Ja Tatty, ik ben donderdag de 6de jarig dus jouw echo kan alleen maar goed gaan! Anna, heel veel sterkte met het wachten op de uitslag van je moeder. Ik denk aan je. En ja, het wordt voor deze verwennende oma het 1ste kleinkind. En zal de enige blijven, mijn zus is kinderloos en inmiddels al 45 jaar. Maar voor dit babymeisje zal mijn moeder ook de enige oma en grootouder zijn, dat ze elkaar nog maar lang mogen koesteren. Helaas hebben wij ook zo onze zorgen, geestelijk gaat het met mijn moeder niet goed.
Natas wat vervelend dat het op het geestelijke gebied niet goed gaat met je moeder, hoe oud is ze eigenlijk? Groetjes Anita
Natas, vervelend hoor, dat het met je moeder op het geestelijke vlak niet zo goed gaat. En wat extra fijn dan dat ze toch nog kan genieten van een eigen kleinkind. Wij zien aan m'n schoonmoeder dat ze daar ook erg van geniet en zij had niet meer verwacht nog oma te mogen worden. Het is alleen erg jammer, dat ze zo vergeetachtig aan het worden is en ze is pas 69. En ze kan soms ook ineens erg fel reageren op sommige dingen. Dingen waar ze zich eerder dus nooit druk om maakte. Dat belooft nog wat voor de komende jaren.
Inez dat felle reageren hoort erbij in deze fase, dat komt omdat ze zelf ook heel goed in de gaten heeft dat ze dingen vergeet en dit op bepaalde manieren wil verbloemen. Op het moment dat jij zo'n 'dekmantel' ergens vanaf dreigt te trekken zal ze fel uithalen. Groetjes Anita
Hoihoi, Natas wat een leuke spulletjes hebben jullie gekocht! Vind de babykamer helemaal geweldig! Annna wat een zorgen om je moeder. Sterkte met alles. Tatty, nog 2 nachtjes slapen, spannend! Anita, Kylian weer helemaal de oude na zijn tand door de lip? Gnessy, kalm aan en sterkte met alles. Inez, schoonmoeder die al vergeetachtig wordt. Rare ziekte is het ook he. Ongelofelijk dat op den duur ze je niet meer herkennen enzo. Ik knap weer op gelukkig. Net even de honden een klein stukje uit gelaten. Was wel even lekker, maar wel vermoeiend. Stom hoe in een week tijd je hele lichamelijke conditie op nul kan staan. Krijg wat maagklachten van de medicijnen dus maar even een maagbeschermer gevraagd bij de huisarts. Manlief haalt dat dan op als hij uit zijn werk komt. Donderdag 3e adoptie bijeenkomst. Vorige week de 2e, zat daar hartstikke ziek. Donderdag gaan we het de hele middag over hechting hebben, interessant dus.
Hartewens, fijn dat je al weer zo bent opgeknapt. Conditie is inderdaad een raar iets. Je kunt nog zo'n goede conditie hebben, door ziekte kan ij zo wegzijn en kun je weer opnieuw conditie opbouwen. En toch nog naar de bijeenkomst geweest vorige week. De aankomende bijeenkomst over hechting klinkt inderdaad heel interessant. Heb wel eens programma's gezien van stellen die kindertjes adopteren en hoe de reactie van de kindjes kan zijn op de adoptiefstellen. Denk dat het een heel goed iets is, dat dit aan de orde komt.
Hartewens, hechting is wel het allerbelangrijkste he voor een kindje. Zal best interessant zijn. Mijn vader is ook erg vergeetachtig aan het worden, hij lijkt af en toe heel erg de klust kwijt terwijl hij vroeger erg van de feitjes was. De zorgen om mijn moeder zullen hem ook geen goed doen. Dat is wel een extra zorg nu. Ik vind ze eigenlijk alletwee best nog wel jong, (bijna 69 en 71). En ik vind het ook veel te vroeg om ze te moeten missen. Maar als ik dan weer aan voorbeelden denk van vrienden en jullie hier, die al lang een ouder moeten missen, dan besef ik ook dat we tot nu toe altijd heel veel geluk hebben gehad met onze gezondheid. De moeder van een jongetje uit mijn klas heeft ook kanker. Ze is denk ik nog geen 30 en heeft 2 kids... Dat is natuurlijk pas echt jong. Gisteren toen ik in tranen was vertelde een collega dat haar vriend positiee uitslagen had betreffende zijn kanker, dat was niet uitgezaaid. En ze zei; Dus hij wordt geopereerd en hij gaat dus niet dood." Dat trof me zo... Eigenlijk hebben we best wel zorgen om onze ouders gemaakt toen we een jaar weg waren. Het was eigenlijk onze grootste angst, dat er misschien wat zou gebeuren terwijl we weg waren
Zorgen om ouders, moeilijk is dat he. Mijn vader overleed 3 jaar geleden op 62 jarige leeftijd, hartstilstand, zo ineens dood, vreselijk. Mijn moeder heeft sinds een paar maanden uitgezaaide borstkanker. Het is stabiel, maar de onzekerheid blijft. Kan alle kanten op, van een paar maanden tot misschien wel 20 jaar. Blijft altijd een zorg. Mijn moeder is nu 60. Ja hechting is erg belangrijk. Daarom is het van belang om niet direct visite over de vloer te krijgen als je eenmaal je kindje hebt en kadootjes door de papa en mama worden gegeven.
