@ Inez : het is zeker heel fijn dat mijn man en ik grotendeels op 1 lijn staan. Als dat niet zo was geweest was ons huwelijk denk ik al heel wat eerder stuk gelopen. Nou, ik ga vreselijk hard voor je duimen dat de 18de geen ongi bij je arriveert! En dan nog veel harder duimen dat alles goed blijft gaan. Enneh...... ik wil een foto zien van je duimende kat @ Luna : de baby-overdosis was moeiijk, maar inderdaad de houding van stiefdochter nekte me. De teleurstelling over de afgelopen jaren is er op 'belangrijke momenten' al wel eerder uitgekomen, maar nu idd ook. Die moeilijke data zullen ons nog wel even achtervolgen. Moeilijk hè. @ Wens : nah, wat een nare opmerking! Wist die persoon het van jouw mk? Maar zo nee, dan nog..... je moet gewoon erg uitkijken met dit soort dingen, er is zoveel leed in zwangerenland. Ik heb na de MA ook getest om te zien of het hcg verdwenen was. Fijn dat jij nu ook weet dat je niet vals positief kan testen. @ Tatty Teddy : ik denk dat ik zelf contact op zou nemen met die vriendin van wie je niets meer gehoord hebt. Misschien is het een misverstand, misschien denkt zij er juist goed aan te doen, etc. Als het een goede vriendin is kun je dit vast snel uitpraten, en haar ook laten weten waar jij wel behoefte aan hebt. Wat naar voor je 2de vriendin dat er nu weer risiso is op een mk. Ik zou dan ook wel sneller een echo willen, jammer voor haar dat dat in dit stadium waarschijnlijk nog niet veel duidelijker zal maken. Jouw NOD komt al snel zeg, spannend! Ik duim!
De innesteling zelf? Naar mijn weten alleen de weg tot innesteling. Nou ik hoop het, want dat geeft de burger in dit geval weer moed!
Ha meiden, Ik ga denk idd me vriendin bellen van de week! Ik merk dat ik haar toch wel erg mis en zeker nu in deze tijd! Denk dat ze er idd niet bij stil staat, dat ze denkt goed te doen om me met rust te laten! Het is fijn dat jullie goede adviezen geven, soms zie je het zelf niet meer zo goed namelijk! Jullie zijn schatten van meiden! @ Natas, ik vind het zo erg voor je! Ik zat net met tranen in me ogen je verhaal te lezen! Ik snap echt niet waarom je stiefdochter zo doet! Ze kunnen toch ook aan jullie denken, hoe moeilijk het voor jullie is om op kraamvisite te gaan! Vind het echt zo erg, dat ze je gewoon negeren dat doet juist nog meer pijn! Ik vind het wel kanp van je dat je/ jullie geweest zijn! Ik heb veel respect voor je! Zeker na wat je heb mee gemaakt en vooral met je stiefkinderen! Misschien is het idd beter als je een tijdje afstand neemt! Dan kan je zelf alles weer op een rijtje zetten voor jezelf! Heel veel sterkte meid! @ Luna, zo had ik het nog helemaal niet bekeken wat je zei over de gyn! Dan kan ze idd beter even wachten, hoe moeilijk het ook is! Daar weten wij alles van! Ik had vanmorgen meer zoiets van, ik laat me vriendin niet nog een week overstuur zitten! Ik heb haar vertelt wat je zei vanmiddag, en zij snapt het nu ook beter, waarom ze nog moet wachten! Ze is wat rustiger geworden nu! Apart he van die afscheiding! Denk dat het idd per vrouw verschilt, ieder lichaam is anders natuurlijk! Maar het viel mij op en bij jou is het net anders om, ook weer maf zeg!
Voor iedereen die het nodig heeft: Een knuffel is zo fijn een knuffel voelt zo goed een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet Een knuffel geeft je warmte van twee armen om je heen even met z'n tweetjes even niet alleen Een knuffel kost helemaal niets ja een minuutje van je tijd maar het geeft je zoveel kracht om weer door te gaan in de strijd!!
