@ Natas en Inez, dank je wel! Ik vind het zo erg voor me vriendin! Ik merk dat ze er aan onder door gaat! En dat doet me zoveel pijn! Ik wil haar helpen, maar weet niet zo goed hoe! Ze heeft gisteren het liedje met me gedeeld wat ze vrijdag op de crematie draaien! Het liedje van Rob de nijs: zo zal het zijn! Een heel mooi nummer! Vind het wel fijn, dat ze me erbij betrekt, zodat ik haar toch een beetje kan bereiken! Morgenavond ga ik naar haar toe! Ze vroeg of ik vrijdag ook kwam en ik zei gelijk ja ik kom ook! Dat deed haar heel goed, dat zei ze! Ze zei ook tegen me, het is geen moeten he! En toen zei ik, dan ben ik er voor jou, je moeder en je broer! En kan ik de laatste eer aan je vader geven! Zal ik woensdag bloemen voor haar meenemen of is dat stom? Weet namelijk niet zo goed of ik wel of niet wat mee moet nemen woensdag! En zo ja, wat kan ik meenemen? Hebben jullie een idee? @ Natas, ik vind het van jou heel knap dat je je tante zo helpt! Juist omdat je het zelf ook niet makkelijk heb, heb ik grote bewondering daarvoor!
@ Tatty Teddy, je moet wat je vriendin gewoon doen wat je hart je ingeeft. Vind jij dat je haar een bloemetje moet geven, of iets anders, moet je dat gewoon doen. Ze zal het gebaar zeker waarderen. Je geeft aan dat je haar wilt helpen. Ik denk dat je haar al helpt door naar haar te luisteren, gewoon eens een keertje met haar bellen hoe het met haar gaat.
Hey Hallo Iedereen, Ik ben nieuw, nog niet echt bekend met een forum, maar had er blijkbaar behoefte aan . Ik heb van het weekend waarschijnlijk ook een miskraam gehad. Heel raar, maar de afgelopen weken spookte het gevoel al zo vaak door mijn hoofd 'misschien ben ik zwanger'. Het voelde gewoon zo aan, terwijl ik nooit eerder zwanger ben geweest. Ook al was het geen geplande zwangerschap, het voelt raar om te weten dat er nu niks meer zit. Ik vind het raar om te zeggen dat ik een miskraam heb gehad, ik was pas 6 weken zwanger. Ik heb niet eens een zwangerschapstest gedaan (stom achteraf), dus nooit 'positief' gehad, maar na een bezoek aan de huisarts kwam naar voren dat het hoogst waarschijnlijk een miskraam was en mijn gevoel zegt dat ook. Daarnaast uiteraard de symptomen, niet ongesteld en de bloeding. Mag ik dit een miskraam noemen (voor mezelf) of vinden jullie dit raar? Ik zit er mee of ik dit nou wel of niet zo kan/mag noemen. Groetjes Mies
Halo Mies, Wat vervelend voor je meid. Het feit dat je niet getest hebt, zegt voor mij alleen maar, dat je geen 'bewezen' zwangerschap hebt gehad. Voor mijn gevoel zou je dus wel degelijk kunnen spreken van een miskraam. Zeker wanneer je huisarts ook het vermoeden heeft dat er hoogst waarschijnlijk sprake is geweest van een miskraam. Als je echt zekerheid wilt hebben, zou je aan je huisarts kunnen vragen om een bloedtest.
Oke thnx, wat testen ze dan met het bloedonderzoek? Kunnen ze daar nog iets uithalen dan na een miskraam? Sorry hoor, ik heb me er nog niet zoveel in verdiept, ging opeens allemaal een beetje snel....
Natas wat lief dat je zo voor je tante zorgt! Lijkt me erg heftig allemaal! Tatty teddy wat sneu voor je vriendin zeg! (Zacht uitgedrukt). Ik vind het heel leif zoals jij er voor haar wilt zijn. Mag ik alvast een tip voor over een poosje geven? Zorg dat je er dan ook nog voor haar bent. Dat ze haar verhaal ook dan nog kwijt kan bij jou. Je hoort zovaak dat mensen na de eerste periode het allemaal juist zo gaan missen en beseffen en dan doet het zo zeer dat de omgeving gewoon doorgaat met hun leven. Ik zou trouwens zeker bloemen meenemen! gewoon doen wat voor jou goed voelt! Een dikke stompkaars ofzo kan ook. Natas fijn dat de ovu test al wat sterker wordt. Dan weet je toch weer dat je lijf doet wat het doen moet he. Ik had hem zaterdag + en met klussen op vrijdag en zondag zitten we dus denk ik wel goed. Alhoewel ik er verder totaal niet opgerust bent. Ik heb momenteel echt het gevoel dat het nog heel lang kan duren. Maar dat gevoel komt vast voort omdat er op een ander moeder forum waar ik schrijf de ene na de ander zwanger blijkt. Miesje, welkom. Ja ik denk dat je wel kunt spreken van een miskraam. Veel sterkte. Annna ook succes! Maak er wat moois van . Inze jij zit denk ik weer op de wachtbank? We mogen haast wel een lijstje bij gaan houden. Mimi hoe gaat het bij jou?
