Wat een vervelend nieuws. Ik weet wat je doormaakt. Ik zou a.s. vrijdag ook mijn curettage hebben maar heb er toch van afgezien. Wilde liever dat mijn lichaam het zelf ging doen. Met behulp van medicijnen dan. Heel veel sterkte voor je!! Hier: ik denk dat ik het achter de rug heb nu. De hele nacht 'bezig geweest' zeg maar. Steeds naar de wc. Tussendoor wel steeds geslapen gelukkig. Nu is mijn buikpijn zo goed als over en ook het bloeden lijkt te gaan stoppen/heel veel verminderd. Vannacht om 0.30u was ik even beneden om panadol in te nemen en toen werd het zwart voor m'n ogen. Kon gelukkig nog net de wc halen en ben daar even een tijdje rustig gaan zitten. Toen was het gelukkig weer voorbij. Geen last meer van gehad. Om 5.00u vannacht had ik vreselijk honger. Ik moest gewoon eten. Alsof ik gewoon 'kracht' nodig had. Van te voren dacht ik dat het ergste nog moest komen (de miskraam zelf dus) maar dit was niet het geval. Het ergste was toch gewoon het echo-moment. De miskraam zelf viel mij nog best mee. Helemaal niet emotioneel geweest ofzo. Ik was er dan ook helemaal klaar voor en was zelfs blij toen ik eindelijk het eerste bloed zag.
Lindapv: Heel veel sterkte!! Ik heb een curretage gehad met gewoon plaatselijke verdoving dus geen ruggeprik of narcose, maar gewoon een paar spuiten in mijn baarmoedermond. Ik vond het niet pijnlijker als de mirena zetten zeg maar. Fijn is anders maar ik vond het erg meevallen. Ik was er ook echt klaar mee. Ik had het 1 week ervooor gehoord en gezien op de echo was toen 9 wk en met 10 wk gecurreteerd. In die week had ik al wel wat bloedingen gekregen en mijn zwangerschapskwaaltjes waren ook verdwenen. Toen ik het net hoorde was ik wel emotioneel maar daarna wilde ik het ook zo snel mogelijk uit mijn lichaam hebben en was ik bij de curretage ook niet emotioneel. Daarna lekker met een warme kruik in mijn bed gekropen en toen wel even emotionele momenten maar de volgende dag was ik erg öpgelucht "dat ik het zo gedaan had! Lappie: Fijn dat het toch aan de gang is gegaan!! En ken dat moment van blij met bloed haha (alleen kwam er bij mij verder niets dacht toen echt dat het begon, maar zonder cytotec) Hopelijk heb je het ergste nu gehad! Wanneer heb je een echo om te kijken of alles weg is? Ik heb eind november nog een controle afspraak bij de gyn om te kijken of echt alles goed weg is. Wat zou het mooi zijn als er dan al wat nieuws zou zitten maar ja dat zou wel heel apart zijn!
Lappie: wat fijn dat het nu achter de rug is, kun je het ook gaan afsluiten hoop ik en het een plekje geven. LindaPV: wat verschrikkelijk meid ik heb zelf geen ervaring met curretage, wens je veel succes en sterkte. Dikke knuffel.
Maartje78.... Is wel heel toevallig...ik ben ook een maartje uit 78 Lappie.. Weer een stapje in de richting om het een plaatsje te geven...hoe vervelend het ook is...fijn dat manlief is bijgetrokken.. Hier nog geen uitslag..wij zijn dr ff tussenuit met zn drietjes We hebben WiFi dus ik volg jullie wél hoor... Liefs xx
Het gaat wel, op en af en met af zijn de momenten als ik mijn vriendin zie die nu ook zwanger is. ( ben wel heeel erg blij voor haar maar toch) Verder zijn we zoetjes aan weer goed aan het oefenen hahahaha en jij Ior?
@el, ja raar gevoel is dat he? Je gunt Iedereen een zwangerschap en toch heb je er moeite mee. Hier zijn we ook alweer aant oefenen ben al aant aftellen naar de 19e.