Zit hier ff met een klein dippie. Weer allemaal data die door m'n hoofd spoken. Volgende week een jaar geleden was ik voor het eerst na de geboorte van onze dochter weer zwanger en dat werd de eerste MK. Wanneer de derde wel goed zou zijn gegaan, zou ik nu bijna zijn uitgerekend. Helaas heeft het niet zo mogen zijn. Het zou nu wel extra geweldig zijn wanneer ik zwanger zou blijken te zijn. Wel apart, dat m'n NOD volgende week exact 52 weken na de positieve test van m'n tweede zwangerschap is. Wat kan de tijd toch lang duren. Volgende week NOD, eerste uitslagen gynaecoloog, misschien wel testen? Spannend spannend. Bijna te spannend. Niet goed voor de lijn, ik vind het weer erg moeilijk (zelfs onmogelijk) om van tussendoortjes af te blijven. Rust oh rust, wanneer vind ik je weer terug?
lieve teddy weet je vriendin de weg naar dit forum al? Wij kunnen haar ook helpen deze onzekere week door te komen. Dat is precies de reden waarom ik dit topic ben gestart!
Goeiemorgen meiden, @ Luna, ik heb me vriendin vertelt over dit forum en heb haar de net de link gestuurd en waar ze ons kan vinden! Vandaag heeft ze het te druk om te kijken, maar morgen komt ze kijken en meldt ze zich waarschijnlijk aan! Heb haar vertelt, dat het mij heel goed doet om met jullie allemaal te praten en dat wij haar door de moeilijke week heen willen helpen! @ Inez, Moeilijk he al die datums? Je word er gek van! Ik heb het vandaag ook een beetje moeilijk, want als het bij mij de eerste keer goed was gegaan, zou ik vandaag uitgerekend zijn! En de vader van me vriend is ook jarig vandaag, daar zaten we toen we wisten dat ik vandaag '' uitgerekend'' was hard om te lachen eind januari, dat hij dan een mooi kado zou krijgen! Maar ik probeer om er niet zoveel bij stil te staan! Toevallig dat we dan allebei rond deze tijd waren uitgerekend! Heel apart zeg, dat het dan 52 weken geleden is! Ik hoop echt dat het zo is, ik duim heel hard voor je en voor iedereen! En ook dat het dan goed blijft gaan! Ik hoop voor je, dat de week gauw om is! Want al die spanning is niet goed voor je! Dikke knuf!
Oh wat lastig die data. ik ben nooit bij verloskundige geweest, omdat ik onderweg was en daarna hoefde het niet meer. ik heb dus geen officiele datum. Wel van de diverse websites, maar die berekenen allemaal wat anders. Ik hoop toch zo dat ik dan al weer gezond zwanger ben. Maar begin Maart is toch ook maar een paar pogingen verwijderd, besef ik me ook. Bovendien wordt ik dan al weer snel daarna 40. Dat klinkt opeens als op de grens. Wat natuurlijk helemaal niet waar is, er is helemaal geen grens. Je vruchtbaarheid stopt niet van de ene op de andere dag. Ik zou vandaag de terugbelafspraak met de arts krijgen die mij vorige week onderzocht heeft en de cyste gezien heeft. Nu zag ik pas op mijn kaartje dat ze aan de balie een fout hebben gemaakt en dat ik voor volgende week sta ingepland. Na veel zeuren wordt het nu vrijdag, maar waarschijnlijk belt een andere arts mij terug. Hopelijk is die er ook voor om me iets meer in de gaten te houden. Ik baal ervan dat je zo'n nummer bent, zeker in zo'n groot ziekenhuis. Oh, ik hoop dat ik daar nooit meer naar toe hoef!
