Hallo allen. Ik ben nieuw hier op dit forum. Wil graag mijn verhaal delen omdat ik zelf gemerkt heb dat het lezen van andere verhalen mij al veel geholpen heeft. Vorige week woensdag 5 november een eerste bezoek gehad bij de verloskundige. Was een prettig gesprek totdat de echo kwam.. er was niks te zien. Een lege vruchtzak. Dat was schrikken als je verwacht iets te zien met 8 weken zwangerschap. Pas bij thuiskomst de klap en flink lopen huilen. De volgende dag een echo in het ziekenhuis bevestiging. Een lege vruchtzak. Ook wel een windei genoemd (wat een stomme naam). Paar dagen de tijd gehad om het te verwerken en gisteren gesprek gehad met een gynaecoloog over hoe nu verder. Het gesprek met de gynaecoloog viel mij mee. Inwendige echo deed geen pijn. Dit moest hij wel doen om het echt zeker te weten. Het enige confronterend was het wachten in de wachtkamer met allemaal zwangere gelukkige vrouwen. We hebben medicatie besproken of een curettage. Ik wilde het niet natuurlijk afwachten. Ben nu 9.2 weken namelijk en nog een maand wachten misschien zag ik echt niet zitten. Nu lig ik op bed te wachten totdat de cytotec zijn werk gaat doen. Om 10:00 ingenomen. Ik vind het vooral erg spannend. Het is mijn eerste zwangerschap en dan helaas gelijk mis. Over 2 uur nog 2 pillen en dan 4 uur daarna de laatste 2. Ben benieuwd. Heb voor de zekerheid al paracetamol op. Had ik hier ergens gelezen dat dat een beetje helpt. Al met al rare dagen gehad... van een roze wolk naar een zwart gat. Verdrietig en boos geweest. Ik ben toen maar hier gaan lezen. Hoe vreemd ook. . Gedeelde smart is echt halve smart heb ik gemerkt . Hoewel de horrorverhalen over cytotec mij wel wat angstig hebben gemaakt. Ik hoop dat anderen die dit ook meegemaakt hebben herkennen?
Hoi Iris, Wat vervelend voor je, heel veel sterkte! Dit forum is heel fijn om over je gevoel en onzekerheden te praten. Met je directe omgeving kan dit soms lastig zijn, omdat ze je niet begrijpen.. Ik heb in september mijn 2e MA gekregen en voor de 2e keer gecurreteerd. Vorige week weer bij de gyn geweest omdat ik twijfelde of het allemaal wel goed zat. Mijn gevoel bleek juist te zijn. Gister te horen gekregen dat er nog restweefsel van de curretage van ruim 7 weken geleden zat. Wil liever niet nog een curretage, dus ook gekozen voor de cytotec pillen. Gister middag 4 pillen ingenomen, maar naar mijn idee heeft het niks gedaan. Maandag weer hcg laten prikken en een echo. Hoop dat mijn baarmoeder dan echt schoon is en we voor ons gevoel pas echt verder kunnen. Anders krijg ik helaas alsnog een curretage dmv een hysteroscopie.. Hopelijk werkt het bij jou wel en valt het mee! Sterkte!
Ik heb wel ervaring met de pillen, heeft bij mij niet geholpen, bloedde 2 dagen als een rund maar als of curretage nodig. Hou het bloeden in de gaten. Ik bloedde per 5 min 10 maand verbanden vol, dat is dus niet goed. Gebeurt niet veel hoor niet om je bang te maken, maar trek tijdig aan de bel bij de vk als je het teveel vind.
Ik heb helaas ook ervaring met een 'windei' en ik ben het met je eens dat het een bijzonder vervelende en onaangename term is. Ik gebruik daarom liever de engelse term 'blighted ovum', dat klinkt voor mij toch net iets minder lomp. Ik heb verder helaas geen tips of adviezen voor je, anders dan dat ik je heel veel sterkte wens!
Hier is de eerste zwangerschap ook geeindigd in een MA.. Dmv de cytotec miskraam opgewekt. Is in 1 keer goed gegaan. De buikpijn was absoluut geen pretje, maar heb het niet als heel naar ervaren.. Sterkte de komende tijd!
