@ dilann dat is balen! Maar net wat je zelf zegt o dat je niet weet wanneer je nod is... Heel veel plezier, geniet van je vrije dagen . En wie weet meer geluk met testen als je terug bent!
He meiden, Hier ff een snel berichtje van mij. Ik heb ook stiekem vanochtend een test gedaan . Ik heb een kruidvat test gedaan en die moet je na 5 minuten aflezen. Nou had ik na 5 minuten een heeel licht streepje.. Alleen dan twijfel ik dus weer of het dan wel precies na 5 minuten was, of dat ik al een minuut ofzo te laat was en dat dit een verkleuring is..!! Pff, het blijft dus ook bij mij nog ff spannend. Hopen dat de ongesteldheid weg blijft en dan test ik van het weekend nog wel een keer. Dilann, zitten we nog steeds in hetzelfde schuitje . Jij gaat morgen lekker een lang weekend weg, heb je in ieder geval wat afleiding. Ik moet nog werken tot en met vrijdag.. Zullen lange dagen worden . Veel plezier komend weekend en ik zal voor ons beide duimen voor een positieve test!
dag dames ik sluit me aan bij jullie heb helaas 2 weken geleden een miskraam gehad bij 12 weken zwangerschap en ik wil er nu al weer voor gaan hoe gek het misschien ook klinkt.............
Hoi troellie, Zou over 2 dagen nog een test doen. HCG verdubbelt om de twee dagen. Jou verhaal is voor mij herkenbaar. Had precies het zelfde vorige maand ( zoek het bericht maar op in mijn index ) helaas was het bij mij toen niet raak. Hopelijk kun jij over een paar dagen iets anders zeggen! Suc6 iig! @missillie welkom meid! En ook heel veel sterkte toegewenst. Liefs brigitte
Hey meiden wat hebben jullie weer lekker zitten kletsen @missillie.. wat verdrietig dat je je hier ook kan melden maar het is echt fijn om te delen. Ik twijfelde of er wel behoefte was aan dit topic maar we zijn ondertussen alweer heel wat pagina's verder :S En dat je er meteen voor wil gaan is voor mij heel herkenbaar hoor. Toen ik in het ziekenhuis lag riep ik heel hard voorlopig ff niet hoor.. Maar nu ben ik druk in de weer met ovu testen want wil ook zo snel mogelijk.. Nou welkom iig @Lin2011.. Gezellig dat je erbij komt, ook weer met een vervelende reden natuurlijk Hoop dat je wat antwoorden krijgt van dat meisje. Echt fijn he zo'n forum! @summer.. Je bent al weg meid maar wil ff laten zien dat ik toch aan je denk Heel veel plezier en geniet, dat heb je verdiend!!! @Dilann.. ZO blijft het idd spannend meid :S Jammer dat je voor je weekend weg geen duidelijkheid hebt maar geniet ervan meid, geniet van elkaar en probeer het ff naar de achtergrond te zetten (al snap ik dat dat eigenlijk bijna niet gaat) Veel plezier iig!! @Troel.. He verdorie nog geen duidelijkheid.. Stiekem wil je blij zijn maar je durft nog niet goed.. PFff echt leuk he zwanger worden haha... Hoop dat je snel een knaller hebt meid! @all... Ik ben 25 mijn vriend is 28 @mijn ei... Snap er nog steeds de ballen niet van.. Gisteravond was ik eik iets te laat maar had toch getest... Bijna niks te zien... Vreemd maar goed.. FF afwachten dan maar weer.. En daar ben ik toch zoooooo goed in in wachten en onzekerheid.. NOT Vanavond weer uit eten met een collega, gister met een vriendin.. Living the good life haha