Hallo meiden, Ik heb deze site doorgekregen van een een vriendin van mij Tatty Teddy. Ik weet nooit hoe ik kan kletsen en alles, voel me snel teveel. Zal me even voorstellen ik ben mimi en heb een dochter van 7,5 jaar. dit is mijn derde zwangerschap. in juni dit jaar heb ik met 6 weken een miskraam gehad. Ik ben nu 6 en halve week zwanger. vrijdag zou ik 7 weken zijn maar ik denk dat ik het al kwijt ben. Zondag verloor ik een beetje lichtrose bloed. Ik dacht o ach dat is innesteling. Had ik bij mijn eerste ook (rond de 3 maanden pas). Maar maandag om 16.45 uur op de toilet was het helder rood. Ik ben zo bang dat het weer fout is. Ik heb de gyn gebeld maar ik kan pas volgende week donderdag terecht. Om half vier. Ik heb echt moeite gedaan om er eerder te mogen maar dat mag alleen als ik hevig vloei of als het stopt. Ik vind het echt k*t. Ik heb het idee dat ik geen tranen meer heb maar nu ik dit zo tikt huil ik weer. Ik moet hoop houden zegt iedereen maar na vanmorgen heb ik het niet meer. Er zitten klontjes bij en mijn borsten doen niet veel pijn meer. Het vloeien is niet onwijs veel maar dat was het vorige keer ook niet. Ik heb weer steken in mijn rug en buik en ik weet dat dat fout is. Waarom nou toch ik heb echt alles gelaten. Ik durfde geeneens sex te hebben deze weken toen ik wist dat ik zwanger was. Het maakt geloof ik niks uit. Een vriendin van mij zei dat ik gewoon hoop moet houden want als ik het opgeef heb ik het al opgegeven. Ik denk zo van als het zo zou zijn dan blijft het zitten, en als het niet mag zijn dan ben ik het toch wel kwijt is dat stom. Mijn dochter snapt er ook niks van. Die wil weten waarom mama huilt en geloof niet meer dat mama niet lekker is. Ik word er zo moederloos van. Ik wilde even mijn verhaal kwijt dankjewel voor een topic dat het kan.
he je moed niet opgeven he, er zijn meer dames die bloed verliezen en waarbij niets verkeerd is. Kop op meis
@Tatty-Teddy, lief dat je er zo wil zijn voor je vriendin, dat je zelfs aanbied te bellen. @Mimi1981, wij voelen natuurlijk niet wat jij voelt en ik snap heel goed dat je bang bent, hoor. Maar veel vrouwen vloeien tijdens de zwangerschap, misschien mag je je kindje toch houden. Kan je je dochter op één of andere manier niet wat uitleggen dan? Je hoeft je niet teveel te voelen hier hoor. Toen ik in dit topic kwam vond ik 't ook wel lastig. Mijn mk was zó vroeg dat ik me nauwelijks gerechtigd voelde om hier te zijn. Toch vond niemand 't gek dat ik hier ook wilde posten, zo vinden we dat van jou ook niet. En ik moet eerlijk zeggen dat 't fijn is er met mensen over te praten die begrijpen wat je bedoeld en dat je op het ene moment denkt van: oké, ik ben er overheen, en op't andere moment weer heel verdrietig bent. Ik noem maar wat. Typ lekker je dingen van je af. En we hopen allemaal voor je dat je je kindje houden mag.
Hallo Mimi, allereerst veel sterkte de komende week. Je hoeft je hier zeker niet te veel te voelen. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en niemand veroordeelt hier een ander. Ik kan me goed voorstellen dat je erg bang bent. Je gaat toch een onzekere week tegemoet. Zit het nog wel goed, of misschien wel niet meer. Het is heel herkenbaar wat je zegt. Je geeft aan dat je weet dat het fout is. Zelf heb ik dat ook steeds aangevoeld. Dat maakt het niet minder verdrietig. Maar zoals Zico al zegt, er zijn velen bij wie een bloeding niets hoeft te betekenen en ik hoop van harte dat je volgende week een enorm positieve uitslag zult krijgen. Voor wat betreft je dochter. Kun je het haar niet beter in eenvoudige woorden vertellen wat er aan de hand is? Kinderen van die leeftijd snappen meer dan je zou denken. Wanneer je haar gewoon vertelt dat je verdrietig bent zal ze dat eerder accepteren dan wanneer je vertelt dat je niet lekker bent. Nogmaals veel sterkte.
