Caro, je gevoel over wat je zag van het ieniemieniecarootje is wel herkenbaar. Ik heb het de eerste keer ook gezien. Alleen heb ik het toen helaas door de wc gespoeld. We waren toen niet thuis en ik durfde niet om een zakje of een bakje oid te vragen. Ik had er wel een goed gevoel over dat ik het had gezien, heftig, maar goed. Ik heb er toen in gedachten afscheid van genomen voor ik het door de wc spoelde. Wel goed dat het onderzocht wordt. Sterkte verder Caro!
Hier eindelijk wat beter nieuws. Sinds 2/10 had ik opeens weer bloedingen, maar sinds afgelopen zondag zijn deze voorbij. Eindelijk! Ik ben wel opgelucht, had soms grote twijfel wat er allemaal aan de hand was.
Hey Luna, Was nog je beginstukjes aan het lezen, nog voor dat je curretage geweest was. Zie ik ineens dat je weer zwanger bent! Gefeliciteerd. Mag ik vragen hoe lang na je curretage je voor het eerst ongesteld werd en hoe lang het duurde voor je zwanger was? Ik heb morgen mijn curretage en wil het liefst snel weer zwanger worden. Groetjes Kolibri
Kolibri ik ben uiteindelijk niet meer gecureteerd omdat de baarmoeder toch helemaal leeg was. Ik heb nog wel 3 weken buikkrampen gehad. Ik werd uiteindelijk weer gewoon na 29 dagen ongi. daarna heb ik nog 1 ongi gehad en nu dus zwanger.
Mijn update staat hieronder. Het is een lang verhaal, voor wie er geen zin in heeft lekker overslaan En ik heb het voor 't gemak gekopieerd uit een ander topic, dus kan zijn dat je dit dubbel leest Ik ben vandaag bij een acupuntuur geweest. Adres via via gekregen, hij helpt ontzettend veel (oudere) vrouwen met kinderwens verder, geschoold in China, etc. Een eindje rijden hier vandaan, maar om op deze manier aan een adres te komen vind ik prettiger dat er eentje prikken in de Gouden Gids. De miskraam, spijt om het verleden en de angst dat het niet meer gaat lukken zorgen bij mij voor gigantisch veel spanning, opgejaagdheid en angst. Zo lang dit duurt zullen naar zijn mening de diverse hormonen ook niet optimaal hun werk kunnen doen, je hele lichaam raakt er verstoord van. Vergeleek het met als je examen moet doen en dan de kriebels in je buik hebt, 6x moet plassen en angstzweet op je rug hebt staan, zo kan je lijf van slag af raken. In dit geval heeft het invloed op de FSH, LH, follikels, ovulatie, progesteron, baarmoederslijmvlies, etc. En na evt. bevruchting op al die hormoonprodukties. Om de miskraam een plek te geven raadde hij me aan om er iets tastbaars van te maken. Kan een sieraad zijn, een beeldje, een gedicht, een tekening, een tattoo, whatever. Als het voor mij maar dat kindje vertegenwoorigd en er symbool voor staat. Dit moet ik dan een zichtbare plek geven, niet ergens verstopt, elke dag bereikbaar en in het zicht. Verdriet hou je, maar zo kun je het beter accepteren en een deel van de spanning op die plek laten. Voor de angst dat het op mijn en Chris z'n leeftijd niet meer gaat lukken raadde hij aan om dat te laten onderzoeken. Zei hem dat ik hierover al aan het nadenken was en dat in januari wss wil gaan laten doen, op FSH prikken e.d. Hij raadde aan dat nu meteen te doen. Dat geeft zekerheid en met mijn leeftijd niet te lang daarmee wachten. Ook Chris z'n sperma laten onderzoeken, waarin hij zijn leeftijd en het probleem rondom erectie en ejaculatie een risico vond om dat niet meteen te laten bekijken. Voordat bovenstaande 2 dingen gebeurd zijn kon hij niet veel voor me doen met zijn behandeling. Ik moet een deel van de (overdreven) spanning kwijt raken, en ik moet weten hoe het met mijn lijf ervoor staat. Maar daarnaast raadde hij me aan dat, als alles functioneert