reacties van jullie leidinggevenden? (werk) na vroege miskraam

Jeetje zeg, dat kun je d'r ook nog wel bij hebben.

Mijn leidinggevende reageerde juist super. Zij heeft zelf geen kinderen en ook nooit een kinderwens gehad, maar heeft alle begrip. Ik ben een maand thuis geweest na mijn miskraam. (Gebeurde begin december, 2x gecuretteerd en ik ben de eerste week van januari weer gaan werken.) Maar dat was geen enkel probleem. Ze heeft me toen ook een paar keer gebeld hoe het ging, en vond het echt heel erg.

Toen ik weer aan het werk ging, heeft zij voorgesteld dat ik eerst halve dagen ging werken, omdat ze bang was dat ik teveel hooi op m'n vork zou nemen. Ik was heel blij dat het zo ging. Ook andere collega's reageerden heel begripvol. Niemand heeft mij het gevoel gegeven dat ik me aanstelde.

Hopelijk valt het gesprek mee en heeft ze het zo niet bedoeld.

Liefs,
Judith

 

Hey meid,
Allereerst heel veel sterkte!

Ik heb in januari een miskraam gehad met 8 weken. In het weekend vloeide ik al iets, maandagochtend verloskundige gebeld mocht 's middags voor echo. Werk gebelt (had avonddienst) leidinggevende vond het heel erg, meldde me ziek en vroeg me te laten weten hoe de echo gegaan was (uit interesse)
Paar uur na echo gebelt en verteld dat hartje gestopt was, leidinggevende huilde haast met me mee! Daarna nog 3 weken thuisgeweest zonder enige vragen van wanneer kom je en uiteindelijk op eigen initiatief weer begonnen!

Ik vind de reactie van je werk erg bot, hoop dat het gesprek wat ophelderd. Veel suc6!

 

Hoi,

Ik ben begonnen met bruinverlies op 15 febr. En moest de volgende dag werken. Ben toen wel naar mijn werk gegaan maar direct weer door collga's naar huis gestuurd. Smiddags belde mijn leidinggevende met de mededeling dat zij mij voor de rest van de week ziek had gemeld.
De 18de had ik een echo waarop wel nog een vruchtzakje was te zien, maar ik moest 14 dagen later weer komen voor een nieuwe echo.
Die woensdag was alles weg en dus mijn miskraam een feit. Mijn leidinggevende belde mij na mijn bezoek aan de gyn en toen zij hoorde hoe en wat heeft ze mij die avond ook ziek gemeld.
Kan niet anders zeggen dan dat ik meer dan blij ben met mijn leidinggevende.

Sterkte !

 

Ik ben door blijven werken na miskraam, miskraam ook op het werk gekregen, vruchtje opgevangen en in papiertje mee naar huis genomen.
Ik was aangenomen bij thuiszorg en in solli gesprek werd me toen gezegd hoe blij ze waren dat er een ouder iemand ( 39) solliciteerde... dus ik had al vermoeden dat ze neit zo blij waren als ze er achter zouden komen dat ik probeerde zwanger te worden.
Toen ik opnieuw zwanger werd heb ik het wel gemeld bij leidinggevende.. ook verteld van die miskraam en kreeg wat oeeee's en aaaaaaa's te horen. Ze leefde wel mee, maar contract werd toch niet verlengd...

 

Ik heb ook schatten van collega's.
Gisteren naar mn werk gegaan (ik werk op een kinderdagverblijf), terwijl ik 's ochtends een bloedstolsel verloren was.
Verloskundige dacht aan beginnende miskraam. Ik naar mijn werk, maar eenmaal daar hield ik het niet droog.
Mn collega heeft me naar huis gestuurd en heeft me voor vandaag en morgen ook nog ziek gemeld. Ze zei "Doe jij het nou maar even rustig aan, want het is niet niks!"

Daar heb je wat aan, mensen die met je meedenken!
Zou het echt vervelend vinden als mn collega's anders hadden gereageerd!

 

Ik vindt persoonlijk deze topic niet relaxed, het zou vrouwen die een miskraam hebben aan het denken kunnen zetten of ze het wel of niet op het werk moeten vertellen, en stel dat ze dan besluiten het niet te doen omdat ze vervelende vehalen lezen en ermee doorlopen en er zo helemaal niet de tijd voor kunnen nemen.

Ik denk persoonlijk dat de reactie van je baas geheel aan jezelf ligt hoe je er mee omgaat, ik ben savonds begonnen met bloeden en heb de ochtend erop mijn baas gebeld en uitgelegd wat er aan de hand is en heb gevraagd of ik vrij mocht nemen, (ben tenslotte niet ziek) hij was accoord, ik ben 2 dagen thuis geweest en toen ik kwam werken gaf mijn baas aan dat hij maar 1 dag af wilde schrijven. dus die andere dag kreeg ik.

Dus het ligt negen van de tien keer echt niet aan je leidinggevende maar ook aan jezelf.

 

Jeetje, dat mensen zo kunnen reageren. Je bent idd niet ziek, maar hebt wat te verwerken!

Ik heb het zelf gelukkig nooit hoeven te ervaren. Maar als ik me op mijn werk niet helemaal goed voel stuurt mijn baas me het liefste al naar huis. Dus kan met niet voorstellen dat ze het niet zouden begrijpen als het mis was gegaan.

Hoop dat je het op je werk nog uit kunt praten.

Wens je veel sterkte, en nog succes met je baas.