@ Tatty Teddy : Lief gedichtje van je, dank je wel! Ja, ik ga nu zeker meer afstand nemen van de stiefdochters, nu even mezelf voor laten gaan. Ach, was je vandaag uitgerekend..... dat is een moeilijke datum, sterkte. Mijn datum is 24 maart pas, dus dat duurt nog even. @ Inez : jeetje meid, jij hebt helemaal veel moeilijke data nu in in de nabije toekomst. Lijkt me erg zwaar, veel sterkte. Des te mooier zou het idd zijn als je nu weer zwanger bent. @ Mimi : voel je maar welkom in dit clubje hoor! Ik kan me je gevoel van onzekerheid heel goed voorstellen, het snijdt door je ziel. Maar probeer moed te houden want dit hoeft niet per definitie te betekenen dat het mis gaat (bij 50% van de zwangeren die vloeien is er niets aan de hand). Ik duim voor je!
Even deze eruit lichten hoor Ben je mal, 40 is inderdaad GEEN grens! Bij 40 begint het leven pas! Pfffff, dat lucht op! Had ergens anders ook geantwoord over je afspraak die mis is gegaan : wat een anti-climax vandaag. Hoop dat vrijdag wel alles goed gaat.
Ik hoop het ook zo ontzettend Natas, maar ja, er zijn zo van die dingen die je niet in de hand hebt he? Ik zou echt niet durven zeggen of het nu wel of niet zo is. Ik wil het heel graag geloven. Niet alleen vanwege het gedrag van onze kat, maar ook vanwege die ene opmerking van de gyn. Het zou me toch wel wat zijn zeg, krijg je het advies om even een menstruatie af te wachten, lijkt ze misschien wel te laat te zijn met het advies. Maar goed, ons lichaam is er natuurlijk ook erg goed in om ons voor de gek te houden. Er zijn wel een paar kleine kwaaltjes, maar zijn ze echt ... of zijn ze er omdat ik het zo heel graag wil? De tijd zal het leren. En ja hoor, dan komen we weer op de welbekende en misschien wel gevreesde wachtbank. (En ik heb altijd al een hekel aan wachten gehad). Hebben jullie je ei nog een beetje kunnen benutten? Zou dat geen geweldige 'wraak' zijn wanneer het juist nu bij jullie raak zou zijn? O o, wat worden die duimen toch kort van al dat geduim.
mimi, Wat een vervelende en onzekere dagen voor je. Ga af op je eigen gevoel hierin, waarschijnlijk voel je heel goed aan wat er aan de hand is. Ik denk dat wat Inez zegt over je dochtertje, dat je dat echt moet overwegen. Zeker als je zo vaak in haar bijzijn moet huilen. Als leerkracht weet ik dat kinderen op die leeftijd veel begrijpen, soms op hun manier. Maar kinderen kunnen ook veel hebben en blijven niet lang in moeilijke zaken steken als er toch niets aan veranderd kan worden. Ze kunnen wel lang last hebben van onzekerheid wanneer ze weten dat er iets is, maar dat aan hen niets verteld wordt. Sterkte ermee!
Hahaha Inez, heb jij ook zo'n spierpijn in je duimen? Maar ik duim gewoon voor je door hoor, en hard ook. Het zou echt geweldig zijn! En zo ja dan gaan ze daarna in een nog hogere versnelling dat alles goed blijft gaan. Hahaha, ja als het nu bij ons raak zou zijn dan is de 'wraak' heerlijk zoet Eergisteren, de dag van de LH-piek, hebben we m'n ei wel goed kunnen benutten. Gisteren, dag van de eisprong, helaas niet. Chris was ergens niet al te slim mee geweest en in combinatie met zijn probleem lukte het niet. Mannen kunnen soms niet luisteren hoor, en al luistert de mijne af en toe wel dan heeft ie alweer heel snel geheugenverlies, pfff. Maar wie weet, het is dus 1x wel gelukt in de vruchtbare periode (en een keer zaterdagochtend geklust, maar dat is te vroeg denk ik). We houden hoop!