@Daisy Ik denk dat jij dan vanaf woensdag moet gaan tellen maar zeker weten doe ik dat ook niet. Ik denk dat wij wel even een pauze inlassen, dat wil mijn vriend graag. Maar inderdaad dan begin je weer helemaal van voren af aan, een behoorlijk onzekere periode.
@Zico,thanks...' Hoe gaat het met jullie? @Ischa,hoe gaat het met je vandaag? En die pauze inlassen,voor hoe lang en wil jij dat zelf ook? @Luna, Jeetej dat is helemaal lastig,dus dan kan ik pas tellen vanaf het moment dat ik mijn ongie heb gehad,en je kan tuurlijk ook niet zeggen hoe lang dat duurt ongeveer,is bij iedereen verschillend heh? Dat vind ik nou het ergste van alles dat je weer helemaal opnieuw moet beginnen en je nu nog helemaal niks weet van wanneer we weer kunnen beginnen.... Niks aan te doen
ja dat is heel frustrerend. Als je al wel deze maand zwanger wilt worden, dan moet je proberen je eisprong in de gaten te houden. Die komt dus op zijn vroegst over een kleine 14 dagen. Wellicht met ovulatietesten? Ik werd ooit na een miskraam pas na 7w ongi maar de laatste miskraam keurig 'optijd'.
@ Daisy : welkom hier! Wat heb jij al veel ellende mee gemaakt, heel triest. Ik wens je veel sterkte! Update : ik heb nog steeds geen positieve ovutest gehad. Of de eisprong is vies later, daar baal ik dan van want dan is m'n cyclus na de miskraam nog een zooitje. Of de bijna-positieve test van maandag wil zeggen dat ik dinsdag m'n ei heb gehad en dan heb ik 'm gemist (alleen zondagochtend geklust). Helemaal balen! Zou toch wat zijn zeg, m'n ei missen met 2x testen per dag en bij twijfel nog een digitale er achteraan! Potdorie, en we zijn er zo afhankelijk van. Ik test voor de zekerheid nog door, you never know.....
Lieve meiden, Een beetje anders als gepland, toen ik gisteren naar het ziekenhuis ging, omdat ik al vanaf zaterdag bloed verloor en zo langzamerhand duizelig en op begon te raken van de heftige krampen. Met een echo werd geconstateerd dat het vruchtje nog precies op dezelfde plek zat en bij het toucheren bleek mijn baarmoedermond zo goed als dicht te zitten (net genoeg om te vloeien dus). Ter plekke begon ik te huilen, want dit kon nog wel eens heel lang gaan duren en het vruchtje zat er al 2 weken dood te zijn... De gyn vond, gezien mijn lichamelijke toestand, het niet versandig nog lang door te bloeden en vermoedde dat dit nog te lang zou gaan duren en ik er dan aan onderdoor zou gaan. Hij wilde een spoedopname. Dus ineens hup naar anestesist, bloedlabaratorium en dan ineens lig je in een ziekenhuisbed op de KRAAMAFDELING met heel veel huilende baby's om me heen. Naast me lag het rooster; tussen 11 en 13 kon ik mijn baby in bad doen. Tussen 13 en 15 konden ik en mijn baby rusten.....helaas was dit de enige plek nog voor de opname en ik was ook heel blij dat ik er hierna eindelijk vanaf zou zijn. Om 2 uur waren we in het ziekenhuis en om 6 uur werd ik naar de OK gereden, waar ik afscheid kon nemen van mijn lief en toen onder volledige narcose werd gebracht. Heerlijk die slaap! Had van mij nog veel langer mogen duren, want ik was me toch beroerd toen ik wakker werd! Het eerste wat ik voelde was de stekende pijn in mijn baarmoeder en mijn hart die leek te bonken in mijn baarmoedermond...Huilend werd ik wakker, waarop ik meteen een spuit morfine kreeg, een prik in mijn been om stolling tegen te gaan, waarbij ze per ongeluk een zenuw raakten, waardoor mijn hele been nu nog stijf is, en twee zetpillen... Helemaal suf werd ik uiteindelijk om 8 uur weer de kamer opgereden, waar mijn lief gelukkig ook weer was. Nu moest ik plassen. Po onder mijn billen, lukte niet...po-stoel, lukte niet, en maar proberen, maar het lukte niet. Mijn blaas stond op knappen, maar er leek door de verdoving iets geraakt te zijn, waardoor ik niet meer kon plassen. Uiteindelijk hebben ze, omdat de druk zo groot werd, een katheter gezet en er kwam bijna een liter plas in de zak. Heel donkergeel. Omdat het zoveel was, en mijn blaas daardoor is uitgerekt, moest de katheter blijven zitten. De arts die me had behandeld kwam langs om te zeggen dat de curettage goed was gegaan, maar dat ik wel veel bloed had verloren en omdat ik behoorlijk verzwakt en versuft was, moest ik blijven. Vannochtend nog wel steeds draaierig, maar al stukken lekkerder. Met flink wat paracetamol is de pijn nu wel te houden en eind deze ochtend mocht ik naar huis. Maar wel met katheter, omdat als je blaas zo uitgerekt is, je deze minimaal 48 uur in moet laten. Nu dus weer thuis, met een zak aan mijn been en een lekkere kruik op mijn buik! Het vruchtje is weg, dus nu is er eindelijk rust om dit alles te gaan verwerken... Liefs, Marijn
@Daisy1975, wat heb jij al veel moeten verliezen. Wat erg. Hopelijk komt je cyclus snle weer goed op de rit zodat je weer verder kan, en mag 't dan ook weer snel lukken bij jullie. Ik heb net zitten huilen bij Babyboom om de positest van een stel. Verder een goed programma, maar soms erg confronterend. Ik wil ook! Ik ben nog niet zo lang bezig natuurlijk, maar soms denk ik: ik had al ...zoveel weken... zwanger kunnen zijn, en 't is gewoon weg. 't Is toch iedere maand tegen 't einde van de cyclus weer hopen en bidden en een boel spanning.
