Heb je dr ff bij gezet Zou goed kunnen dat je cyclus nu na de mk ff in de war is.. We zullen zien hoe het allemaal gaat lopen
Dankjewel! Maar denk wel dat we het best het lijstje af kunnen gaan eerst de bovenste zwanger dan zo naar beneden Hoe denken jullie mannen er eigenlijk over, is de drang voor hen net zo groot? Hier wel moet ik zeggen. Hij heeft er ook veel verdriet van gehad maar kan het beter relativeren. Wil dolgraag papa worden, en leest regelmatig hier mee....
Euh lizzy, ik kan niet zo goed tellen,,,, het moest de 9 e zijn.... Sorry,,, zou je het nog aan kunnen passen?
Hai meiden, Jee wat is er veel geschreven, komt ook door de nod lijst... moest nu zomaar paar pagina's bladeren Maar maakt niet uit. Eh Lizzy zal zo m'n verhaal post vanaf stoppen pil tot nu.. vind dat geen probleem. @Yvon Je vroeg hoe de mannen denken/meeleven e.d. Mijn liefje wilt ook heel graag ''een ouder'' worden... de wens papa te kunnen zijn is er groot. Maar door het lange uitblijven en de mk's krijgt hij steeds meer frustratie en vind hij het moeilijk blij te zijn. Zeker bij bijv een positieve test of een goede fm meting enz.. hij durf nu niet meer uit z'n dak te gaan. Dus mee leven doet hij zeker. Mee lezen niet (hier op zp).
Ons verhaal; Maart 2009 (nog aan de pil) lag ik in het zh ivm een maag/darm bacterie (opgelopen op mijn werk, diaree is besmettelijk en er waren meerdere collega's die het hadden maar niets hadden laten weten.. en ik was dus vatbaar & zwak op dat moment) In het zh bleek ik zwanger, we waren er absoluut blij mee en wilde toen al een kindje alleen wilde we eerst verhuizen vandaar nog aan de pil. Maar goed het was al zo en dus blij. Helaas niet voor lang want het bleek een bbz. Na een paar weekjes ging het toch al wel goed met me en ben eigenlijk niet meer aan de pil gegaan. We realiseerde ons mede door het verlies en verdriet dat we het echt wilde. Mijn cyclus was zonder wil helemaal van god los. Ik had zeer onregelmatige cyclusse van 65 tot 76 dagen. Ongi was ook altijd zeer zwaar, veel bloed en stolsels en veel kramp. Aug 2010 vond vriendlief het genoeg geweest. Altijd mega veel pijnstillers, kruiken, thee enz en dan nog vergaan van.... hij zij we gaan nu naar de ha. Eenmaal daar ons verhaal gedaan kregen we meteen een verwijzing voor naar de gyn. Daar konden we 15 sept 2010 heen voor onze eerste afspraak. (dit ging vrij snel en makkelijk omdat we a; langer als een jaar bezig waren EN vanwege de bbz). Bij de gyn hebben we een intake gehad en zijn gestart met mij te onderzoeken. Ik bleek ''ALS'' ik dan eindelijk ongi was ook (niet schokkend veel) bloed te hebben in me buikholte vandaar die vreselijke pijnen. Want bloed direct tegen je buikwand aan zou de zelfde pijnen kunnen geven te vergelijken met een blindedarmontsteking. Hier was de oorzaak dus duidelijk over alleen kan men hier niets aan doen. Verder gewicht ckeck gehad (niks mis mee hoor) bloeddruk meten en bloed laten prikken. Uiteraard een inwendige echo om de boel te bekijken. Op de 2e afspraak kregen we te horen dat we dus vaker ''geen'' ei hebben dan wel... ik heb dus vaker een ontrekkingsbloeding en niet dat wat wij altijd noemen een menstruatie. Goed dus minder kans.. zeker als de cyclusse al zo lang zijn. Verder was alles in orde (bloed, schildklier e.d.). Toen mocht vriendlief onder de loep, bloedprikken blabla.. en zaad inleveren. Omdat hij dit echt voor het eerst deed wilde hij liever thuis ''produceren''. Eenmaal ingeleverd kregen we de schokkende uitslag dat het vrij weinig was en zaadjes ook weinig maar erger nog dat de beweeglijkheid 0,0% was . Dat kon niet mogelijk zijn gezien ik zwanger was geweest. De gyn concludeerde eigenlijk al vrij snel dat er iets fout was gegaan bij het vervoeren van huis naar zh. Hij vertelde namelijk dat een temp verschil van 2 graden al het verschil kan maken! De test moest dus opnieuw. Vriendlief kreeg nog wat advies mee op basis van een aantal vragen mbt kwaliteit zaad. Namelijk; geen sauna, geen slip maar boxers en loszittende broeken, geen laptop op schoot en ook vroeg de gyn of hij veel in auto zat omdat door veel zitten de boel