Graag wil ik mijn verhaal met jullie delen en om advies vragen. In mei kwamen mijn man en ik er na 9 weken zwangerschap achter dat het vruchtje met 7 weken was gestopt met groeien. Dit was onze derde zwangerschap die eindigde in een miskraam. Deze derde keer een missed abortion, want mijn lichaam stootte het vruchtje niet zelf af. In het ziekenhuis cytotec voorgeschreven gekregen en die twee keer achter elkaar genomen. Daarbij ben ik ook het vruchtje kwijtgeraakt. Toen ik 1,5 week later voor een controle echo kwam bleek dat er nog steeds heel veel weefsel in de baarmoeder zat. De gynaecoloog kon de randen van de baarmoeder ook niet goed in beeld krijgen omdat er zoveel weefsel zat. Daarop volgend nog een kuur cytotec gekregen, die helemaal niets heeft gedaan. Inmiddels zijn we wederom 4 weken en 4 echo's verder en nog steeds zit er meer dan 3cm weefsel in de baarmoeder. Ook is de baarmoeder ver naar onder gezakt en lijk ik die soms in de douche ook zelf te kunnen voelen. Mijn gynaecoloog - die eerst curettage continue afhield - gaf dit nu wel als optie mee. Ik heb de keuze gekregen een curettage of eventueel afwachten of het weefsel er bij een volgende menstruatie wellicht wel uitkomt, al is dan de vraag hoe lang het nog gaat duren voordat een eventuele cyclus op gang komt. En ook dat geeft geen garantie en dan wellicht toch nog curettage. Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt? Dat de cytotec meerdere keren is genomen maar geen resultaat opleverde en die alsnog curettage moesten ondergaan? Ik weet dat de kans erg klein is, maar ik ben ontzettend bang voor verklevingen. Voor m'n gevoel is er al zoveel mis met mijn lichaam (3 keer miskraam en 3 keer medicatie die niet werkt en m'n lichaam dat het maar niet op natuurlijke wijze kan oplossen). Ik ben bang dat er iets beschadigd wordt en het bij een volgende zwangerschap alleen nog maar moeilijker wordt.
Hoi paleisje, Ik weet hoe je je voelt. Heb een paar weken geleden ook een topic geopend. Misschien heb je daar ook wat aan. Heb na 2 keer cytotec alsnog een curettage moeten ondergaan, maar wat een hel dat jij het 3 keer hebt gekregen. Ik was, net als jij, heel bang voor verklevingen en daarom ben ik steeds voor de pillen gegaan. We hoorden het nare nieuws toen ik in mijn 14e week was, maar het hartje is gestopt met 11w3d. Ik liep dus al ruim 2 weken met een dood kindje in mijn buik. Achteraf gezien had ik waarschijnlijk meteen een curettage moeten krijgen. Ik heb 2 maanden bloedverlies gehad nu in totaal. Nu is het hopelijk klaar. Doordat ik steeds restweefsel had, bleef ik bloeden en had ik buikpijn en rugpijn. 17 juli was de curettage en sindsdien voel ik me beter dan die 6 weken vanaf de bewuste echo tot aan die curettage. Het stelde niet veel voor en dat zegt nu iemand die nooit een ingreep heeft gehad. Nog ben ik bang voor de risico's, maar werd helemaal gek van dat restweefsel, het bloedverlies en de pijn. De curettage was voor mij een verademing. Te lang rondlopen met restweefsel lijkt me ook niet goed. Wat naar om te lezen dat je al 3 miskramen hebt gehad.. Ik snap je zorgen helemaal. Ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt.
Wat verschrikkelijk naar om mee te maken @paleisje! Alleen al dat t de derde keer is en dan ook nog zo'n verloop. Ik heb door dit soort verhalen bij mijn ma besloten om mijn lichaam het zelf te laten doen, althans dat was mijn wens. Maar helaas, er gebeurde niet veel. Wel wat bloedverlies maar weinig. Alles zat er nog na 4 weken. Vk zei dat pillrn de eerste keuze waren maar die wilde ik absoluut niet, stond me zo ontzettend tegen (om meerdere redenen). De gyn waar ik bij kwam vond dat ik zelf moct kiezen. Ik koos de curettage maar dan pas 2 weken later, om mijn lichaam een ultieme poging te geven het alsnog zelf te doen en om mezelf voor te bereiden op een operatie. Ik was zenuwachtig en zag er tegenop maar het viel me 200% mee, sterker nog, ik werd helemaal zen wakker uit de narcose . Na 2 weken wwrd ik weer ongi, daarna nog een keer en daarna zwanger! Ik heb in die tijd heel veel vrouwen gesproken over curettages en due verhalen warennallemaal positief, geen verklevingen en allemaal daarna gezonde kinderen gekregen. Dus probeer het te accepteren en er toch voor te gaan, je zult zien dat t meevalt! Sterkte iig!!
