Kan de drillrap scene niet gewoon overstappen op fair clean fighting with honor to gain ofzo... Gast wij zijn zo goed, wij hoeven die shit niet, ik kan met mn blote handjes wel laten zien wie baas is.
Toevallig deelde iemand een link naar deze cijfers op instagram onder het nieuwsbericht van de doodgestoken 15 jarige jongen uit Rotterdam.
Wat betreft een aansteker, dit is niet verkeerd om bij je te hebben naar mijn mening. Als ik vroeger over straat liep en ik voelde me niet helemaal veilig hield ik altijd een aansteker in mijn rechter hand. Met een aansteker in je hand heb je een stevigere vuist. Mocht je onverwacht aangevallen worden en het is nodig, kan het niet kwaad als je een goed stevige vuist heb, voor als je jezelf moet verdedigen. Wapens daarentegen kan je makkelijk zelf slachtoffer van worden. Ik voelde me wel veiliger en weerbaarder als ik een aansteker in m’n hand voelde.
Ik heb toch liever niet dat hij aanstekers heeft. Ik wil niet aan hem twijfelen mbt stiekem roken of erger blowen en als ik een aansteker vond ging dat elke keer toch weer door mijn hoofd. En hij heeft geen aansteker nodig voor een stevige vuist. Heeft een aantal jaar gekickbokst. Vandaag toevallig gemeten hij is nu 177cm /58 kilo met zijn 13 jaar en best gespierd/atletisch gebouwd. Hij heeft door de bokservaring een bizar harde rechterhoek als je die op je kaak krijgt als volwassen man denk ik dat je even 5 minuten spontaan knock-out gaat of minimaal sterretjes ziet, draaierig en gedesoriënteerd bent.
Oeiii dat is inderdaad best heftig. Goed dat je jezelf schuldig voelde en je ouders hebben goed duidelijk gemaakt hoe ernstig het was. Wat voel je je dan groot hè op zo’n jonge leeftijd, maar tegelijkertijd heb je op zo’n leeftijd niet door welke gevaren er schuilen. Goed dat je ouders er achter zijn gekomen, anders was het waarschijnlijk steeds makkelijker om zulke dingen te doen tot het punt dat er echt iets goed mis gaat. Leuk is dat hè? Als je kind dan open is over zaken. Ik vond het zelf heel fijn dat ik thuis ook heel open kon zijn. Mijn ouders wisten bijna alles. Mijn vriendinnetjes daarentegen vertelden thuis weinig. En ondertussen gebruikten mijn vriendinnetjes allemaal (hard)drugs in hun pubertijd en ik dronk hooguit een borrel en voor een korte periode nam een paar haaltjes van een jointje (wat mijn ouders ook wisten) denk dat ik doordat ik overal over kon praten, niet de behoefte voelde om net als mijn vriendinnen drugs te gebruiken. En kon zo ook mooi tips aan mijn ouders vragen als er iets was met mijn vriendinnen. Ook mijn vriendinnen vroegen mijn ouders wel om advies. Liever thuis een veilige haven. Dan stiekem zonder hulp rare fratsen uithalen.
O ja dat is wel handig die boks ervaring! Je zoon klinkt verder wel verstandig wat ik zo nu en dan van je lees. Ik denk dat in gesprek blijven, afraden ipv verbieden en open naar elkaar blijven belangrijker is dan aanstekers in de gaten houden. Vriendinnen gaven vroeger ook gewoon sigaretten en aanstekers mee aan anderen om te voorkomen dat hun ouders er achter kwamen. Dus het niet bij je hebben van een aansteker zegt wat dat betreft toch weinig. Maar goed ik snap het wel hoor, op een puber heb je veel minder controle, je wilt als ouder zo graag dat het goed gaat, dat ze niks overkomt en dat ze verstandige keuzes maken, niet bezwijken onder groepsdruk en je wil zo graag alles weten en moet maar hopen dat ze eerlijk bij je komen om te vertellen wat er speelt. Lijkt me een heel moeilijke tijd, dat los laten
Ik was toevallig een kind dat altijd aan de afspraken hield. Dus dat mast het makkelijker. Maar je een kind heb zoals ik zelf. Die best we tl beinvloeden is. Speelt ook bv alleen buiten. Maar ik ga regelmatig kijken. Hoe het gaat. Je zal dan zelf er ook meer achteraan moeten. Maar ik denk dat de key is. Veel praten met je kind. Vertellen hoe de wereld in elkaar zit. En wat de gevolgen kunnen zijn. Maar natuurlijk ook als je dingen uithaald. Wat daar de gevolgen van zijn. Voor hem zelf. Maar ook voor de ander. Zelfvertrouwen en vooral zelf respect zijn hierbij erg belangrijk. Veel complimenten en hoe goed het voelt om trots op jezelf te zijn. Als je geen zelfrespect hebt. Dus mee loopt met anderen. Dat dat niet goed voelt. Ik snap dat kinderen ergens bij willen horen. Maar waar wil je bij horen. Mijn zoon zou het liefst iederen als vriend willen. Maar hij kijkt niet wat voor persoon het is. Hij gaat zich dus aanpassen aan de ander om erbij te horen. En zijn we bezig. Is dat een echte vriend? Wil je zo jongen als vriend? We zeggen je moet jezelf kunnen zijn. En een echte vriend accepteerd.wie je bent en hoe je bent Maar dit vind ik een heel lastig punt. Want we leven in een tijd waar het allemaal om materiaal en geld gaat. Dus wat je hebt en niet wie je bent. Er is denk ik veel werk aan de winkel voor alle ouders.
