@ Sjorsjette, fijn dat je hubbie zo goed voor je zorgt! Geniet idd maar van die heerlijk gezette kopjes thee! Hoe gaat het met de andere dames die hier zijn?
Ik vind dit ook een fijn topic Sjors. Alle andere topics gaan zo snel . Niet te volgen. Sowieso snap ik aan dit forum niet goed waarom ze topics door laten lopen tot paginanummers tot in de 300 en zo niet meer. Werkt voor geen meter. Maar goed. Hier alles rustig. Ik word stipt om 5 uur 's nachts wakker met een keimisselijk gevoel. En ik moet dan ook echt wat eten. En m'n tepels springen van de pijn zowat van m'n boobs af. Verder weinig symptomen.. ik weet stiekem niet of ik daar blij mee moet zijn. Afijn. Ik ben blij voor je dat je goed verzorgd wordt door je manneke Sjors. . Dat is belangrijk!
Stapje voor stapje Sjorsjette. Je lekker laten verwennen. Wat mooi dat je een plekje en aandenken gemaakt hebt voor jullie vlindertjes; ik hoop dat dat je een beetje troost kan geven al had het natuurlijk gewoon heel anders moeten zijn Ik vind het ook - hoe dan ook - fijn dat je dit topic ooit begonnen bent en dat we elkaar hier allemaal hebben leren 'kennen'. Ik blijf jullie volgen en vind het toch ook wel bijzonder dat we deze moeilijke tijd met elkaar delen. Minnie: so far so good bij jou; fijn om te horen meid. Ik ken het onzekere gevoel: de positieve ervaring zal het moeten leren nu. Ik had ook niet veel symptomen en ergens weet je dat dat niets zegt, maar je kunt er erg onzeker van worden als dat het enige is dat bevestigt dat je zwanger bent in dit eerste stadium. Maar elke week is er weer één meid Maartt: gefeliciteerd! Natuurlijk ben je vreselijk dankbaar voor dit kindje, maar het neemt het verdriet voor dat andere kindje niet weg. Ik vind het ook best moeilijk nu augustus nadert; al vind ik aan de andere kant dat ik niet mag klagen nu ik weer zwanger ben. Maar elke zwangerschap is toch weer een ander kindje en ik mis ons augustuskindje echt nog wel; dat blijft. Het is ook bizar als je bedenkt dat dit kindje er niet geweest zou zijn als het andere kindje gebleven was... Met mij alles lichamelijk prima. Misselijkheid en moeheid zijn echt verdwenen; al ben ik wel kortademig aan het worden als ik ook maar een trap opmoet of zo. Met Beeb ook alles goed Ruim 16 weken en net weer goedgekeurd bij de vk. Hartje supersnel gehoord. Dit kindje is best rustig: hij/zij lag ook lekker met de beentjes onder zich gekruld op zijn duim te zuigen. Heel anders dan mijn zoontje: die bleef maar rennen in mijn buik Geestelijk blijft het toch wel zwaar vind ik. Het vertrouwen is soms ver te zoeken en ik durf nog steeds niet goed vooruit te denken aan januari of het opknappen van het kamertje of zo. Ik leef van controle naar controle en hopelijk komt het vertrouwen ook met de weken. 25 augustus mag ik voor de 20 weken echo.
Jeetje Lara, alweer 16 weken. Wat vliegt de tijd. En inderdaad. Augustus nadert en ook ik voel het. Sterker nog, mijn eerste werkdag na de vakantie is de dag dat ik uitgerekend was. Blegh. Wel mooi trouwens dat je dat schrijft Lara, dit kindje was er niet geweest als de andere gebleven was. Heel ehm.. ja. Ik kan het niet goed omschrijven, maar het raakt me wel somehow. Iedereen weer een dikke knuffel X.
Hier precies hetzelfde gevoel. Ik zou anders 18 augustus uitgerekend zijn geweest. In diezelfde week ben ik nu (als het goed is) net de 12 weken voorbij. Dus dat is in mijn ogen ook een heel dubbel gevoel. Nu moet ik wel zeggen dat ik me nooit echt verbonden heb gevoeld met mijn eerste kindje. Ook met deze voel ik nog geen echte band. Ik denk dat dat echt pas komt als ik mij daar voor open ga stellen. En dat hoop ik te kunnen als het grootste "gevaar" geweken is. En ik denk ook dat het steeds intiemer wordt, naarmate ik ook fysiek ga veranderen en het kindje ga voelen.
