoonmoeder mij dwars dat ze heeft gezegd dat ze dan hoop dat er dan geen ander kind in de familie erbij komt omdat ze dan weinig tijd voor de 1ste en 2de kleine zal hebben van de zus van me vriend. me vriend en ik hebben bewust gekozen tegen niemand te melden dat we bezig zijn voor ons 1ste wondertje, dit ivm dat je nooit weet hoelang het zal duren en we geen zin hebben om elke maand gevraagd te worden of het al gelukt is. zo nu is het er uit en kan ik het met jullie erover hebben, want me vriend die trekt het zich niet aan (gaat bij hem ene oor in andere oor uit als het over zijn zus en haar man gaat want me vriend heeft niet echt een goede band met hun) is het nou zo raar dat ik er zo over denk, is dat nou zo eigenheimerig of geven jullie me wel een beetje gelijk hierin?
Zoals ik het nu lees zijn je schoonzus en zwager niet helemaal slim bezig(op z'n zachtst gezegd) Als ze al niet eens financieel, en emotioneel 1 kind aankunnen, dan is een 2e is mijn ogen echt not done. Je schoonouders zullen het waarschijnlijk niet zo verkeerd bedoelen richting jou en je vriend. Voor hun is het ook zwaar, eigen kinderen het huis uit, rust, en dan krijg je iedere keer een kleinkind in je huis gedrukt, natuurlijk zorgen ze ervoor, maar mensen die uit-huis-kinderen hebben, vinden vaak de rust ook wel lekker. Ik denk dat de mening van je schoonouders er meer op neer komt dat ze niet nóg vaker in de maand min of meer verplicht worden om op te passen.. Heb het niet helemaal verwoord zoals ik wilde, maare denk dat het zo wel een beetje duidelijk is, sowieso succes met de situatie, en khoop dat je gauw een posi-test in handen hebt
Pfoei moeilijk en pijnlijk verhaal. Dat ze het er niet mee eens zijn dat zus voor nog een kleine gaat kan ik mij voorstellen. Is ook niet een beste situatie om nog een kleine te krijgen. Zou het niet zo kunnen zijn dat, aangezien ze niet weten dat jullie bezig zijn, juist zoiets zeggen om geen druk op jullie te leggen? Dat die uitspraken juist gericht zijn op zus en niet naar jullie? Misschien een idee om met hun te gaan praten?
hun vinden het juist super leuk dat die kleindochter van hun zo vaak komt logeren (ze zouden het liever nog vaker willen) moet ik er bij vermelden hun 1ste en tevens enige kleindochter (op dit moment dan) is hun alles, als we bij hun op bezoek komen gaat het alleen maar over hun kleindochter en nooit de vraag hoe het met ons gaat en als ik iets over mijn nichtje of neefje vertel dan kappe ze dat af om gelijk over hun keindochter te beginnen en dat de uitspraken op ons gericht zijn weet ik bijna wel zeker ivm dat me schoonvader enkele maanden geleden de uitspraak had gedaan over dat er niemand iets aan had en er niemand op zat te wachten als me vriend en ik een kleine zouden krijgen
Er zit wel degelijk iemand op een kleine in de amilie te wachten: JULLIE! En dat is echt het enige dat voor jou moet tellen. Het zou natuurlijk ontzettend rot zijn als jullie straks het gevoel zouden krijgen dat jullie kind er minder toe doet. Maar ik denk dat een onvervulde kinderwens nog rotter is. Dus ga er gewoon voor. Verwacht niet te veel van hun. Je zou verwachten dat grootouders op al hun kleinkinderen net zo dol zijn. En als dat niet zo is, dan is het hun eigen lompigheid. Voor jullie en je kindje heel rot, maar zij zijn dan uiteindelijk degenen die iets missen en niet jullie.