@Hemeltjelief hoe oud is jouw zoon dan? Want mijn dochter gaat ook regelmatig naar buiten, maar de ene keer is ze in de buurt hiernaast en 15 min later aan de andere kant van de stad, of een paar dorpen verderop. En dan nog, ze ziet mij aankomen dat ik even ga kijken Haha. (Ze is 13). Jongste is 7 en mag alleen op ons “eilandje” spelen, of in de speeltuin in de andere buurt (wel eerst even zeggen, ze mag niet zelf zwerven) dus dan ga ik wel regelmatig even kijken, of nog mee (hangt er vanaf met wie ze gaat)
Of gewoon een scene tegen zinloos geweld. Met elkaar op de vuist is niet nodig, ongeacht of je wel of geen wapens gebruikt.
Toch denk ik wel dat dit geweld er altijd is geweest maar alles komt nu ook in het nieuws of staat direct op social media. Mijn man heeft in de jaren 80 op de LTS gezeten en die kan daar een boek over schrijven. Zat die daar als braaf dorpslulletje tussen messentrekkers en gasten die de leraar voor zijn bek sloegen. De MTS ging al een stuk beter maar man man wat een kut tijd was dat voor hem.
Ja dat denk ik ook wel hoor. Door social media krijg je tegenwoordig echt alles mee, wat @GossipGirlxoxo ook al zei. Wij hadden hier ook 2 scholen in de regio die een heel slechte naam had en waar ook altijd wat aan de hand was, daar stuurde je je kind toch liever niet heen. Nu zijn die scholen echt prima en is er een andere school waar ik m’n kind liever niet wil hebben.
Mijn dochter vertelde dat ze “werd gepest” en dat dat jongetje ook stoer zat te doen omdat zijn ouders 2 Tesla’s hebben. Ik heb haar toen uitgelegd dat wij als we zouden willen ook 2 Tesla’s zouden kunnen kopen/leasen, maar dat we dan net als de ouders van dat jongetje veel meer moeten werken en dat zij dan ook vaak naar de opvang of naar opa en oma zouden moeten net zoals dat jongetje. En heb haar toen gevraagd wat ze liever wil. Dat wij Tesla’s hebben of dat zij ons hebben. Toen glunderde ze en zei ze dat ze liever bij ons is dan dat wij een Tesla hebben. Was voor haar een mooie eye opener dat er meer in het leven is dan geld en spullen
Misschien is dat een voorbeeld van dat jongetje maar het is natuurlijk een beetje onzin dat het het 1 of het ander is. Dure auto's en opvang/ veel werkende ouders of niet en de ouders thuis. Ben blij dat mijn kinderen dan weer zien dat er nog heel veel variatie is. Ik ben trouwens sinds mijn zoon klein is al tbm en mijn zoon was en dochter is "jaloers" op kindjes die Naar de opvang gaan. Beide hadden ze dat ook wel gewild.
Maar dit is toch ook een beetje een “rare” uitleg, of ligt het aan mij? Ik zou gewoon zeggen, nou wat leuk dat hij Tesla’s heeft, wij niet.
Ja zoiets zou ik ook zeggen. En waarschijnlijk nog iets dat dure spullen niet betekent dat je beter/leuker dan iemand bent.
