@ mama3e Vervelend dat ook jou dit moet treffen! Veel mensen gaan in de volgende ronde gewoon door hoor, het verdriet eromheen en deze afweging is heel persoonlijk. Ik wilde eigenlijk een ronde wachten, mijn lichaam weer rustig laten 'afkicken' en dan de volgende ronde er weer voor gaan. Maar als je er eenmaal van geproefd hebt blijkt dat toch lastig... we konden het niet laten. Hoewel we iets minder hard ons best hebben gedaan, hebben we toch op het juiste moment gevreeën en we hopen op een kleine. Verdriet is heel persoonlijk en is afhankelijk van voorgeschiedenis, hoe lang je zwanger bent, je eigen karakter en zo. Doe waar jij je goed bij voelt en veel succes in deze ronde!
@ BeccaB: pfff, je zult wel geschrokken zijn, maar wat fijn dat je HCG zo goed omhoog springt. Geen garanties natuurlijk, maar een stap in de goede richting. Hopelijk straks een prachtige echo! @ mama3e: he, meid, wat verdrietig . Als je al 'hulp' nodig hebt, kan ik me voorstellen dat het extra fijn is dat je meteen door kunt. Ik denk dat een nieuwe zwangerschap (ondanks de spanningen) idd veel 'goed' kan maken in je gevoel. Succes en sterkte! @ DNA/Boomie: spannend... Ik kan me voorstellen dat het eng is, maar ik hoop echt dat het kwaaltjes zijn en straks een mooie positieve test!! @ Noorus: fijn dat je ei gevonden hebt! Al is het laat, je weet in ieder geval weer een beetje wat je kunt verwachten. Gyn zei tegen mij dat meestal menstruatie na 4-6 weken komt, dus je valt dan waarschijnlijk nog in het 'gemiddelde' . Succes met wachten op menstruatie (hoop dat-ie minstens een jaartje uitblijft !) En ja, het is erg heftig geweest, je blijkt toch 'opeens' een kind met (flinke) beperking te hebben en toekomstbeeld moet drastisch worden bijgesteld. Het zoemt soms wel een beetje in mijn achterhoofd, 'wat als volgend kindje ook autisme heeft??', maar ondanks de verhoogde kans, ga ik toch maar even uit van niet . @ Girafje, Sandana en andere wachtenden: succes! @ hier: hersteld van een virusje (2 dagen koorts, spierpijn, hoofdpijn, bleh... Baalde, WEER ziek moeten melden op het werk), vandaag lekker op stap met vriendinnen (zonder kids ). Ook weer met ene zwangere vriendin, maar dat vind ik nu zo moeilijk niet meer. Ik gun het haar gewoon zo .
Jahoe.....ongesteld geworden gister. Een nette cyclus van 29 dagen gehad. Dat ziet er alweer goed uit. Na de mk heeft het 42 dagen geduurd.
Hoi dames. Ik was hier een tijdje geleden ook maar heb een zware maand achter de rug dus heb niet meer gereageerd. Ik heb op 5 dec een curretage gehad, ons kindej was gestopt met groeien met 8 weken. Op de dag van de curretage zou ik 12 weken zijn. Het heeft tot 3 maart geduurd voordat ik eindelijk weer ongi werd. Ik zou dus vandaag weer ongi moeten worden want voor de miskraam was ik precies op me nod ongi. Afgelopen woensdag toen ik s'morgen naar de wc ging zag ik dat ik donkerbruine afscheiding had met plassen en met afvegen. Maar dat was eigelijk meteen weer over. Was dezelfde afscheiding als toen me miskraam begon. Schrok er dus van. Nu ben ik echt elk uur naar de wc aan het lopen om te kijken of ik ongi ben. pffffff wat een twijfel. Me temp is hoog, heb net gemeten en was 39,7. Heb het overigens niet bijgehouden in me cyclus. Heb pijn in me onderrug, ben emotioneel en heb steken in me borsten. zou me lichaam me voor de gek houden of ..........