@Missilly:Welkom! Ik ben er ook pas sinds gisteren maar had ook de behoefte om even te kletsen met mensen die je begrijpen. Het is helemaal niet gek dat je er voor wilt gaan, dat heb ik ook. Bij mij is het vandaag 5 weken geleden en ik had dat ook gelijk weer. Ben je lichamelijk al helemaal hersteld? HCG al weg? Geen bloed gedoe meer? Sterkte. @lizzy: Ja zeker fijn en ook eigelijk best logisch. Het schijnt zo te zijn dat je na een miskraam dus wat te weinig progestoron hormoon kan hebben waardoor je eisprong laat is en je leatualefase (ofzo) korter dan 10 dagen kan zijn. Eigenlijk best logisch maar lastig te vinden. Misschien is je ei spotten dan ook lastiger? Ik ga als het volgende maand niet raak mocht zijn ook maar eens van die ovutesten halen, maar ik voel meestal vlak voor mn eisprong duidelijk flinke steken. Even aankijken en anders testjes halen. Geniet van je etentjes. Lekker hoor geniet van het leven. @Dillan: Wat irritant! Nou elke 2 dagen testen. Ik duim voor je dat je zwanger bent. @ Troellie: Ja, een streep? Bij mij was die op 2 juni toen ook heel licht na 6 minuten ofzo, maar ik was wel overtuigd. Op 5 juni had ik een duidelijkere streep binnen 3 minuten en een week later spattie die direct van het scherm en was die net zo dik als de controle streep. Misschien heb je er iets aan. Zou niet gek zijn dat het zo is. ( 1 keer was het toch?) Goed gemikt hihi. Spannend hoor. Laat je het het weten? @ Sjors..: Spannend!Pff zenuwslopend zulke dagen. Toi toi @ Brigitte Ja, vind ik ook. Hier snappen ze het gelijk. Hoe gaat het nu bij jou? Zit je al op de wachtbank? Fijne vakantie/weekendje voor de gene die lekker weg zijn! Geniet ervan, ontspan Groetjes!
@lizzy jeetje het is wat met die ei van jou he?! hahahahah @Lin gaat hier gelukkig wel weer goed, we zijn het langzaam allemaal een plekje aan het geven. Er is zoveel gebeurt bij ons het afgelopen jaar, die miskraam was echt de klap op de vuurpijl NOT! Ben gelukkig optijd ongesteld geworden, heb mijn ei gevonden met clear blue en duidelijk gevoelt. Nu afwachten tot mijn nod op 3 sep. Ik zal hieronder even mijn verhaal plaatsen. Hoe gaat het met jou? Hoevoel je je? Pfff niet makkelijk allemaal he Liefs Brigitte
vorig jaar maart 2010 kreeg mijn schoonmoeder de diagnose longkanker. verschikkelijk, onze wereld storte in! gelukkig bleef ze positief en ging met een goed gevoel in mei de chemokuren in. Helaas ging het hier gigantisch mis en kreeg zij een flinke hersenbloeding waarbij zij rechtszijdig verlamd raakte en haar spraakvermogen verloor ( wel had ze haar denkvermogen nog volledig ) Na een week in het ziekenhuis is zij opgenomen in een verzorgingshuis waarna 3 maanden op de revalidatie afdeling bleek dat zij nooit meer naar huis zou kunnen omdat zij 24 uur per dag verzorgd moest worden en zij dus naar permanent verblijf moest. Ongelovelijk hoe deze vrouw zich er door heen knokten en zelfs weer op haar manier gelukkig was, we konden soms weer uitstapjes met haar maken en ze had in middels tijdens therapieen geleerd zich zelf te verplaatsen in haar stoel! Ze had veel vrienden gemaakt die haar echt in het hart sloten ondanks dat ze alleen maar klanken sprak als hoediboe en da! In december was de longkanker gevaarlijk groot geworden en er moest iets gebeuren. Chemo was geen optie dus werdt het bestralen. En wederom na 13 bestraling bewees zij weer haar overlevings drang, haar oerkracht, haar wil om te blijven leven want in eind januarie bleek dat de kanker zo goed als verdwenen was. Helaas was ook dit geluk weer van korte duur want nog geen maand later kreeg zij een zwarte teen. ( mijn schoonmoeder had suikerziekte ). Door medische missers en fouten van de arts moest 2 weken later op amputatie van het been worden overgegaan. Na deze ingrijpende ingreep is ze eigelijk nooit meer de oude geworden. Wat volgde was een lange lijdens weg van vele longotstekingen, blaasontstekingen enz. De afgolpen 2 maanden kwam zij nog maar amper uit bed en lag echt alleen nog maar naar het plafon