Lieve allemaal, bedankt voor jullie belangstelling en sterkte wensen! Onderstaande lap tekst (wie geen zin heeft slaat maar lekker over ) heb ik gemakshalve even gekopieerd. Voor wie ook in het 35+ topic leest is dit dubbel. -------------- Stiefdochter + vriend hebben een prachtig kindje gebakken hoor! Echt een heel mooi en lief manneke, en ik ben helemaal niet iemand die van elke baby in katzwijm valt. En alles gaat perfect. De bevalling was heel voorspoedig verlopen, wel ietwat last van de hechtingen maar niet buitensporig, stiefkleintje slaapt op 1 voeding na al de hele nacht door, borstvoeding gaat als een trein, hij huilt heel weing, zit alweer mooi boven z'n geboortegewicht, etc. Heerlijk voor hun. Maar voor mij........ voor mij was het een ramp. Ik ben daar vrolijk binnen gelopen, ze allebei uitbundig en heel hartelijk gefeliciteerd, stiefkleintje uitvoerig bewonderd, leuk alle cadeautjes gegeven, etc. En dat meende ik ook allemaal, ik moest mezelf wel wat forceren maar ook dat gevoel is er wel. Maar gaandeweg ging het me steeds minder makkelijk af. Het was ook gewoon te veel, een overdosis waarin ik geen enkele ruimte had om iets anders te laten blijken. Ik heb niet alle 60-of-zo foto's kunnen bekijken en daarna ook niet het hele filmpje van welgeteld-47-minuten af kunnen kijken, moest paar keer naar de wc vluchten om een traan weg te pinken en de rest weer in te slikken. Maar niet alleen de baby-overdosis deed me de das om, ook de houding van oudste en haar vriend. Ze hebben allebei niets persoonlijks tegen me gezegd en al helemaal niet een blijk van mijn miskraam, verdriet, dat het ook moeilijk is voor me, of iets dergelijks. Ik voelde me te veel, hun hele houding, tis dat ik met haar vader ben getrouwd maar voor de rest had daar net zo goed een hap lucht naast Chris kunnen zitten. Ik heb mijn gevoel daarna gecheckt bij Chris en hij was het met helemaal me eens. Ik verlang niet veel hoor.... 1 woordje van 1 van beide maar was al genoeg geweest. M'n jongste stiefdochter was er gelukkig niet, dat scheelt. Ik heb gisteravond de ogen uit m'n kop gejankt. Nou ben ik vannacht ook nog flink verkouden geworden wat het er ook niet beter op maakt, maar ik voel me vandaag alsof ik klappen voor m'n kop van een bokser heb gehad. Ik kom er voorlopig niet meer........... Maar godzijdank had ik wel vanochtend een positieve ovutest te pakken! Een pietsie later dan anders dus, misschien nog door de MA of misschien door de verkoudheid. Maar whatever, vanavond gaan we weer aan de klus. Heb er gisteravond ook nog even aan gedacht, maar niet gedaan met m'n dikke huilogen. Achteraf zonde, maar jammer dan. Heb m'n banner aangepast. -------------- @ Luna : nee dus, eisprong nog niet geweest Ik hoop voor je dat client gelijk had zeg, ik duim me wild! En ja, ik kan m'n gevoelens goed bij mijn man kwijt en hij bij mij. We delen over zeer veel dingen gelukkig dezelfde mening. @ FreeWilly : ik zou onmiddelijk weer testen zodra ik NOD heb, maar ik kan me best voorstellen dat anderen daar huiverig voor zijn. Maar is deze onzekerheid ook niet heel vervelend? Kijk, een 100% zekerheid krijg je nooit want mk's kunnen ook een paar weken later gebeuren. Maar een positieve of negatieve zwangerschapstest haalt nu wel deze onzekerheid weg. Ik denk echt dat mocht je alweer zwanger zijn, je er idd zo weer in groeit en je er blij mee bent. Denk ook wel dat wij banger zijn voor een miskraam dan iemand die dat nog nooit heeft gehad, die angst zit er nu diep in. @ Danje : ik duim nog steeds voor je meid, en ik denk aan je woensdag. @ Tatty Teddy : je antwoord aan iedereen, maar hoe is ut eigenlijk met jou?