ik lees elke dag dit topic maar schrijf erg weinig! 14 mrt mijn miskraam gehad. lichamelijk was ik eigenlijk vrij snel hersteld maar emotioneel duurt t even. ik dacht dat het vrij snel ging, we zijn erg positief ingesteld. we zijn ook eigenlijk gewoon weer verder gegaan voor een volgende zwangerschap. ik kan er gelukkig goed met vriendinnen, collegas en familie over praten. toch merk ik dat ik het juist steeds moeilijker krijg. er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan denk of mee bezig ben. ook babyspulletjes of dingen op tv kunnen me even emotioneel maken. ik mis mijn kindje gewoon heel erg. ik voel me soms leeg en alleen, al ben ik natuurlijk niet alleen!gelukkig weet ik dat mijn vriend er ook elke dag nog aan denkt. maar de rest van de wereld en het leven gaat gewoon verder. wilde dit toch even ergens kwijt. fijn weekend
@ banjabes fijn dat het zich zo goed hersteld heeft! Succes in de volgende ronde @ danijelle 39,7? Dat is flinke koorts, eigenlijk melden aan je huisarts. Voel je je ziek eronder? De enige manier om erachter te komen of het een miskraam is om eerst te weten of je zwanger bent en dus een test te doen. Als het je zo bezig houd zou ik het zeker doen. Het is misschien eng, maar onzekerheid vind ik persoonlijk veel erger. Succes... @ kache Dank je voor de goede moed. Ik geloof wel dat je een bepaalde angst hebt voor weer een kindje met autisme, de grootste angst van (aanstaande) ouders is toch dat je kindje iets mankeert. Ik weet niet of daar een erfelijke factor in kan zitten bij autisme? Ik heb een collega met 3 kinderen, 1 heeft autisme, 1 dyslexie in ernstige mate en de derde heeft ADHD. Die heeft behoorlijk wat te doen met haar kinderen.
@ Banjabes: heerlijk dat je zo blij kunt zijn met je ongi , dat is idd een nette cyclus. Hopelijk blijft het zo! @ danijelle: ik kan me voorstellen dat je erg emotioneel bent, nu je lijf allemaal dingen doet die je niet verwacht. Maar het kan maanden duren na miskraam voordat dingen weer 'als vanouds' zijn, dus het is allemaal mogelijk. Veel dames (inclusief ik) hier zijn al flink voor de gek gehouden door hun lijf . Ik zou ook testen, denk ik. Veel sterkte met afwachten. @ kell84: het is nog niet zo lang geleden voor je, geef het echt nog tijd om te slijten. Hoewel het moeilijk is, als de wereld/omgeving zo 'gewoon' doorgaat. Virtuele knuffel!! @ Sandana: autisme is voor 90-95% genetisch bepaald , dus tja, erfelijkheid speelt een belangrijke rol. Wij zijn ook naar de klinisch geneticus geweest, die heeft gespeurd naar een oorzaak, maar die vinden ze niet zo vaak. Bij onze zoon ook niet. Omdat het geheel niet in onze familie voorkomt (en ook geen ADHD, dyslexie en andere ontwikkelings- en psychiatrische stoornissen, want ja, dat zie je vaker in families samenkomen), is hij een 'geisoleerd' geval, en dus gevalletje dikke vette pech . Maar nu wij 'bewezen' hebben zo'n ongelukkige genencombi te kunnen maken, is de kans op herhaling ongeveer 5% (50 keer hoger dan bij gewone bevolking). Ik hou me dan maar vast aan de 95% kans dat het dus niet zo is.
@ kache Dat dat zo vaak genetisch bepaald was wist ik eigenlijk niet. mijn tante heeft een kind met heel zwaar autisme, zit ook niet in de familie verder gelukkig. 5 % is natuurlijk nog niet zo heel veel als je die 95 % er tegenover zet. Maar goed... jullie zoon heeft het al. Ik hoop in elk geval het beste voor jullie.
Hallo Allemaal, Wilde toch nog even wat vragen. Het is nu bijna 2 weken geleden dat de miskraam begon en een week geleden dat ik alles ben verloren;( . Nu heb ik ook griep gehad, maar blijf maar zo`n last houden van hoofdpijn. Herkend iemand dat? Zou eigenlijk morgen wel weer aan het werk moeten, maar ik weet het niet. Eigenlijk heb er helemaal geen zin in. Ik voel me nog zo emotioneel. Ik ben bang dat als er iets gebeurd op mijn werk dat ik in huilen uit barst en niet meer op houd. Ik kreeg van moeders voor moeders een bloemetje aangeboden voor de 2 weken urine en met veel sterkte toegewenst, dit heeft me zo geraakt. Heel veel sterkte allemaal dat we maar snel op die roze wolk maar weer mogen komen zonder er af te vallen. virtuele knuffel rebma
@ Rebma Wat kl*te voor je! Bij mij was het ook ongeveer een week voor de echte miskraam bezig, maar na een week voelde ik mij weer prima gelukkig. Bij de miskraam had ik ook flinke keelontsteking. Ik kwam maandagochtend uit de nacht, 's avonds kwam het vruchtje en 2 dagen later werkte ik weer. Waren echt vervelende dagen die eerste dagen. Doe waar jij je goed bij voelt, ik voelde me verplicht om te gaan werken. Zit in de zorg, dus dan moet iemand anders voor mij op komen draven. Ik denk dat die hoofdpijn nog van doen heeft met de griep in combinatie met je emoties. De spanningen moeten eruit, wat zich bij jou waarschijnlijk uit in hoofdpijn. Veel succes in het herstel.... zie dat je al 2 jaar bezig bent? En dan eindelijk zwanger en nu zo wat Begrijpelijk dat je tijd nodig hebt, neem die ook.