Hallo dames , 'fijn' dat jullie een topic hebben gemaakt want mensen die het zelf meemaken kunnen er beter over praten dan mensen die dit niet kennen. Allemaal ontzettend veel sterkte in deze moeilijke tijd. Ik weet er helaas alles van. Ik ben nog jong en heb al 2 kinderen van 3.5 en 2 jaar. Ik bleek in maart onverwacht zwanger te zijn van de 3e maar we waren er heel blij mee. Met 9 weken had ik een vruchtje van 6 weken met hartslag maar de verloskundige was positief. Ik raakte er al helemaal aan gewend en voelde me echt zwanger. Met 13 weken zagen we een lege vruchtzak dus het is heel vroeg al fout gegaan. Toen was ik helemaal kapot. Een week later medicijnen genomen en nog een week later was het allemaal pas voorbij. We hadden gewoon pech gehad en we konden opnieuw voor een kindje gaan. Ik ben vrij snel in augustus weer zwanger geraakt maar ik was wel ongerust. De echo's (7wk en 8.6wk) stelden me gerust het kindje groeide op schema , het hartje klopte telkens. Ik kreeg er weer vertrouwen in en ik voelde me perfect zwanger. Tot we op 10.3 wk weer een echo zouden krijgen. Ik ging liggen en zag gelijk ons kleintje doodstil zonder hartslag. Het was met 9 weken gestopt met kloppen net na onze 2e echo. Deze keer wou ik afwachten en 1 nov is het vanzelf gekomen na een paar dagen op de wc bivakeren. Ik heb alles gevonden tussen de stolsels en daar ben ik blij mee want ik wou niet weer afscheid nemen van een zwangerschap zonder ons kindje. Chromosoomonderzoek hebben we al gekregen en het is een tijdje wachten voor de uitslag. Ik ben wel bang dat er misschien een andere reden voor is ivm me leeftijd en het feit dat ik er al 2 heb waarvan de oudste en ikzelf een (verschillende) aangeboren afwijking hebben. Maar toch willen wij er ook nu weer voor gaan. Ik heb er al 2 en ik ben jong dus wie weet lukt het ons wel en hadden we echt 'pech'. Ik hoop dat jullie allemaal snel weer zwanger zijn van een gezond kindje want het is iedereen na al die verdriet zo gegunt Groetjes lauraa
Laura98: dan ben idd hier op de juiste plek veel sterkte met het verlies van jullie kindje je hebt al een heftige periode achter de rug. Dikke knuffel
Goh dames, had vanacht een rare droom. Ik zou in mijn droom vandaag een zwtest doen en die was dan knalpositief, en mijn vriend en ik zouden moeten liegen tegen mijn vrienden omdat we samen een weekendje weg gaan. Hele weekend gezelligheid maar omdat ik dan niet dronk zaten ze me te plagen van, zou ze zwanger zijn.... Nou werd toch eff verstrooid wakker. Maar heb nu wel een gevoel van zou ik moeten gaan testen?? Hihihihihi. Maar volgens mij kan ik niet zw zijn want afgelopen maandag mijn laatste dag gehad van mijn menstruatie. Moet het toch even aan jullie vragen, wat denken jullie?
Hoi dames. Vanmorgen de controleecho gehad. Er bleken nog resten te zitten. Volgende week dus alsnog een curettage. Baal echt enorm! :x Heb vrede met de hele miskraam maar ben er zó klaar mee dat de hele nasleep zó lang moet duren.:x Heb eerst (toen ik buiten was) mijn moeder en man gebeld en even hartgrondig gevloekt. Hoop ècht dat het dan na volgende week ook helemaal klaar is. Helaas moet je dan nog een keer 6 weken wachten voordat je controle krijgt! Ben zat van het wachten... Moest even mijn frustraties kwijt, zo fijn dat dat hier even kan.
Krijg de curretage woensdag. Andere optie was nog 6 eren wachten maar dat was voor mij geen optie. Ik wil gewoon verder.
Hoi momOf2 dat is klote zeg! Ik heb net een miskraam met behulp van medicijnen achter de rug. Keek enorm op tegen curetteren, was dus ontzettend opgelucht dat het schoon was vanmorgen. Je zegt dat je na 6 weken weer terug moet voor controle... Betekend dat dat je daarvoor nog niet opnieuw zwanger kan of mag worden? Ik weet natuurlijk niet of je dat wilt, maar ik vroeg het me eigenlijk zomaar af... Sterkte in ieder geval de komende tijd!
Zou me ook graag hier aansluiten. Na combitest bleek in oktober dat ons kindje hoogstwaarschijnlijk trisomie 18 had. Tijdens een controle echo ivm punctie bleek het hartje niet meer te kloppen. Na een zware dag (weeen na cytotec en ipv geplande curretage miskraam en alsnog curretage) heb ik het toch aardig kunnen afsluiten. We zijn erg 'blij' dat we in ieder geval weten waarom het hartje niet meer klopte. Nu zijn we er toch klaar voor om voor een brusje te gaan. Mijn ovu testen worden van wit weer iets donkerder dus denk dat ik dit weekend weer een eisprong heb.