Ha meiden, Natas, wat een ongelooflijk vervelende situatie zeg...pff, kan me je verdriet zo ontzettend goed voorstellen. Wat moeilijk...en dan de houding die ze tegenover jou aannemen, echt niet normaal. Is er in het verleden zoiets vervelends gebeurd dat ze je niet (meer) accepteren? Of heb je gewoon de "pech" dat jij hun stiefmoeder bent? Vind wel dat ze een klein beetje rekening met je hadden kunnen houden, zeker gezien de miskraam en jou verdriet. Tuurlijk, ik begrijp hun vreugde ook wel, maar ook hun vader, jou man, heeft een kindje verloren. Jammer dat zulke mensen dat niet zien. Ik hoop voor je dat je je snel beter voelt en aan de andere kant denk ik: JIJ hebt je best gedaan, je hebt je goede wil getoond en bent op kraambezoek geweest, waar je genegeerd werd. Misschien is het gewoon het beste als jullie elkaar voorlopig niet meer zien. Het doet jou toch verdriet, waarom het dan opzoeken terwijl je weet dat het voor niks is? En misschien draait ze wel bij nu ze zelf moeder is geworden, dat zou ook nog kunnen misschien? In ieder geval heel veel sterkte en ik hoop dat je posi ovutest goed uitpakt! Dikke knuf meis! Freewilly, spannend hoor, dat je overtijd bent, maar zoals ik begrijp is dit de eerste ongi na je miskraam, klopt dat? Dan denk ik dat je cyclus niet perse gelijk hoeft te lopen zoals die was zeg maar. Ik zit zelf nu ook te wachten op mijn eerste ongi na de curettage, maar ga niet uit van 28 dagen later. Ik hoop het natuurlijk wel, hou me ten goede hoor, maar ik wil mezelf niet blij maken met een dooie mus. Heb me ook voorgenomen om niet gelijk te gaan testen, maar ja, daar zijn de meningen ook over verdeeld. Je moet gewoon doen wat je gevoel je ingeeft en als dat testen is, dan moet je dat gewoon doen! En als je gevoel zegt: ik wacht nog even, dan moet je gewoon ff wachten (wel heeel moeilijk! ). Luna, zulke mensen wil ik ook om me heen! nou, toevallig vroeg een surinaamse vrouw die ik ken ook aan me of ik in verwachting was terwijl ik het zelf nog niet wist....maar toen heb ik zo raar gereageerd, nee hoor, heb gewoon een buikje bla bla bla, dat ik niet denk dat ze zo'n opmerking nog snel zal maken hihi. En wij hebben 3 katten, maar die zijn merendeels buiten, hmm, zal eens in de gaten houden of ze aanhankelijker worden! Danjo, heel, heel veel sterkte met deze onzekerheid. Ik duim voor je dat alles goed is! Tatty Teddy, vertel jij ons idd maar eens hoe het nou met jou is!
Hai Mariaatje, Dank voor je lieve woorden. Tsja, waarom dit zo gaat...... een combinatie denk ik van de rol van stiefmoeder hebben, een historie van 10 jaar en dingen die er gebeurd zijn tussen ons (ik+Chris) en de meisjes, plus haar karakter en hoe ze is. Ik ga er idd voorlopig niet meer naar toe. Ik blijf maar hopen op een betere band, op een soort familie met warmte en geborgenheid met hun, maar ik ga nu een tijdje aan mezelf denken en werken. Eerst es even die positive ovutest gebruiken 8) Ik hoop voor jou dat je na de MA snel weer ongi wordt en je lijf de boel oppakt. Ik vond mijn eerste menstruatie daarna best confronterend met wat je niet meer hebt, maar was er ook heel blij mee. Kun je weer verder!
Oh Inez, was ik nog vergeten te zeggen : ik heb al extra kattenbrokjes in huis gehaald hoor, en mijn kat + de hond gewaarschuwd dat we een logeetje krijgen
tja wat je nu moet? Dat weet jij alleen. Ik herken het wel. Ik had bij de miskraam ook zo iets van ik test zo laat mogelijk. Hoe later ik weet dat ik zwanger ben, hoe korter ik zenuwachtig hoef te zijn.