Uhm tja, lastig verhaal. Je moet sowieso doen, wat voor jou goed voelt... Het is niet hun maar jou (jullie) leven en keuze... Mijn schoonvader zei ook tegen mij dat we nog maar ff moesten wachten met zwanger raken, want 2 kleinkinderen kon hij nog niet hendelen qua financiën. Dit was april vorig jaar (ons nichtje is toen geboren). Wij waren toen dus al even bezig, want zijn tegelijk begonnen met proberen met zijn oudste dochter (dit wisten/weten we niet van elkaar)... Ik ben wat dat betreft erg mondig en zei meteen, dat bepaal jij niet (ondertussen bijna 2 jaar bezig waarvan 9,5 maand in MMM), het is ons leven. Plus daarbij, kan wel voor me zelf zorgen, dus wij kunnen ook gewoon zelf een kindje betalen. ongeveer 3 maanden geleden kwam het hoge woord eruit. Hij wilde ook voor ons kunnen betalen (hij heeft heel de kinderkamer van mijn schoonzus betaald) en op dat moment kon hij dat niet En nu zeurt hij wanneer zijn zoon hem een klein kind geeft Maar ik zou als ik jou was gewoon even met je schoonvader praten, ook aangegeven dat je begrijpt dat ze misschien minder aandacht voor jou kind hebben, maar ook aangeven dat jullie je wens niet aan de kant zetten omdat zij (wat erg onverantwoord is) nog een 2de kind nemen (want in dit geval vind ik het wel nemen, want je schoonpa betaald alles)... Al met al een lastig verhaal en ik gun je zo snel mogelijk een posi test... Niet te veel stressen, want dat is niet goed voor je
Ik laat het ook zeker niet door me schoonouders bepalen, me vriend en ik zullen ook zeker verder gaan om een kleine te kunnen krijgen, Tja en met me schoonouders praten word wat lastig aangezien hun pas mogen weten als ik zwanger ben dat we ervoor bezig zijn ivm dat we dus willen voorkomen dat we telkens de vraag krijgen of het al gelukt is
Ik zou het even op z'n beloop laten. Je hebt geen invloed op wat je schoonzusje/zwager doen, als zij perse een kind erbij willen doen ze dat toch wel. En als jij zelf kinderen wil heb je daar alle recht op hoor, al wil je er 10! grote kans dat ze toch heel blij zijn als jullie met het grote nieuws komen straks. Mijn schoonmoeder zei ook tegen mij dat wij het misschien maar beter niet konden doen, we hebben al een heel gezin etc. Toen we haar vertelden dat er nog een kindje op komst was, was ze superblij en enthousiast.
De opmerking van je schoonvader klinkt inderdaad erg bot. Alleen denk ik dat zij (je schoonouders) zo in de 'sores' zitten van de zorg voor hun kind en kleinkind dat ze het misschien moeilijk los kunnen laten en dus misschien automatisch denken dat het dan overal zo is. Maar aangezien jullie geen beperking hebben hoeft de zorg die zij verlenen aan hun 1e kleinkind niet hetzelfde te zijn als bij jullie kind. Als jullie wel zwanger mochten zijn dan draait hij vast bij. Hij ziet dan dat het ook anders kan.
En stiefvader en schoonmoeder zijn wel helemaal 100 procent? Er is toch niemand die voor jullie kan beslissen of jullie nu wel of geen kinderen mogen krijgen?!
Ja die zijn wel 100% officieel dan , laat ik het zo zeggen dat van de kinderen die me schoonmoeder heeft dat alleen me vriend geen achterstand heeft (zijn 2 zussen wel) Ben blij dat jullie zo reageren en wel positief zijn
Wat een botte opmerking van jouw schoonouders! Het is jullie keuze en laat je niet gek maken door zulke opmerkingen. Ik zie wel herkenning in jouw verhaal. Wij staan ook, een soort van, aan deze kant van het verhaal. Het is verergerd sinds we in de buurt wonen, nu 3 jaar geleden. Inmiddels ben ik, na vele lijm pogingen, op een punt waarbij ik me beseft dat mijn zoon dan beter geen oma kan hebben! Gelukkig vangen mijn moeder en stiefmoeder die rol goed op. Laat je niet gek maken hoor!
nou dat moet best zeer doen zeg! Vind het vreselijk lomp van je schoonouders. Gelukkig heeft jullie kindje voornamenlijk jullie liefde nodig. en trouwens wie weet.. als de kleine er is..
je schoonouders brengen het niet echt taktisch zeg. Ik kan me voorstellen dat ze niet op nog meer kleinkinderen zitten te wachten waarvan een groot deel van de zorg op hun schouders terecht komt. Dat dit in jullie geval niet van sprake is zien ze gewoon even niet omdat ze waarschijnlijk de kop vol hebben zitten met zorgen over kleinkind 1 en kleinkind 2 en het feit dat de ouders van deze kinderen niet echt verantwoordelijk bezig zijn. Gelukkig hebben opa's en oma's niets te vertellen over het feit of jullie graag kinderen willen of niet. Dus gewoon niet te veel verwachten van opa en oma en lekker je eigen weg gaan.