@ Tatty : volgens mij ben jij een hele lieve vriendin! Neem maar lekker mee wat je wilt hoor naar haar toe, alles is goed want je geeft het vanuit je hart. @ Miesje : wat naar voor je dat je een miskraam hebt gehad Ik denk ook dat je het zo kunt noemen hoor, want zo voelde het voor je. Een huisarts kan testen of er nu nog HCG (zwangerschapshormoon) in je bloed zit en zo de zwangerschap alsnog 'bewijzen'. @ Luna : kl*te gevoel is dat hè, dat je denkt dat het nog heel lang kan duren. Maar het lijkt mij ook dat je met klussen deze maand heel goed zit. Wie weet...... Mijn update : ik had vanmorgen nog geen positieve ovulatietest, hopelijk vanavond wel. Ik raak er heel gestresst door merk ik, waarschijnlijk omdat ik me ook veel zorgen maak of het klussen goed gaat lukken. Heb ook weer geen vruchtbaar slijm, zit me dwars. Pffff, eieren zoeken is leuk hoor.... maar alleen met Pasen!
Hey allemaal, Ik ben hier al eerder geweest onder de naam Bellaaa maar weet het wachtwoord niet meer dus vandaar ffn een nieuwe aangemaakt. Ik heb ook een miskraam gehad alleen is het allemaal een beetje onduidelijk. Ik was 12 juni voor het laatst ongesteld geweest nou op 1 augustus pas positief getest , moest 23 augustus na de vk. Bleek er niks meer in me baarmoeder te zitten maar was niks verlorren. Nou ziekehuis in en uit huisarts opgezocht alles in me baarmoeder was goed. Na ongeveer een week ben ik "" iets" verlorren maar vrijwel zonder bloed. Alleen nu ben ik nog steeds niet ongesteld! Ik ben vorige week weer na de dokter geweest en die had het toen over een kuur die het kan opwekken iemand ervaring mee? me bloed moest ook getest worden was allemaal goed. Dus wil die kuur gaan nemen maar wil graag weten als iemand er ervaring mee heeft. En of sommige van jullie ook zolang niet ongesteld zijn geweest na de miskraam. Ik hoop dat jullie me kunnen helpen alvast bedankt! Liefs LovelyLove
Hallo iedereen, Ik wil me ook bij jullie toevoegen. Heb mijn miskraam nog niet gehad, maar het zit er volgens mij wel aan te komen (heb al wel een beetje bloedverlies sinds vrijdag maar zet nog niet echt door), als ik eerlijk moet zijn hoop ik ook dat het snel zal gebeuren. Ze kwamen er vorige week achter (ik was toen 12 weken en 2 dagen zwanger) dat het hartje met bijna 10 weken gestopt was. En ik voelde me helemaal op en top zwanger, mijn vriend kon ook niet mee naar de gynaecoloog maar ik zei ook tegen hem ik kom straks met een mooie echo terug. Vanmorgen had ik nog een afspraak met de gynaecoloog en ze zei het komt voor bij minder dan 5% dat het mis gaat als we bij circa 8 weken een mooi kloppend hartje hebben gezien. Ik heb van haar een recept voor cytotec meegekregen en deze kon ik het beste vandaag of morgenavond inbrengen. Ik wacht nog tot morgenavond. Maandag moet ik terugkomen en dan kijken ze of alles schoon is. Ik ben toch wel een beetje bang voor wat me te wachten staat als je diverse verhalen op dit forum leest. Sorry voor dit lange verhaal. groetjes Bianca
@Miesje2, je mag het een mk noemen hoor. Hier hetzelfde verhaal. Ook mijn man en ik 'wisten' dat ik zwanger was, mijn man zelfs nog eerder dan ik. Later allerlei kwaaltjes enzo. Mijn ongie kwam eerder dan normaal, maar het hele gebeuren eraan vooraf was zó anders dan anders. Ook mijn HA zei: wss mk. Geen positest is idd alleen geen bewijs, maar je kunt een zwangerschap aan wel meer dingen merken dan alleen aan een positest denk ik hoor. Soms voel je je eigen lichaam heel goed aan. Verder had ik de maand erna veel gerommel in m'n lichaam, veel vage klachtjes. Emotioneel ben ik ook nog niet mezelf. En daarbij was m'n cyclus ineens 5 dagen langer, dan anders, wat voor mij allemaal nog een extra bevestiging is. Als het voor jouzelf goed is om 't een mk te noemen, is er niemand die mag zeggen dat je dat niet moet doen. Sterkte met de verwerking, hopelijk komt je cyclus weer goed op de rid.