te staren. Het enige lichtpuntje voor haar waren de bezoekjes die mijn man dochter en ik aan haar brachten dan straalden ze weer dan was blij. Dit verdriet en vechten heeft ons dit afgelopen jaar verschikkelijk aangegrepen vooral haar hulpeloze gezicht pfff zwaar was dat. Afgelopeneind februarie hadden mijn man en ik besloten om voor een tweede wondertje te gaan. Ons geluk was heel groot toen wij op 2 juni een positieve test in handen hadden! jeetje dit kindje was zo gewenst een wondertje die de pijn en leed van een verschikkelijk jaar voor ons allemaal kon verzachten. Heb het ook direct aan mijn dochtertje verteld omdat die al maanden vraagt mama heb jij ook een baby in je buik? We zijn direct in de auto gestapt en naar mijn schoonmoeder gereden om haar het blijde nieuws te vertellen. en jeetje wat was ze blij maar teglijk ook heel verdrietig wetend dat zij dit waarschijnlijk nooit zal meemaken. Ondertussen was ik best wel blij met mn zwangerschap maar tegelijk ook heel ongerust. Zat het wel goed? ik voelde me namelijk echt niet zwanger, had werkelijk nergens last van en beangstigende gevoelens bleven me bekruipen. maar op deze momenten pakte ik mijn test er bij en dacht ik zie je wel, moet me niet zo druk maken. Bij zes en een halve week verloor ik was donker bruin bloed. In paniek belde ik de VK op en die stelde me gerust. Het zal nog wel van de innesteling zijn. maar gerust was ik er nog steeds niet op. Afgelopen donderdag 23 juni overleed mijn schoonmoeder. Kapot van verdriet kan ik wel zeggen. Jeetje wat was dit heftig. Op de dag van de crematieplechtigheid op woensdag 29 juni. Zeiden mijn man en ik tegen elkaar hoe dubbel is dit, we moeten mama laten gaan en er groeit een nieuw leventje in je buik! Na een hele emotionele dienst liep ik naar de condeleance kamer. tot mijn grote schik voelde ik wat mn onderbroek in lopen. Ik snelde me naar het toilet waar ik dus weer wat bruinige bloed verloor alleen nu iets meer. Stiekem had ik de hoop dat het kwam door dat ik zo verdrietig was en me zo druk had gemaakt de afgelopen dagen maar ergens zij er ook een stemmetje tegen mij, dit is niet goed! Weer de VK gebeld en kon de volgende dag terecht voor een echo. Mijn man zijn toen direct nee ik wacht niet tot morgen ik wil nu weten wat er is. Dus zijn we na de condoleren direct naar het ziekenhuis gegaan. Ik was op van de zenuwen. Toen we daar kwamen werdt ik direct geholpen en om 17.20 werdt het dan bevestigd, het hartje kopt niet meer. Toen storte mijn wereld weer! Het kindje was 0,5 cm en lag stil in een hoekje, het vruchtzakje lag er naast dus het was al aan het groeien geweest maar waarschijnlijk al tussen de 5 en 6 weken gestopt met groeien. Had die dag precies 8 weken zwanger moeten zijn. 29 juni was niet alleen de dag dat ik mijn schoonmama verloor maar ook mijn kleine ukkie waar ik nu al ziels veel van hield! geluukig is ukkie samen met oma mee naar boven. Totaal verdoofd zijn we naar huis gegaan met de mededeling dat ik de miskraam moest afwachten. Ik heb in die dagen veel nagedacht, veel gehuilt, had nooit verwachten dat dit ooit zou gebeuren maar dat deed het wel, het overkomt altijd een ander maar nooit jezelf. Ondertussen stond de telefoon rood gloeiend en bleven de smsjes binnen stromen met heel veel steunbetuigingen maar ik had helemaal geen zin om het er over te hebben, ik was echt helemaal kapot, en vooral leeg! Heb me nog nooit zo ellendig gevoeld. Dit een een emotinele achtbaan waar ik voor mijn gevoel niet meer kon komen, vresselijk. Wou alleen maar dat het voorbij was dat het kindje mijn