miskraam en werken

Ziekgemeld bij alle 5 mijn missed abortions hoor. Is niet alleen lichamelijk zwaar, maar vooral geestelijk. Ik werd 5 keer gecurreteerd, en ging daarna pas weer aan de slag. Soms was ik langer van slag en ging ik mbv arbo langzaam aan de slag.

Neem de tijd ervoor, je moet heel wat verwerken.

 

mijn eerste miskraam was met 5 weken dus meer een gewone ongi.. toen wel gewoon gewerkt..

tweede keer was met 17 weken dus niet te vergelijken..
maar het is fijn als je een paar dagen voor jezelf hebt en het niet wegstopt. tis niet niks!

sterkte meid!

 

Je moet toen waar jij je goed bij voelt!

 

Ik ben toen zelf een weekje thuis gebleven, en het is inderdaad geestelijk, je voelt je er toch erg verdrietig om en dan ben je toch liever thuis, dan dat je op je werk zit en je je toch niet kunt concentreren.
Beetje tot jezelf komen thuis, rustig aan doen en als je zelf denkt dat het weer wat beter met je gaat, ga dan pas weer beginnen met werken.
Als jij je er klaar voor voelt

 

Inderdaad doen waar jij behoefte aan hebt. Ik ben beide keren een weekje thuis geweest. Met name geestelijk had ik dit heel rg nodig. Andere dames zijn juist weer blij met de afleiding....

 

Ik heb me bij elke miskraam ziek gemeld. Hier had ik vooral mentaal behoefte aan, want ik kon me echt niet concentreren. Daarnaast bestaat mijn werk uit het luisteren naar de ellende van een ander en dat kon ik op dat moment niet aan. Ik voelde elke keer zelf aan wanneer ik klaar was voor werk.

Ik denk dat het heel persoonlijk is. Voor de één is werk afleiding en de ander zit liever thuis de hele dag filmpjes te kijken. Zelf vond ik het wel fijn om bezig te zijn met niet nadenk-klussen. Zo heb ik een keer een boot gerenoveerd, trap opgeknapt, moestuin aangelegd etc.

 

Ik ben 2dg na het nieuws gewoon gaan werken, en tijdens het werken kwam ook het bloedverlies.
toen 3dg vrij gehad en op maandag de curretage.
ben toen die vrijdag wel weer gaan werken, want van het thuis zitten werd ik ook gek.
heb toen wel rustig aan gedaan.
maar denk dat dat voor iedereen anders is emotioneel gezien.ik was er echt kapot van maar was overdag als zoonlied en manlief niet thuis waren alleen en dat vond ik ook niet prettig.

heel veel sterkte, ik weet hoe het is!

 

Allereerst sterkte voor je. Ik kom net uit hetzelfde schuitje en niets vervelender dan afwachten! Hopelijk komt het goed.

Toen ik het nieuws kreeg dat het niet goed zat met onze zwangerschap heb ik de dagen daarna gewoon gewerkt. Ik vloeide nog bijna niet, ik had geen pijn en het werk was een welkome afleiding voor me.
Inmiddels zit ik in de tweede week van mijn vakantie. Dat is een geluk bij een ongeluk. Afgelopen dinsdag heb ik, na ruim een week wachten, een complete miskraam gehad. Psychisch gaat het goed met me, maar lichamelijk heb ik behoorlijk wat klachten. Vooral de onderkant van mijn lichaam (rug, schede, heupen, bekken) voelt zo beurs en pijnlijk. Daardoor kan ik niet goed zwaar tillen of lang achter elkaar staan.

Wat dat betreft kan je het beste naar je lichaam luisteren. Ik kan nu alleen maar stapje voor stapje dingen oppakken. Wanneer ik teveel doe (en die neiging heb ik, want ik ben echt een fanatiekeling) dan roept mijn lichaam me direct terug en kan ik eigenlijk alleen maar op de bank zitten.

Volgens mij is het voor iedereen heel verschillend. Ik wens je heel veel sterkte en succes. Luister goed naar je eigen lichaam.