Hi meiden ik heb me even niet laten zien hier. Was even toe aan wat rust. Ondertussen ook nog ziek geweest, maar dat is iedereen geloof ik. Want het heerst echt, althans hier wel... Het gaat eigenlijk wel goed met me. Heb sinds een maand gesprekken bij de psychollog, welke me erg goed helpen verder te komen! Ben ik heel erg blij mee. We hebben onze klusweek weer gehad. Erg vermoeiend moet ik er wel bij zeggen...pufff Maar alles over voor het goede doel. Ik heb gelukkig wat meer rust gekregen in me, waar ik dan ook van geniet. Maar op z'n tijd blijf ik jullie wel schrijven en volgen. Heel veel succes allemaal en ik duim voor iedereen! Veel liefs Foreverfriend
@FreeWilly en de rest, thnx, het is toch fijn om het een naam te geven, klinkt gek, maar dat voelt goed voor mij en ik weet eigelijk ook zeker dat het een mk geweest is. Maar omdat het niet echt in de planning zat een zwangerschap, reageerde mijn moeder toch een beetje verbaasd laat maar zeggen. Ze had door dat er iets was, dus ik heb het haar verteld. Ook loopt het niet lekker met mijn vriend. Dat komt er nog bij, die weet nog van niks en we staan op het punt van uit elkaar gaan. We hebben het er wel een paar keer over gehad dat ik dacht misschien zwanger te zijn, maar meer met een beetje grappen, we hadden het gewoon niet echt verwacht. Moet nog eens kijken hoe ik dat ga doen... Klinkt niet zo leuk, iedereen hier wil zo graag zwanger worden en ik wordt het gewoon zonder dat het gepland was. Eigelijk pas na de miskraam besefte ik hoe leuk ik het wel had gevonden en ging ik bij mezelf bedenken hoe alles zou zijn gegaan. Nou ja ik drup nu nog een beetje na, ik hoop dat mijn cyclus weer op de rit komt, die was altijd erg netjes. Nu nog wel erg last van mijn buik, totaal geen eetlust en daarnaast te emotineel en heel moe. Af en toe barst ik echt in huilen uit, komt wel een beetje door alles bij elkaar denk ik. Hopelijk zakt dat ook een beetje in de loop van de week en heb ik weer een beetje zin in dingetjes te doen. Thnx, fijn dit forum . Groetjes Miesje
@Tatty Teddy, Gecondeleerd meis. Ik weet over wie je hebt, 50 is zeker jong zeg. Sterkte en als er wat is kan je me altijd even bellen he. Over centerparcs ik hoop voor je dat het doorgaat. Leuk hoor dat hebben jullie ook wel even nodig denk ik. @Miesje2, Kan allemaal nog de hormonen zijn hoor. Bij de 1 duurt het wat langer dan de ander. Ik begrijp ook wat je bedoelt dat je hoopt dat je cyclus weer snel op gang komt. Ik zit er ook op te wachten nu. @Ischa31, Je kan beter niet de verhalen lezen over dergelijke dingen meis. Het is bij iedereen weer anders. De 1 ervaart het heel heftig terwijl het bij de ander heel snel gaat. Heel veel sterkte alvast en als er wat is kan je hier altijd terrecht.
@ Lovely : ah meid, wat naar allemaal. Ik kan je helaas niet helpen, ik heb zelf niet gehad dat het allemaal zo lang duurde. Ik hoop voor je dat je snel ongesteld wordt, liefst zonder kuur, want dan weet je dat alles weer werkt en kun je verder. @ Ischa : ook jouw verhaal is heel naar. Een miskraam is zo treurig, en heel ingrijpend. Waar ben je precies bang voor, voor de lichamelijke of voor de psychische aspecten? Maar wat het dan ook is, kom het hier maar van je af schrijven als je dat wilt. @ Forever : hey hallo weer! Wat fijn voor je dat je meer rust in jezelf hebt gekregen (kun je het recept niet aan het hele forum geven? ). Sterkte op de wachtbank! @ Miesje : neem je tijd om alles te verwerken, het is niet niks. Maar lees ik nou goed dat jij en je vriend uit elkaar gaan? Dat is wel heel heftig allemaal, en zo kort op elkaar. Sterkte!