lichaam verliet zodat ik het kon gaan proberen te verwerken allemaal al heb ik het gevoel dat dit nog wel een tijdje gaat duren, wat is dit een heftig proces Het idee dat je kindje nog in je buik zit maakt je nog verdrietiger. Legde vaak mn hand op mn buik en praaten dan tegen mijn ukkie die er niet meer was Straks is mn buik leeg en moet je verder met je leven. Dat leek me het meest moeilijke, verder gaan of er nooit iets is geweest. Maar dat was er wel het prille begin van een leventje het leventje van mijn kindje. Vrijdagmorgen is het bloedverlies opgang gekomen. Ook af en toe een krampje en wat last in de rug. Het leek een beetje op de eerste dag van je menstruatie. Het zette alleen niet echt door. Op zaterdagavond gebeurde het dan. Na 5 uur van heftige krampen en pijn verloor ik om 19.45u ons kindje. Daar lag het dan in de wc pfffff wat een ongelovelijk raar en verdrietig gevoel is dat! Ik heb het uit de wc gehaald en trillend afgespoeld onder de kraan. Daarna hebben we het begraven in de tuin. Ons meisje heeft ook geholpen met het graven van een gat. Ik vond het zo mooi dat ook zij als grote zus een deel in deze afsluiting kon bijdragen. Maandag moest ik naar de gynacoloog en helaas bleek dat er nog een restje achter was gebleven pffff ook dat nog. Ben toen die dinsdag gelijk onder plaatselijk verdoving geholpen. Kon wel onder narcose maar daar ging weer een aantal dagen overheen, maar ik trok het gewoon simpelweg niet meer waarop ik heb besloten het dan maar onder plaatselijke verdoving te laten doen. Overigens viel me dit 100 procent mee. Na de ingreep heb ik niet meer gebloed en heb verder nergens meer last van gehad. Dit alles is nu ruim een maand geleden. Nog iedere dag denk ik aan ons vlindertje en kijk ik nog regelmatig naar het echo'tje ons mooiste bewijs van ons kindje. Iedere morgen kijk ik uit het raam naar het plekje waar vlindertje ligt en kijk ik even naar de hemel en dan maakt mijn hart ook weer een sprongetje want dan weet ik dat vlindertje voor altijd bij ons zal zijn. Liefs Brigitte
Hoi Brigitte, Ja, zeker moeilijk. al gaat het met mij wel goed hoor. Ik vind het alleen lastig om niet met zwanger worden bezig te zijn. Soms heb ik een baal dag maar de meeste dagen gaan ok. Als ik jou verhaal net lees.. pfff jeetje wat een ellende. Ik heb er geen woorden voor. Nog gecondoleerd met je schoonmoeder. Wat me opviel in je verhaal is dat we alle twee op hemelvaartsdag een positieve test hadden. Ik ben echter niet gaan bloeden maar had een missed abortion waar we pas bij de echo van 10 weken achter kwamen. Toen was het al 3 weken over. Ik heb een curretage gehad die dan ook niet volledig was en daarna nog pillen. Nooit geweten dat het zn nasleep kon hebben. Dat vond ik ook gewoon erg. En ja dat lege gevoel. Dat heb ik nog steeds. Die nasleep hebben veel vrouwen lees ik. Wel een mooie gedachte dat je vlindertje bij je schoonmoeder is nu. Zijn ze niet alleen. En ook dat je het hebt kunnen begraven. Ik heb de echo foto gevraagd en die in een boekje gedaan. En we hebben een van de jongensnamen die universeel was 'Dominique' aan hem/haar gegeven. Sterkte en ik hoop dat het snel weer wat positiever mag gaan allemaal. Groetjes
Hoi Brigitte, Ik heb met tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel jouw verhaal gelezen. Wat een verdriet en wat een moeilijke tijd moet dit voor jullie zijn geweest. En dan ook nog de miskraam erbij, jeetje, geen woorden voor... Ik hoop voor jullie dat de zon snel weer mag schijnen!! Pff, moet er ff van bijkomen hoor! Ik spreek jullie vanavond hopelijk wel weer!