Ik schrik ook van die berichten die je leest in het nieuws, de meest gruwelijke dingen komen voorbij. Ik denk dat het een groot deel met opvoeding te maken heeft. Maar dan nog kan er ook zomaar iets gebeuren of ontstaan. Onze oudste zoon is 18 en echt een lieve jongen. Verstandig, heel volwassen en ik durf te zeggen dat hij een goede opvoeding heeft gehad. Niet brutaal, totaal niet agressief, drinkt niet, rookt niet, kan goede gesprekken voeren, echt een heerlijke jongen die ze er destijds op school maar nu ook op zn werk graag bij hebben. Nu was hij laatst met vrienden wat te eten gaan halen, en ze stonden buiten op de bestelling te wachten. Een jongen, waarvan ik weet dat hij al jaren mijn zoon ettert (maar zoon boeit het niet haalt zn schouders op en loopt weg) Die jongen was er ineens, met nog iemand anders aan komen rijden op zn scooter. Onze zoon heeft een brommer (lijkt een motor, prachtig ding hard voor gewerkt en is hij zuinig en trots op) Mijn zoon zat op zn brommer met zn helm in zn hand te wachten op zijn bestelling. Die desbetreffende jongen komt aanrijden op zn scooter en rijdt expres zo in op mijn zoon. Hij viel dus om met zn brommer, en was helemaal over de zeik. Hij vroeg die gozer of hij wel goed bij zijn hoofd was, en wie die schade ging betalen?? Toen greep die gozer hem bij zijn keel. Mijn zoon, is 185 lang, en behoorlijk gespierd, hij duwde die jongen van zich af en op hetzelfde moment haalt mijn zoon uit met zijn helm in zn hand en slaat zo die jongen tegen zn hoofd Met dit verhaal kwam hij thuis, hij was lijkbleek. Die gozer was gestrekt gegaan, vrij snel opgestaan en direct daarna de benen genomen. Dit had ik dus NOOIT verwacht van onze zoon, hijzelf ook niet, hij zei het gebeurde gewoon mam het was de druppel altijd loop ik weg, maar nu reed hij mij express aan, en er knapte iets. We hebben het er uitvoerig met hem over gehad, dat hij die jongen wel dood of ongelukkig had kunnen slaan, en dat wat die andere jongen dan ook gedaan heeft of begonnen is, hij een heel groot probleem heeft. Mijn man is met onze zoon naar het huis van die mensen gegaan, vond hij overigens niet heel cool... Uitgelegd aan die vader wat er gebeurd is, die jongen gaf het gelijk toe, blijkbaar was het ook gefilmd. Die pa was ook behoorlijk over de rooie op zn zoon. Jongens hebben elkaar de hand geschud en beloofd elkaar niet meer op te zoeken, schade is betaald. Maar je moet er toch niet aan denken dat je kind zo'n jongen ongelukkig slaat met zn helm of erger, en het was echt geen kwade opzet het gebeurde gewoon. Totaal niet te vergelijken natuurlijk met groepen die zomaar iemand dood trappen, maar ik schrok ook hier behoorlijk van..
Beetje warrig verhaal maar mijn zus belde me vanavond op om te vertellen dat ze van 1 van mijn nichtjes heeft gehoord dat een jongen waar mijn zoon niet mee omgaat maar die wel zo nu en dan bij hun vrienden groepje zich aansluit (heeft verkering met een meisje uit zoon zijn vriendengroep) 2 weken terug is bedreigd met een vuurwapen. Dit zou nav een ruzie zijn geweest. Ik heb zoon direct gebeld en naar huis laten komen en gevraagd hoe dit zit. Hij had ook het verhaal via via gehoord maar kon me niet vertellen hoe het exact zat want dat wist hij zelf ook niet. Hij had mij niets verteld omdat hij niet wist wat nou wel en niet waar is en omdat hij mij niet ongerust wilde maken / hij weet dat ik flip als ik dit soort dingen hoor. Hij had het wel aan mijn man verteld direct toen hij had gehoord dat er zoiets was gebeurd. Mijn reactie was direct je mag niet meer met hem omgaan (er is namelijk wel vaak gesodemieter rond deze jongen) en als hij zich aansluit bij jullie groep wil ik dat jij weg gaat. Zoon is het hier totaal niet mee eens dat hij dan dus vaak niet met zijn eigen vrienden kan zijn terwijl hij met deze jongen zelf geen echte vriendschap heeft. Mijn man vind ook dat ik overdrijf. Wat vinden jullie? Ik vind het een eng idee dat deze jongen dus blijkbaar ruzie heeft met iemand die niet helemaal 100% in orde is (want dat ben je niet als je met 17 jaar een pistool bij je hebt). Stel nou dat die jongen terug komt en wel schiet als ze als groep met elkaar zijn. En met 17 jaar ga ik ervanuit dat je niet goed met wapens om kan gaan / kan richten. Straks raakt hij iemand anders. Of wel die jongen, zoiets meemaken alleen al lijkt me zo heftig dat het voor een levenslang trauma kan zorgen denk ik.
Had inderdaad fout af kunnen lopen en dan zal zo een helm als wapen worden gezien. Maaaaaar ik snap 1000% de reactie van jouw zoon. Je hoeft ook niet altijd alles maar te pikken en overal voor weg te lopen. Is dat het slimste om te doen, absoluut. Maar hij is ook maar een mens en geen robot en we handelen nou eenmaal soms uit emotie. Ik had mijn zoon om een incident als jij benoemd absoluut geen straf gegeven.
Hij heeft ook geen straf gehad hoor. Vonden het alleen belangrijk om even bij die jongen langs te gaan, sowieso voor de schade, en zodat zn ouders op de hoogte zijn. Nu was het bewust aanrijden, volgende stap een mes?? Ze hebben elkaar iig nooiteer gesproken daarna.