Lieve Irisistible wat ontzettend verdrietig! Heb bij onze eerste zwangerschap hetzelfde mee gemaakt. Alleen een vruchtzak en iets wat op nog een beetje weefsel leek maar geen vruchtje. Wat waren we verdrietig, en nog hoor! Over 10 dagen zou de uitgerekende datum zijn. Ik heb ook gekozen voor Cytotec en begrijp je angst! Moet zeggen dat het mij enorm is meegevallen. Ik mocht gelijk 4 tabletten inbrengen. Zo'n 4 uur na het inbrengen de eerste krampen en zo'n 8 uur later ben ik het vruchtje verloren. Daarna nam de kramp gelijk af! Het begon met licht bloedverlies, werd steeds heftiger en toen ik het vruchtje verloor was het *plop* een flink maandverbandje vol. Daarna nam het gelukkig af. Waarschijnlijk, afhankelijk van de grote van de vruchtzak, ga je stolsels verliezen dat kan heftig zijn. Dat ervaart iedere dame weer anders. Wat mij hielp was lekker warm in bed liggen, muziekje aan, boekje lezen, dicht bij een warm toilet (op onze badkamer) en de badkamer wat aangenamer maken met geurkaarsen. Zo probeerde ik de nare ervaring wat dragelijker te maken. Ik wil je veel sterkte wensen en mocht je vragen hebben, stel ze!
Wat naar dat je dit ook moet meemaken.. bij mij was het een MA met een vruchtje van 6+0 terwijl het 9+0 moest zijn. Herken wat je zegt over oh leuk nu de echo en dan *baf* slecht nieuws. Heel erg verdrietig, vooral de hoogzwangere vrouw die me zat aan te gapen in de wachtkamer.. Ik heb geen ervaring met pillen (ben gecurreteerd) maar hoor ook dat het vaak ook wel goed gaat! Veel sterkte, het is niet niks. Het verdriet blijft nog even al wordt het langzaamaan ietsje pietsje minder. Schrijf het hier lekker van je af en vragen kan je altijd stellen, er zitten hier helaas veel ervaringsdeskundigen
Veel reacties al! Dat is erg fijn. Dankjulliewel. Hadden jullie een fijne gynaecoloog? Ik zag hier het meest tegenop maar viel erg mee. Het was een hartelijke man en zowaar menselijk. Hoffelijk zelfs. Heeft echt de tijd genomen voor mij en af en toe een grapje. Ik vind dat zelf wel een fijne aanpak. Ik heb trouwens 4 pillen ingebracht in 1 keer. Moet dan 4 uur wachten en dan weer 2. Dan weer 4 uur wachten en dan de laatste 2. Maar las al dat dit bij iedereen anders is. Tot nu toe merk ik weinig maar denk dat 'het feest' nog wel komt. Voorheen ook nergens last van gehad. Geen bloedverlies. Gewone zwangerschapsverschijnselen. Wat kan een lichaam je toch voor de gek houden. Eigenlijk ben ik gewoon zwanger maar dan van iets wat leeg is. Heeft nooit iets ingezeten en is bij de deling al mis gegaan begreep ik. De eerste dagen zijn een soort roes. Toen was ik boos en wilde ik het niet delen of er iets over lezen. Toch is het fijner je er aan over te geven merk ik. Gelukkig is mijn man thuis gebleven als steun en voor het geval het mis gaat. Gewoon afwachten eigenlijk. Helaas zijn er veel ervaringsdeskundigen hier maar ook ergens fijn om te weten dat je niet de enige bent.. dat het iets is wat voorkomt. Vaker dan ik altijd dacht trouwens.
Fijn dat de gyn zo aardig was! Die van mij maakte ook een grapje op de OK waardoor ik redelijk ontspannen de narcose in ging. De eerste dagen zijn inderdaad een roes, ik was vooral heel erg aan het toeleven naar de ingreep en de eerste dagen overheerste de opluchting dat 'het' weg was. Daarna kwam de klap En inderdaad.. het gaat vaker mis dan je denkt, helaas. Ligt ook best een taboe op. Eigenlijk raar, want je kan er niks aan doen en hoeft je ook niet te schamen. Sterkte met afwachten vandaag!
Wat verdrietig zeg dat de vruchtzak leeg was. Ik heb zelf 2x cytotec gebruikt en heb 2 totaal tegenovergestelde verhalen. In ieder geval, die keer met de lege vruchtzak ging het heel makkelijk allemaal, niet echt pijn gehad. Schrok wel even wat er allemaal uit kwam, de vruchtzak was wel doorgegroeid, maar gelukkig was het snel voorbij. Ik moest 2 dagen 's ochtends 4 tabletten inbrengen en het kwam op de 2e dag. Heel veel sterkte!