@ Natas. Meid, je hebt groot gelijk dat je nu eerst eens aan jezelf gaat denken en niet meer aan de stiefdochters. Nu is het dan toch echt jouw beurt. Voor zover je over fijn kunt spreken was het toch fijn dat ook je man hetzelfde idee had bij het bezoekje kleinzoon. Dan sta je er in ieder geval niet alleen voor. Helaas hoor je vaak genoeg ook anders. Hoop voor jullie dat de dames nog eens een keer tot inkeer komen. Mijn kat vindt me nog steeds interessant en ik heb nog eens zitten rekenen, hij zou nog wel eens gelijk kunnen hebben ook. Er zijn inmiddels wel wat verschijnselen. We hebben nog wat geklust voor het advies van de gyn kwam, pal voor het begin van m'n vruchtbare dagen. Dus al hebben we ons verder aan haar advies gehouden, het feestje had al plaatsgevonden. Mijn NOD is 18 okt. De tijd zal het leren. Jij heel veel plezier vanavond en m'n kat en ik zullen voor je duimen.
Oh wat spannend zeg. Als je die 5w+3d aanhoudt, kan dat dan wel met je + test? Ik ben ook ooit 10 dagen terug gezet nav de echo. Ik had toen wel pas laat + getest. Ik duim in iede rgeval voor je!
Je mag gewoon een verdoving tijdens de zwangerschap hoor. Een rontgenfoto ook wel, maar dan wel zo beperkt mogelijk en met loodschort om. Ik zou wel kijken of je dat de eerste 3 maanden (maandan van aanleg) kunt voorkomen. Sterkte!
Inez spannend hoor. Wat is er met de gyn verder afgesproken. Wanneer moet je er weer heen? Natas wat balen dat het zo vreselijk zwaar viel. Uiteindelijk was het dus niet eens het zwaarste om het kleine manneke te zien, maar was hun houding de koude douche. Zal nu al jouw terleurstelling in hen van de afgelopen jaren eruit komen? Groot gelijk dat je de energie en tijd aan jezelf wilt besteden. Jammer dat het zo allemaal heeft moeten lopen.
@ Luna, op 18 oktober (mijn NOD notabene) heb ik in eerste instantie een telefonische afspraak met de gyn. Hoop dat ik haar dan kan vertellen dat het weer eens zover is. (en dat haar advies van een maandje overslaan te laat kwam). @ Tatty Teddy, zal voor je duimen. Ook ik zal op 18 oktober meer weten. Grappig hoor.
Vandaag een kleine kater.... Ik was net op school. Daar ging het schoonmaakschema. Alle ouders worden ingedeeld om een keer mee te helpen met de grote schoonmaak. Ik zag dat ik (of mijn man) 23 april aan de beurt was. Ik doe mijn agenda altijd redelijk uit mijn hoofd en dacht meteen "bekende datum, wat was er ook alweer" Duurde een minuut of 10 (dacht eerst dat 23 april van het schoolfeest de datum was, maar dat is 22 april) maar goed, toen wist ik het weer. Bleeeeeeeeh ik wil die datum vergeten!
OOOHH erg he die data, ik heb het ook zo. Deze week was ik met verlof gegaan, had nog 6 weken gemoeten tot 22-11. En 22 april 2008 was ik uitgerkend geweest van de 2e... tja het blijft pijn doen he! Ik leef met je mee... kus
Tja, hier is het onze trouwdag... Wij waren van't weekend op een verjaardag met allemaal zwangeren. Kreeg ik te horen 'he jij valt uit de toon, je bent niet zwanger!'. Kreeg wel een ongelovelijke brok in mijn keel en had moeite om mijn tranen te bedwingen.... Ik heb trouwens test besteld, maar ik weet nog niet zo goed wat ik er mee moet. test ik negatief dan weet ik dat alle hcg uit mijn lichaam is van de mki, zie ik een vaag positief streepje, dan weet ik nog niks ....
Normaal zou dat niet kunnen maar als de innesteling veel langer duurt kan dit dus wel want vanaf de innesteling maak je al hcg aan de reden van een vroege echo naar ons iedee dus 7 weken is omdat ik al eerder een mk heb gehad met 10 weken
ik heb nog nooit gehoord dat een innesteling er zoveel langer over doet. Wel dat het langer duurt voordat een bevrucht eitje zich gáát innestelen. Maar in dat geval test je ook later positief (dat was bij mij dus het geval).
