Bij mij is het bloedverlies nu nog maar heel minimaal gelukkig. Krampen zijn ook voor het grootste deel verdwenen. En het lijkt ook of mijn lijf zich langzaam weer aan het herstellen is van de afgelopen maanden, ik voel me wat energieker en gewoon beter in mijn vel. Hopelijk knapt de bloedarmoede ook snel op. Momof2, bij jullie dus ook de wens voor een 3e kindje! Ik ben dolgelukkig met onze 2 meiden, maar we zouden beiden nog heel graag een 3e willen. Dan zou het gevoelsmatig compleet zijn. Ik ga nu toch maar een paar maanden de pil gebruiken, omdat in feb-mrt onze verbouwing start (en een grote ook nog). Dat wil ik liefst achter de rug hebben voor een volgende zwangerschap. Maar heel lang wachten wil ik ook niet, ik ben al 35... (poe wat klinkt dat oud ). Hoe is het met de andere dames?
Lappie, wat een akelig bericht.... sterkte meid! En 2 cyclussen wachten tot een volgende poging lijkt mij erg lang hoor. Mijn gyn zei afg week dat ik na de cytotec gewoon in de volgende ronde weer kon gaan proberen zwanger te worden. Momof2, ben even kwijt of jij nou ook cytotec had gehad? Ik heb ook heel langdurig bloedverlies gehad: bijna 4 weken al tot aan gebruik van cytotec, en nu dus alweer een week na de cytotec.
PCOmama: Als ik het niet vertrouw bel ik de gyn ook gelijk. Hebben ze ook aangegeven. Miffy: Wij willen inderdaad ook nog graag een 3e. Heb al een prachtige dochter en zoon maar voor het gevoel is het inderdaad nog niet compleet Wat leeftijd betreft hebben we nog even (ben 30) maar hoop dat ik snel weer zwanger mag zijn. Was elke keer wel snel zwanger dus duim dat het nu ook zo is. Geef je groot gelijk dat je wacht tot na de verbouwing. Moet er toch niet aan denken om hoogzwanger te zijn al je huis nog op z'n kop staat. Heb inderdaad ook cytotec gebruikt. Was afgelopen zondagavond dus wat dat betreft is het normaal dat ik nu nog last heb. Heb ik gister even gecheckt bij de gyn. Daarvoor had ik al 2 weken bloedverlies. Nooit bij stil gestaan dat je daar (miskraam) zo lang mee onder de pannen kan zijn. Wil onderhand ook wel weer aant werk, ben nu voor de 3e week thuis (vorige week had ik gewoon vakantie maar toch). Krampen zijn hier gelukkig weer weg na het verlies van nog wat stolsels. Zeurt af en toe nog wat maar daar kan ik wel mee leven. Hoop dat het nu snel afneemt
Hoi meiden, Ik heb met mijn verloskundige afgesproken dat ik het weekend afwacht en als het maandag nog niet op gang is gekomen dat ik dan cytotec krijg. Ik ben benieuwd...
He wat vervelend Lappie. Dat je op je eigen lichaam moet wachten. Het is ook moeilijk te begrijpen dat je lichaam er zo lang over moet doen voordat het door heeft dat het fout zit. Terwijl je geestelijk het al weet ( ik had hier heel veel moeite mee). Bij mij heeft het 4 weken geduurd voor dat mijn lichaam het door had, en 2 dagen voor de cytotec kreeg ik een spontane mk. Doe het rustig aan , en luister naar jezelf. Dikke knuffel
Lappie: Hopen dat je lichaam het zelf nog op gaat lossen. Duim voor je. Heb zelf ook cytotec moeten gebruiken omdat het niet doorzette...