mijn schoonouders zijn gescheiden en zijn beide alleen. mijn schoonvader zei : hebben jullie wel aan mij gevraagd of ik opa wil worden ? ik wil helemaal geen kleinkind !!! mijn schoonmoeder zei : ik ben nog te jong om oma te worden ik wil dus ook geen oma zijn ! van beide geen felicitatie ..... en ik heb me daar best over lopen opwinden.... maar ik heb het wel naast me neer kunnen leggen, mijn schoonmoeder heeft ons bij de geboorte niet gefeliciteerd en hebben zelfs nog een hele tirade gehad over hoe mijn moeder eerder gebeld werd dan zij, en ze dus van mijn moeder heeft moeten horen dat de baby geboren was inplaats van van ons want ze waren bij elkaar gekomen om samen op babynieuws te wachten ( alle opa's en oma's 2b) tja niet mijn probleem ! schoonvader was meteen een hele blije opa, en nu zijn ze beide zo stapelgek met de kleinkinderen oma mag graag oppassen en 1 keer in de 1.5 maand blijven ze een nachtje bij oma slapen, op zondag ochtend wil oma weleens voetbal kijken bij de vader van mijn kindjes, iets wat ik niet graag doe, maar oma en de kindjes wel dus ook dat gebeurt nu weleens wanneer papa gewoon "thuis" voetbalt. nu zijn ze dus echt stapelgek op elkaar ik zou het proberen naast je neer te leggen, wanneer de baby geboren is komt het vanzelf... zo'n kleintje kan je zo om zijn vingertjes winden haha, dat lukt bij opa ook vast
Wat vervelend om dat te horen. Het is iets wat jij zo graag wilt en dan vertellen mensen die toch wel redelijk dichtbij staan dat je het maar niet moet doen en dat ze helemaal niet willen dat je zwanger raakt. Lijkt me ontzettend pijnlijk. Mijn schoonvader is ook een beetje zo, wij zijn de eerste die hier mee bezig zijn (vriendlief heeft alleen een broertje van 10 jaar jonger). En schoonvader vind dat we nog te jong zijn hiervoor, en dat we nog maar even rustig aan moeten doen. Hij weet niet dat we al 2 jaar bezig zijn en dat het niet allemaal vanzelf gaat. Maar ik weet wel dat als wij straks zwanger zijn dat ook hij er wel blij mee zal zijn. Ik hoop echt voor jou dat je snel zwanger mag zijn en dat je schoonfamilie er toch blij mee kan zijn.
Zo te lezen zitten je schoonouders er een beetje doorheen en dat kan ik mij goed voorstellen. Hoe frustrerend moet het zijn dat je moet zorgen voor je kleinkind, financieel en emotioneel omdat de ouders dit zelf niet aankunnen en dan ook nog te horen krijgen dat ze er nog 1 willen. Ik zou niet in hun schoenen willen staan... Jullie hebben er goed over nagedacht en kunnen het allemaal zelf betalen, dus niks om je zorgen te maken. Als ze dit van jullie zien dan zijn ze vast heel erg trots en blij!
mee eens. als eerste wil ik zeggen dat ik het echt belachelijk vind dat ze zoiets ook maar durven te zeggen! dit is trouwens echt niet lullig bedoeld, maar ik vroeg me ook als eerste af in hoeverre je schoonouders zelf niet beperkt zijn. Ik werk met kinderen met een verstandelijke beperking en vaak hebben de ouders dit zelf ook. nogmaals helemaal niet verkeerd bedoeld, maar dat is de enige manier waarop ik kan begrijpen dat ze zoiets kunnen zeggen omdat ze het zelf niet kunnen overzien. je moet gewoon dit aan de kant zetten en doorgaan met jullie kinderwens (was je ook van plan zie ik) als zij er dan minder blij mee kunnen zijn dan is dat hun probleem en niet het jouwe.... bovendien zou ik ook gewoon een keertje wanneer ik daar ben tegen hun zeggen dat je het behoorlijk kwetsend vinden wat zij zeggen (dan hoef je helemaal niet kenbaar te maken dat je al met kinderen bezig bent, maar ook zonder al zelf kinderen te willen had ik deze opmerking niet zomaar geaccepteerd) leg uit dat het kwetsend is en dat jullie er niet aan kunnen doen dat zijn zus beperkt is... ik vind het wel netjes hoe je hier blijkbaar rustig over kan blijven, want ik was echt uit mijn plaat gegaan ik hoop dat het voor jullie snel raak mag zijn
Zit vandaag op dag 35 van me cycles op dag 28 en dag 34 had ik helaas een negatieve test, Ja of me schoonouders een achterstand hebben? Nee dat denk ik niet, als het over hun kleindochter gaat lijkt het soms wel alsof alle andere mensen niet bestaan, Me vriend en ik komen ook liever niet meer over de vloer zodra kleindochter er ook is, ivm dat we er dan toch niet toe doen (want alles gaat om de kleindochter en dat ze alles zo geweldig doed etc, terwijl dat juist niet zo is in mijn ogen maarja me schoon ouders en de zus van me vriend en haar man ontkennen ook dat kleindochter een achterstand zou hebben)