ook op een klutje ligt en te warm is. (blijkt dat namelijk veel vrachtwagenchauf last hebben van slechte kwaliteit). Na een paar weken moest hij opnieuw zaad inleveren en for sure hadden we ook afgesproken met gyn en met elkaar dat hij het in zh zou doen zodat we dat hele gezeur en risico van vervoer zouden voorkomen. (dit minimaal 8 weken later omdat sperma iedere 8 weken opnieuw aangemaakt word) je mag (man dan hé) ook niet ziek zijn geweest want anders gaat het tellen pas in van de weken als je weer beter bent. November 2010 probeerde we ovulatie testen. De gyn zei dat het te proberen was tot we een plan hadden maar het door de lange cyclusse nog wel is lang kon duren voor je een ei spot, als we die ronde al een ei zouden hebben/krijgen. En jawel ik spotte een ei!!! Klusse klusse klusse... maar wanneer dan nod wist ik niet. Had toen namelijk geen idee hoe lang mijn lf was. De uitslag van vriendlief was beter maar onder gemiddeld. Balen dus. Vrienlief zat diep in dal omdat hij dit niet voor ogen had genomen. Hij voelde het als fale van hem. Ligt het al die tijd aan mij zei hij nog. Ik vertelde vervolgens over de ovu testjes en liet ze zien. ik had al 1 test gedaan op 14 dpo maar die was negatief. De gyn gaf aan dat ik nog kans had en op 16 of 18 dpo ngo is moest testen. Hij zou ondertussen verzinnen hoe en wat en de afspraak stond dat hij zou bellen op 14 dec. 21 dpo nog geen ongi, ik teste nog is en; positief!!!! 24 dec een echo, het zat netjes in de bm. Wij blij en mmm verhaal lag terzijde. 14 januari 8,5w echo... mooi kloppend hartje en goede groei en ontwikkelingen. bij de 11w en 5d echo (termijn) bleek geen hartactie meer. Het was een grote schok die niemand aan had zien komen. Ik zoelde me namelijk mega goed, buik groeide enorm en het geluk kon niet op. 2 dagen na die echo een curettage
*tik net vervolg.... maar moest opnieuw inloggen.. weg vervolg Ik kon niet slapen en was lekker van me af aan het tikken. Nu wel moe dus doe het vervolg morgen. Liefs Sjors
Hoi Sjors, Jeetje wat een verhaal, en dan is dit nog alleen het eerste deel! Heftig hoor. Nu begrijp ik je reactie van er boven ook beter. Werkelijk alles heeft dan tegen gezeten! Jullie verdienen het zo! Snap de reactie van me vriend ook wel. Het is ook ontzettend vervelend als het blijkt aan het sperma te liggen. Maar toch kan hij er niets aan doen en dat lijkt me moeilijk te bevatten. Gelukkig zijn de artsen kundig. En hebben jullie snel een plakbeebje. Ik zag dat je de 25 een gesprek bij gyn hebt. Succes vast ermee. Maar dikke knuffel voor jullie!
Hebben ze bij jullie onderzoek gedaan naar de miskramen? Vroeg het me af of ze dat eerder doen als je in de mmm zit?
@sjors, wat een verhaal meid! Pfffff sterkte! (((knuffffff))) @yvon mijn man heeft er ook heel veel verdriet van gehad maar kon er beter mee omgaan als ik. Gelukkig Ben ik ook niet meer zo obsesief bezig waardoor hij een iets mindere druk voelt. was dan ook leuk om te zien hoe hij ook er meebezig was tijdens de eisprong
Jeetje sjors wat een verhaal jullie verdienen het zeker! @yvon ik wijzig het straks ff als ik de laptop weer heb
*zoals beloofd het vervolg* Zoas ik al zei veel onbegrip en verdriet bij ons beide. We konden maar niet bevatten waarom het zo moest gaan, had ons kindje dan geen recht op een bestaan? 4 weken na de curettage beviel me schoonzusje in het Ijsseland zh van haar 2e dochtertje... maakte het dus niet makkelijk. Op het zelfde moment dat zij beviel werd haar opa (dus opa van vrienlief) opgenomen in het haven zh en ook op dat moment zaten wij in het zh allen dan in het toen nog zuider zh (na controle). Heel de fam dus zowat in het zh. Dubbel dubbel dubbel... 