Beste allemaal, Ik was eens benieuwd naar meer ervaringen; en besloten daarom eens dit bericht aan te maken. In het kort: In oktober 2013 kregen wij groen licht om zwanger te worden (we besloten dat al een half jaar ervoor graag te willen, maar ik bleek toen in een voorstadia van baarmoederhalskanker te zitten, met een ingreep als gevolg, daarom moesten we nog een half jaar wachten). Helaas verstreken de maanden, het eerste jaar, en na 1,5 jaar hebben wij de stap naar de gynaecoloog gezet; zij gaf aan na diverse onderzoeken niks te vinden dat een zwangerschap die uitbleef in de weg zou staan en zijn toen voor een jaar naar huis gestuurd om het 'nog maar zelf te proberen). Persoonlijk vond ik dit jaar al erg lang. Maar goed, je wilt het graag zonder tussenkomst van een ziekenhuis. Wanneer we niet na een jaar zwanger zouden zijn, zou er na dat jaar een volgende stap gezet worden. Geheel onverwacht werd ik na bijna 2 jaar toch zwanger. Helaas vielen wij al gauw van onze roze wolk, want dit bleek een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te zijn, wat resulteerde in een miskraam (geen operatie geweest in deze). Inmiddels waren we (bijna) een jaar verder en gingen we volgens de afspraak die we in febr 2015 maakte terug naar de gynacoloog. Deze gaf nu aan vanwege het protocol niet voor ons te kunnen/ willen betekenen omdat ik volgens hun protocol niet 2,5 jaar "onverklaarbaar onvruchtbaar' ben, maar pas 5 maanden (toen ik volgens het ziekenhuis en mijn HCG waarde, niet meer zwanger was na de miskraam). Daarbij zijn onze 'percentage' kansen voor een zwangerschap gestegen door de buitenbaarmoederlijke zwangerschap, en ze gaf aan hiermee dus niet te willen starten met IUI. Hebben meerdere van jullie lang moeten wachten? Hoe was het beleid na een miskraam van jullie ziekenhuis? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Hoi appelboompje, Ik heb in maart en mei een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Het beleid van ons ziekenhuis (Catharina ziekenhuis Eindhoven) is dat ze na 6 maanden na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap verder gaan onderzoeken. Ik ben beide keren wel geopereerd, misschien dat dat verschilt van het door het lichaam afvoeren van het vruchtje. Ik ben nu weer zwanger ( na 6 maanden, vlak voor de echte start van het fertiliteitstraject), maar zit te wachten op de miskraam omdat het vruchtje niet groeit. Ze hebben nu al aangegeven in het ziekenhuis verder te onderzoeken als het straks voorbij is. Heel veel succes!
BEdankt voor je reactie Jiseb. Allereerst; wat erg dat het vruchtje niet groeit en dat je wederom je voor moet bereiden op een miskraam. Moet heel heftig voor je zijn om dit voor de 3e keer mee te maken. Woorden zijn zo 'niets zeggend' maar ik vind het echt heel erg om dit te lezen. Was dat '6 maanden na buitenbaarmoederlijke zwangerschap' ook bij de eerste buitenbaarmoederlijke zwangerschap? Of is dit bepaald op het moment dat je dit voor de 2e keer meemaakte? Ik wil je heel veel sterkte wensen, en nog maals bedankt voor je reactie
Eigenlijk is het al de 4e zwangerschap die misloopt, ik heb voor de eerste buitenbaarmoederlijke zwangerschap ook al een miskraam gehad met 5.2 weken. Het was 6 maanden na de 2e buitenbaarmoederlijke zwangerschap, in mei.
Willen ze bij jouw ziekenhuis trouwens ook niet verder onderzoeken? Ik heb vlak voor ik zwanger werd namelijk al wel bloedonderzoeken gehad, een echo of alles er goed uit zag, een afspraak voor een hsg om te kijken of de linker eileider doorgankelijk was en een afspraak met de fertiliteitsarts. Ik ben nooit aan de hsg en laatste afspraak toegekomen, maar er was al wel van alles gepland. Is dat misschien voor jou ook een optie?
In febr vorig jaar is er een OFO gedaan (orienterend fertiliteitsonderzoek) - arts heeft alleen bloed laten prikken op progesteron en chlamydia antistoffen - een uitgebreid hormoononderzoek vond ze, ook toen ik er specifiek naar vroeg, niet nodig. Een hcg heb ik in oktober gehad. Deze had zij pas in dec willen doen maar is op mijn verzoek vervroegd na de buitenbaarmoederlijke zwangerschap. oets anders wil en kan zij, naar eigen zeggen, niet voor ons betekenen. En om eerlijk te zijn voelt dit een beetje onbevredigend. Het is nu 2,5 jaar, ook niet dat we pas net onderweg zijn
Belachelijk dat ze jullie zo aan het lijntje houden! Na mijn 1ste mk gingen mijn partner en ik gelijk de mmm in. Onderzoek naar hormonen en chromosonen ( beide) echo's op zoek naar pcos ( bleek ik te hebben) en spermaonderzoek bij vriendlief ( dit was ook niet al te best wel levend maar langzaam) Chromosonen kwam niks uit. Wel moeten wachten op 1 natuurlijke menstruatie na de curretage en in febr 2014 om de 2 weken naar de gyn voor clomid en voor eitjesgroei. In juni 2014 was het raak dmv clomid helaas werd dit ook een mk. Maand erop moesten we gelijk doorgaan en weer zwanger van nu onze 10 maanden oude dochter.