of we eraan geholpen zijn, om in de MMM te blijven. Dat een spontane zwangerschap die goed afloopt wel een heel kleine kans is, en dat zou heel erg zonde van de tijd en onzekerheid zijn. Daar schrok ik toch wel van. Zijn praktijk staat bol van de vrouwen van 35+ en hij heeft in de wachtkamer rijen en rijen geboortekaartjes hangen. Hij had ook eerder gezegd dat hij om de haverklap meemaakt dat een vrouw van 40+ in zijn praktijk een gezond kind krijgt. Ja, zei hij, maar in al die jaren dat ik dit werk doe is bij de oudere 40+ vrouwen 90 tot 95% via een vruchtbaarheidsbehandeling geweest....... Ik voel me nu dubbel. Aan de ene kant kan ik nu iets doen. Heb een handvat gekregen voor mijn verdriet over de miskraam e.d. en kan evt. aan het werk met de HA en gyn. Maar aan de andere kant voel ik me vreselijk verdrietig, had toch nog veel hoop op een spontane zwangerschap en vind de MMM doodeng (wat als het na 3x IVF niet is gelukt......). En daarbij vind ik het ook heel eng als het me niet lukt de miskraam beter een plek te geven en ik die verzenuwde spanning blijf houden, wat nou als dat me niet lukt? Pfff, heel verhaal, sorry daarvoor. Voor nu ga ik nadenken over iets wat ik zou kunnen gebruiken om het verloren kindje, zoals hij zei, zichtbaar en tastbaar te maken voor de verwerking miskraam. Plus ik heb de HA gebeld voor een afspraak volgende week maandag. Dit met het oog op mijn cyclus die hoogstwaarschijnlijk zondag of maandag weer gaat beginnen, mooie timing volgende week voor prikken op FSH. Vanavond moet ik met Chris overleggen of hij ook wil meewerken aan onderzoeken.
Ik heb mijn miskraam volgens mij nog niet verwerkt. Ik heb vannacht een droom gehad waar ik de hele dag al door van slag ben. Ik droom heel levendig dus als ik wakker wordt kan ik soms de droom en werkelijkheid niet onderscheiden. Ik droomde nu dus dat ik bloedverlies had. Dusdanig veel dat je je wel echt zorgen moest maken, maar het zette weer niet door. Oh dat gevoel wat ik had. Ik kan het me zo weer voor de geest halen. Ik werd dus ook heel verdrietig wakker en het duurde even voordat ik door had dat ik slechts alleen gedroomd had. Natuurlijk gauw even de slip gecheckt en daar was natuurlijk niets aan de hand. Maar het drukt je wel weer met de neus op de feiten. Onverwerkte feiten? Bah ben er even naar van.
@Luna, wat vervelend van die droom. Kan me voorstellen dat je van slag bent. Soms zijn de dromen zo waarheidsgetrouw. Zakt het nare gevoel al wat af?
@Natas1, Dat is wel even heftig hoor. Ik blijf hopen dat het gewoon gebeurt en dat je het een plekje kan geven. Iets tastbaars maken lijkt mij ook wel een mooie gedachten als het je helpt zou ik het ook echt doen. @Luna, Ik weet wat je voelt hoor meis. Ik had het ook de hele tijd maar meis probeer ervan te genieten en er niet te veel aan te denken. Dat je het niet verwerkt heb komt voor jou natuurlijk rauw op je dak zo. Juist omdat als je een droom heb wat zo levensecht lijkt het alleen maar erger maken. Heel veel sterkte meis en je weet het he je kan hier ook je ei kwijt
Dank je Mimi! Ah Luna, wat naar voor je. Is je verloren kind tastbaar en zichtbaar maken voor de verwerking ook iets voor jou?
neuh in dit geval denk ik niet. Ik heb wel een wxinelichtje in de vorm van een ster voor ons eerste sterretje maar dat voelde anders als de andere 2 miskramen. Ik moet gewoon bij mezelf blijven en afgaan op mijn gevoel. Mijn gevoel is nu goed. Maar kennelijk is het wel een onbewuste angst ofzo. gelukkig geloof ik niet dat dromen voortekenen zijn ofzo (want dan was ik de afgelopen maanden wel 5x bevallen).