Mn vraag is beantwoord. Ik kopieer even een deel van het bericht want ik kan me voorstellen dat er misschien meer meiden zijn die dit gaan krijgen..Schrik dus niet als je je ei gespot/gevoelt hebt en toch kort ernaar ongesteld word... "Dat je ongesteld werd, betekent dat die eitjes gesprongen zijn: zonder eisprong heb je namelijk, doorgaans, geen menstruatie. En op zich is het normaal dat je LF een beetje van regel is door een miskraam of curettage. In principe moet dat uit zichzelf ook wel weer goed komen, maar ik wilde zo snel mogelijk weer zwanger zijn (hoe korter je LF, hoe lastiger doorgaans om zwanger te worden, omdat er dan gewoon minder tijd is voor de innesteling. Geldt niet voor iedereen, maar voor de meeste mensen wel). Visoliecapsules hebben een bewezen effect op het verlengen van je luteale fase. Tarwekiemolie kan ook, is wat goedkoper meestal "
@lin, mooi dat je je kindje een naam hebt gegeven denk dat dit sowieso een heel belankrijk proces is bij de verwerking want zoals ik ook in mijn verhaal schrijf, hoe klein het ook was het is een deel van jezelf wat je verliest. Wij hebben ons kindje angel genoemd, dat wil ik ook op het steentje in de tuin laten schrijven. Ik herken zeker wel wat je bedoelt met het continu bezig zijn met het opnieuw zwanger worden. Gelukkig is het nu bij mij wel iets minder geworden, het werdt bijna obsesief! Ik merk daardoor nu wel dat ik weer van de simpele dingetjes kan genieten. Voor mij scheelt het denk ik ook wel dat ik mijn meisje heb! Als ik naar haar kijk voel ik me intens gelukkig en vooral gezegend want zo vanzelfsprekend is het niet om een kindje te krijgen en dan ben ik heel dankbaar dat zij in mijn leven is!
Jeetje Brigitte, wat hebben jullie een moeilijke tijd gehad, ik zit hier met tranen in mijn ogen. Lin2011: Wat mooi dat jullie je kindje een naam hebben gegeven. Ik kijk ook elke dag even naar de laatste echofoto, soms praat ik er tegen het geeft mij een goed gevoel. En hierdoor begin ik de dag met een goed gevoel. Heftige dag gehad vandaag op werk. Een kind bij mij in de klas begint deze week aan een chemokuur. Onbegrijpelijk dat een kind van 9 zoiets moet meemaken.
Jeetje mamavanjailyn ppfff das ook een heftig gebeuren bij jou/jullie. Soms kan k zelf me eigen verhaal niet eens geloven of lezen... brok in me keel... maar ben van jou verhaal echt ook ff stil. @ALL morgen eindelijk naar de gyn!!! Pfffff jeetje het leek wel of het maar geen 25 aug zou worden. Ik moet pas 16:00 dus zal waarschijnlijk na het eten posten. Maar laat wel ff weten hoe en wat. Ik ben trouwens nog niet ongi xxx
Hoi sweet, Bah, ook al zo'n naar verhaal!! Onbegrijpelijk ja, zo'n kind moet toch gewoon een lekkere onbezorgde jeugd hebben.. Heeft hij/zij wel goede kansen of niet? Ik ga maar ff over naar leuker nieuws; ik heb net via marktplaats een 'nieuwe' fiets gekocht, een mama fiets . Ik moest echt een nieuwe fiets hebben, dus maar gelijk op de groei gekocht . De kinderzitjes kreeg ik er ook bij, hihi. Verder iemand nog iets leuks meegemaakt?
Ja, de artsen zien het positief in! Dus we gaan er ook vanuit dat het goed gaat komen! Het moeilijkste wordt denk ik het begeleiden van de klas daarin. Ik heb een plaatje gevonden wat waarschijnlijk mijn tatoeage wordt...Ik denk dat ik 'm op mijn voet ga zetten. Op mijn buik vind ik achteraf geen juiste plek en op mijn pols is niet handig ivm mijn werk.
Dat is echt een heel mooi plaatje!! Zo blijft jullie kindje altijd bij je, wat een mooie gedachte! Altijd als ik een vlinder zie vliegen moet ik denken aan de mensen die niet meer bij ons zijn, met name aan mijn oma. Maar voortaan zal het toch vooral ons kindje zijn. Hè bah, zit er nu gewoon bij te janken. Ik heb mijn dag niet zo vandaag, ben een beetje emo!
@ Troelie, misschien ben je wel om een leuke reden emo? Spannend hoor. Het is wel weer een +je erbij. Hopelijk weet je over 2 dagen meer! En leuke he zn mama fiets ik heb er een paar weken geleden op gezeten met 2 kids van een vriendin. Was ik aan het oppassen. Best handig ding maar ook die kan je niet loslaten met een kind erin hoor. @sweet: Mooie tatoe hoor. Ik zou hem niet op je buik doen, die kan nog een keer gaan groeien en is je tatoe naar de maan. Enkel is een mooie plek. En ik vind het ook een mooie herinnering. Doen dus! Heftig van dat kindje in je klas. Bizar is de wereld soms. Sterkte ermee. Ik hoop dat degene op de wachtbank het weekend goed nieuws hebben. Wel laten weten he! Groetjes