@ Natas, jaa mijn vriend en ik zijn uit elkaar, net een week voor de miskraam, er is nu ook even geen contact. Het ging gewoon even niet, vooral hij heeft het 1 en ander te voorduren gehad. Hij heeft al een keer een kindje verloren in een vorige relatie. Ik weet ook niet zo goed hoe ik hem dit moet gaan vertellen en of ik het uberhaupt moet vertellen. Ik denk er de hele dag aan of ik het wel of niet moet zeggen. Eigelijk wil ik het heel graag, ik zit er ook mee, maar aan de andere kant kunnen we dit er even niet bij hebben. Ik bang dat ik hem nog meer van me wegduw omdat hij schrikt. Echt niet leuk dat dit nu precies moet gebeuren, normaal zou je het als eerste aan je vriend vertellen en samen delen. Nu zit ik maar te tobben wat het beste is en hoe het zo goed mogelijk aan te pakken. Iemand misschien goede ideeen denkend vanuit de mannenlogica en hoe die dit in deze situatie zouden opvatten? Voor de duidelijkheid over onze relatie, hij wou er mee stoppen omdat het gewoon even niet ging, is allemaal best heel snel gegaan. Niet mijn keuze dus om er een punt achter te zetten, maar 7 weken geleden toen alles nog 'goed' ging ben ik dus zwanger geworden. Hij wil nu even rust voor zichzelf, vandaar dat ik dus erg twijfel wat te doen.
@ Luna, daar heb je gelijk in! Juist na een paar maanden komt de klap vaak! Ik zorg ervoor dat ik haar elke week bel en als het kan bij haar langs gaat! Ik vind het echt zo erg voor haar! Ik zat gisteren echt mee te huilen met dr! Ik had haar via de msn gesproken! Ik had haar eerst een mail gestuurd, want ze was telefonisch niet te bereiken ook niet op de tel van haar vriend! Wat logisch is vind ik! Ze heeft gelukkig zelf contact met me gezocht via de msn! Daar was ik erg blij mee! @ Miesje, heel veel sterkte ik vindt ook dat je van een mk kan spreken! Het valt nu niet mee wat je door moet maken! Ook omdat je vriend en jij uit elkaar zijn! Hadden jullie al lang een relatie? Ik weet niet wat je kan doen, ik denk dat je je gevoel moet volgen! Als je gevoel zegt, dat je het hem moet vertellen, dan moet je het doen! @ Lovely, Heel veel sterkte! Ik was na 28 dagen weer netjes ongesteld! Ik hoop dat je heel snel ongesteld wordt! En het liefst vanuit jezelf! @ Ischa, Heel veel sterkte! Hier kan je met alles terecht! Je kan het lekker van je afschrijven! En we begrijpen elkaar allemaal omdat we helaas hetzelfde hebben meegemaakt! @ Forever Friends, wat goed meis om te horen dat het nu goed met je gaat! Daar ben ik erg blij om! Ben blij dat je toch nog naar de psycholoog bent gegaan! Ik vindt het leuk als je af en toe wat van je laten horen! Heel veel succes op de wachtbank en het gaat je goed meis!
Meiden, Naast het treurige bericht van mijn vriendin heb ik vanmiddag leuk nieuws gehad! Ik heb vanmiddag te horen gekregen via de telefoon, dat ik ben aangenomen! Het 2e gesprek krijg ik niet meer, ik krijg dadelijk gelijk een arbeidsvoorwaarde gesprek! Ik moet nu nog even uitzoeken wat me opzeg termijn is, maar als het een maand is dan kan ik per 1 januari daar gaan werken! Mijn nieuwe jaar begint dan goed ! Maar het voelt nu wel erg dubbel moet ik zeggen!
Thnx iedereen, heel lief alle berichtjes, echt fijn! Ik ken jullie allemaal nog niet heel goed, dus alle verhalen nog niet helemaal gelezen, maar super fijn dat iedereen hier op iedereen reageerd en antwoord geeft als ze iets weten of alleen maar even succes/sterkte wensen. Echt gek, maar des te meer ik de verhalen/stukjes lees en ook de verhalen van mensen die wel zijn bevallen, des de meer het me gaat ontroeren... Nu sta ik er eigelijk pas bij stil en bedenk me wat ik in mijn buik had en tot wat het had kunnen uitgroeien....