Misschien niet zo fris maar heb inmiddels diarree. Hadden jullie dat ook? Verder drink ik maar veel om vochtgehalte goed te houden. Er zijn veel verschillende verhalen over dit middel. Elk lichaam reageert er dus anders op begrijp ik. Inmiddels ook mijn eerste bloedverlies bij het inbrengen van opnieuw 2 pillen. Nog wel heel licht. Beetje rommelige maag.
Je lichaam begint dus wat te doen, hoop voor je dat het doorzet en dat je alles achter te rug hebt. Het is allemaal al moeilijk genoeg.. Die diaree herken ik heel goed, voor mijn gevoel liep ik helemaal leeg gister.. In de bijsluiter staat dat het een bijwerking is. Hier sinds vanochtend geen bloed meer gezien en ook geen krampjes meer in m'n baarmoeder. Zou ik dan toch al helemaal schoon zijn?
Ik hoop het voor je minniemo. Hoe heb je afgelopen nacht ervaren? Ik voel mij momenteel meer misselijk dan echt krampen. Beetje opgeblazen gevoel af en toe een vlaag van misselijkheid door mijn lichaam heen. Meer ziekig. Stiekem hoop ik dat het zo blijft met het bloedverlies en dan uiteindelijk het verlies van het vruchtzakje. Heb wel voor de zekerheid steeds een half uur na het innemen van de pillen een paracetamol op.
Graag gedaan, rot dat er zoveel dames dit mee moeten maken. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Ik had ook een fijne gynaecoloog, duidelijk en heel begripvol en inderdaad met een grapje om het wat luchtiger te maken. Hou daar wel van. Lief dat je man thuis is gebleven, dit verdriet heb je samen. Het zit dan wel in jou lichaam maar ook hij is iets verloren. De diarree had ik niet maar iedereen reageert anders en het zou best kunnen dat je darmen nu ook geprikkeld worden? Probeer inderdaad goed te drinken en als het nodig is paracetamol. Sterkte!
Bij mij ging het om restweefsel, dus zal ook wel anders zijn denk ik. Had al sinds vorige week last van bloedverlies en een zeurderig gevoel in m'n baarmoeder. Na die pillen iets meer krampen gehad maar bloedverlies viel mee. Dus vannacht goed kunnen slapen. Nu meer de onzekerheid of het wat heeft gedaan of niet. Probeer wat te rusten en sterkte! Had je trouwens de pillen genomen op een nuchtere maag? Als je wat eet voordat je de pillen neemt, schijnt het beter te zijn voor je darmen.
Nog steeds weinig helaas. Misschien komt het nog, hopelijk is het vooral lichte kramp en vloeien omdat het een lege vruchtzak is. Heeft nooit iets in gezeten. Goede tip van het eerst wat eten en de wc gezellig maken. Heb er een lekker luchtje gespoten en handdoeken klaar. Verder waggel ik wat rond. Vind het zelf prettig om wat door het huis te bewegen. morgenmiddag heb ik een bezoek bij de gynaecoloog weer. Hoop niet dat ik juist dan ontzettende krampen heb en enorme bloedverlies. Ik kom eigenlijk zelden in het ziekenhuis, ga er van uit dat ze daar wel wat gewend zijn. Volgens de gynaecoloog was het 32 mm. Dat ik best klein heb ik begrepen. Lijkt alleen op de echo zo groot?
Inmiddels meer bloed en wat eh vliezige dingen. Heb de verloskundige gebeld om na te vragen of ik dan nog de laatste 2 pillen in moest brengen. De gynaecoloog had het wel verteld maar weet het gewoon niet meer. Ze was erg aardig en kon mij gelukkig geruststellen. Laatste 2 nnet ingebracht. Kan wel meer krampen verwachten nog maar het kan ook mee vallen omdat het dus leeg is en mijn baarmoeder minder moeite moet doen dan met een foetus. Vertrouw daar maar op. Hoewel ik mij best groot hou is het vooral de angst voor de pijn namelijk waar ik mij zorgen om maak. Hier iig champagne als het er uit is.. misschien stom om het te vieren maar wil gewoon door. Een nieuwe start. Update: er is iets uit gefloept! Zat op de wc en opeens het idee dat er iets dikkigs uitkwam. Leek even een heel stroompje dikkigheid achter elkaar. De pilletjes zaten er ook bij. Heb het laten checken door mijn man omdat ik bang was het niet goed te zien. Hopelijk was dit het. Nu bloed ik gewoon en minder hol gevoel in mijn buik.
Waarschijnlijk ben je het vruchtzakje verloren. Hoe is het bloedverlies nu en de krampen? En die champagne, geef je groot gelijk Geef wel toe aan je verdriet als dat nodig is.