Natas het was idd een lang verhaal maar wel meer veel nuttige informatie. Als rode draad lees ik daarin elke keer de angst dat iets je niet lukt, het verwerken van de miskraam en ook het zwanger worden. ben je bang om te falen? Ben je bang dat als je de miskraam een plek gaat geven en het emotioneel los gaat laten, dat je de miskraam daarmee te kort doet? wij hebben onze miskraam (die eerste van 12weken) ook een naam gegeven. De term miskraam vonden wij zo negatief. Het was wel ons eerste kindje waar we 3 maanden lang over fantaseerd hebben, over gesproken hebben, haast een naam voor hadden. In het begin kon ik de naam miskraam dus ook niet uit mijn strot krijgen. Nu gebruik ik zijn naam (Wout*) niet meer omdat ik nu weer vind dat ik dan de mensen die een voldragen kindje verloren hebben daarmee te kort doe ofzo. Verder schrijf je over de angst voor de MMM. Is het grootste deel van angst niet de onwetendheid. Die wereld klinkt zo eng en ik zal ook vast geloven dat behandelingen heftig kunnen zijn. Maar daar gaat wel een traject voor af. Je zet niet zomaar een spuit in een been. Daar groei je ook naar toe en je start op een moment dat jullie er zelf klaar voor zijn. Laat je eerst eens voorlichten zonder meteen te moeten beslissen doen of niet doen. Laat de dingen op je inwerken. Wellicht gaat dat je ook meer rust geven. Ik weet niet of je iets aan mijn post hebt. Sterkte!
Goed zo meis, op je gevoel afgaan. De dromen gewoon de dromen laten. Het is wat je ook zegt hoor, als je de dromen zou geloven. Ik heb toen ik zwanger was van mijn dochter 8 jaar terug ook dromen gehad. Heel raar ik zou zwanger zijn van een 81 ling hmmmmz. Waar dat vandaan kwam, het heeft in ieder geval een grote indruk op mij gemaakt omdat ik het nooit vergeten ben eigenlijk. Gewoon proberen er lekker van te genieten. Ik doe het namenlijk ook al voor je
heb maar weer een test gedaan. Ja het is echt waar, zwanger. Knetter zwanger. Dus de piekerdag van gisteren laat ik lekker achter me! (morgen jarig en ook nog eens zwanger! ik ben blij blij blij!)
Luna, heel goed meid, laat gisteren maar lekker achter je. En lekker blijven testen als dat goed voor je voelt. (hihi, doe ik ook, ben zo'n onzekere muts)
hoi hoi ff heel snel, moet er zo vandoor. Hcg was nu 7. In 1 week van 10 naar 7...pff, gaat wel heel langzaam zo. Volgende week dus maar nog een keer bloed laten prikken... Het ziekenhuis wilde me nu over 2 weken weer laten kijken, maar daar heb ik een stokje voor gestoken, wil gewoon zoals de afspraak was, iedere week kijken hoe het verloopt, logisch toch?
Mariaatje, je hebt helemaal gelijk meid. Het is wel prettig voor je om te weten dat de HCG nog steeds zakt. Jammer dat het zo langzaam gaat, maar het zakt. En dat is uiteindelijk het belangrijkste.
@Luna, Dat is dubbel zo'n feest dan he morgen dan voel je je helemaal jarig lijkt me. @mariaatje, Vind ik ook hoor als ze de afspraak hadden gemaakt om elke week te komen kijken vind ik ook dat ze die na moeten komen. Ik hoop echt voor je dat het Hcg snel daalt hoor meis.