XX Suzie

 

Hier moest ik vorig jaar vanwege eerdere miskramen (die ze op mijn werk niet hadden gemerkt ging gewoon werken) volledige rust houden met 7 weken. Ik heb mijn werkgeefster gebeld en uitgelegd en ze begreep het en kon er toch niks aan doen omdat het moest vanhet ziekenhuis. Ik heb haar met alles op de hoogte gehouden. Toen het met 8 weken niet goed bleek te zijn moest ik wachten op miskraam. anders curettage.
Ik belde netjes mijn werk en vroeg telkens naar mijn werkgeefster of ze terug kon bellen als ze er niet was. Door communicatiefoutjes op mijn werk kwam het nooit goed aan.
Ik zei dat ik weer kwam werken. was net een dag na mijn miskraam (verloor het vruchtje) alleen ik moest van hun nog een week rust houden. Oke vond het welleif van mijn werk maar bij mij is het als ik niet werk heb ik geen geld. Raar contract zal ik niet over uitwijden.

Nadat ik dus terug kwam terwijl ik eerder had willen beginnen, werd ik appart genomen door mijn werkgeefster. door de communicatie foutjes op het werk wist ze niet veel van mij zei ze en dat was mijn schuld. Ik zou wel veel stress gehad hebben waardoor het fout was gegaan. Door mij kon ze niet het werk bieden aan de klanten omdat ik er niet was. Mijn dochter zou volgens haar de grootste stressfactor geweest zijn waardoor ik een miskraam gehad zou hebben. Ik ben ingestort en boos geworden.
Ik kon er niks aan doen dat zij personeel tekort had omdat ze altijd al had geroepen (een jaar) dat ze een extra persoon erbij wilde hebben voor het geval ik ziek zou worden. Ik was nooit ziek namelijk.

ik ben daarna gewoon weer gaan werken, thuis zei mijn vriend dat als ze hetw eer zou doen ik gewoon moest vertrekken.
Ik voelde me op het bot gekrenkt. Als ik eraan denk doet het nog pijn. Nu zit ik weer thuis vanaf week 31. Wel in overleg met mijn wergever (haar man) Ik wilde graag zittend werk doen als hij had maar hij had het niet en vond het beter dat ik me ziek zoumelden wegens bekkenklachten en veel harde buiken. Mijn werkgever is schappelijker dan haar.

Sorrie voor het lange verhaal.

 

Nope.. zit in ziektewet want door alle kwaaltjes die ik helaas bij zwangerschap heb gekregen vond UWV dat ik niet bemiddelbaar was en hebben me in ziektewet gehouden..

 

Moessie ik begrijp je reactie niet helemaal. En hoezo ben je niet ziek als je een miskraam doormaakt? Ziek zijn is meer dan alleen de griep hebben en de fysieke en emotionele belasting ten gevolgen van een miskraam vind ik zeker ziek zijn. Het is niet niks voor niks dat het UWV de loonkosten aan je baas terugbetaald bij een miskraam, omdat het namelijk gerelateerd is aan zwangerschap.
Ben het ook niet eens met je stelling dat het 9 van de 10 keer aan jezelf ligt, want er zijn genoeg horken van bazen te vinden. Helemaal als ik de verhalen hierboven lees. Bij al mijn miskramen heb ik me ziek gemeld om zowel fysiek aan te sterken (een aantal van mijn miskramen waren fysiek echt geen pretje) als het emotioneel te verwerken. Wordt niet voor niks door gynaecologen en verloskundigen aangeraden. Ik vind het in ieder geval erg om te lezen dat niet iedereen het begrip hiervoor krijgt.

 

Ik heb het hier niemand verteld. Wanneer ik een huilbui heb, doe ik alsof ik veel last heb van mijn allergie. Ik heb een eigen kamer, dus anderen zien niet wat ik doe.
De gynaecoloog zei ook dat ik thuis moest blijven, maar ik heb liever afleiding. Ik merk dat ik depressiever ben wanneer ik thuis ben, dan wanneer ik op het werk ben.

 

bij mij begon het bloeden op 5mrt maar toen had ik een vrije dag. de volgdende dag mocht ik van de vk een echo mocht laten maken om het hartje te controleren (5mrt was de bloeding nog heel weinig). 's avonds had ik cursus maar ben halverwege naar huis gegaan omdat ik er totaal niet bij was met mijn hoofd. 6mrt heb ik mij ziek gemeld onder de noemer "migraine" omdat mijn manager op vakantie was en degene die ik aan de lijn kreeg niet op de hoogte was van mijn zwangerschap. uiteindelijk ben ik die ochtend het vruchtje verloren 's middags was er niets meer te zien op de echo. die middag heb ik een collega gebeld die wel op de hoogte was om te pijlen of ik die zaterdag ajb thuis kon blijven omdat ik het echt niet trok te gaan werken. Na overleg kon ik thuis blijven. Zondagavond heb ik mijn manager gebeld om te melden dat ik miskraam had gehad en dat ik graag die week thuis wilde blijven om even tot mijzelf te komen. Geheel tegen mijn verwachtingen in was dat geen probleem. Ik heb wel om verlof gevraagd ipv ziekmelding omdat ik ook geen zin in arbo over de vloer had. Ik ben wel die week even naar het werk gegaan voor een meeting met een klant, dat had ik zelf aangeboden, ook om even "wat anders" om handen te hebben.
Die week heeft me goed gedaan en heb ik me bovendien op een examen van mijn cursus het weekend erna kunnen concentreren (uitslag is daar nog niet van bekend maar naar eigen berekening adv de antwoorden die we naar huis kregen heb ik die echt heel goed gedaan - gelukkig)
Op het werk heb ik gelukkig allemaal lieve reacties gekregen en wordt er niet raar over gedaan ofzo.

Maar mocht het nog een keer gebeuren dan meld ik me wel ziek hoor... tis niet bepaald een vakantie he....