Ha meiden, Met mij gaat het een beetje met ups en downs! Op het moment weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik met me gevoel aan moet! Zit over 2 dingen erg te piekeren namelijk! Een vriendin van mij, waar ik al jaren mee bevriend ben weet dat ik me 2e mk heb gehad! Het gebeurde helaas toen zij s avonds een feest gaf! Ik ben er uiteraard niet meer naar toe gegaan en heb laten weten waarom niet i.v.m bloedverlies en bang voor mk! Toen de echo bevestigde dat het een mk was, heb ik een smsje gehad van haar! Maar tot de dag van vandaag heb ik helemaal niks meer van haar gehoord! Terwijl ze met de 1e mk erg lief en begripvol was! Nu kan het zijn, dat ze niet weet wat ze moet doen! Maar we zijn er altijd voor elkaar en nu laat ze niks meer horen! Het is nu al 6 a 7 weken geleden van haar laatste smsje! Weet dus niet zo goed wat ik er mee moet doen! Zal ik zelf een stap nemen of afwachten? Het 2e is dat een andere vriendin van mij na haar mk weer zwanger is! Maar ik kreeg gisteren een telefoontje van dr, dat ze nu weer bloedverlies heb! Maak me dus erg zorgen om dr, ze woont een half uur bij me vandaan, kan van het weekend pas naar haar toe! Ik was zo blij voor haar zeker na haar mk en nu gebeurd dit weer! We wisselen elkaar elke keer af! Eerst had ik een mk, toen zij, toen ik weer, en nu zij misschien ook weer! Ze had vandaag naar haar gyn gebeld en ze mag 18 okt pas komen voor een echo! Ze is nu 6 weken en 4 dagen, als het nog goed zit dan! Ben daar eigenlijk ook best boos om op die gyn! Maar ja wie ben ik, had aangeboden aan me vriendin of ik anders ff zou bellen, maar dat wou ze niet! Zit dus echt een beetje in de knoop met me gevoel daarover, maar voor de rest gaat het goed met me! Bijna me nod 12 okt, dus weer ff spannend allemaal! Heb wel af en toe weer steken aan de zijkanten van me (.)(.) en soms een trekkerig gevoel in me onderbuik! Wat me ook opvalt, de laatste keer dat ik zwanger was, had ik een paar dagen voor nod geen afscheiding en nu heb ik dat ook niet! Vorige maand had ik wel afscheiding een paar dagen voor nod! Maar misschien zegt het helemaal niks! We zullen het gauw weten, hebben jullie dat ook dat je dan toch een beetje huiverig wordt zo vlak voor je nod dag? Nou meiden dit was een update van mij! Ik ga dadelijk jullie verhalen op me gemakje lezen!
Tatty teddy, niet piekeren hoor! dat is niet goed voor de bloeddruk . Ik zou lekker je vriendin bellen en proberen over het gevoel heen te stappen. Een miskraam heeft vaak een grotere impact op mensen dan een ander kan vermoeden, dus ik denk dat zij helemaal niet in de gaten heeft dat jij zit te smachten op een bericht van haar. Je andere vriendin is ook wel een triest verhaal zeg. Toch ben ik het wel eens met haar gyn. Als zij volgende week voor de echo komt, dan moet er hartaktie te zien zijn. Is dat er niet dan is het foute boel. Als ze nu gaat, dan zegt die echo niet zo veel. Gemiddeld gezien gaat het hartje met 6w en 4d kloppen. Dat is zij exact. Grote kans dus dat het misschien niet klopt. Dan weet ze in feite nog niets. Dus dan moet ze volgende week weer komen. Dus even lost van het feit dat de gyn het al druk zat heeft en niet iedereen met bloedverlies kan laten komen, is het voor haar zelf ook vreselijk onzeker als ze zo'n onduidelijke echo krijgt. Ik heb dat met de jongste ook gehad. Toen zeiden ze dus dat het mis was, maar 4 dagen later toen ik voor curetage kwam, zagen ze toch nog dat kloppende hartje. Die paar dagen kan echt het verschil maken. En heel lullig gezegd, de bloeding kan nu stoppen en dan mag ze met recht hoop houden, of het zet door. En dan is de echo haast overbodig. Dan zou ik die echo liever volgende week hebben zodat ik kan zien dat de buik schoo in. Ik hoop dat je me een beetje snapt. Ik vind het wel lief zoals je voor haar er wilt zijn! En dan jouw eigen vraag: die laatste dagen voor NOD zijn vreselijk. Wat jij trouwens over afscheiding zegt herken ik niet. Ik heb het nu wat meer, maar vorige maand toen ik ongi werd juist helemaal niet. Dus het blijft gissen. Spannend zeg!
ik heb vandaag een test gedaan en die was negatief, nu weet ik zeker dat ik niet meer vals-positief kan testen door de mk. sorry dat ik zo weinig reagere, heb net een nieuwe baan en ben er erg druk mee, probeer wel alles bij te lezen.