Hai meiden, @Minnie Fijn dat ook jij dit topic fijn vind. Hoe ist nu verder met je? Nog steeds om 5 uur 's nachts wakker?? En de boobs ook al wat minder heftig? @Lara Zoals ik net al scheef aan minnie ; fijn dat we dus allen de mening delen dat he fijn is dat we elkaar hier hebben gevonden ooit en nu blijven steunen en volgen. Goed te horen dat het goed gaat met jou en de bambino. Balen wel dat je nog van controle naar controle blijft leven meis, maar begrijp het wel! Hoop dat het je beetje bij beetje los kan laten en meer kan genieten. 25 aug heb jij dus je 20 weken echo, spannend meis... ik heb 25 aug afspr met de gyn.. hebben we samen iets om naar uit te kijken @Miepens Ik snap je dubbele gevoel meis, en zo rond de uitreken data net over de 12 weekjes zijn... komt allemaal goed. Wij verwachtte de kleine net voor (31-08) of op onze verjaardag 01-09... dat is voor mij ook moeilijk. Maar ja, komt vast wel goed. @ALL Het gaat hier redelijk tot goed. Ik ben denk over de grootste schok heen. Het verlies doet absoluut nog zeer, kijk nog regelmatig naar de foto's en ben ook nog een x naar het graf van paps geweest.. toch stiekem effies bij me vlindertjes spieken. Maar verders dus rustig. Tussen vriendlief en moi gaat het ook weer normaal. Het gevoel was van de week zo goed dat we lak hadden aan alles en nu gewoon weer vrijen. Ik heb alleen niet meer de ovu's gedaan... zou dat voor het zh doen (ook voor ons zelf natuurlijk). Dit doen we om te checken wat mijn lichaam/cyclus nu doet zonder medicatie zodat we de 25e meer weten in welk stadium we zitten zeg maar. Maar goed kan altijd nog doen.. en anders gok ik op half aug weer ofzo... is dus niet zo heel handig... niet dat het erg is hoor meiden begrijp me niet verkeerd. Geen idee of het nu zou kunnen dat..... ??? Iemand een idee?? xxx Liefs Sjors
@sjorsjette, Ik kan me voorstellen dat je even geen behoefte had om ovulatietesten te doen. Ik had dat toen na mijn miskraam in januari ook absoluut niet. Ik heb toen een paar weken gewacht op mijn menstruatie en daarna pas ben ik weer testen gaan doen en heb ik contact opgenomen met het ziekenhuis. Ik had voor mijzelf een termijn van 6-8 weken na de miskraam gezet om ongesteld te worden. Als ik na 8 weken dat nog niet zou zijn, zou ik sowieso naar het ziekenhuis gaan. Maar het kan goed dat je ineens wel een cyclus hebt en dat je een eisprong hebt. En het kan ook zijn dat je heel snel zwanger wordt. Het is toch een beetje afwachten. In ieder geval veel sterkte.
@Miepens & (@ALL) Ik heb gister aaf toch maar testjes gedaan. Eerst een zw test... die was negatief dus hcg is weg... heb meteen een ovu test gedaan... en tot mijn stomme verbazing leek die positief! Ik dus vandaag nog een test gedaan om te kijken of ei komt.. of al is geweest... nou die test is echt veeeeeeel lichter dan die van gister dus ei is geweest! Nou word dus spannend!
@sjorsjette. Fijn dat je in ieder geval een eigen cyclus hebt, zonder medicijnen. En nu is het inderdaad een kwestie van afwachten. Helaas hoort het wachten bij alles wat met zwangerworden te maken heeft. Eerst zijn we in afwachting van een ei. Daarna of het bevrucht is. En dan is het wachten op de eerste echo en dan op naar de 12 weken en dan is het nog steeds heel lang wachten. Gelukkig is mijn eerste mijlpaal al weer iets dichter bij. Aanstaande maandag mag ik bij de gyn gaan kijken hoe het met ons prulleke is. Ik begin me steeds minder zorgen te maken. zeker omdat ik al 3 dagen achter elkaar 's avonds bij thuiskomst na het werk heb over moeten geven (hoezo ochtendmisselijkheid?). Dus het is voor een goed doel. Ik ga voor je duimen
@Miepens Onverwacht idd spannend hier. Dank voor het duimen! Fijn dat je steeds meer gerust bent... tja en die ochtendmisselijkheid kwam bij mij ook rond 14:30 á 15:00 Ik ben benieuwd hoe je echo is meis. xxx
Miepens: op een goede echo vandaag meid! Hopelijk kan je dat weer wat geruster stellen. Wat je eerder schreef over je pas verbonden voelen met het kindje als je een kritische grens voorbij bent: klinkt heel herkenbaar. Althans, ik had de eerste weken ook echt het gevoel van: eerst zien, dan geloven. Toch bang om me te hechten als het misschien weer afgenomen zou worden. Ik durf nog steeds niet ver vooruit te denken, maar toch gaat het al heel snel dat hechten - zelfs als je het uit zelfbescherming rationeel nog niet wil. Op een gegeven moment dacht ik: dit kindje vecht ook zo hard, het verdient mijn vertrouwen. Nu voel ik hem en groeit het nog meer. Maar het blijft eng hoor, zeker als je steeds verder komt maar nog niet in de safe zone bent. Minnie: ik ga alvast in duimmodus voor je voor morgen! Spannend... Sjorsjette: je weet het nooit meid; misschien is het nu zomaar spontaan al gebeurd. Het zou je zo gegund zijn. Dikke knuffel! Hoe voel je je verder nu? En vandaag dan 1 augustus. Een extra knuffel voor iedereen in dit topic Ik moest toch even slikken toen ik het kalenderblaadje omdraaide. Ik was 27 augustus uitgerekend, op de 3e verjaardag van mijn zoontje. We gaan zijn verjaardag natuurlijk uitgebreid vieren (de eerste keer dat hij het ook echt meekrijgt nu, heel leuk!) en ergens ben ik blij dat die dag gewoon al een bestemming had/heeft; maakt het minder beladen.