3 dagen later kwam broertje van vriendlief uit Denemarken (die woont daar al paar jaar en komt zo'n 2x per jaar hier heen) om opa te bezoeken. Hij kreeg de golf van bavalling en mk over zich heen en de volgende dag overleed opa (op de verjaardag van vriendliefs jongste broertje) Vanaf dat moment waren er zoveel andere dingen gaande dat ik even niet meer mega bezig was met ons ding. Ik ging weer werken, steunde zijn familie en we haalde het huis leeg van z'n opa enz. De tijd ging en op dag 38 na curretage werd ik ongi... een week daarna gingen we weer naar de gyn. Hij gaf aan dat het plan chlomid met iui was. Dus bij chlomid halen met het gegeven dat we op dag 3 van de eerst volgende ongi moesten starten en op dag 10 een fm meting/inwenddige echo enz... Maar die ongi kwam maar niet en kwam maar niet. Weer terug naar de gyn en daar bleek de boel helemaal stil te staan. Er gebeurde helemaal niets in m'n buik. En dus besloot de gyn dat ik de nog nooit gebruikte chlomid weg kon doen en we over zouden gaan op spuiten. Menopur (eitjes laten groeien) & Pregnyll (eitjes laten springen) wel bleef het plan iui. April 2011; Ik kon gewoon beginnen op de dag dat ik de medicijnen in huis had want wachten had immers geen zin. Zenuwslopend was het om de eerste keren in je buik te spuiten. Ik vond het dood eng en dus deed vriendlief het voor/met mij. Na 10 dagen naar het zh voor fm meting en er zat en geweldig mooi ei van 20mm! In het zh werd aangegeven dat ze wilde dat we for sure een ovulatie test deden want ze twijfelde of Pregnyll nog wel nodig was. En ja hoor haar twijfel was terecht, ik had een knal test. En dus moest vriendlief meteen zaad inleveren en kregen we die dag nog onze 1e iui. Man wat was dat hectisch en zweten. Deze poging lukte niet en dus begon het hele circus opnieuw. Mei 2011; weer op de eerste fm meting zat er een ei dat groot genoeg was, nu mochten we echter wel Pregnyll spuiten en kregen we onze 2e iui. Ook deze poging lukte niet. Juni 2011; Na weer spuiten kregen we bij onze fm meting te horen dat er 2 eitjes zaten. 1 van 16,5mm en 1 van 18,5mm... voldoende voor iui en ze zeiden we gaan er voor. Dus hup pregnyll en iui. Wel maakte ze meteen voor alle zekerheid voor het geval deze 3e pogiging niet zou lukken een evaluatie afspraak met de gyn. Het is gebruikelijk dat ze dit doen om na 3 behandelingen te bespreken hoe en wat. Als we de afspraak pas zouden gaan plannen als we wisten dat deze iui mislukt was zou er een te groot gat zitten dus 7 juli een afspraak. *Bij het lab (ophalen zaad) ging het niet zoals we gewend waren. We moesten wachten, wachten en wachten . Na 2x aanbellen deed er dan eindelijk iemand open met de mededeling dat het nog niet klaar was dat was erg raar en we maakte ons erge zorgen... normaal haal je dan op de minuut na na 45 min op, nu waren er 20 min extra verstreken en hadden we nog niks! We mochten van de grote gang waar we al waren een kleiner gangetje in om daar te wachten. We zaten te verzinnen waarom dit nou kon zijn en zelfs al rekening te houden met dat we niks zouden krijgen ofzo... na nu zo'n 10 wachten ging de deur van het lab open. Komt U maar (best vrolijk) dus ik was al iets opgelucht. Maar deze opluchting duurde slechts enkele sec. Ze vertelde ons namelijk dat de kwaliteit erg slecht was. Ze vond het eerder voor icsi of ivf. Ze wist ze;fs te vertellen dat de vorige iui (2e dus) de kwaliteit ook al slecht was) maar nu was ie slechter. Er zat dus duidelijk een dalende lijn in! Pffff nou dit bevorderde onze zenuw stoestand van die dag zeker niet. Toch naar de poli en daar waren ze ook enorm verbaasd bijna boos zelfs dat we zo laat kwamen. Toen ze hoorde wat de rede was en de papieren van het lab bekeken maakte ze een notitie voor dus de gyn voor bij ''die evaluatie als....'' en besloten ze toch de 3e iui te doen. Ze zeiden wel doen is altijd meer kans dan niks doen. De wachtdagen waren deze ronde mega zwaar, ik was bang dat het niet lukte en dat we dus ook geen iui meer zouden krijgen en het zaad en en en... ik maakte me mega druk. Op 16 dpo teste ik postief! We konden onze ogen niet geloven, huilen, shock en oefff het zh bellen. De afspraak van 7 juli werd uit het systeem gehaald en een nieuwe afspraak voor een echo gemaakt op 25 juli. We waren blij maar keken op naar de 12 weken, die waren echt nog ver dus probeerde toch te genieten en niet te stresse. Stap voor stap, eerst de 1e echo enz enz. Nou in dat plannentje kwam roet want op 11 juli begon ik bloed te verliezen. Ik was totaal van slag en kon meteen naar het zh, daar kon ze 2 dingen