Vreselijk van je vader Hartewens, van je moeder ook natuurlijk, dat is een nare situatie. Ik hoop dat ze nog heel lang bij jullie mag blijven en snel haar kleinkind mag bewonderen en liefhebben
Mijn moeder is 69. Maar het gaat bij haar verder dan vergeetachtigheid of de kluts soms kwijt zijn. Ze is erg depressief en angstig bijvoorbeeld, heel erg moe en lamlendig, legt verbanden vaak niet meer, praat warrig, etc. Ze is getest op Alzheimer (haar moeder had dat) maar dat was het niet.
Ik denk dat ik wel eens te mild ben in het benoemen van onze zorgen rondom mijn vader. Mijn broer en moeder zijn er g ongerust. Mijn vader is gelukkig niet depressief, alhoewel het ook geen positief persoon is, Maar ik denk dat warrig of verward beter de situatie omschrijft. Ook slaapt hij heel slecht, wat je geest natuurlijk ook niet verheldert. Maar een depressieve ouder is helemaal verschrikkelijk, zeker als ze alleen woont. Ik hoop dat haar kleinkind haar leven weer kan kleuren.
Hey meiden, Ik wil me graag bij jullie aansluiten. Ik krijg morgen een curretage Zit natuurlijk met een hoop vragen, hopelijk kunnen jullie deze beantwoorden.
Mupkuh, wat verdrietig..... heel veel sterkte. Anna, godzijdank woont mijn moeder niet alleen. Dat zou voor haar gemoedstoestand echt niet meer kunnen denk ik. Mijn vader is 21 jaar geleden overleden, 10 jaar geleden heeft ze een hele lieve vriend leren kennen. Mijn zus en ik waren en zijn daar heel erg blij mee.
Zonet heb ik mijn eerste druppeltjes bloed verloren. Ik heb meteen de gyneacoloog gebeld over wat ik moet doen. Of de curretage nu wel door gaat of wat. Ze belt me zo snel mogelijk terug.
Mupkuh, heel veel sterkte met je verlies en praat hier maar lekker van je af. Gelukkig gaat het nu goed met mijn ouders ze zijn nu 67 en 66 jaar. In 1992 is jan's vader ook plotsling overleden op 43 jarige leeftijd, omdat hij ook nog heel jong was (net 18) en nog thuis woonde is dit een hele moeilijke tijd geweest voor ons. Gelukkig gaat het op dit moment allemaal voorspoedig met onze ouders. Mijn ouders genieten van hun boot, mijn schoonmoeder is sinds 2 jaar weer getrouwd met een hele lieve man. Dus wij hopen dat het voorlopig zo even blijft gaan, al heeft mijn moeder te horen gekregen dat ze staar heeft. Groetje sAnita
Mupkuh, heel veel sterkte meid, hoop dat je snel wat hoort van de gyn. Mijn moeder was 53 toen ze plotseling overleed aan een hartstilstand. Dat is inmiddels al weer bijna 10 jaar geleden en een jaar of 7 geleden is hij weer hertrouwd. De vader van m'n man is al heel lang geleden overleden, een paar jaar voor ik hem leerde kennen en zijn moeder is nog steeds alleen. M'n schoonmoeder is gelukkig 'alleen maar' vergeetachtig en kan op sommige situaties wat vreemd fel reageren. Voor de rest gaat het allemaal nog wel goed met haar. We merken wel dat er heel langzaam achteruitgang inzit. Maar voorlopig redt ze zich nog uitstekend en gaat nog lekker wandelen, fietsen, op vakantie en andere leuke dingen doen met vriendengroepjes. Natas en Pluk, wat heerlijk dat jullie zo goed overweg kunnen met de nieuwe partner van jullie (schoon)moeder. Ben daar best wel een beetje jaloers op.
hallo dames, ik heb op 5 feb een hele vroege miskraam gehad (5w). Ik heb normaal gebloed zoals met een menstruatie. Ik had eigenlijk al wel weer een menstruatie verwacht. Kan dat lang duren denken jullie? Ik had trouwens nog heel lang geen trek in koffie en gespannen borsten enzo. Dat is neem ik aan ook normaal?
Loopy wat vervelend dat je een miskraam hebt gehad. Je cyclus kan er even door van slag zijn. Heb je na je miskraam nog weer getest of je hcg uit je bloed is ? Inez, mijn schoonmoeder had zich eerst een partner uitgezocht (neef van haar overleden man) waarmee wij niet zo goed overweg konden. Dat was heel moeilijk, we hebben haar dit (toen de relatie gaande was nooit verteld) maar toen het eindelijk (heeft een aantal jaren geduurt) uit was toen hebben we verteld dat we altijd twijfels hadden gehad. De man die ze nu heeft is een echte schat, hij heeft zo zijn eigenaardigheden maar wie heeft dat niet. Ook kun je goed merken dat hij altijd vrijgezel is geweest en bij zijn moeder in woonde, hij heeft soms wat moeite met hoe hij met zijn 'nieuwe kinderen' om moet gaan. ( hij wil dan eigenlijk een vader zijn maar realiseert zich ook dat de kinderen al lang volwassen zijn ). Groetjes Anita
welkom looppy hier een menstruatie die vel heftiger was als anders... en met stolsels e.d..... Nu tijdelijk de pil, dus kan je niks zeggen over je cycles.....