@ALL Erg moe.. bezoek gehad (6 mee eters...) veel rommel.. lees^& post morgen. en ook ik heb het ff zwaar nu het aug is. ook dikke knufff van mij! xxx
Wil alle meiden hier even een dikke digi knufff komen geven !! Het is geen makkelijke periode nu liefsss
Augustus. Tsja. Het is er hè? Raar om dan vandaag een echo te gaan laten maken van hopelijk ons plakbeebje. Ik ben erg nerveus.
Dat kan ik me heel goed voorstellen Minnie. Heel veel sterkte vandaag en dat je met een enorme opluchting straks buiten staat - komt goed meid!
@minnie. Heel veel succes vanmiddag. Ik zou het ook erg spannend vinden. @sweetangel, dankjewel. Het is zeker geen makkelijke periode. Gisteren bij de gyn zag ik een dame met een dikke buik. Dat had ik kunnen zijn. Gelukkig heb ik nu wel iets moois in mijn buik groeien en hopelijk komt mijn tijd nog, maar het had ook zoveel anders kunnen zijn. @lara, je het is inderdaad een moeilijke periode, maar jij hebt op jouw uitrekendatum in ieder geval een ander feestje te vieren, ivm je zoontje. Maar ook ben je dan 20 weken. Toch ook weer een mijlpaal! We moeten maar proberen om het van de positieve kant te zien. @sjorsjette, hoe gaat het nu met jou? Bijgekomen van je 6 eters? Hier gaat alles goed. Ik begin echt vertrouwen te krijgen in deze zwangerschap. Gisteren een goede 10 weken echo gehad. De groei licht precies op schema en de armpjes en beentjes gaan goed op en neer. Dus geen reden meer tot ongerustheid. De gyn houdt deze echo als termijn echo en houdt 24 februari aan als uitrekendatum. Ikzelf weet dat het 26 februari moet zijn, maar ik ga maar niet in discussie. Wat zegt zo'n datum nou? In ieder geval mag ik over 4 weken weer terug. Of het moet zijn dat we een combinatietest gaan doen. Maar ik denk niet dat ik het ga doen. In het slechtste geval komt er uit dat het 100% kans op down is. En wat zou ik dan doen?? Ik denk dat ik het kindje dan nog zou houden. Dus in principe geeft die combinatietest geen extra informatie en alleen maar meer zorgen. Maargoed, dat moet iedereen voor zichzelf weten. Ik heb vandaag mijn manager op de hoogte gebracht van het nieuws en die reageerde zoals ik had verwacht. Gewoon erg blij voor mij en zelfs een beetje vaderachtig. Dus ik hoef me daar geen zorgen over te maken. Ik denk dat we vanaf nu de mensen mondjesmaat op de hoogte gaan stellen en dan bij de 12 weken echt "publiek gaan". Maar de kans dat het nu nog mis zou gaan is volgens mij niet veel groter meer dan bij de 12 weken. Vandaar. Nou meiden. Dikke knuffel voor de moeilijke dagen!
Wat fijn om te horen dat je zo'n goede echo gehad hebt Miepens! Ik ben blij voor je En volgens mij is het inderdaad zo dat als je bij 10 weken een goede echo gehad hebt, het risico al net zo klein is dat er nog iets misgaat als bij 12 weken. Lekker genieten!