Hoi meiden... Ook ik kan me toevoegen bij jullie verhaal.. Ik ben 21 oktober bevallen met cytotec van ons ukkie met bijna14 weekjes Hartje gestopt met 13,5 week... Na bevalling toch nog gecurreteerd , placenta kwam niet mee! Ik wacht nog op de uitslag vlokkentest, zenuwennslopend.. Ik wil er ook weer snel voor gaan... ook deze prul niet vergeten maar mijn wens voor een tweede is zo groot... Fijn om elkaar te steunen en tips te delen... sterkte meiden en zet hem op
Hoi mamenzo, Best heftig zo te lezen. Veel sterkte verder met het verlies. En goed dat je ook al weer bezig bent met de toekomst. Ik vind het ook heel fijn dat je hier met elkaar kunt praten over je verdriet met mensen die (ongeveer) hetzelfde meemaken. Ik heb er wel steun van in ieder geval. Het lijkt me best heel heftig, jij hebt natuurlijk wel ook al goede echo's meegemaakt. En bij 14 weken waan je je misschien ook een beetje in de veilige zone. En dan komt de klap misschien wel drie keer zo hard zou ik me kunnen voorstellen. Sterkte nogmaals
Welkom mamenzo....wat een heftig verhaal zeg! Wanneer krijg je de uitslag dan of weet je dat nog niet precies?
hey meiden... inderdaad een achtbaan... we waren al heeeel ver! met 10 weken hoorde we echter al dat er wel wat mis was...er was veel vocht rondom ons ukkie... met 13 weken had ik een nekplooimeting van 10,8 wat eigenlijk max 3 mag zijn... foute boel dus... doorverwijzing ander ziekenhuis voor vlokkentest.. echter met de echo bepalen ze dan waar die naald naar binnen gaat, het hartje klopte al niet meer... verdriet, pijn en een kleine opluchting dat je niet zelf een keuze hoeft te maken.. dat blijft je je leven achtervolgen volgens mij!! die zondag opgenomen en bevalling opgewekt...ons inieminie echt zooo klein maar alles dr op en aan.... nu wacht ik nog op de uitslag hopelijk morgen per post...anders bel ik maandag! soms denk ik, ik ga dr meteen voor... mn wens is zo groot! dan denk ik doe ff rustig, geef dit maar eerst een plaatsje...zo dubbel daarom fijn om me hier bij aan te sluiten! thanks meiden xxx
Mamenzo, Heel veel sterkte, hoor ! Ik hoop dat de vlokkentest duidelijkheid brengt... ik vond het niet steeds een troost als mensen me zeiden dat het misschien beter zo is dan een gehandicapt kindje... maar als ik het tegen mezelf zei, kon het wel aanvaarden... Het blijft zwaar ! Neem je tijd om dit verdriet te verwerken hé... (ook al vind ik 'de tijd' soms een echte ambetanterik!) Veel liefs !! xx
Mamenzo: Pff heftig om zo te lezen. kippenvel Is fijn om hier te kletsen en je verhaal kwijt te kunnen. Fijne club meiden hier. Hoop voor je dat je morgen de uitslag krijgt. Gelijk weer doorgaan voor een tweede volg zoveel mogelijk je gevoel. Als jij voelt dat je er klaar voor bent. Kan me alleen maar proberen voor te stellen hoe dubbel dat moet voelen. Ken het van mijn neefje, die kwamen er achter bij de 20-weken echo en moesten wel de beslissing nemen (kindje was niet levensvatbaar). Zijn nu (een jaar later) weer even ver en gelukkig is nu alles goed. Heel veel sterkte de komende tijd *hug*
@mamenzo. Jemig wat een naar verhaal. Bah. Heel veel sterkte. Hopelijk kunnen jullie het een plekje geven. Een nichtje van mijn vriend is zwanger, Heel erg leuk natuurlijk. Maar heb nu toch soms een beetje jaloers gevoel. we zouden even ver zijn. Hopelijk gaat dat gevoel wel weer weg, want vind het echt niet leuk.