@Marijn, O meis wat een gebeurtenis allemaal weer. Dat het allemaal niet lekker ging in het ziekenhuis kon er ook nog wel bij. Heel veel sterkte en rust maar goed uit.
Het kan altijd nog he meis. Een zaadcel is rond de 3/4 dagen goed en dat zou dus ook zo kunnen als je zondag geklust heb dat het dinsdag gewoon lukt. alleen onze eicellen leven geloof ik 1 dag wat ik begrepen heb.
@Marijn meis toch wat een ellende zeg.... Ik wil je heel veel sterkte wensen en heel veel beterschap..... Rust goed uit en laat goed voor je zorgen... De rest van de dames,dank je allemaal.. Ook wens ik jullie het allerbeste toe en hoop ik echt dat we met z'n allen heel snel zwanger mogen worden en het ook bij ons mogen houden 9 maanden lang...... Liefs Dais.. -x-
he daisy het gaat hier goed hoor, hebben voor de middag de draadjes laten verwijderen. Ik heb echt een engelbewaarderke boven verteldde ze me weer, dus was wel echt nipt. We doen het verder rustig aan, einde van de maand naar gynocoloog hopelijk krijgen we hulp, heb er toch een vredig gevoel over. Niet zoveel meer mee bezig, zoiets van het komt wel. Maar we kijken wel wanneer de vreuchtbare tijd is hoor
Heej, sorry maar ik heb niet alles terug gelezen Wat is er gebeurd?Enne draadjes laten verwijderen?Hechtingen? Haha,ik moet wel lachen met jou,niet zoveel meer mee bezig maar we kijken wel wanneer vruchtbare tijd is Het zat jullie ook nie mee heh,en wat gaan ze doen bij de gyn dan? Liefs Dais.. -x-
neen, ze hebben 3 weken geleden bijuit gekomen dat ik huidkanker heb. Nu dat kwam natuurlijk op je 1 ste plaats en mocht draadjes laten verwijderen nadat ze het voor de 2x hebben gesneden om de kanker weg te krijgen, daardoor hebben we ook een afspraak gemaakt bij de gynocoloog omdat we ook al 15 maanden bezig zijn, beide getest en goed bevonden, doch wil het toch niet lukken. Nu gaan we toch vragen wat onze verdere opties zijn. Eerst was ik er echt te fel mee bezig, nu heb ik zoiets van als het gewoon niet lukt zal de gynocoloog ons misschien en hopelijk verder willen helpen nadat de testen toch positief waren , wat dan nu omdat het toch niet wil lukken. Ventje staat erop, zegt dat we al lang genoeg zo bezig zijn.
Zico, vreselijk van die huidkanker, maar ik ben echt ontzettend blij voorje dat ze er op tijd bijwaren. Ik zou zeggen, dat je nu toch onderhand genoeg hebt moeten meemaken. Succes bij de gynaecoloog.
Heel naar allemaal, gelukkig dat ze er op tijd bij waren hoor. Ik vind ook wel dat je ventje gelijk heeft en het gewoon aan de gyn moet vragen. Veel succes bij de gyn
Jeetje Zico,dat was ook erg schrikken zeg... Gelukkig zijn ze er op tijd bij ja,en hoe nu verder,moet je nu nog terug? Pff wat een ellende maken jullie mee zeg! Groot gelijk dat je nu verder gaat kijken bij de gyn,zo houdt je het toch ook niet vol... Ik wens jullie alle succes van de wereld en ik hoop van harrte dat jullie snel een wonder mogen verwachten! Veel liefs Dais.. -x-
@zico Wat erg zeg! Hoop dat het nu wel allemaal goed gaat. Toevallig hebben ze gisteren bij mijn moeder op 2 plaatsen huidkanker weggehaald en ze vond de verdoving heel erg pijnlijk. Dan zal jij nu ook wel om de 3 maanden op controle moeten komen? @Daisy Met mij gaat het nu redelijk, ik merk wel als ik teveel wil doen dat ik wel buikpijn krijg en heb veel pijn in mijn rug, en het emotionele wordt wel met de dag erger. Maar het heeft ook tijd nodig. Hoe gaat het met jou? @Marijn Ik hoop dat het snel beter gaat met je het is niet niks wat je meegemaakt hebt. Liefs Bianca