Ja de zorg, dat is het nu juist. Als ik niet in de zorg had gewerkt had ik er niet aan getwijfeld. Gr
@ Rebma: Dikke knuffel meid! Ik merk nog aan mezelf dat ik niet helemaal lekker in mijn vel zit en wat sneller last heb van hoofdpijn. Kies voor jezelf en neem gewoon vrij als jij je daar beter bij voelt. Ik vind de afleiding juist wel fijn, maar heb nog wel momenten dat ik het ff moeilijk heb.
Hallo dames, ik heb me sinds gister geabonneerd op dit onderwerp. Nog niet alles gelezen, maar tjee wat een verhalen zeg, iedereen sterkte en natuurlijk ook succes! Zouden jullie mij kunnen helpen met een vraagje: degene die een miskraam (vroeg of laat) hebben gehad, hebben jullie daarna weer meteen een eisprong gehad (en ongi) of heeft dit even geduurd? Wij hebben vorige week een vmk gehad (nog steeds aan de gang...) en nu zijn we wel een beetje bang voor een lange cyclus....
emjee: mijn cyclus was iets langer dan normaal na mijn curretage maar de eerste menstruatie was bij mij heel heftig. Bij de een duurt het (veel) langer dan bij de ander en soms komt er na de mk direct een menstruatie achteraan. Somige hebben na de mk erg veel klachten van pms (ik niet) terwijl andere weer een menstruatie hebben die helemaal niet zo heftig is als normaal. Het is dus helaas afwachten wat je lichaam gaat doen. In elk geval wens ik jou en alle andere nieuwe meiden heel veel sterkte toe, want het valt allemaal niet mee. Neem goed te tijd om het allemaal te verwerken en hopelijk hebben jullie wanneer jullie er weer aan toe zijn gauw een goede zwangerschap. groetjes!
@jolan, dankjewel voor je reactie. Mijn vmk was erg vroeg bij 4.1, maar bij jou zag ik 9.4, tjee.... Wij waren nog in twijfel maar jij wist al "zeker" dat je zwanger was, heftig! Ik wacht het even af al hoop ik dat we snel weer verder kunnen....
emjee: ja...ik had ook al 2 goede echo's gekregen...dat maakt het extra moeilijk! Lichamelijk gaat het prima en zijn we weer volop aan het proberen, maar in mijn hoofd ben ik er nog veel mee bezig. Dat wil ik niet en probeer veel afleiding te zoeken, maar ja, dat gevoel is nu eenmaal niet zomaar uit te zetten....
@ Rebma Wat heb je gedaan met je werk? Lastig hè als je in de zorg werkt. Moet er iemand anders komen en voel je jezelf ook nog schuldig voor het ziekmelden. We zijn op dat punt allemaal hetzelfde, mijn collega's zijn allemaal zo. Maar wel doen hoor als je je zo slecht voelt! Ze ehbben er niets aan als je lijfelijk aanwezig bent, maar geestelijk niet. @ emjee 11 Zie mijn kaartje, ik zit in de eerste cyclus na de vmk. Mijn eisprong is is wat eerder gekomen dan in de zwangere cyclus. Ik zit tussen de 31 en 38 dagen, dus voor mij is het normaal. Ik hoop natuurlijk niet ingesteld te worden, maar ik verwacht een normale menstruatie als ik die krijg. Bij de vmk heb ik wel langer gebloed (eerder wat dagen 'nagedruppeld'), maar niet meer dan gewoonlijk.
@sandana, heb jij alleen rood gebloed na je vmk of ook bruin? Ik heb nl alleen maar donkerbruin verlies, de ha zegt dat het niet persé rood hoeft te worden, maar vind het toch beetje vreemd ..... (lekker eigenwijs haha). Als mijn lichaam stopt met vloeien dan gaan we weer starten met ovu testen en dan zien we het wel. Hoop dat ik snel een eitje spot!!! Jullie natuurlijk ook succes! Wanneer is je NOD?
@ emjee11 Ik heb eerst 6 dagen bruin bloed verloren, meer druppeltjes. 's avonds kreeg ik krampen en verloor ik helder rood bloed. Ik had 1 groot stolsel/weefsel waarin het vruchtje moet hebben gezeten. daarna was het meer zoals mijn normale menstruaties die iets langer duurde doordat de laatste paar dagen weer bruine druppels waren.