Ik heb ook na meerdere pogingen cytotec toch een curretage ondergaan en ook voor mij was het een opluchting. Ik verloor zoveel bloed door het restweefsel dat een ambulance moest komen omdat ik weg was gevallen. Ik werd er zo onzeker van, en moedeloos, je kan niet verder. Ik heb misschien wel achteraf makkelijk praten, want voorafgaand was ik ook bang voor verklevingen, maar 2 maanden later was ik zwanger en over 16 dagen wordt mijn bevalling ingeleid. Ik hoop dat je hier iets aan hebt, veel sterkte toegewenst!
Wat wil je weten over een curretage? Ik heb 6 curretages gehad. Restweefsel gehad en daardoor infecties gehad. Heb daarnaast nog 2x een operatie in mn baarmoeder gehad. En aan dit alles geen verklevingen over gehouden terwijl er met mijn baarmoeder toch echt wel wat mis was. Van de 6 mk waren er 5 een ma zonder enig bloedverlies of krampen. Cytotec gehad maar niks gedaan. Ik liep bij een ma al 6 weken rond zonder enig teken dat t op gang kwam. Vreselijk..
Ik heb helaas in mei ook een MA gehad, vruchtje was met 8+6 gestopt. Kwam er met 10+3 weken achter. Ik heb toen 2x cytotec gehad (met 24 uur tussen beide giften) zonder enig effect. Uiteindelijk ook een curretage gehad en dat is allemaal goed verlopen en ben ik ook snel weer van hersteld. Precies 4 weken daarna weer ongesteld geworden. De kans op verklevingen is hartstikke klein en mocht je ze wel krijgen kan daar ook wat aan gedaan worden. Ik zou er de volgende keer weer voor kiezen ook al hoop ik natuurlijk dit nooit meer mee te hoeven maken.. Veel sterkte in ieder geval, is niet niks dit!
Wat rot dat het zo verloopt, alsof het niet al erg genoeg is. Als je voor je gevoel alles hebt gedaan om je lichaam de kans te geven het zelf “op te lossen” en dat lukt niet, dat voelde voor mij erg als falen. Twee keer een MA en twee keer werkte medicatie (2x 2 doses misoprostol icm mifegyne) niet. De curettages zijn me overigens uiteindelijk enorm meegevallen maar, ik heb aan de eerste keer wél Asherman overgehouden. Voordat dat succesvol behandeld is ben je zo een jaar verder. Dus de opmerking “daar kan wel wat aan gedaan worden” is wat mij betreft, hoewel het feitelijk (meestal) waar is, iets te luchtig gedacht. Hoe dan ook, bij de tweede MA ontkwam ik niet aan wéér een curettage. Doodsbang natuurlijk, maar het lijkt nu goed te gaan, vooralsnog geen verklevingen meer. Ik ben na beide keren ongeveer zes weken na de ingreep weer ongesteld (of de eerste keer, wat daarvoor door moest gaan) geworden en mijn cyclus was meteen weer zo regelmatig als voorheen. Maar ook dat verschilt van persoon tot persoon. Net als de ervaring met restweefsel, dat heeft mijn lichaam uiteindelijk zonder complicaties opgelost (ik schreef daar eerder al eens iets over. Het was overigens niet zoveel als bij jou). Echt advies kan ik je niet geven, alleen de helaas gedeelde ervaring. Veel sterkte en wijsheid, hopelijk kun je snel verder.
Kun je noet vragen of ze het er met een hysteroscopie eruit halen? Dat zou mij een veiliger gevoel geven dan "blind" currettage. De meeste zknhs waar ik was stelden dat ook voor als je na 6-8wkn nog niet schoon was. Sterkte.
Ik was ook bang voor een curretage, 5 naar geleden tijdens mijn miskraam dus ook voor cytotec gekozen. Echter reageerde mijn lichaam daar zo heftig op dat het begon te "spoelen". Het vruchtje bleef steken in mijn baarmoedermond en ik verloor erg veel bloed. Ik ben met spoed naar het ziekenhuis gebracht daar heb ik een spoedcurretage ondergaan. Dit vond ik achteraf niks voorstellen. Een kwartier na binnenkomst werd ik alweer wakker gemaakt en de buikpijn en het vele bloedverlies was weg. Het bloedverlies daarna was minimaal. 3 maanden later was ik weer zwanger. Ik begrijp je angst maar soms heb je weinig keus. Met een curretage maken ze de baarmoeder weer mooi schoon en hopelijk kunnen jullie dan snel verder. Succes!
Hier kwamen we er vorig jaar mei bij 12 weken achter dat ons kindje niet meer leefde, na 3 dagen gestart met cytotec. Uiteindelijk had ik nog veel restweefsel en adviseerde ze een curettage.. Hier zag ik zooo tegenop, de narcose, kans op verklevingen. Uiteindelijk vrij vlot een curettage gehad en dit viel mij 100 procent mee! Geen last van de narcose en amper last na de ingreep. Na 2 maanden was ik weer zwanger, dit werd een vroege miskraam. Een maand later was ik weer zwanger en ondertussen is de baby alweer 5 weken.