Ik begrijp goed wat je bedoelt. Ons eerste kindje (bijna 9 jaar) is gehandicapt en als iemand nu tegen mij zegt (over dit tweede kindje): beter zo dan dat ie gehandicapt was geweest, dan voelt dat ook een beetje raar ten opzichte van onze zoon. Want hij is zeer welkom en heel gelukkig en lief, mooi, grappig, vriendelijk enz. en wat zijn we blij met hem, nu des te meer zelfs. Dit kindje die nu nog in mijn buik zit heeft dus zeer waarschijnlijk ook iets met zijn/haar chromosomen. Ons eerste kindje ook. Dat maakt het op zich wel ietsje spannender vind ik (zouden we ooit nog wel een 'gezond' kindje krijgen?). Hoewel dat ook wat raar klinkt want onze zoon is lichamelijk gewoon normaal gezond. Hij is niet ziek ofzo. Hij is klassiek autistisch en ernstig verstandelijk gehandicapt en de oorzaak is achterhaald en dit blijkt een chromosoomafwijking te zijn. Maar we hadden hem voor geen goud willen missen!!! We hebben uitgebreid dna-onderzoek gehad dit jaar en hieruit blijkt dat zijn chromosoomafwijking niet bij ons vandaan komt. Vandaar dat wij eindelijk na 9 jaar het aandurfden om voor een tweede kindje te gaan. Vandaar dat ik nu dus 'al' 37 jaar ben, wat het ook weer een beetje spannender maakt. Gelukkig ben ik beide keren in de eerste ronde zwanger geraakt en ik hoop gewoon dat dat dan maar 'ons geluk' is. Dus ja, ik wil wel weer heel graag voor een volgende zwangerschap gaan. Dit terwijl ik dus nog in afwachting ben op mijn miskraam. We wachten dit weekend nog af en dan krijg ik maandag tabletten, cycotec.
Hm hier breekt ongie eindelijk door... denk ik Heb stevige buikkrampen, dus ik verwacht ook wel wat bloedverlies. Voor mijn zwangerschap had ik ook steeds een weekje voor mijn ongie al wat verlies, meestal rozig of bruin... niet echt helder zoals ik afgelopen week heb gehad... maar ja, door die mk kan het wel hé. Dus ik denk dat vandaag mijn 1e officiële ongiedag is... vanwege de krampen (meestal heb ik 1 dag stevige krampen en verlies, en nadien minderend)... oef !
Lappie, Ik weet zeker dat elk kindje bij jou met héél véél liefde zal omgeven worden... en steun ten volle dat je voor een 2e kindje gaat. je hebt reeds bewezen dat je een fantastische moeder bent voor je zoon ! Ik wens je toch wel eens iets ont-spannendere tijd toe ! Zeker en vast ! Liefs !
Lappie Wat een verhaal...denk je er klaar voor te zijn en maak je dit weer mee... Maar het komt wel goed hoor....vette pech bestaat werkelijk zegt mijn gynaecoloog Ior Ik herken je jaloezie .... je gunt het ze wel, maar toch. Ik zou 23april uitgerekend zijn... mijn beste vriendin is zwanger 14 juni uitgerekend En mn schoonzus zwanger van een tweeling 20 mei... ja en dan was het Zooooo leuk geweest Maar meiden het komt wel goed hoor Geen uitslag binnen by the way... dus ga ik maandag bellen... Fijn weekend....
Ior, begrijp ook dat je jaloers bent, heb ik ook; Vriendin van me is even ver als ik was... dus ik weet dat het soms nog zal wringen en pijn doen, allesinds... Laat gerust je gevoelens toe, wees er bewust van, hé... en laat jezelf toe om er vrede mee te nemen en stillekesaan verder te kijken ... Liefs !
Ior ik weet precies hoe jij je voelt, mijn beste vriendin en ik waren gelijk tijdig zwanger. En het steekt, enorm, ik hou me groot voor haar en zet het opzij als ik haar zie, maar god nog aan toe, het doet wel pijn als ik haar nu zie met een buikje, denk ik, dat zou ik nu ook hebben....