Ik ben zo verdrietig dat ik even niet wist wat ik kon typen.. Ik ben 41 jaar en na ruim 4 jaar in MMM te hebben gezeten was ik uiteindelijk zwanger na een ICSI behandeling. Daarvoor zoveeeeeel pogingen gehad in Nederland en Belgie dat ik niet eens meer het aantal weet.. Vergoede pogingen had ik niet meer en was noooit zwanger geweest. Toen heb ik besloten om een behandeling te starten in het buitenland. Had twee goede blastocysten teruggeplaats gekregen en ik was zwanger van een tweeling! ! Voor het eerst van mijn leven een positieve zwangerschapstest!! En een tweeling! Wat een vreugde was dat. Met 5.5 weken had ik een echo gehad en alles was goed. Mijn partner en ik leefden helemaal op een roze wolk. Tot vorige week maandag avond...ik begon krampen te krijgen die gepaard ging met bloeding. Met angst gelijk bij de eerste hulp geweest en de baby s waren er nog! Wat een opluchting! Echter werd de bloeding volgende dag heviger en de pijn ook! Ik verloor stolsels en had erg veel pijn. De vk heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis en kon na een paar dagen echo krijgen. Tijdens de bloeding zag ik een vruchtzakje maar onderweg naar het zkh voor de echo had ik toch nog hoop want ik dacht wie weet misschien leeft de andere nog! Toen ik hoorde dat de baby s er niet meer waren en mijn baarmoeder leeg was stortte mijn wereld in elkaar. Ik kan mij niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo intens verdriet heb gehad. Heb nog steeds moeite met het verwerken en vind dit zo zwaaar!!!! schuldgevoel, verdriet, frustraties, eenzaamheid, angst en leegte. Met alles bij elkaar is het zo zwaar dan ik er allemaal niet mee kan omgaan…… Geen embryo s meer over dus moet weer opnieuw naar het buitenland om helemaaal opnieuw te begiinnen. Financieel is het ook zwaar want het kost zoveeeel.. daardoor kunnen we geen leuke dingen doen en kunnen we ook niet op vakantie want al ons spaargeld gaat naar de behandeling. Dat heb je er natuurlijk wel voor over want je wilt het graag.. Ik ben lichamelijk en mentaal helemaal uitgeput en begin langzaam de hoop te verliezen…. Wou het van me afschrijven met de hoop dat dit me in ieder geval een beetje goed gaat doen
Heel veel sterkte toegewenst. Ik weet wat voor een verdriet een miskraam met zich mee kan brengen. Maar in jouw situatie vind ik het persoonlijk veel pijnlijker. Ik hoop voor je dat je wens uiteindelijk wel mag uitkomen.
Wat een enorm verdriet.. Wat een rouw. Echt lieve jij, zie het ajb als rouw.. Want dat verdient het...