Hallo, Ik ben nu 10 weken zwanger en vorige week tijdens mijn 9e week heb ik een echo gehad en de vk zag een oeeg vruchtzakje van ongeveer 4 cm. Ze vertelde mij dat de miskraam vanzelf op gang kan komen rond week 12 maar dat ik ook voor een curretage kan kiezen (wat ik liever niet wil) of een andere optie is naar de gyn gaan voor bepaalde pillen die het opwekken(met de kans dat ik alsnog een curretage moet ondergaan) Ik heb besloten om het af te wachten. Soms voel ik me nog vaag misselijk en mijn borsten zijn gevoelig :/ Heeft er iemand ervaring hiermee en mocht je het ook hebben afgewacht (zonder die pillen) wanneer kwam het op gang en hoe voelde jij je lichaamlijk? Ik hoorde namelijk dat je veel bloed kan verliezen. Er spoken ook van allerlei vragen door je hoofd.. komt dit omdat mijn eitjes niet goed zijn? Heb ik weer een miskraam (na de bevalling van mn 2 jarige zoontje) vanwege schade aan mijn baarmoeder door de keizersnede? Heeft de vk echt goed gekeken en niet een ander vruchtzakje met wel een vruchtje over t hoofd gezien(want dit hoor je vaker dat er soms 1 vd 2 niet zichtbaar is soms wel tot de bevalling :// Ben ook wel bang voor de pijn omdat ik nu al 10 weken ben en voorheen alleen vroege miskramen heb gehad. Hoop dat iemand haar ervaring kan delen X
Ik heb ervaring met een lege vruchtzak tijdens de 9 weken echo die helaas niet vanzelf eruit kwam, ik ben dus uiteindelijk gecuretteerd. Heel eerlijk denk ik niet dat ze wat over het hoofd hebben gezien. Met 9 weken zou er echt al een kindje zichtbaar moeten zijn. Na mijn missed abortion heb ik nog een miskraam gehad met 9 weken die wel spontaan afkwam. Voordat ik het vruchtje verloor heb ik toch wel een uur lang heftige pijn gehad (soort weeën gevoel), maar vond het alle meevallen. Ik heb alleen geen idee of dit hetzelfde voelt met een lege vruchtzak omdat ik toen een vruchtje verloor wat tot ruim 8 weken geleefd heeft. Wil je iig heel veel sterkte wensen. Een miskraam is zo heftig en als je er al meerdere hebt gehad zoals ik uit je verhaal begrijp, wordt het iedere keer alleen maar moeilijker.
Allereerst veel sterkte met het nieuws. Heb helaas ervaring, twee keer een vroege missed abortion. Mijn tweede miskraam moet nog in gang worden gezet, maar de eerste keer heb ik voor medicatie gekozen. 1e dosis: veel krampen/weeën maar geen spatje bloed. 2e en 3e dosis geen reactie meer. Uiteindelijk dus voor curretage moeten kiezen. Dit vond ik emotioneel erg zwaar, lichamelijk wel een dikke meevaller. Geen pijn gehad, bloedverlies viel mee en was na 35 dagen weer ongesteld.
Ten eerste, heel veel sterkte! Wat verdrietig is dit toch. Mijn MA is met ruim 9 weken opgewekt met Cytotec pillen. Ik vond het persoonlijk wel heel zwaar (volgens mij heb ik ook een zware dosis pillen gekregen). 's Morgens rond 6u eerste dosis ingebracht, rond 14u begon ik heel flink te bloeden en rond 20u 's avonds is het eerste grote gedeelte eruit gekomen. Het laatste grote gedeelte is er 2 dagen later uit gekomen. Veel pijn gehad, echt mini-weeën, vooral tijdens die 2 dagen later. Daarna is het bloedverlies snel minder geworden, en zo ook de pijn. In eerste instantie had ik willen kiezen voor een curettage, maar het ziekenhuis raadde dit sterk af vanwege de complicaties die zouden kunnen optreden. Daarom toch gekozen voor pillen. En dat zou ik een eventuele (hopelijk niet) volgende keer weer doen. Het lijkt me ook zo verschrikkelijk om af te wachten. Ik hoop echt voor je dat het snel op gang komt.. Nogmaals, sterkte!
Heej, Allereerst veel sterkte. Ik had ook een leeg vruchtzakje dat op de echo te zien was op 8 weken. Ik heb 2 jaar geleden een abortus gedaan waarvan ik nog elke dag spijt heb trouwens maar op dat moment had ik geen andere keuze. Ik stel me ook vragen en heb het heel moeilijk met het feit dat ik denk dat het er iets mee te maken heeft. Misschien beschadiging van de baarmoeder door die abortus toen. In ieder geval had ik veel minder zwangerschapsverschijnselen. De gynaecoloog zei ook dat de miskraam zelf op gang zou komen. Dat gebeurde op 10 weken. Ik voelde het aankomen. De kwaaltjes werden opeens nog minder. Borsten werden minder gevoelig en opeens kwam het op gang met felle bloedingen die ongeveer 8 dagen aan hielden. Sindsdien is mijn cyclus helemaal de weg kwijt. Ik heb cyclussen van 35 dagen, 70 dagen en nu zit ik op dag 104. Ik heb snel weer een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog want ik vind het niet normaal. Het kan ook allemaal door stress en onzekerheid komen natuurlijk. Xx S