zien (dus een 2ling) maar na bloedprikken bleek mijn hcg vrij laag voor me termijn... moest na een week terug. De kans was 50% dat het goed zou zijn en 50% dat het fout ging. Het bloedverlies bleef en werd erger en erger en op 18 juli (bloedverlies middels gestopt) bleek op de echo mijn baarmoeder helemaal leeg en schoon Het was dus duidelijk over en uit, een mk. Er was verder niets nodig want m'n lichaam had het allemaal zelf gedaan. Er moest wel een nieuwe afspr gemaakt worden voor met de gyn want de echo afspr was op het echo spreek uur en dus niet bij 'm'n eigen gyn.... en die evaluatie afspr daar was de datum van verstreken en die hadden we immers afgezegd ivm zwanger. De eerst mogelijke plek ivm ook vakantie van me eiogen gyn was 25 aug. En daar wachten we nu dus op. Wel hadden ze in het zh nog aangegeven dat ''als'' ik het kon opbrengen ik ovulatietesten kon doen om te checken wat mijn lijf nu zou doen zonder Menopur enz. Vandaar dus dat ik aan het testen was en dus ''denk'' dat ik en ovulatie heb gespot.... maar goed.... jullie kennen dat deel.... ik ben nog steeds niet ongi en heb negatief getest... dussss wacht nu de 25e af. Heel benieuwd wat er nou gaande is in m'n lijf. We gaan dan bespreken hoe het met ons gaat, hoe het met de wens staat, hoe de 3 iui's zijn gegaan, kwaliteit van zaad, en hoe nu verder. Dus ben super benieuwd! Nou meiden... ik heb het echt niet het slechtste hoor, maar ben denk wel het voorbeeld van '' hoe bedoel je het zit tegen''. Wij houden ons vast aan de zwangerschappen van anderen. Het gaat vaak genoeg goed, dat wat wij wensen is niet zo onmogelijk... en dus geeft dat ons hoop en geloof. Alleen de ham vraag is; wanneer????? Liefs Sjors
@Yvon Onderzoek naar mk's (onderzoek weefsel/kindje) doen ze meestal pas na 3 mk's. Eerder gebeurd ook hoor... het hangt af van het termijn waar je op zit als je mk hebt. Bij zwangerschappen die ver zijn doen ze dat dus eerder. Bij ons hebben ze wel proberen te achterhalen hoe en wat maar kwamen eigenlijk niet verder dan dat gewoon het hartje was gestopt. Er heeft dan iets fout gezeten in de aanleg. (dit was bij de mk van 11w en 5d) van de afgelopen mk heb ik dus geen idee. @Arnoe Dank meis! En ondanks dat vele verdriet ben ik toch heel gelukkig met mijn vriend en een ieder die ik ''wel'' om me heen heb. Ben dat zeer zeker meer gaan waarderen. @Mamavanjailyn Leuk en fijn een betrokken man!! Wil nog even zeggen dat ik Jailyn een super geweldige mooie naam vind!!!
Meissie meissie wat een verhaal.. Be er eigenlijk stil van. En ik voel me al zo klote laat staan hoe jij je moet voelen. Gelukkig is het al bijna 25 augustus en krijgen jullie hopelijk weer wat meer zekerheid over wat de volgende behandelingen gaan zijn. Het is een wonder, een cadeautje dat teveel mensen zien als iets vanzelfsprekends, maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen.. Ik gun het jullie zo! Jullie verdienen het echt na alle ellende. De weg er naartoe is moeilijk maar er komt ooit een wondertje van jullie samen! Ik zou nog veel meer willen typen maar dan kom ik te laat op mn werk thanks dat je je verhaal wilde delen, ik snap dat het helpt om het ff van je af te schrijven dus is dat in de toekomst weer nodig dan leef je uit hier Tot later!
@ Sjors, jeetje wat een heftig verhaal. Ben er ook helemaal stil van.. Wat hebben jullie al veel meegemaakt en moeten doorstaan.. Hopelijk brengt het gesprek met de gyn wat meer duidelijkheid en nieuwe mogelijkheden om weer verder te kunnen en uiteindelijk een klein wondertje voor jullie, wat wel allemaal goed gaat !! Meiden hopen en duimen op allemaal positieve testen voor ons!!
@Summer dankje... maar ik ben niet zieliger of wat ook hoor. We hebben hier allemaal uits ergs mee gemaakt. Het is wel veel idd bij ons maar komt vast goed. ZOals je al zei; hopen op veel en gauw positieve testen voor ons allen!
@ Sjors, nee zo bedoel ik het zeker niet. Ieder in dit topic heeft iets vreselijks meegemaakt, een MK/MA doormaken wens je echt niemand toe.. Je verhaal heeft mij aangegrepen. Ik hoop zeker dat wij hier allemaal gauw een positieve test kunnen plaatsen !!