 

Hoi
Bijna 3 weken gelden wat bloed verloren met buikkrampen, alles wees op 'n mk. Me voor de volgende dag ziek gemeld. 3 Dagen erna gaan werken. Bloedverlies was heel weinig en buikpijn ging ook weg. 4 Dagen geleden echo met slecht nieuws gehad, heb besloten voorlopig spontane miskraam af te wachten nog, Ben wel meteen gaan werken en ook extra uren, voor de afleiding. Na de 2e dag ingestort en ziek gemeld voor onbepaalde tijd. Grootste probleem was concentratieproblemen, de werkdruk niet aankunnen en plotselinge huilbuien. Het lijkt op overspannen zijn zeg maar. Voor mij is thuiszitten ook een straf maar werken is geen optie. Het is dus echt om mentale redenen dat ik in de ziektewet zit.
Als je werkgever goed ingelicht is over de situatie, iets wat ik vanaf het begin gedaan heb, dan is het ook uit te leggen dat je midden op de dag toch naar huis gaat. Je zou het dan kunnen proberen en als het niet gaat naar huis gaan.
Je hebt denk ik bij een mk wel de rustmomenten nodig voor jezelf. Werken is een goede afleiding maar misschien stop je het dan ook teveel weg?
Heel veel sterkte voor iedereen die ook zo'n moeilijke periode meemaakt. Nooit geweten dat het zoveel impact had. Gelukkig zijn wij vrouwen supersterk en komen we er wel weer uit!

 

Ik ben er 10 april achter gekomen dat het kindje niet meer leefde (1e echo) en heb sindsdien niet meer gewerkt.. Het was totaal onverwacht want had nergens last van gehad, dus de klap was enorm. Werk daarbij ook fulltime in de horeca, wat lichamelijk ook erg zwaar is. En klantvriendelijk zijn is natuurlijk ook belangrijk, maar dat was en ben ik nu echt even niet.. Heb gister avond weeën gehad, en ben vandaag t kindje verloren.. Vrijdag heb ik m'n echo om te controleren of alles oke is. Tot die tijd blijf ik sowieso thuis. Misschien de week erna ook nog wel..
Wil me gewoon goed voelen als ik weer ga werken, is fijner voor mezelf maar ook voor m'n collega's. aan half werk heeft niemand wat. Ik ben ook echt iemand die gelijk weer veelste veel doet. Dus ben nu verstandig en doe het mak an.. Zit ook midden in een verhuizing, dus ga een beetje klussen als ik er even uit wil. En als ik het zat ben, of het gaat niet ga ik lekker weer naar huis Gewoon doen waar je jezelf t fijnste bij voelt. Het is ontzettend zwaar allemaal, dus neem de tijd! Sterkte!

 

Ik heb me alle drie de keren ziekgemeld.
De eerste keer werkte ik nog ergens anders, en daar ben ik achteraf gezien té snel aan het werk gegaan. (Twee weken na curretage.)
Ik was nog heel labiel en ook lichamelijk nog helemaal niet de oude.

Dus, neem er echt de tijd voor, het is niet niks allemaal!

 

Ik heb woensdag een echo met slecht nieuws gekregen... Waardeloos! Ik zit dus ook sinds woensdag thuis. Mijn werkgever heeft me gewoon gelijk in de ziektewet gegooid.
Zit nu te wachten tot het eruit komt, maar gaat niet vanzelf gebeuren verwacht ik. Morgen dus bellen voor afspraak met de gyn... Wanneer ik 'geholpen' ben, en niet meer vloei, ga ik weer werken.

 

Bij de eerste miskraam hoorden we dat in de kerstvakantie. Ik zou die week daarop gewoon weer aan het werk, (werk di-woe-do), maar had dinsdagochtend vergadering en 's middags afspraak bij de gyn, omdat er na anderhalve week nog niets spontaan op gang kwam.
De dag daarop begon het met bruinverlies en heb ik me toen alsnog direct ziek gemeld. Zondags kwam toen de miskraam, woensdag bij nacontrole bleek er restweefsel te zitten en ben toen donderdagavond gecuretteerd en toen ben ik die week daarna ook nog thuis gebleven en toen weer aan het werk gegaan. 3 weken thuis geweest dus.

Tweede miskraam hadden we vrijdags de echo met slecht nieuws en heb ik me maandagochtend ziek gemeld. Woensdags miskraam op gang gebracht met medicatie, vrijdags nacurettage en daarna nog 2 weken thuis geweest.
Ik ben toen vanwege allerlei fysieke klachten eerst deels aan het werk gegaan en gestart met 4 uur administratief werk: eerst maar eens kijken of werken weer ging, voor ik me weer tussen mijn clienten ging begeven.

De 3e miskraam kwam weer in de kerstvakantie, maar was zo vroeg dat ik me daar verder niet meer voor ziekgemeld heb. Mijn baas en mijn collega's weten het niet eens, van die 3e miskraam.

Dus kijk gewoon zelf hoe het ervoor staat bij je: soms is de afleiding fijn, soms juist niet. Dat kun jij alleen bepalen.