Ik heb het idee dat het per ziekenhuis heel erg verschilt hoe ze ermee omgaan. Wij zijn 'pas' een jaar en 4 maanden bezig en al 4 keer zwanger geweest, dus ik weet niet precies wat de termijnen voor zoiets zijn, maar wel dat we nu na de miskraam ook meteen weer met de artsen in gesprek mogen om verder te onderzoeken. In welk ziekenhuis sta je onder behandeling? Ik in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven en daar pakken ze best door, vind ikzelf.
Bizzy; bedankt voor je reactie. Moeilijk dat jij ook tot 2 keer toe een miskraam hebt gehad. Waren jullie lang bezig voordat je zwanger werd? Ik heb geen PCOS, want anders was dit tijdens de eerste onderzoeken wel naar boven gekomen (dit was nog voor de miskraam) - en herken mezelf ook in geen van die klachten. Jiseb; dat idee heb ik eigelijk ook. Ik ben onder behandeling bij het IJsselland ziekenhuis
Hoi appelboompje, Hier al redelijk vroeg eerste onderzoeken gehad (na 8 rondes) en toen is bloed en zaad onderzocht en heb ik een echo gehad. Toen 6 rondes naar huis en daarna een HSG afgelopen november. Afspraak gemaakt om in januari te startenmet IUI en toen waren we zwanger in december. Dit bleek een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te zijn en toen op 1 januari geopereerd waarbij m'n eileider ook is verwijderd. Eileider was overigens (bleek na onderzoek van patholoog) prima in orde. Conclusie; dikke vette pech. Ik was toen bij de nacontrole angstig dat we weer naar huis zouden worden gestuurd maar tegenovergestelde gebeurde. 5 feb intake en daarna wanneer we willen beginnen aan IUI.
Mijn advies is echt navragen of alle gynaecologen er zo over denken in het ziekenhuis waar je loopt... Want hier scheelt het enorm, de een of de ander.... En anders, geheel vrijblijvend even bellen met een ander ziekenhuis in de buurt en daar je verhaal voorleggen. Heel veel succes!!
Bedankt voor het delen van je verhaal Beeb. In het (streek)ziekenhuis waar ik loop is er maar 1 gynaecoloog die zich richt op fertiliteitsproblemen. Na het lezen van jouw verhaal gaat dat bij jouw ziekenhuis wel echt heel anders. Mag ik vragen (al dan niet via een persoonlijk berichtje) welk ziekenhuis je zit?
Ik ben beide keren van zoon en dochter bevallen in het sint fransicus ziekenhuis en wij werden daar ook na de eerste mk in de mmm gezet. Ik had geen pcos in de periode dat ik zwanger bent geraakt van zoonlief dit is dus later onstaan zei de gyn van sfg. Gewoon bellen met een ander zh hoor!
Als je de mogelijkheid hebt, heb je bij een ander (groter) ziekenhuis wellicht meer kans. Ik denk dat er inderdaad veel verschil is, alhoewel ik bij ons maar 1 arts heb gehad waar ik niets mee kon. Dat kan ik nu gewoon aangeven dat ik liever geen onderzoek ofzo bij haar heb, deden ze helemaal niet moeilijk over.
Hi appelboompje, Wij lopen in het rode kruis ziekenhuis te Beverwijk. Hier zijn er 2 die zich richten op de fertiliteit maar meer in de zin van vast aanspreekpunt. Wanneer je behandelingen krijgt kun je elke keer een ander treffen. Wat is vorigens niet erg vind want de anderen zijn allemaal een stuk leuker dan mijn eigen 🙈 Haha. Maar is er nog een ander ziekenhuis bij je in de buurt? Misschien iets verder reizen, maar als je daar wel goed wordt geholpen misschien wel de moeite waard?
Ach wat vervelend appelboompje. Je zou voor een second opinion naar een ander ziekenhuis kunnen gaan.
Hoi Appelboompje, ik zou ook zeker overstappen naar een ander zh. Ik zou me totaal niet serieus genomen voelen als ik zo'n antwoord zou krijgen. Zeker als jullie al zo'n tijd hopen op een zwangerschap.. Ik ben van streekzh (waar ik eigenlijk niet weg wilde), naar academisch ziekenhuis (vreselijk, blijf er weg nee hoor maar past niet bij mij), nu naar een privé kliniek (Dusseldorf) waar ik me heel serieus genomen voel. Ik denk ook dat dat erg belangrijk is, dat je je serieus genomen voelt en niet dat ze puur varen op standaard protocollen want ieder mens is anders! Succes!
Ik wil jullie allen nog even bedanken voor jullie reacties. Ik wacht totdat mijn man er ook klaar voor is, maar neig er naar om inderdaad naar een ander ziekenhuis over te gaan.